Chiang Mai kaj Chiang Rai
Kun mia bona amiko Sit, nun la patro de la infanoj hejme, ni restas en la Nordo kelkajn tagojn.
La unuan vesperon ni manĝas en restoracio Kaithong, la sola ĝangala restoracio en la mondo, almenaŭ laŭ la reklamoj. Sidu manĝu Cobra bifstekon, mi preferas la samon, sed de Python. Ili ambaŭ gustumas iom kiel banala kokido, sed feliĉe ili estas servataj kun diversaj saŭcoj. Poste tiun vesperon ni vidas la posedanton de la komerco mortiganta serpenton, ĉerpante sangon kaj metante ĝin en brandan glason. Li proponas ĝin al turisto, kiu trinkas ĝin sen moviĝi. Serpenta sango laŭdire pliigas potencon. Li certe bezonis ĝin.
La sekvan tagon ĝi nun denove estas naturo. Ni prenas buson al Chomthong por preni taksion al Doi Inthanon, la plej alta monto en Tajlando, okdek kvincent futojn super la marnivelo. Estas malvarme supre.
Nudaj arboj kaj nebulo memorigas min pri la Malhela Arba Arbaro de Bommel. Poste ni vizitas kelkajn malgrandajn akvofalojn, la Siripoon kaj la Washiratarn. Ni ne povas trovi la kavernon Borichinda. Alia malgranda akvofalo kaj finfine la plej granda en Tajlando, la Mae Ya. Jen mi naĝas nuda (kiam tio okazis mi estis ankoraŭ juna kaj alloga). Reen en Chomthong montriĝas, ke la lasta regula buso jam foriris. Feliĉe, estas privata busa taksio.
Ni forlasas Chiang Mai kaj veturas kvarhoran busan vojaĝon al Chiang Rai. Belega pejzaĝo, montoj kaj arbaroj. La buso demetas nin ĉe hotelo SaenPhu.
Ni rezervas organizitan ekskurson ĉe vojaĝagentejo. Kun du pliaj turistoj ni unue iras al la montoj norde de Chiang Rai, la Doi Maesalong. Ĉi tie ni estas faligitaj en betonan vilaĝon kun suvenirbutikoj. Neniu aĉetas ion ajn, do ni daŭrigas al tefabriko, kiu estis komencita kiel parto de la retrejnado de opiokultivado en malpli soporajn stimulaĵojn. Ni trinkas tason da teo pro simpatio.
Poste al la famaj montetaj triboj. Du Meow-vilaĝoj rezultas esti nenio pli ol turismaj superbazaroj. Mi pensas kun nostalgio pri miaj vojaĝoj antaŭ dudek jaroj, kiam iuj montaraj triboj ankoraŭ vivis tute en la Ŝtonepoko. Kompreneble, mi ne scias ĉu ili estis pli feliĉaj tiam.
Ni daŭrigas al la Simio-Kaverno. Ĉe la piedo de alta monto estas multaj simioj. Laŭ nia gvidisto, la kaverno estas alta en la montoj kaj ni ne povas vidi ĉion. Ŝi ŝajne rapidas, do Sidu kaj mi supreniras kaj la aliaj atendas malsupre. En la kaverno estas granda Budho-statuo, kie Sit murmuras preĝojn por mallonga tempo.
Mi ankaŭ konas la Karnomanĝan Restoracion en Najrobo, vidu http://www.visiting-africa.com/africa/kenya/2007/09/carnivore-restaurant-nairobi-kenya.html.
Tie vi ankaŭ povas manĝi ĉion el la ĝangalo. Mi pensas, ke la posedanto de restoracio Kaithong iom troigas.
Bele iom plu.
Gr.,
Rob N
En kiu jaro vi vizitis Kaithong Rest? ĉar ĝi ne ekzistas de multaj jaroj!
Ĝi estas reenpostenigita artikolo de marto 2011 Wilma (kvankam mi ankaŭ pensas ke la restoracio ne plu estis tie tiutempe)
Mi mem manĝis tie serpenton kaj larvojn, sed tio estis antaŭ ĉirkaŭ 10 jaroj; Mi serĉis ĝin denove poste sed ankaŭ malkovris ke ĝi malaperis. Mi ankoraŭ havas fotojn de mi havanta serpenton ĉirkaŭ mia kolo kaj ĝia frato manĝanta ĝin ;-)...feliĉe la serpento ne havis sentojn de venĝo!
Mi devas honeste diri, ke mi povas imagi pli bonajn pecojn pri la nordo de Tajlando. Ĉi tiu parto ne vere invitas vin viziti la tiel belan nordon.
Kara Dick, mi pensas, ke vi skribas Chiang Mai kaj Chiang Rai aparte.
Kara Harold,
Mi pensas, ke vi pravas, sed kiam mi komencis verki pri Tajlando, mi elektis skribstilon, kiun mi vidis en anglalingvaj gazetoj. Ekde tiam mi vidis multajn variaĵojn. Mi nun uzas literumon al kiu mi kutimas. Sed mi promesas al vi, de nun mi skribos Chiang Mai kaj Chiang Rai.
dick
Kara Dik, vi ja ofte vidas ĝin skribita diversmaniere.
Kara Harold, ĉu vi povas nomi kelkajn fontojn? Mi neniam vidis ĝin verkita kune, sed mi scivolas pri ĝi.
Saluton,
Lez K.
Lex: laŭ via volo:
Ĉiang Mai aŭ Chiengmai ( tajlande เชียงใหม่), estas la ĉefurbo de la provinco Ĉiang Mai.
chiangmai.startpagina.nl
Chateau Chiangmai Hotelo & Apartamento
Chiangmai Garden Hotel & Resort
rBonvenon al Ĉiangmai Zoo Akvario: ที่สุดแห่งประสบการณ์ โลกใต้นต้น
Faru Chiangmai Poŝton | via Hejmpaĝo | Legomarko
Konsentite, Chiang Mai estas kutime menciita en du vortoj, sed foje ĝi estas skribita kune. Ne tiom strange fakte, ĉar la loknomo en la taja estas nur unu vorto.
Dankon Gringo, en la taja ĝi ja estos skribita kune, same kiel en frazoj praktike ne estas uzataj spacoj, la ekzemploj, kiujn vi donas, estas nomoj de hoteloj kaj similaj, tiam estos ja pli oportune por retejoj se ĝi estas skribita kune mi ankaŭ faris iom da fosado de mi kaj Chiang Mai kaj Chiang Rai devus oficiale esti skribitaj aparte kaj ambaŭ kun majusklo
Mi trovis jenon pri la origino de la nomoj.
La historia centro de Chiang Mai estas la murita grandurbo (Urbo estas chiang en la norda tajlanda dialekto dum "mai" estas nova, tial Chiang Mai - "Nova Urbo").
. Li nomis la novan ĉefurbon "Ĉiang Rai", kun la signifo la grandurbo de Phraya Mang Rai.
Saluton,
Lex K.
Mi ĵus trarigardis kelkajn artikolojn kaj Chiangmai (Chiang Mai) estas skribita en ambaŭ unu vorto kaj 2 vortoj. Ekzemple, la fakturo de mia dentisto kaj la skribvaroj de Ford diras Chiangmai, kaj aliaj dokumentoj diras Chiang Mai. Iom da serĉado donas ĉi tiun rezulton Lex K., la kaŭzo de skribi Ĉiangmai kune?... eble ĉi tio estas sugesto.
Mi kompreneble povus erari, sed mi pensu, ke en la tajlanda vortoj estas skribitaj kune.
Prefere longaj frazoj, kiujn oni devas sekvi per la montrofingro por esti iom kompreneblaj, jes ankaŭ por tajoj.
Khonkaen en la tajlanda, tradukita en la latinan skribon Khon Kaen laŭ la oficialaj reguloj.
Do du vortoj.
Ĉu ne estus same kun multaj loknomoj, inkluzive de Ĉiangmai kaj Changrai?
Cetere, mi iam legis ie, ke komitato rekomendis distingi vortojn en frazoj kun interspaco inter la vortoj.
Nu, verŝajne ne okazos.
Imagu, tiam la plebo ankaŭ povas legi ĉion…………
Apartigi vortojn per spacoj plifaciligus legi tajlandajn frazojn. Kiu scias, eble ĝi denove okazos iam. Mi foje vidas ekkriajn signojn kaj demandsignojn en tajlandaj (retaj) tekstoj. Tiam kopiu la periodon kaj tiam ili povas anstataŭigi la spacon per periodo-spaco. La taja estas bela lingvo, sed kiam mi provas lerni ĝin poste, mi plej timas legi ĝin: kie finiĝas vorto?
La spaco en la supraj loknomoj estas la oficiala literumo kaj verŝajne estos ĝusta, se vi scias, ke tajoj ne apartigas vortojn ene de frazo per spacoj, dum ni faras. Post ĉio, ĝi ne estas "Hago". Se vi konvertas la nomon en tajlandan skribon, la spaco en Hago estos forigita...
Karaj Dick, Harold kaj Lex
Pro via intereso pri la literumo de Chiang Mai, mi plaĉos al vi per ĉi tiu ligilo. La verkisto de la artikolo jam trovis 120.
http://www.chiangmai-chiangrai.com/how_to_spell_chiangmai.html
Mi legas sopiron al nostalgio, sed kiel vi povas atendi, ke vidindaĵo (kion ni faras turistoj) ne ŝanĝas kulturon/popolon. Efektive, multaj el ni volas tion, kion iu alia havas, kio ne estas kondamno sed homa neceso/limigo ankaŭ por montaraj popoloj. Ĉi tio ne estas domaĝo sed parto de la realo. Finfine, ni en la okcidenta mondo loĝas en granda superbazaro, kiun ni kreis aŭ kreas mem.