"Li iras antaŭen, mi ne havas sekretojn"
La formato estas simpla. Vi eliras en la straton kun mikrofono kaj fotilo kaj vi demandas junulojn: 'Ĉu vi iam kaŝe rigardis la fejsbukan paĝon de via koramiko aŭ amatino? Kaj se vi faen ĉu tion?
La respondoj rezultas en programo, kiu foje postulas plenkreskulojn gluti. Sed finfine junuloj ricevas la ŝancon paroli libere.
La programo de intervjuo FRISUN videblas ĉe Jutubo: www..com/user/vrzochannel kaj ne estas elŝutita je fiksaj tempoj. La kreinto estas Surabot Leekpai, la filo de la dudeka ĉefministro de Tajlando Chuan Leekpai. Pluem, kiel lia moknomo estas, ne atendis ke ĝi iĝos tiel populara kiam li komencis ĝin. Li elpensis la ideon ĉar li malkovris dum navigado en la interreto, ke junuloj ofte diskutas malkaŝe pri sentemaj temoj.
La spektaklo estas agresema, sed ne malĝentila
Li nun donas al tiuj junuloj forumon kun FRISUN ke li laboris kun Mallika Chongvatana, tiam prezentisto de Fraga Kazeokuko, donacoj. La du interkonsentas tiel bone ke ili geedziĝas en novembro. "La spektaklo estas agresema," Pluem konfesas, "jes, sed ne malĝentila. Ni parolas same kiel junaj tajlandanoj. Ni ne devas artefarite plibeligi la spektaklon.'
Pluem nun havas studion, kunlaborantaron kaj sponsorojn. En la komenco, Pluem pagis ĉion el sia propra poŝo, sed ekde la 15-a epizodo li povis trovi sponsorojn. TrueVisions eĉ kontaktis lin kun propono movi la spektaklon al kablotelevido, sed Pluem decidis ne elsendi pli ol kelkaj epizodoj en kablo. Se ne estas sponsoro, neniu programo estas farita kaj ni atendas ĝis oni prezentos sin. 60 epizodoj nun vidis la lumon.
Tino tradukis kelkajn respondojn
Kaj kion la junuloj respondis al la fejsbuka demando? Tino Kuis spektis la programon kaj tradukis kelkajn respondojn ('Kelkaj mi ne povis sekvi, multe da slango.').
– Jes, kompreneble (kolera vangofrapo de mia amatino), sed estis seniluziige malmulte da interesa pri ĝi (alia vangofrapo).
– Mi ne faras tion (palpebrumi).
– Ne gravas, mi havas du fejsbuk-paĝojn, ŝi povas vidi unu, sed ŝi ne scias pri la alia.
– Ne funkcias por mi, mi ŝanĝas mian pasvorton ĉiutage.
– Mi forviŝas multe.
– Ne plu (fianĉino aspektas skeptika).
– มึงเสือกมาก
– Li ne devus fliki tion!
– Bona ideo, mi certe faros ĝin!
– Li iras antaŭen, mi ne havas sekretojn.
(Fonto: Bangkok Post, Brunch, la 21-an de oktobro 2012; danke al Tino Kuis)
Literumo-eraro: malfermkora devus kompreneble esti sincera aŭ ĉu mi imagu tre strangan interretan fenomenon ĉi tie? 😉
Kompreneble estas agrable vidi, ke ankaŭ la junularo disvolviĝas, kaj fariĝi iom pli asertema ne doloras, kompreneble. Mi tiam scivolas, kiomgrade naciaj socioj/kulturoj pli similas unu al la alia pro facilaj komunikaj kaj informaj instalaĵoj (Interreto). Ĉu la nunaj kulturaj normoj kiel “la estro ĉiam pravas eĉ kiam li ne pravas, do ne kritiku la administranton” malaperos kun la tempo?
Por respondi vian lastan demandon: jes, certe, tiuj kulturaj normoj sufiĉe rapide ŝanĝiĝas. Kaj ĝi komenciĝas per la pli klera, urba junulo: tiuj estis klare la intervjuitoj en ĉi tiuj videoj. Memfida, sendependa, sentima, sincera. Komparu ĝin iomete kun la Provos de la 60-aj jaroj.
Fakte. Ĉi tiu peco de Voranai Vanijaka (opinio kagina Bangkok Post) bone kongruas kun ĉi tio:
"Kelkaj el ĉi tiuj studentoj antaŭe estis en interŝanĝaj programoj, kie ili havis la ŝancon studi eksterlande. (...) iliaj gepatroj kaj lernejoj aranĝis sendi ilin al okcidenta lando por ke ili povu profiti de okcidenta edukado, sed kiam ili revenis hejmen kaj elmontris okcidentan pensadon kaj sintenojn, iliaj gepatroj kaj lernejoj riproĉis ilin pro tio.
Ili anstataŭe remetis la studentojn enen tiun skatoleton nomatan "Thainess", kun emfazo pri tio, kio taŭgas kaj taŭgas, kiel ne pridemandi viajn aĝulojn, inkluzive de viaj gepatroj kaj instruistoj.
Unu plendis: “Kial estas sendi nin eksterlanden, se ili ne ŝatas tion, kion ni lernis? (...) La respondo estas, ke ili ne ĝenas vian lernadon, ili simple ne volas, ke vi pensu, ke vi scias pli ol ili, tio subfosas ilian aŭtoritaton. Kaj kiel ili povas regi vin se ili ne havas aŭtoritaton?”
Fonto: http://www.bangkokpost.com/opinion/opinion/316897/the-ego-has-landed
En la venontaj jaroj, la nova tajlanda generacio fariĝos multe pli firmega, kun ĉiuj bonaj (kaj malbonaj) kiuj venas kun ĝi en la diversaj aspektoj de la socio.
Mi supozas, ke junuloj ofte diskutis malkaŝe, ne malkaŝe.
Amendita
Tiu tajlanda frazo, มึงเสือกมาก, meung seuag stomako, estas sufiĉe malĝentila, nur ne inter junuloj. Ĝi signifas, malloze tradukita, 'Diablo, konservu tiujn stultajn demandojn por vi, okupato'.
Kaj tiam la demandantoj kriis "Aj!" kaj ĉiuj ekridis. Agrabla vidi.
Tino, mi diras tiun frazon tre malvarme al mia edzino, ŝi pensas ion tute alian. Mi lasis ŝin legi ĉi tiun pecon de tajlanda de vi kaj ŝi nenion povas fari el ĝi.
Lastatempe iu skribis ankaŭ ĉi tie, ke krabhom = simile, ĝi signifas: jes, certe laŭ mia.
Ĉu vi diris tiun linion al via edzino, Tookie? Tiam vi povas esti feliĉa, ke, kiel skribis Tjamuk, vi ne estis batita en la kapo. Ĝi havas la saman emocian valoron kiel: 'Fiku vin'! Kompreneble via edzino povas fari ion el ĝi, sed ŝi ne volas, ke vi lernu tiajn vortojn. Ĉi tio estas tre ofta por junuloj. Mia filo ĉiam diras 'meung' al siaj amikoj.
Mi iam proponis al la redaktoroj, ke mi verku pecon pri tajaj blasfemoj (mi konas 45 el ili, de potjan triopoj ĝis fiki vian patrinon), sed ili ne opiniis, ke tio estas bona ideo. Kion opinias la legantoj?
Jes Tino, mi diris ĝin kun la fonetika prononco, ŝi pensis, ke mi diris, ke mi tre amas vin aŭ ion similan. Poste mi lasis ŝin legi la tekston de la blogo kaj ŝi nenion povis fari el ĝi. Mi diris legi la tajlandajn leterojn sed ne, ĝi ne estis tajlanda laŭ ŝi.
Ĝuste nun mi legas ĝin denove kaj ohhhh ŝi ne vidis la tajlandajn leterojn (ĝuste antaŭ ili, knabo, soo tajlando) jes, nun ŝi komprenas. Mi neniam diru, ke pri ŝi estas tro malĝentila.
Do via tajo fartas bone! Solly por la miskompreno sed hej tajlanda sinjorino.
Mi ankaŭ scias blasfemaĵojn, mi ne povas preterpasi too-kwai (bufalpugo) kaj tio ridigas ĉiujn.
Foje mi batas niajn gardistojn al la sawasdee krabo kaj ili diras kaphom. Se ili diras ĝin unue, tiam mi diras kaphom kaj tio estas malĝusta ĉar mi estas pli alta en statuso ol dirite.
En la taksio mi ĉiam diras kaphom, sed tio ne estas necesa (eĉ stulta) ĉar mi estas pli alta ol taksiisto.
Do mi nur uzos Kaptan por ridi iun, mi tre malofte parolas kun ministroj aŭ koloneloj.
Lernis ion denove, dankon infanoj!
Mi foje profitis el ĝi. Tajo akuzis min pri kelkaj aferoj kaj komencis nomi min, kelkajn el kiuj mi komprenis. Poste ĉi tio denove aperis por diskuto kaj ĉio estis tute malkonfesita, ĝis mi laŭte citis kelkajn insultvortojn, kiuj estis ĵetitaj al mi (bubalo, besto, **** vian patrinon, ktp. Bedaŭrinde mi scias pri la alia duono de la rakonto).scheldwaterval ankoraŭ ne scias kion ĝi signifis.
Khue kaj Meung estas iom pli kompleksa. Mi ne komencos ĝis mi ne scios, kiam taŭgas uzi ĉi tion, se vi opinias, ke tio estas ĝusta, viaj tajlandaj amikoj aprezos ĝin, sed se vi uzos ĝin malĝuste tiam vi ankoraŭ havos problemon. Mi nur provas sekvi mian amatinon kaj vidi kun kiu ŝi uzas ĉi tiujn vortojn kaj kiu (plej bonaj amikoj, proksima familio) uzas ilin kun ŝi. Sed mi ludas sekure prononcante la nomojn de ĉi tiuj kontaktoj en la nederlanda, kio ankaŭ produktas kelkajn ridigajn momentojn.
Nur lerni la lingvon el lerneja libro tre malvarmigas konversaciojn, kaj tre utilas ankaŭ iom da scio pri stratlingvo, neformala lingvo ktp. Sed tiam vi devas scii tre bone, kiam vi povas apliki ĝin mem. Sed estas nenio malbona pri observado. 🙂
Kapom, kiel ĝi sonas, ne signifas same.
La superlativa formo de "kap" estas "kapom"
Kaj de "malgranda" al "supera"
La superlativa formo de "kapom" estas ""Kaptan"
Ekzemplo:
Mi komprenas, ke jes, kontraŭ egalulo en rango aŭ pozicio: Ĉapo
Mi komprenas aŭ jes al iu pli alta je rango aŭ statuso: kapom
Mi komprenas aŭ jes al iu plej alta en rango aŭ statuso: kaptan
La sekvantaroj estas elekteblaj por kaptan, inter aliaj:
– Kolonelo aŭ pli alta en la polico aŭ armitaj fortoj;
– Prokuroro;
- Juĝisto;
– Ministro aŭ senatano;
La reguloj por kapom ne estas tiom striktaj.
Pli de ĝenerala montro de respekto.
Inter amikoj aŭ familio dependas ankaŭ de kie oni estas, en privataj rondoj, sendepende de la diferenco en rango aŭ statuso, la vorto kap povas esti uzata, en publika kapom, aŭ kaptan.
Kapom estas do la plej sekura, kvankam foje vi alfrontas Jan kun la mallonga familia nomo.