Karaj legantoj,
Mi ŝatus prezenti la sekvan situacion, ĝi estis multfoje priparolata en ĉi tiu blogo sed mi havas aldonon pri kiu mi ŝatus aŭdi vian opinion, sperton. Mi estas nederlanda loĝanto de Tajlando kaj lastatempe konvertis mian reunuan politikon en profiton. Mi petis por sendevigo de la nacia asekuro kaj ZWV-premioj kaj salajroimposto, surbaze de Artikolo 18 de la imposta traktato inter la du Regnoj. La artikolo troviĝas ĉe la malsupro de la teksto.
La sendevigo por premioj estis koncedita, tiu por salajra imposto kaj nacia asekurkontribuoj estis malakceptita. La fiskaj aŭtoritatoj baziĝas sur, kaj mi citas laŭvorte; Tion konfirmas juĝo de la Apelacia Kortumo Den Bosch 19-08-201, n-ro 11/00055. Kion signifas "Io kaj alia" ne estas plu klarigita. Ĉi tiu deklaro troveblas en la interreto sed mi donos mallongan resumon:
Ĉi tiu deklaro deklaras kiel faktoj; ke iu loĝas en Tajlando ekde decembro 2004 kaj ricevas anuitaton de asekurentrepreno en NL ekde novembro 2006, kiu deprenas la superpagojn kaj salajroimposton. Ĉi tiu firmao estas bazita en NL kaj estas submetita al kompania enspezimposto. La anuitato estas ŝargita al la nederlanda profito.
La viro prezentas peton por sendevigo de superpagoj kaj salajra imposto kaj tio estas koncedita de januaro 2017, sed li devas submeti novan peton antaŭ oktobro 2009 (sen doni ajnan kialon) kiu tiam estas malakceptita. Ŝajne aferoj ŝanĝiĝis ene de la fiskaj aŭtoritatoj en la periodo januaro 2017 kaj oktobro 2009.
En la klarigo "imposta traktato apliko", la anuita pago estas ŝargita al la profito de la asekurentrepreno, kompanio, kiu konformas al Artikolo 18.2 de la imposta traktato.
Demando 1;
- Kiu el la legantoj ankaŭ spertis malakcepton de salajroimposto surbaze de ĉi tiu verdikto sur renovigo,
- kiu ricevis sendevigon de superpagoj kaj salajroimposto kaj nacia asekurkontribuoj kun nova aplikaĵo aŭ etendaĵo,
- aliaj ebloj?
Krom ĉi tio la sekvanta. Mia malnova politiko deklaras;
"Asekuristo pagas la kapitalon al la asekuristo kiel maljunula anuitato kiel menciita en Artikolo 3.125, paragrafo 1, sub Leĝo pri Enspezimposto". Alkroĉita artikolo 3.125.
Artikolo 3.125. Anualaj provizaĵoj
1. La jenaj estas rigardataj kiel anuitatoj kiel menciitaj en Artikolo 1.7(XNUMX)(a), kiuj servas por kompensi pensionmankon:
anuitatoj, kiel menciitaj en Artikolo 1.7, unua alineo, sub a, kies partopagoj akiras la impostodevon, efektiviĝas plej malfrue en la jaro, en kiu li atingas la aĝon, kiu estas kvin jarojn pli alta ol la pensia aĝo, menciita. en Artikolo 7a, unua alineo, de la Ĝenerala Maljunaĝa Pensioj-Leĝo, kaj nur finiĝas post lia morto;
Mi koncentriĝas pri la terminoj de maljunula anuitato kaj pensia manko. Ĉi tiu lasta termino troviĝas en la retejo de la fiskaj aŭtoritatoj, sed ne estas klarigita, krom formulo por jara marĝena kalkulo, kiu ne plu validas por mia situacio.
Estas pluraj kalkulmetodoj en la interreto pri kiel kalkuli pensian mankon. Mi uzas jenon; ke se la sumo de estontaj pensiaj profitoj (trovitaj sur la UPO) kaj AOW (DigId) estas malpli ol 70% de la lasta salajro, vi havas deficiton. Miaopinie, tio povus signifi (tamen, estas multaj kondiĉoj) ke la anuitato servas por kompletigi la pension kie sendevigo de superpagoj kaj salajroimposto estis donita. La pli frua verdikto de la Kortumo tiam ne validus.
Demando 2; kiu el la legantoj konas tian situacion kaj kio estas la rezulto. Artikolo 18. Pensioj kaj anuitatoj:
- Konsiderante la dispoziciojn de la paragrafo 19 de ĉi tiu artikolo kaj de la paragrafo XNUMX de la artikolo XNUMX, pensioj kaj aliaj similaj rekompencoj rilate al pasinta dungado pagita al loĝanto de unu el la ŝtatoj, kaj anuitatoj pagitaj al tia loĝanto, estas impostaj nur en tio. Ŝtato.
- Tamen, tia enspezo ankaŭ povas esti impostita en la alia Ŝtato laŭ la mezuro ke ĝi estas pagenda kiel tia al profitoj akiritaj en tiu alia Ŝtato fare de entrepreno de tiu alia Ŝtato aŭ de entrepreno kiu havas konstantan establon en ĝi.
- La esprimo anuitato signifas fiksan sumon, pageblan periode en fiksitaj tempoj, ĉu dum vivo aŭ dum specifita aŭ determinebla tempodaŭro, sub devo fari pagojn, kontraŭ sufiĉa kaj plena konsidero en mono aŭ monvaloro.
Kore,
jan
Redaktoroj: Ĉu vi havas demandon por la legantoj de Thailandblog? Uzi ĝin kontaktformularo.
Saluton Jan,
Ĉi tio estas konata pozicio de la Imposto kaj Dogana Administracio kaj la tribunaloj kaj estis diskutita plurfoje en Thailandblog.
Antaŭ pli ol 13 jaroj, la unua juĝo de la Distrikta Tribunalo de Zelando - Okcidenta Brabanto pri la impostodeblo de anuita pago en Nederlando estis publikigita, surbaze de Artikolo 18, paragrafo 2, de la Duobla Imposto-Traktato finita inter Nederlando kaj Tajlando. .
En la de vi citita juĝo, la Apelacia Kortumo de Den Bosch alvenis al la jena konkludo: „La profito de la asekuristo konsistas unuflanke el la ricevitaj premioj kaj la profitoj atingitaj de siaj investoj kaj aliflanke el la pagoj, kiujn ĝi ŝuldas. la bazo de la devoj faritaj. . La Kortumo do opinias, ke la anuita pago estas ŝargita al profitoj kiel menciita en Artikolo 18(XNUMX) de la Konvencio."
Alivorte: estas divido en superpagoj ricevitaj kaj rendimento atingita (tio estas profito) kaj pagoj devenantaj de la obligacioj kiuj poste estas pagendaj surbaze de la obligacioj enigitaj (estas perdo). Tre stranga rezonado, kiu ne konformas al la taksado de kompania enspezimposto trudita surbaze de la neta rezulto.
Ergo: male al tio, kion diras la Kortumo, neniu prudenta banko aŭ asekuristo permesos la periodan deponaĵon aŭ ununuran superpagon por anuita produkto por profiti la profiton. Tio estus kontraŭa al la plej bazaj kontadaj regularoj kaj komercaj principoj. La perioda investo aŭ aĉetprezo estas egalita per estontaj devoj. El komerca vidpunkto, ĉi tiuj sumoj devus do esti enmetitaj kiel provizo en la bilanco kaj poste sub pruntkapitalo. La anuitatpagoj estas financitaj kiel tia de ĉi tiu provizo.
Kio finfine troveblas en la konto de profito kaj perdo rilate al la perioda investo aŭ aĉetprezo estas (parto de) la interezenspezo akirita de tio kaj poste kiel profito, por kovri la rilatajn operaciajn kostojn.
Neniu ekstera revizoro aprobos la jarajn kontojn de banko aŭ asekuristo, se la ĉi-supraj principoj estis deflankitaj.
PRAKTIKA EKZEMPLO
Pasintsemajne mi havis la sekvan kazon por trakti.
Kliento vivanta en Tajlando havas anuitatan produkton kun Reaal. La lastaj premiopagoj estis faritaj en 2013. Ĉi tiu anuita produkto eksvalidiĝas la 1an de januaro 2022. La valoro de ĉi tio tiam estas € 60.000. Tiucele li povas fari interkonsenton kun Reaal, inkluzive de anuita pago kun daŭro de 5 jaroj (lasta premiopago en 2013).
Reaal proponas al li reunuan pagon de 60 monataj pagoj de 1.000,11 €. Entute € 60.006,60. La kliento tiam ŝuldas unufojan distribukotizon de € 96.
Tute krom la komercaj konsideroj rilate al kontado de enpagoj kaj pagoj de anuitatoj, ŝajnas al mi malfacile konsideri ĉi tiun anuitatan pagon kiel ŝarĝita al la profito de Reaal. Kaj tamen Hof Den Bosch sukcesis rezulte de tute distordita bildo de tio, kion oni komprenu per profito aŭ perdo. Mi pensas, ke la juĝistoj de ĉi tiu altlernejo almenaŭ doktoriĝis honora doktoro de, ekzemple, la Libera Universitato, ĉar oni ne kutime renkontas tiom da lingva saĝeco en la juĝistaro!
REEN AL LA TRAKATO
La konkludo de imposta traktato ofte estas antaŭita de multaj jaroj da intertraktadoj. Multaj scenaroj estas reviziitaj kaj penso estas donita en ĉiuj terminoj de eblecoj kaj malebloj. Ĉio ĉi finfine kondukas al la atribuo de impostaj rajtoj al la fontlando aŭ la loĝlando kaj en kelkaj kazoj al ambaŭ landoj. En ĉi-lasta kazo, unu el la landoj devas doni redukton.
Koncerne al anuitatpagoj, ne estante kapitulaco, la imposta rajto estas principe atribuita al la loĝlando. Nur en la okazo, ke anuita pago estas ŝuldita de la profito de nederlanda kompanio, Nederlando ankaŭ povas postuli kiel fontlando. Poste, Tajlando devas doni redukton laŭ Artikolo 23(6) de la Traktato.
Krome, mi estas konvinkita, ke la intertraktantoj ĉiuj havis en menso la koncepton de profito, kiu estas kutima en simpla lingvo, nome la bilanco de enspezo kaj elspezo. Ĉi tio ankaŭ estas la koncepto de profito kiu aplikas de komerca ekonomia vidpunkto. Neniu havis la helan ideon en menso dividi ĉi tiun koncepton de profito kiel estas la kazo en jurisprudenco. Ĉi-lasta faras la atribuon de la imposta rajto al Tajlando preskaŭ facila.
KONKLUDO
En internacia juro, la adaĝo estas la efektivigo de traktato en bona kredo. La interpreto de imposttraktatoj ankaŭ devas esti bazita sur bona kredo. Tio signifas, interalie, ke Nederlando eble ne alfrontas traktatan partneron kun unuflanka ŝanĝo en la atribuo de imposta rajto per nacia leĝaro aŭ per poste elektado de vortkonstruaĵoj, kiuj ankaŭ estas konfirmitaj de juĝaj decidoj.
Nun, ke ĉi tio estas la kazo, mi povas veni al neniu alia konkludo ol ke Nederlando ne povas esti rigardata kiel fidela traktata partnero se temas pri la efektivigo de la duobla imposta traktato farita inter Nederlando kaj Tajlando.
Nederlando senĉese prirabas la tajlandajn impostajn aŭtoritatojn kaj tio neniel povas esti pravigita. Ne tiel vi devus trakti du landojn kiuj havas interkonsenton por trakti unu la alian. Guglado kun la koncepto de "profito" retrospektive, nome post proksimume 35 jaroj post la konkludo de la Traktato, por senigi Tajlandon je impostaj rajtoj, atestas pri tute nefidinda traktata partnero. Nenio pli kaj nenio malpli!
Mi bone povas imagi vian frustriĝon!
Lammert de Haan, impostspecialisto (specialiĝis pri internacia imposta juro kaj socia asekuro).
Eblas, ke se vi havas iujn ŝparaĵojn, vi povus - antaŭ ol vi elmigras - redukti vian enspezon en Nederlando al nulo dum jaroj prenante rente-politikojn kaj pagi ilin poste en lando kun malaltaj impostoj.
Vi eble eĉ povus elpreni tiujn anuitajn politikojn en tute alia lando ol la lando en kiu vi loĝas kaj poste vivos.
Tamen ne estas klare al mi, kia estos la statuso por impostaj celoj.
Tio verŝajne dependos de la impostaj traktatoj.
…en kiu vi vivas kaj poste vivos…
"kaj" devas esti "aŭ".
…en kiu vi loĝas AŬ vivos poste…
Vi ne sukcesos, Ruud, alporti vian enspezon al nulo pagante superpagojn por anuitaj produktoj.
Kun jam malalta enspezo, vi tuj renkontas la mankon de ĉiujara ĉambro por dedukti la premion de via imposta enspezo.
Mi kuraĝas diri, ke 90% de la nederlandanoj loĝantaj en Nederlando pagas tro multe da enspezimposto pro sia anuita(j) pago(j) ĉar en la pasinteco ili ne povis dedukti ĉiujn superpagojn pagitaj por sia anuitatprodukto(j) de sia imposta(j)n. enspezo.enspezo pro manko de (sufiĉa) jara spaco. Ĉi tio validas ankaŭ por nederlandaj ŝtatanoj loĝantaj en Tajlando, kies anuitatpago estis konsiderata kiel sub Artikolo 18(2) de la Traktato. Poste ili malsukcesas peti de la Imposto kaj Dogana Administracio tiel nomatan "ekvilibro-deklaron", enhavantan superrigardon de la (ekde 2001) subtrahitajn anuitatpremiojn de la enspezo kaj kompari tion kun la superrigardo de pagitaj superpagoj kiuj povas esti akiritaj. de la asekuristo.
Se anuitatpago ne estas impost-faciligita, neniu enspezimposto povas esti pagigita sur ĝi.
Se via maljunula provizo, en kia ajn formo, venas de alia lando ol Nederlando, tiam validas la Interkonsento inter Nederlando kaj la lando de kiu ĉi tiu enspezo devenas, ne la Interkonsento farita inter Nederlando kaj Tajlando.
Dankon pro la klarigo Lammert, mi pensas, ke ni ĉiuj scias el la multaj lastatempaj ekzemploj, ke la impostaj aŭtoritatoj de NL ne estas fidinda partnero, sed ili havas "la tankojn kaj la pafilojn" kaj estas en kelkaj manieroj pli bone ekipitaj por defendi sin. Kion mi legis el via respondo estas, ke ne utilas batali tion, ĉu vi mem aŭ kun impostadvokato.
Ĉu estus imageble, ke se vi povas pruvi, ke vi havas pensian malsufiĉon (kaj tio estos malfacila), vi estos esceptigita de salajro-imposto?
Pardonu pro la tajperaro en la tribunala verdikto, 21017 devus esti 2007.
jan
Vi estas bonvena Jan.
Certe havus sencon defii rifuzon de la inspektisto doni sendevigon. Tamen tia malakcepto ne estas decido malfermita al obĵeto kaj apelacio. Ĉi tio signifas, ke vi devas kontraŭi la retenon de salajra imposto por ĉi tiu pago ene de ses semajnoj post ricevado de anuita profito.
Ĉi tiu obĵeto kondukos al malakcepto de la inspektisto.
Poste, kiel ne-loĝanta impostpaganto kaj kovrita de la traktata protekto de la Traktato por la evitado de duobla impostado farita inter Nederlando kaj Tajlando, vi povas prezenti apelacion ĉe la Distrikta Tribunalo de Zelando - Okcidenta Brabanto ene de 6 semajnoj post la inspektisto. decido. Konsiderante la multaj juĝoj de ĉi tiu Kortumo pri ĉi tiu punkto, mi ankaŭ atendas malakcepton tie.
Vi povas tiam apelacii al la Tribunalo de Den Bosch. Konsiderante antaŭajn juĝojn de ĉi tiu Kortumo, estas tre bona ŝanco ke la apelacio ankaŭ estos malakceptita tie.
Restas nur prezenti apelacion en kasacio ĉe la Supera Kortumo.
En mia konsulta praktiko mi ankoraŭ ne renkontis iun ajn, kiu volas lasi ĝin veni al ĉi tio. Post ĉio, estas konsiderinda kosto ligita al ĉi tio.
En kazoj, kiujn mi kondukas antaŭ la Distrikta Tribunalo de Zelando - Okcidenta Brabanto, mi postulas konvinkiĝon de la inspektisto por la kostoj de la procedo, sed la kompenso antaŭvidita por tio laŭ la Dekreto pri proceduraj kostoj en administra juro estas nenie preskaŭ sufiĉa por pagi la efektivajn kostojn por esti faritaj.kovro.
Tio signifas, ke pravi kaj pravi estas, krom principo afero, ankaŭ multekosta afero.
Havi pensian deficiton, kiu estas tre subjektiva koncepto, ne rolas en tio.
Estas diferenco inter anuitato kaj pensio.
Vi mem konstruas rentecon, kontraste al pensio, kiun vi konstruas kune kun la dunganto.
Mi supozas, ke tie kuŝas la kapto.
Ĉar ĝi estas malsama produkto, malsamaj reguloj ankaŭ povas apliki.
Arto 18-2 de la traktato (via teksto, mi ne serĉis la impostan traktaton) ŝajnas diri, ke la pago estas impostata en la lando, kie la paganta asekuristo estas establita - en via kazo Nederlando.
Tamen tio ŝajnas ne validas por pensiasekuro, ĉar mi havas sendevigon por tio.
Interesa flanka paŝo estas kia estos la situacio, se la asekuristo troviĝas en tria lando.
Mi supozas, ke la unua sendevigo promesita estis eraro de la fiskaj aŭtoritatoj, kaj ke vi devis submeti novan peton por sendevigo, por poste malakcepti ĝin.