Wan Di Wan Mai Di: Noi (Parto 1)

Chris regule priskribas siajn spertojn en sia Soi en Bangkok, foje bone, foje malpli bone. Ĉio ĉi sub la titolo Wan Di Wan Mai Di (WDWMD), aŭ Good Times, Bad Times (la plej ŝatata serio de lia patrino en Eindhoven). 

Noi

Mi estas 100% certa, ke se mia najbaro Noi loĝus en Nederlando, ŝi estus traktita kaj/aŭ kontrolita de diversaj registaraj agentejoj. La GP kaj la ŝuldrestrukturado estas du el ili. Nun mi mem estas sufiĉe freneza, do mi povas havi ion. Kaj ankaŭ en la pasinteco mi spertis la necesan kun najbaroj.

En unu el la lokoj, kie mi loĝis en Nederlando (mi ne mencios la nomon), mi loĝis apud familio (nederlanda viro, germanino, filo kaj filino), kiu unuavide (kaj eĉ je la dua) rigardo ŝajnis; normala.aspektis. Sed ŝajnoj trompas.

Dum la someraj ferioj ŝi ĉiam iris al Svislando kun sia filo kaj filino, kie ŝi restis ĉirkaŭ 5 ĝis 6 semajnoj en ia religia komunumo, aŭ eĉ sekto. Mi memoras unu jaron, kiam ŝi foriris pli frue ol la komenco de la someraj ferioj kaj ŝiaj infanoj, kiuj ankoraŭ estis en la bazlernejo, devis vojaĝi sole al Svislando per trajno. Ŝi neniam rakontis tion, kio okazis tie, sed la infanoj revenis kun strangaj rakontoj: sekse eksplicitaj inicaj ritoj, preskaŭ neniuj viroj sed multaj virinoj, torturo de bestoj. Mi ŝparos al vi la detalojn. Patro restis hejme kaj intertempe ĝuis sin kun alia pli juna virino, kiu estis lia kolego. Kune ili regule vizitis SM-klubojn. Mi scias tion, ĉar la najbaro iam demandis min, ĉu mi volas iam veni. Nu ne. Mi nun ne tiom agrable ĝenis.

La najbaroj eksedziĝis kaj la infanoj kiuj estis en mezlernejo daŭre vivis kun patro (laŭ ilia deziro, mi pensas). Por mallongigi, kun la tempo mi ricevis la impreson, ke la patro sekse mistraktas sian filinon. Finfine, mi telefonis al la konfidenca kuracisto en mia regiono, kiu jam ricevis plurajn vokojn pri miaj najbaroj. Sed: la familio jam dufoje ŝanĝis kuracistojn (kaj la nuna ne povis konfirmi la historion) kaj la patro laboris en alta pozicio en la juĝistaro. Resume: povus daŭri iom da tempo antaŭ ol vere efika ago estis prenita. La infanoj estis la viktimoj.

En mia soi en Bangkok, la kvartalo solvas la kazon Noi mem. Ĉi tio ankaŭ estas necesa se neniu profesia helpo disponeblas. Ŝia plej granda problemo estas vetluda dependeco kaj, ligita al tio, multaj homoj pruntas monon kaj kronikan, fakte ĉiutagan mankon de mono. Kunigita kun pensmaniero esti maldiligenta prefere ol laca, ĉi tio estas katastrofa miksaĵo. Ŝi konsentis kun kelkaj homoj en la konstruaĵo repagi parton de la prunto ĉiutage, sed ŝi ofte estas nekapabla plenumi sian promeson. Mia edzino kaj mi delonge ne pruntedonis ŝian monon. Kompreneble ni estas la 'morditaj hundoj' kaj ŝi ne hezitas sendi centojn da LINE-mesaĝoj al aliaj loĝantoj pri kiom malbonaj ni estas.

Kiam mia edzino vidis kelkajn el ĉi tiuj mesaĝoj sur la poŝtelefono de alia loĝanto antaŭ ĉirkaŭ tri semajnoj, la soi, kiu jam ne estas granda, estis tro malgranda. Mia edzino levis sian voĉon en la soi kaj klarigis al Noi, kiu sidis ekster la pordo de sia apartamento, ke ŝi ne ŝatas tion, ke ŝi estas 'frago' (tio ŝajnas blasfemo por ne havi. bonan tempon; strange por ni nederlandanoj) kaj ke – se ŝi havas ion por diri pri ŝi aŭ mi – ŝi povas tion fari rekte. Ŝi havas la poŝtelefonnumeron de mia edzino.

Ekde la tago de tiu ĉi kolizio, Noi ne eliris eksteren. Ŝi ŝlosis sin en sia apartamento. Mia edzino opinias, ke estas bone tiel. Ŝi telefonas al moped-taksiisto amiko ĉiumatene por alporti al ŝi matenmanĝon de 7-Eleven. Ŝi kutime tagmanĝas kaj vespermanĝas kun du malsamaj viroj kiuj ne nur alportas ŝian manĝaĵon sed ankaŭ sian spermon kaj sian monon. Tagmanĝo estas kun (edziĝinta) elekta mekanikisto de la kompanio Isuzu, vespermanĝo kun (kompreneble ankaŭ edziĝinta) mem-dungita entreprenisto pri komputiloj kaj akcesoraĵoj. Ili pozas kiel la maŝisma heroo, Noi kalkulas la monon. Sed anstataŭ pagi siajn kreditorojn tuj, ŝi uzas signifan parton de la mono por aĉeti registarajn biletojn. Aŭ ŝi prenas taksion - kiam estas mallume - kiu kondukas ŝin al unu el la kontraŭleĝaj kazinoj en la areo en la iluzio ke tio estas ŝia finfina bonŝanca tago. Post kvar jaroj mi scias pli bone. Ĝi nur iras malsupren.