La popola fripono kontraŭ potenco kaj mono. Plej ŝatata temo en rakontoj de pli fruaj tempoj.
La vetero estis bona en la regno. La ĉielo estis klarblua kaj malvarmeta venteto ludis kun la lanugaj nuboj. La reĝo sentis kiel vojaĝo. “Xieng Mieng, la vetero estas bela por pikniko en la naturo. Ni iru al la lageto en la arbaro.'
"Kaj kiel ni venos tien?" Sed Xieng Mieng fakte jam sciis la respondon: "Mi estas la reĝo, do mi rajdos mian belan blankan ĉevalon kaj vi marŝos." "Kompreneble, Via Moŝto."
Do la reĝo surĉevale kaj Xieng Mieng piede kaj tiel ili iris tra la pordegoj de la palaco, tra la rizkampoj kaj en la arbaron al la lageto. Ili ĝuis la piknikon preparitan de la reĝaj kuiristoj. Estis papajo salato kaj kokido kaj glueca rizo. Mango por deserto. La ĉevalo manĝis herbon.
"Xieng Mieng," diris la reĝo, "vi estas vere saĝa ulo. Vi jam ricevis min kelkfoje. Nun mi kuraĝas vin ricevi min ankoraŭ unu fojon. Mi kuraĝas vin logi min en tiun malvarman lageton. Se vi povas, vi povas sidi sur mia ĉevalo kiam ni iros hejmen.'
— Sed Via Moŝto, vi estas multe pli saĝa ol mi. Vi bone scias, ke mi neniam povas devigi vin eniri tiun lageton.' "Do, Xieng Mieng, ĉu vi nun konfesas, ke mi estas multe pli inteligenta ol vi?" — Kompreneble, Via Moŝto, vi estas multe pli saĝa ol mi! Sed, Via Moŝto, se vi jam estas en la lageto, mi povas ellogi vin kiam ajn mi volas.' — Ho? Jes? Nu, mi volas vidi vin fari tion! Mi prenos tiun veton!'
Kaj la reĝo eniris la lageton... 'Vi vidas, mi estas pli saĝa ol vi, Xieng Mieng' la reĝo ridis meze de la lageto.
Xieng Mieng sidiĝis en la herbo kaj komencis manĝi la ceterajn mangojn. “Xieng Mieng, jen mi! Mi estas en la lageto. Provu eligi min!' Sed Xieng Mieng unufoje oscedis kaj iris dormeti en la herbo. “Xieng Mieng, mi estas en la lageto. Provu eligi min!'
Xieng Mieng vekiĝis, denove oscedis kaj bele etendiĝis. “Via Moŝto, jam malfrue. Mi devas iri hejmen. Do mi ne plu povas eligi vin el la lageto. Kaj ĉar vi restas en la akvo, vi ne plu bezonas vian ĉevalon. Do ne devus esti problemo, se mi revenigos ĝin.' Kaj li suriris la belan blankan ĉevalon de la reĝo.
— Gardisto! Vi denove kaptis min! Gardisto!' Sed la reĝo vidis Xieng Mieng supreniri sian ĉevalon kaj forgalopi...
Fonto: Laaj Popolfabeloj (1995). Tradukado kaj redaktado Erik Kuijpers.
Mi ankaŭ rigardis rakontojn de aliaj rakontistoj el Sudorienta Azio. Ĉi tie mi malkovris similajn temojn. De la 90 rakontoj, proksimume 70% temis pri socia konduto kiel ekzemple kundivido de manĝaĵo, geedziĝo, kaj interagado kun bogepatroj aŭ aliaj grupoj.
Grandaj rakontoj, Erik, kaj vi rakontas ilin pli bone ol mi. Tiutempe mi skribis pri Sri Thanonchai, kiu estas la sama figuro kiel Xieng Mieng. (Xieng verŝajne estas Siang, titolo por forpasinta monaĥo kaj Mieng estas tiuj fermentitaj tefolioj, kiujn ili suĉas en Sudorienta Azio. Pli da Sri Thanonchai estas ĉi tie:
https://www.thailandblog.nl/cultuur/sri-thanonchai-aziatische-tijl-uilenspiegel/
En mia versio Sri Thanonchai moke diras denove ĉe la fino: 'Jes sinjoro, mi ne povas paroli vin el la akvo nun, sed mi povus enigi vin!'
Efektive, la rakontoj tre ofte temas pri mokado kaj malsukcesigo de potenco. Vi tiam ne iris al malliberejo pro tio.
Ĝuste, Tino, tio signifas Xieng Mieng. Lia nomo estos klarigita en unu el la sekvaj kontribuoj kaj li estis ja novulo komence.
Sri Thanonchai estis skribita pri ĉi tiu blogo antaŭe, do mi lasos tiun libron sur la breto... Mi tradukis ankaŭ germanan kolekton kaj estos rakontoj, kiuj devenas el suda Tajlando.