Renkonti la gepatrojn de via tajlanda amatino: serioza afero!
La kulturaj diferencoj inter Tajlando kaj la Okcidento estas tre grandaj. Tial gravas mergi vin en la tajlanda kulturo. Aferoj, kiuj ŝajne estas negravaj por ni, povas havi multe da efiko en Tajlando. Ekzemplo prezentas farangon al la gepatroj de tajlanda virino.
En la Okcidento, alporti koramikon aŭ amatinon hejmen signifas ne pli ol prezentarton. Kompreneble la gepatroj estas scivolemaj, per kiu sinjorino, filo Kees elektas, sed ili ne tuj eltiras konkludojn. Ili ankaŭ ne atendas, ke la koncerna sinjorino preskaŭ certe estos la estonta patrino de siaj infanoj. Post ĉio, Kees eluzos kelkajn amatinojn antaŭ ol li faros tiun paŝon.
Grava paŝo
Aferoj estas malsamaj en Tajlando. Prezenti amikon al la gepatroj estas grava paŝo en la vivo de tajlanda virino. Fakte, ili diras, ke ili havas seriozajn intencojn kun vi kaj eble volas geedziĝi kun vi. Ne timu tuj (multaj viroj ricevas mildan panikatakon dum legado de la vorto 'geedziĝo').
Tajlanda virino neniam 'nur' prenos vin al la familio. Ŝi prezentas vin ĉar ŝi volas diri: "Ĉi tiu estas la viro kun kiu mi volas pasigi la reston de mia vivo."
La fakto ke ŝi alportas farangon al la vilaĝo estas konata semajnoj anticipe. Ĉiuj vilaĝanoj, amikoj kaj parencoj antaŭĝojas la alvenon de la farang. Ĝi estas grava socia evento en la malgranda kaj kuniĝa kampara komunumo.
Aprobita kaj pesita
Tajlanda virino mem estas sufiĉe facilanima pri prezentado de si al siaj gepatroj. Foje ŝi nur diras, ke ŝi volas konduki vin al Isaan kaj ŝia naskiĝvilaĝo. Ŝi ne diros al vi, ke vi estas "kontrolita kaj pesita". Ankaŭ estas malfacile antaŭdiri, kiam ŝi demandos al vi ĉi tion. Iuj Tajlandaj virinoj faru tion post kelkaj tagoj, aliaj bezonas pli da tempo. Se ŝi ne petas vin veni al Isaan, tio ankaŭ estas grava mesaĝo.
Kiam vi daŭras kun tajlanda virino dum momento kaj ŝi petas vin eksteren ne viziti ŝian familion ĝi povus signifi tri aferojn:
- Ŝi ne ŝatas/ŝatas/sufiĉe riĉa por renkonti siajn gepatrojn kaj gefratojn.
- Ŝi jam plurfoje alportis farangon al sia vilaĝo kaj ŝi atingis la maksimuman nombron.
- Ŝi havas koramikon, kiu ankaŭ estas konata en la vilaĝo.
Mi mallonge klarigos la duan kialon. Kiam tajlanda virino alportas "koramiko", la vilaĝa fanfaro faras sian laboron. Ĉiuj scias. Sed estas limo al la nombro da koramikoj, kiujn tajlanda virino povas prezenti al sia familio. Ekzemple, se pli ol du aŭ tri farang estas prenitaj en periodo de ekzemple du jaroj, ŝi estos registrita kiel "malmultekosta" virino. Kaj ŝi kaj ŝia familio tiam suferspertas gravan perdon de vizaĝo.
Foje ŝi sukcesas mensogante pri kial ŝi venigis tiom da amikoj al la vilaĝo. Ŝi povas diri, ke la unua estis malbonŝanca kaj mortis pro malsano aŭ mortis en trafika akcidento. La dua ne havis pli da mono kaj ne estis bona viro por ŝi aŭ ŝi eksciis, ke li jam estas edziĝinta. Sed elpensi ĉi tiajn rakontojn ankaŭ havas siajn limojn kaj la najbaroj rimarkos, ke ŝi faras senkulpigojn.
Se do ŝi jam antaŭe venigis tri farang-amikojn al sia vilaĝo, la familioĉefo ne avidas la kvaran farangon. Oni diros al ŝi ne alporti farangon denove.
Finu la rilaton
Se ŝi ne petas vin aliĝi al sia familio, eble estus pli bone fini la rilaton. Kial? Ĉar io ne estas ĝusta. Vi eble demandos, kial la tri farang ne funkciis por vi. Eble ĝi estas nur mono aŭ ĝi estas sinjorino kun granda harkapo sur la dentoj.
Povas esti alia kialo, kial ŝi hezitas peti vin eksteren. Plej multaj knabinoj eksteren Estas ŝaltita estas malriĉaj kaj vivas tre primitivaj. Ŝi eble hontas pri la mizera loĝejo, en kiu vivas ŝia familio. Se tio estas la kazo kaj ŝi havas seriozajn intencojn al vi, ŝi diros al vi. Tiam trankviligu ŝin kaj sciigu al ŝi, ke vi ne zorgas kaj ke ĉiuj, riĉaj aŭ malriĉaj, estas egalaj.
Alia malpli agrabla kialo estas, ke ŝi jam havas koramikon kaj alportis ĝin al sia familio. Nu, do mi ne devas diri al vi, ke longdaŭra rilato kun ŝi ne estas saĝa elekto.
Bonvolu respekti ŝiajn gepatrojn
Alia pinto. La gepatroj de tajlanda virino estas tre gravaj. Ĉiam estu ĝentila kaj parkerigu kelkajn tajlandajn vortojn kiel saluton kaj "dankon" en la tajlanda. Certe estos manĝaĵo kiam vi alvenos. Ĉi tio ankaŭ estas grava socia evento. Do ĉiam manĝu kun la familio, eĉ se vi ne ŝatas ĝin. Tiam rigardu. Certiĝu, ke vi estas bonorde kaj bonorde vestita. Ĉiam demetu viajn ŝuojn kiam vi eniras la domon de ŝia familio. Traktu ŝiajn gepatrojn kaj ajnajn geavojn kun respekto.
Estu sinjoro
Tajlanda virino prenas sufiĉe da risko kiam ŝi prezentas vin al la familio. Se vi finos la rilaton baldaŭ poste, ĝi havos malagrablajn sekvojn por ŝi. Komenciĝas la vilaĝa klaĉo. Ili diros, ke ŝi ne estis bona edzino por vi kaj tial vi ne volas zorgi pri ŝi. Tial iĝos ĉiam pli malfacile por ŝi trovi taŭgan partneron. Mallonge, perdo de vizaĝo por ŝi kaj ŝia familio.
Se ŝi demandos vin pri Jesaano, sed vi ne havas seriozajn intencojn kun ŝi, estu sinjoro. Sen vundi ŝiajn sentojn, provu klarigi, ke vi volas amuziĝi kun ŝi. Sed ke neniu rilato povas eliri el ĝi. Ĉi tio evitos, ke ŝi eniru problemojn baldaŭ aŭ malfrue. Se vi estas honesta pri tio, ĉar vi povas respekti ŝin kaj ne volas vundi ŝiajn sentojn, tiam vi estas ulo eltranĉita el la ĝusta ŝtofo.
Kiel vi POVAS esprimi ĝin en vortojn.
Mojosa.
Plene spertis la pozitivan varianton kaj je la plena kontento de ĉiuj.
KhunBram.
Preskaŭ 10 jaroj da intensa feliĉo kun miaj amatoj en Isaan.
Antaŭ 16 jaroj mia fianĉino iris prezenti min al ŝiaj gepatroj ĉar ni volas edziĝi.
Kiam ili alvenis en Kalasin ili pensis, ke mi estas el alia planedo, precipe post vizito de muzikfestivalo en la vilaĝo tiun saman vesperon.
Baldaŭ ili ĉiuj venis por saluti min por biero kaj la infanoj por 20 bano.
Bela periodo, mi ĝojas, ke mi ĉion spertis kaj restis en Tajlando dum 10 jaroj.
Dume eksedziĝis, kaj donacis belajn pencojn... (Domo, komerco, aŭto kaj kelkaj motorcikloj.)
Sed nun ĝuu 2 monatojn en paradizo ĉiujare.
Ĝuo ankoraŭ estas tio, kion vi ŝatas.
Ĉi tiu resumo estas ekzakte kiel ĝi estas, nenio vere aldoninda!
Bone skribita kaj ne troigita!
Bonega peco. Mia sperto estas la sama. Pli da rakontoj kiel ĉi mi bonvolu, por ke politikofarantoj en Nederlando povu akiri pli bonan bildon de la normoj en Tajlando kaj eble iom plifaciligi doni al via edzino kelkajn semajnojn sen la devo de (por ni) preskaŭ neeble akiri al vi. povi kunporti Schengen-vizon al Nederlando por ke vi povu renkonti vian familion en Nederlando.
Kara Korat, preskaŭ neebla? proksimume 95-98% de Schengen-vizoj estas aprobitaj. Ĉe la ambasado kaj ĉe la Ministerio de Eksterlandaj Aferoj, ili ankaŭ sufiĉe bone scias, kiel oni faras aferojn aliloke laŭ regularo, kutimoj, kulturo ktp.
La artikolo mem estas sufiĉe deca, se temas pri stereotipa simpligo. Ne ĉiu familio estas la sama kaj kompreneble tempoj ŝanĝiĝas en Tajlando. Kiom da tajlandanoj venas nur post plenumi ĉiujn siajn edukadojn kun la unua partnero (viro, virino, tajlanda aŭ eksterlandano)? Temas kompreneble pri tio, ĉu vi ne alvenos kun la maldeka amanto en tro mallonga tempo. En Nederlando ankaŭ brovoj levas se vi venas kune kun iu alia, mi pensas. En Tajlando, tiu trinkejo estas aliloke, sed ĝi ne estas alia planedo. Nur komuna racio, respekto kaj la konscio, ke aferoj foje estas iomete malsamaj aliloke, multe daŭros.
- https://www.thailandblog.nl/visum-kort-verblijf/afgifte-van-schengenvisums-in-thailand-onder-de-loep-2017/
Vi ankaŭ povas legi ĉi tion kaj multe pli en la libro "Tajlanda Febro", kiu estas traduko de "Tajlanda Febro":
https://thailandfever.com/boek_intro.html
Estas tre bona ideo atentigi ĉi tiun temon. Multaj sendube lernos multajn utilajn aferojn el tio kaj evitos miskomprenojn.
Mi mem posedas la libron kaj jam legis ĝin kun mia edzino.
Mi rekomendus ĝin al ĉiuj!
Salutojn,
Daniel M.
Dankon pro la konsileto! Mi tuj mendis la libron.
Mi kaj mia fianĉino – ambaŭ 40-jaraj – ankoraŭ estas fraŭlaj post preskaŭ du jaroj de rilato. Tio ŝajnas kontraŭ la dolora kruro de ŝia konservativa patro, kiu ŝatus vidi nin edziĝintaj. Mi havas plurajn kialojn por ne voli edziĝi, inkluzive de la sinsod, kiu laŭ mia kunulo devus esti transdonita, almenaŭ simbole. Miaopinie malnovmoda uzo, sed kiu mi estas.
Nuntempe, ni nur restos "faen" unu de la alia. Per miaj nederlandaj okulvitroj mi ne vidas kial tio estas problema.
Eble vi devus alfronti vian konservativan bopatron. Ankaŭ estas rolo por via knabino en ĉi tio, aŭ pli ĝuste ŝia tasko.
Ŝia patro volas, ke ŝi edziniĝu (antaŭ la templo) kaj ke vi zorgu pri ŝi (laŭ lia opinio) kaj kiam puŝiĝos, vi devus ricevi la subtenon de via amatino.
Ankaŭ, se bogepatroj volas vidi monon, ĝi ankaŭ helpas noti, ke (se ŝi iam havis rilatojn antaŭe) ŝi ankaŭ estas dua aŭ tria mano. Sinsod estas ludo kaj ne lasu ĝin frenezigi vin ĉar vi ankaŭ havas certan financan valoron 😉
Plej multaj tajlandanoj ne geedziĝas, do ne estas ceremonio kaj neniu sinsod implikita. Fabeloj pri geedzeco ne havas sencon, vidu la praktikon en Tajlando. Kaj se iu ja edziĝas, post kelka tempo multaj homoj havas poea aŭ mia noi. Tiom pri la pozitiva parto. Ne parolu pri geedzeco evitas ajnan konversacion pri ĝi. Krome, Danzig kaj lia partnero jam estas 40, do ne gravas edziĝi. Denove, la merkata valoro de pli maljuna viro venas en ludon ĉar li estas pli ol 40 kaj virino kaj tiam komencas rilaton en Tajlando dum la lageto estas plena de junaj fiŝoj. Venu, kiel pli aĝa viro en Tajlando vi ne devas esti preskribita ion ajn, male al iu dudekjara, statuso kaj prestiĝo ankaŭ determinas vian influon tiurilate kaj kiel pli maljuna instruisto vi ne devas esti preskribita ion en. ĉi-rilate.
Estas nur 1 kialo por geedziĝi kaj tio estas se via partnero estas ŝtatoficisto, tiam la geedzo rajtas al sanasekuro de la familio de la ŝtatoficisto.
En si mem bona peco, sed kial la Isaan estas ĉiam menciita en la teksto? Ĉu la verkisto supozas, ke vi renkontas vian amatinon en Pattaya? Tajlando estas pli granda!
Iam.
Mia amatino estas de Yala kaj ni ambaŭ laboras en Narathiwat. En la ĝenata islama sudo jes, sed al plena kontento kaj malproksime de Isaan.
Kornelio,
Isaan ofte aperas en la rakontoj ĉar la plimulto de la Farangs geedziĝas kun virinoj de Isaan aŭ eniĝas en rilato kun iu de Isaan.
Ankaŭ, Isaan estas sufiĉe granda areo.
La ŝanco ke vi renkontas tajanon el la islama suda Tajlando estas tre malgranda.
Vi ankaŭ malfacile trovos tajlandajn homojn el norda Tajlando en Nederlando.
Mi ne renkontis ilin en la lastaj 40 jaroj kaj ni havis multajn konatojn, vizitis multajn tajlandajn renkontiĝojn hejme kaj eksterlande.
Mi taksas en Nederlando, ke ĉirkaŭ 70% ankaŭ venas de Isaan.
La kialo devus esti evidenta.
Sed ankaŭ ne ĉiuj el Isaan laboras en Pattaya
Legu Thai Fever, unikan rakonton pri la misteroj de malsamaj kulturoj, kiu estas la ŝlosilo por bona rilato.
Mi pensis, ke tiu libro estas preskaŭ senvalora. Estas bone konstati, ke ekzistas diferencoj inter landoj, individuoj, familioj ktp. Kaj tial gravas paroli pri tio, kion vi sentas kaj pensas kaj kion via kunulo sentas kaj pensas. Komunikado - kaj respekto - estas la ŝlosilo por bona rilato. Se vi bezonas manlibron por klarigi, ke la stereotipaj nederlandanoj reagas iom pli tiamaniere kaj la stereotipaj tajlandanoj iom pli tiel reagas (sen mencii, ke la diferencoj inter nederlandanoj kaj tajlandoj povas ege diferenci), tiam estos tre malfacila laboro tia rilato.
La averaĝa nederlandano ne kunportas sian novan akiron post kelkaj tagoj por prezenti ĝin al panjo kaj paĉjo, sed kie ĝuste estas tiu momento... dependos de ĉiaj faktoroj. Ke, entute, ĉio ĉi estas iomete malsama en Tajlando, sed tute alia mondo kun malsama kurso de eventoj? Ne. Krom se la familio de unu estas praa konservativa kaj la alia partnero venas de tre libera, malferma familio aŭ io.
Ĉi tio estos parte ĝusta, sed se mi komparas miajn malsamajn spertojn kun ĉi tio, tiam ĝi fakte ne estas tre ĝusta.
Mia unua sperto. Mi vojaĝas kun tajlanda sinjorino, kiun mi konas, ambaŭ loĝantaj tiutempe en Nederlando, al Tajlando por 2-semajna ferio. Mi konsciis, ke ŝi estas en rilato, ne bonega, sed ankoraŭ rilato/vivado kune. Mi estis kiel la ludknabo. Ne estas problemo por mi nuntempe. Mi estis libera knabo. Ĝuste komence de la ferio al ŝiaj gepatroj. Tie dormis kune kaj daŭrigis la ferion kune dum kelkaj tagoj en diversaj lokoj. Mi reen al Nederlando, ŝi revenis hejmen (proksime de Udon Thani do Isaan) por alia semajno. La familio sciis diable bone, ke mi ne estas tiu, kun kiu ŝi loĝas en Nederlando. Sed mi rimarkis nenion, kio ne estas priskribita ĉi tie. Nur havis belajn tagojn. Iom pli ol unu jaron poste mi vidis en Fejsbuko, ke ŝi vizitas familion kun sia rilato/Nederlanda partnero. En la komentoj pri la FB-fotoj videblas nenio de embaraso aŭ malnoblaj komentoj. Ne de ŝi, ne de ŝiaj FB-amikoj.
Dua sperto. Mi renkontis sinjorinon en Nederlando (tiam vidvino kaj 50-jara). Post 3 renkontiĝoj en Nederlando ŝi devis reveni pro la simpla fakto, ke la 3 monatoj finiĝis (ŝengen-vizo). Dum mia posta vizito al Tajlando, kelkajn semajnojn poste, mi estis invitita al la domo de ŝiaj gepatroj. Jes, kun la promeso miaflanke, ke mi serioze intencis kaj ke mi intencis edziĝi kun ŝi. Kaj estis. Mi nun parolas pri aŭgusto. Mi tiam havis la impreson ke ŝi estis vere malsama kiel.... jes kiel kiu aŭ kio fakte?? Simplaj homoj, normala ekzistado, ne riĉaj sed ankaŭ ne malriĉaj. Ĉiuokaze, mi estis tre pozitiva kaj kontenta. kaj ni planis edziĝi en Tajlando, antaŭ Budho, fine de tiu jaro. Ni faris tion ankaŭ. (retrospektive vere tro rapide) Malgranda vilaĝo inter Lampang kaj Chang Rai. Grave granda festo. Granda nombro da monaĥoj (ĉirkaŭ 9 se mi bone memoras!) Multaj gastoj, el malproksime. Pagis decan sinsod (atentu, vidvinino 50-jara!) kaj aldonis iom da oro. Mallonge. Ili ne hontas kaj embarasas laŭ mi. Ĉar mi estis, kaj ankoraŭ estas, nederlanda loĝanto en Germanio...... neniu problemo por ŝi tuj ricevu vizon por loĝi ĉe mi. Antaŭ ol ni edziĝis, ŝi jam estis ĉe mi en Germanujo 6 semajnojn por alkutimiĝi al la ĉi tiea vivo kaj kompreneble por pli bone koni unu la alian. La unua jaro iris bone, sed la dua jaro ĉio estis malsama. Por teni ĝin mallonga. La geedziĝo rapide finiĝis. Entute daŭris 2 jarojn. Kaj divenu, kio estis la granda problemo? Ĝuste! Mono. Mi devus mordi la kuglon ĉi tie kaj en Tajlando truoj devus esti fermitaj. La sinsod fariĝis ŝuldo de 25.000 1 eŭroj al ŝiaj gepatroj. La konata problemo. Vetludo. La kulpo de ŝiaj gepatroj ankaŭ signifis ŝian kulpon. Feliĉe mi ne akompanis ĝin. Mi vidis ĉe Fejsbuko, ke post ĉirkaŭ unu jaro ŝi jam venigis iun alian (germanon mi pensas ĉar ŝi ankoraŭ loĝas en Germanio) al la gepatra hejmo. Ne XNUMX foto... ne, ankaŭ pluraj familiaj portretoj kun li en Fejsbuko. Do ne estus honto, mi pensas!!
Tria sperto. Jes, iuj neniam lernas 🙂 ....... Semajnon antaŭ planita mallonga ferio, renkontis sinjorinon per la retejo Dato en Azio. Tuj invitite al ŝia hejmo sen esti renkontinta ŝin. Loko proksime de Uthai Thani/Okcidenta Tajlando, tie apenaŭ vidos turistoj ĉar estas nenio por vidi. Krome; patrino de 2 adoleskaj filinoj, patro de la infanoj kun kiuj ŝi vivis dum kelkaj jaroj, unu tagon simple forkuris kun iu alia. Komence estis iom malfacile, ŝi diris al mi, sed nun ŝi povis tre bone prizorgi sin kaj la infanojn. Havis laboron kiu ne okupis multe da tempo, belan aŭton, normalan domon (kie ankaŭ loĝis patrino kaj fratino) kaj ŝi tre bone parolis la anglan. Restis tie dum semajno. Iris bonege, ..... kun ĉio. Mi sentis min tre komforta kaj estis tre bona klako. Inkluzive de irado al preĝejrenkontiĝoj kun ŝi kaj la resto de la familio. Ne mia afero, sed estas interese vidi, ke ankaŭ estas kristanoj en Tajlando kaj kiel ili praktikas sian kredon. Granda familio havanta kunvenojn. Mi rapide indikis, ke mi estas serioza pri ŝi, sed ke ŝi devas esti preta vivi en Eŭropo. Mi mencias tion ĉar de tempo al tempo ŝi demandis, ĉu mi volas konstante vivi en Tajlando. Post ĉi tiu mirinda semajno, reveno al laboro en Germanio. Post 6 monatoj ni reiris al ŝia domo / ankaŭ al ŝia patrino (patro ne plu vivas) kaj restis tie. Ĉirkaŭ 2 semajnoj. Inter vojaĝoj de kelkaj tagoj. Ĉio iris bone kaj agrable. Reen en Germanio, mi provis igi ŝin veni al Germanio dum certa tempo kun Schengen Vizo. Ĉi tie mi sopiris ĉiufoje entuziasmon kaj realan volon de ŝia flanko. Tial mi finis la rilaton. Kompreneble estis iom da plorado, sed mi neniam estis riproĉita, ke mi metis ŝin kaj la familion en embarasan situacion. Kaj miaj karaj spertuloj pri Tajlando, ne elpensu la historion, ke tajlando konservas tion por si. Ŝi havis sinceran kaj sinceran sintenon al mi. Estis sincera pri ŝiaj duboj pri translokiĝo al Eŭropo. Ŝi ankaŭ estis tre sincera en sia kritiko de socio en Tajlando, precipe budhismo kaj la tuta templa afero ĉirkaŭanta ĝin.
Karaj legantoj, bonvolu kompreni min ĝuste.Kion mi volas indiki per ĉi tio estas la jena. Mi pensas, ke tio, kion mi priskribas ĉi tie, povus tre bone okazi en Nederlando, Belgio, Germanio aŭ iu ajn alia lando en Eŭropo aŭ pretere. Ĉio ĵus okazis en Tajlando. En daŭro de ĉirkaŭ la lastaj 8 jaroj. Tial mi volas meti deklaron kontraŭ ĉi tiu rakonto priskribita supre. Renkonti la gepatrojn de via tajlanda amatino ofte, sed ofte ne, iras laŭ la kadroj priskribitaj supre. Ĉio eblas, ie ajn en Tajlando. Ĝi aspektas kiel la normala mondo tie 🙂
Bela kaj sincera rakonto, Sjeng, dankon pro via sperto. Do vi vidas: tajanoj ne estas pli kolombigitaj ol ni eŭropanoj.
Kornelio,
Ĉu ne estas vere, ke la tajlanda loĝantaro konas rangojn kaj poziciojn kaj ke homoj mem metas la loĝantaron en skatolojn.
La hierarkiaj strukturoj ene de familiaj kaj firmaanoj ankaŭ estas tre fortaj.
Eĉ la adreso de la nomo montras keststrukturon.
Eĉ la Lingvo diferencas inter alta socio kaj malsupera socio.
Dankon pro bona rakonto, sjeng. Mi ĉiam ĝojas aŭdi spertojn, kiuj devias de la norma "tajlanda" kulturo.
Tino,
Mi supozas, ke vi renkontis vian edzinon pro via laboro en Tajlando je akademia nivelo.
Mi ankaŭ laboris en Bangkok inter kaj kun akademiuloj.
Ankaŭ tie niaj tajlandaj koleginoj interesiĝis pri Farang kiel edzo.
En la praktiko, la plej multaj Farangs ne renkontas sian amatinon en la laboro en Tajlando, sed simple kiel vizitanto al feria lando dum ferio.
La opinioj de iuj nederlandanoj pri la "norma" tajlanda kulturo povas do diferenci de tio, kion vi spertas kiel "norma" tajlanda kulturo.
Mi pensas, ke ĝi forte dependas de la situacio, en kiu vi akiras impresojn kaj spertojn.
Mi renkontis mian tajlandan edzinon en Nederlando, ie meze de la naŭdekaj jaroj. Ni edziĝis en Nederlando kaj translokiĝis al Tajlando en 1999 kie nia filo naskiĝis tiun jaron. Ŝi venis el simpla familio, ŝia patro estis vilaĝestro. Ni eksedziĝis en 2012 en ĉiu malfermo kaj afableco. Mi ricevis gardadon de nia filo, ni kune translokiĝis al Chiang Mai kie li frekventis internacian lernejon. Li parolas flue la tajan, la nederlandan kaj la anglan. Mi ankoraŭ havas bonan rilaton kun mia eks kaj ŝia familio.
Mi frekventis eksterlernejan edukadon en Tajlando kaj mi havas tajlandan bazlernejan diplomon. Estas bonege esti en klaso kun ĉiuj tiuj malsamaj tajlandanoj, de juna ĝis maljuna. Mia volontula laboro kondukis min al lernejoj, temploj kaj hospitaloj. Mi estis prezentita al Tais de ĉiuj klasoj kaj profesioj.
Ni loĝis en la Nordo de Tajlando, Chiang Kham, Phayao. Mi multe promenis en la montaraj areoj tie kaj vizitis la vilaĝojn de ĉiuj tiuj aliaj popoloj.
Jes, ekzistas "norma tajlanda kulturo" instruata en libroj, lernejoj, temploj kaj amaskomunikiloj. La realo estas malsama kaj multe pli diversa. Estu malfermita al ĉiaj kondutoj, estu amika kaj ĝentila. Donu vian propran opinion se necese. Neniu (nu, preskaŭ neniu) kulpigis min pri tio. Mi ofte esprimis malkonsentajn opiniojn al monaĥoj, pri virinoj ekzemple. Se mi ion malaprobis, mi ankaŭ diris tion, sed ĝentile. Ankaŭ mi malofte estis kulpigita pri tio, maksimume oni foje ridis pri tio. io kiel 'ĉu vi havas ĝin denove!' Mi pensis, ke tio estas amuza.
Racia scio pri la tajlanda lingvo ofte helpis min. Mi vidas tion preskaŭ necesa por pli bone koni Tajlandon. Bedaŭrinde, tiu scio malpliiĝas, nun kiam mi loĝas en Nederlando de 4 jaroj, ne plu legas tajlandajn gazetojn, ne spektas tajlandan televidon kaj malofte parolas kun tajlanda homo. Mia filo rifuzas paroli tajan al mi :). Strange, tiuj tajlandanoj. Atendu, li ankaŭ estas nederlanda.
Forta kaj sincera rakonto, Sjeng... kaj vi certe ne estas la sola...
'La kulturaj diferencoj inter Tajlando kaj Okcidento estas tre grandaj.'
Kiam mi legas ĉi tiun rakonton, mi pensas, ke ĝi tute ne diferencas de la Okcidento. Kio estus malsama en Okcidento? Ĉe mi ankaŭ gastoj devas demeti siajn ŝuojn. Miaj infanoj ankaŭ ne kunportis ĉiujn siajn multajn amikojn por prezenti panjon kaj paĉjon.
Nu, kaj denove temas pri 'vilaĝanoj en Isaan'. Kion vi faras kun la filino de profesoro?
Mi pensas, ke vi tute ne bezonas lecionon pri kulturo pri ĉi tiuj aferoj. Diskutu ĝin unu kun la alia, tio sufiĉas. Se vi eraras, ĉiuj devas ridi kaj vi pardonpetas. Ĉio ĉi parolado pri "gravaj kulturaj" diferencoj nur igos vin rigidaj kaj mallertaj. Nur restu ĝentila.
La unuan fojon mi vizitis miajn tajlandajn bogepatrojn, ĉio iris glate. Mi tuj estis bone akceptita kaj ni havis tre agrablan tempon kune. Neniuj problemoj renkontitaj. Mi estis tiel feliĉa kaj ankaŭ trankviligita. Mi faris ĉion ĝuste. Sed adiaŭinte, mi faris grandan eraron en mia entuziasmo kaj esprimo de bonkoreco al ŝiaj gepatroj. Mi donis grandan brakumon al ŝiaj maljunaj gepatroj. Mi pensis al mi mem, ili vere aprezos ĉi tion. Ŝiaj gepatroj mem diris nenion kaj mi pensas, ke la adiaŭo iris glate. Dum la revenvojaĝo al Bangkok, mia edzino volis paroli kun mi pri io. Ŝi diris, ĉe via adiaŭo vi faris ion, kio ne estas farita en tajlanda kulturo. Vi neniam tuŝu maljunulojn, ĉi tio estas signo de malrespekto al ili. Mi estis ŝokita kaj tuj petis pardonon. Sed feliĉe mia edzino povis ridi per ĝi kaj ankaŭ miaj bogepatroj komprenis, ke tio povas okazi kun farango. Nun mi donas belan wai kun ĉiu adiaŭo. Oni lernas farante. Mi ofte repensas al ĝi ŝate.
Ĉe mi estis ĝuste inverse, unua renkontiĝo kun patrino kaj dum mi provis fari ion mi ricevas grandan brakumon. Eĉ dum adiaŭo. Ĝis hodiaŭ mi faras mallongan wai kaj poste bonan brakumon. Mi ankaŭ repensas pri tio kun plezuro kaj tio estis ankaŭ la momento kiam mi konstatis ke 'tiuj kulturaj manlibroj estas belaj, sed kiel aferoj funkcias praktike estas vere io alia, tiuj libroj troigas idealan stereotipon'.
Post la perdo de mia amo ŝi patrinos "Mi ne plu havas filinon sed mi vi ankoraŭ estas mia filo". Mi ankoraŭ vidas ŝin kaj ni daŭre karesas.
bela... precipe la lasta frazo, ĉie ampleksa de la fluo
Via rakonto memorigas min pri la vizitoj de nederlandaj entreprenistoj, kiuj iris al Japanio por komerco.
Kaj japanoj kaj nederlandanoj konsciis reciproke pri la kutimoj de la alia.
Transdonante la donacojn, la japanoj malpakis la donacojn ĉar tio estas la kutimo en Nederlando.
La nederlandanoj lasis la donacojn en la pakado, ĉar tio estas la kutimo en Japanio.
Bone priskribite, sed kun iuj rezervoj.
Isaan estas nur la .NE parto de Tajlando. Efektive, la parto de la lando, el kiu venas plej multaj sinjorinoj, kun kiu farangs eniras rilaton. Sed kredu min, similaj kaj eĉ aliaj kutimoj kaj kutimoj validas en aliaj partoj de Tajlando. Ĉiu, kiu opinias, ke estas pli facile por pli bonhavaj familioj aŭ familioj kun iom pli alta socia statuso, certe devos rekonsideri tiun ĉi opinion. Estas multe pli da pripensado tie, precipe kiam temas pri farang.
Alia rimarko estas, ke ankaŭ la tempo tie evoluas kaj, precipe en urbaj areoj, tiaj renkontoj estas rigardataj en pli "malstreĉa" maniero. La premo do povas esti iomete pli malalta por ĉiuj. Kio ne signifas, ke homoj donas malmulte da graveco al ĝi kaj ne aprezas kian viandon/statuso/financo estas en la dukto." Sed la sekvajn tagojn ili rapide revenas al la ordo de la tago, tajlanda stilo...
Kompreneble temas denove pri aliseksemaj rilatoj, ĉiuj aliaj eblaj estas malatentataj sed havas la samajn ritojn.