Vi ne donas vermon al kaptita fiŝo, ĉu? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 37)
Ĉi tio estas rakonto pri membro de la Khamu-tribo. Ili estas laosanoj kaj loĝas en Vientiane (*). Laoso kutimis esti malpli evoluinta kaj estis malfacile ĉirkaŭiri tie. Ilia enspezo estis nur tri rupioj jare. Jes, en tiuj tagoj oni uzis rupiojn. (**)
Ĉi tiu rakonto temas pri I Muaj; ŝia patro estis ĉina. Ŝi nun havis 16 aŭ 17 jarojn kaj estis korneca kiel kuireja mantuko. (*) Kaj ŝi volis fari 'ĝin' kun viro. Ŝi volis scii, kiel estas kiam viro kaj virino estas voluptaj. Pri la birdoj kaj la abeloj, vi scias!
Uncle Kaew Fooling the Karen (El: Tantalizing Stories from Northern Thailand; n-ro 35)
La rakonto pri Onklo-Kaew-kiu-trompis-Karen. Onklo-Kaew-ktp estis ruza ulo, Li ofte vojaĝis en karena lando por komerci, kaj tial volis koni iliajn morojn kaj kutimojn. Ilia maniero fari hejmajn taskojn, manĝi kaj trinki kaj dormi.
Ĉi tiu rakonto temas pri virino de Centra Tajlando kaj monaĥo de Yong deveno. (*) Ili ne komprenis reciproke la lingvon de la alia. La monaĥo loĝis en la templo en la vilaĝo kie loĝis komunumo de dudek familioj. La virino ekloĝis tie. Ŝi estis pia virino, kiu ŝatis fari bonajn agojn; ĉiumatene ŝi faris manĝaĵon por la monaĥoj.
Alia rakonto pri Karen-paro. Tiu paro iris en la ĝangalon por dehaki bambuon. Bambuarboj estas grandaj, kaj altaj, kaj pikaj kiel vi scias. Do ili alportis ŝtupetaron, kiun ili metis kontraŭ grupon da bambuarboj. La viro grimpis alte por tranĉi bambuon.
Ĉi tiu rakonto ludis en la komunumo Li. Se vi vojaĝas de Lamphun al Lio vi devas transiri la riveron Li. Kaj tie antaŭe ne estis ponto. Sed la nordaj tajlandanoj loĝantaj tie kun la nomo Panja, kiu signifas 'ordinara racio', havis boaton kaj ankaŭ venigis homojn al la alia flanko.
Muro de la Wat Mutchima Witayaram (Khon Kaen, Ban Phai, 1917) estas pentrita kun scenoj de la Vessantara Jataka.
La viro, kiu mortigis sian edzinon kaj ŝian svatanton (El: Altigaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 29)
Ĉi tiu rakonto jam havas generacion malnova. Temas pri viro en vilaĝo Long Ku Mon. Li mortigis sian edzinon post kiam li unue mortigis ŝian svatanton. Neniu sciis, ke li faris ĝin. Kaj li ankaŭ lasis ŝiajn gepatrojn pagi por la kremacio...
Ĉu vi volas vidi, senti aŭ simple paroli? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 28)
La diro diras 'Vi ne scias certe ĝis vi vidis ĝin. Sed senti ion estas eĉ pli bona ol vidi ion.' Ĉi tio validas por longe geedza paro, kiu ne havis infanojn. Kaj tio ŝajnis esti kulpo de la virino.
La viro kiu trompis sian bopatron. Kaj .. kiu ankoraŭ ŝatas ĝin? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; n-ro 27)
Estas rakonto pri tio. Kaj se vi legas ĉi tion, vi devas konfesi, ke antaŭe estis stultaj homoj. Ne, ne nur stulta, sed stulta! Temas pri bofilo, kiu faris laab, hakis krudan viandon kun spicoj.
Mia edzino estas mia plej malbona malamiko. (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 26)
Ili estis geedzoj kaj ĉiutage iris de la arbaro al la merkato por vendi brullignon. ĉiu portis faskon da ligno; unu el la pakoj estis vendita, la alia estis prenita hejmen. Ili tiel gajnis kelkajn cendojn. Tiam la viro en tiu tago renkontis la urbestron, kaj li demandis lin: Kion vi faras kun tiuj moneroj?
Se virino demandas ion: NENIAM klarigu! (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 25)
Du amikoj promenis ĉirkaŭ la regiono por vendi sian komercon. Tra arbaroj kaj kampoj kaj en la limregiono proksime de la Mon-montoj. (*) Ili ne estis la plej honestaj komercistoj, bele diri... Unue ili trompis sian propran komunumon, poste ili travagis la regionon kun siaj bonaj praktikoj. Sed ili ja riĉiĝis kaj havis multe da mono.
Ĉi tiu rakonto temas pri rikolto de batatoj. (*) Vi devas fari sufiĉe multe da fosado kaj radikado por eltiri ilin el la tero! Kelkfoje oni fosas kaj fosas kaj oni ne vidas eĉ unu terpomon. Homoj foje fosas tre profunde, enĵetas akvon, metas ŝnuron ĉirkaŭ la terpomo kaj nur la sekvan matenon ili povas eltiri ĝin. Ne, oni ne povas simple elfosi bataton!
Ĉu vi memoras onklon Saw? Nu, ili ne havis ĉiujn vicigitajn, ĉu vi memoras? Vi efektive povus nomi lin maĉulo. Li estis de Lampang. Li ŝatis fiŝkapti, sed li ne ŝatis ĝin. Plendis ankaŭ pri tio: 'Ĉiuj kaptas grasan karpon kaj mi nenion kaptas?' "Kian logilon vi uzas?" "Ranoj." — Ranoj?? Kion vi pensas, ke vi povas kapti per ranoj kiel logilo? Vi devas havi junan anarikon, junan anarikon...
Bahosod, la saĝa monaĥo. Piklita fiŝo aŭ oro? (El: Stimulaj rakontoj el Norda Tajlando; nr 22)
Du amikoj volis saĝiĝi; ili vizitis la saĝan monaĥon Bahosod kaj proponis al li monon por iĝi inteligenta. Ili pagis al li du mil orajn monerojn po viro kaj diris: "Vi havas nun monon, donu al ni tiun saĝon." — Bone! Kion ajn vi faras, faru ĝin ĝuste. Se vi faros duonan laboron, vi atingos nenion.' Tio estis la leciono, kiun ili aĉetis por la tuta mono. Iun belan tagon ili decidis iri kapti fiŝojn...
Iam estis malriĉa Khamu-ulo kaj li malsatis. Tre tre malsata. Li estis senmona. Tiutage li haltis ĉe la domo de riĉa virino. Amuze salutis ŝin kaj demandis 'Ĉu vi bonvolus havi ion por manĝi por mi?'