Anglalingvaj 'tajlandaj' ĉiamverdaj
La unuan vesperon, kiam mi mergas min en la muzikan noktan vivon de Bangkok, mi aŭdas preskaŭ ĉiujn; la anglalingvaj ĉiamverdaj.
Sidante ĉe drinkejo, 'Rolling on the river' bruas de la laŭtparoliloj kaj la enuo kaŭzita de la manko de klientoj kaj la rezulta enuo heligas la sinjorinojn kiuj aspektas ne tre amike. Ŝajne la teksto ne estas al ili tute nekonata, ĉar ili malrapide ekmoviĝas dum svingas la koksojn. La sola frazo, al kiu ili kantas, estas jes... Ruliĝanta sur la rivero.
Fantomoj ekzistas
Kostumo el la sama ŝtofo ĉe la sekva adreso. Ankaŭ ĉi tie preskaŭ "tajlanda" ĉiamverda eniras en ludon. En miaj oreloj sonas la "Mi vidis la pluvon, mi travivis la doloron". Kvazaŭ la pluvdio Pluvio aŭskultas, la pluvakvo subite verŝas el la ĉielo ekstere. Ĉu la fantomoj kie multaj taja do kredite, ĉu ĝi ankoraŭ ekzistas? La grupo sidanta ĉe la drinkejo ne montras, ke ili estas ŝarĝitaj de zorgoj. Vi ne volos kredi ĝin; Iom poste la 'Ruliĝanta sur la rivero' ankaŭ ruliĝas tra la ĉambro en ĉi tiu starigo. Fantomoj ja ekzistas.
Landa Vojo
Iom poste vespere mi alvenas al Landa Vojo sur Soi Cowboy. Kvazaŭ mi gajnis la ĉefan premion, la tie ludanta bando komencas la himnon Country Road.
Se vi ne tute memoros la vortojn de la kanto tiel popularigita de John Denver: “Klandaj Vojetoj, prenu min hejmen. Al la loko, kiun mi apartenas. Okcidenta Virginio, Monta Panjo. Konduku min hejmen, kamparaj vojoj. Konduku min nun hejmen, kamparaj vojoj.” Ŝajnas, ke ĉiuj ĉeestantoj estas el Okcidenta Virginio. Ŝajnas, ke ili ĉiuj volas iri hejmen, sed neniu faras ajnan movon por foriri kaj multaj kuraĝe kunkantas, kun la emfazo ĉiam sur "Prenu min hejmen".
Nu, estas multe da sinjorinoj sur Soi Cowboy, kiuj volonte kondukos vin hejmen, do vi ne devas multe peni.
Vi verŝajne ne kredos ĝin, sed post duonhoro la bando ankaŭ ludas 'Mi vidis la pluvon' kaj 'Ruliĝantan sur la rivero'.
Kie vi venis?
Antaŭ enlitiĝi, mi trinkas glason da vino en trankvila medio ĉe Sukhumvit Soi 11. Kompreneble mi devas respondi du pliajn demandojn. "Mia nomo estas Jozefo" kaj kiel ŝerco mi respondas la duan demandon "Mi estas el Okcidenta Virginio." La servistino venas kaj sidas apud mi, rigardas min radiante kaj diras: „Tio devas esti bela lando, mi konas vian faman kanton. Mi ŝatas porti vin hejmen.” Mi demandas ŝin, ĉu ŝi volas veni al Okcidenta Virginio kun mi. “Ne karulino, mi ŝatas iri kun vi al via hotelo. "
- Reafiŝita mesaĝo -
Mi sopiras 'Hotelo Kalifornio' en la rakonto 😉 Mi ankaŭ legis iun, kiu ĉiam respondis 'Foodland' al 'de kie vi venas'.
Efektive, same kiel 'Hey Jude' de la Beatles. Poste mi ĉiam feliĉas aŭskulti aŭ vidi la originalon aŭ vivan prezentadon de Sir Paul.
Mi havas la fortan impreson, ke ĉiuj tiuj grupoj kiuj ludas en la trinkejoj por farang en la centro de Bangkok forte influas unu la alian. Mi estas amanto de viva muziko kaj regule vizitas ĉi tiujn lokojn. Se bando ĵus aldonis kanton al sia repertuaro, la resto ofte sekvas sufiĉe rapide. Tio estas amuza. Foje ili estas konataj kantoj, jen malpli konataj. Ĉi-lasta kategorio inkluzivas Temple Of The King de Rainbow kaj Holiday de Scorpions. Ambaŭ ne estis furoraj unuopaĵoj (laŭ mi scias) kaj tute nekonataj al la ĝenerala publiko. Kaj subite tia kanto estas ludata de multaj grupoj kaj poste denove forgesita. Kantoj kiujn preskaŭ ĉiu bando ludas estas Zombie, Highway To Hell, Another Brick In The Wall, Sweet Child Of Mine. Mi pensas, ke 9 el 10 grupoj ludas ĉiujn kvar el tiuj kantoj.
Eble bela ideo fari bingo-karton kun anglaj ĉiamverdaĵoj por legantoj de Thailandblog. Venkas la unua persono, kiu plenigas la karton, sed kompreneble vi devas registri mallongan filmeton de ĉiu kanto por pruvi, ke ĝi efektive estis ludata 🙂
Kanto ankoraŭ aŭdita kaj ludata en Tajlando estas "Linda Linda" de nia propra, bedaŭrinde forpasinta, Peter Tetteroo, aŭ, se ĝi deziras, de la Tee Set. Ĝi estis nur negrava sukceso en Nederlando, sed estis inkludita sur sukcesa kompilo KD en Tajlando. Radara amo de la Orelringo ankaŭ ŝatus viziti.
Sed mi pensas, ke Landa Vojo estas la plej bela trinkejo el ĉiuj.
Ĉiam tre agrabla, ĝi estas la unua loko, al kiu mi iras kiam mi estas en Bangkok.
Ne forgesu "Let it be" de la Beatles en ĉi tiu listo Kun teksto adaptita de la tajlanda kantisto de la grupo: Whispel wolds of visdom... ja V jes...
Ankaŭ bela, "flava hepato".
Mi iam faris alternativan tekston al Hotelo Kalifornio, ke vi ne povas eskapi en Tajlando ĉar ĝi estas ludata tiel ofte:
http://www.i-nomad.net/2011/12/hotel-california-alternative-lyrics_01.html
Bela rekonebla artikolo. Bedaŭrinde, 9 el 10 fojojn la kantoteksto estas prenitaj sufiĉe vaste, t.e. la kantistoj lernas ĝin fonetike parkere kiel eble plej bone, sed ofte ne havas ideon pri kio temas la kantoteksto. La rezulto estas, ke la prononco ofte tute fuŝas.
La plej malbona, kiun mi lastatempe devis aŭdi, estis seksperforto de Cottonfields de CCR... kaj mia edzino tre entuziasme: "Ĉu ne estas agrable, ke ŝi tiel bone kantas la anglan?!"
Neniu en ĉi tiu forumo iam forlasis sian tajlandan partneron pro muzikaj diferencoj?!
Koncerne la Beatles, rekomendis: http://www.better.thebetterband.com
Ĉi tiuj uloj faras ĝin dum jaroj kaj ili faras ĝin bone!
Antaŭ kelkaj jaroj, "unu nokto en Bangkok" ne rajtis ludi en trinkejoj en Pattaya ĉar
la publiko tro entuziasmiĝis..
"Antaŭ kelkaj jaroj, "unu nokto en Bangkok" ne rajtis ludi en trinkejoj en Pattaya ĉar
la publiko iĝis tro entuziasma..”
Ĉu vi certas, ke tio estis la kialo? Ĉi tiu kanto estis malpermesita en Tajlando dum jaroj.
Mi ŝatus scii kial ĝi estis aŭ estas malpermesita