Μέχρι την κατάργηση της απόλυτης μοναρχίας το 1932, η σιαμαϊκή ιστοριογραφία ήταν υπόθεση της Αυλής και της Αυλής. Στην πραγματικότητα, ήταν προνόμιο των βασιλιάδων, των πριγκίπων, των ευγενών και των επιφανών μοναχών. Η ιστορία ήταν ένα χόμπι του Μεγάλου και σίγουρα δεν ήταν θέμα του «μικρού Luyden»… Βασιλιάδες όπως ο Mongkut και ο Chulalaongkorn και πρίγκιπες όπως ο Damrong, ο Narit και ο Wachirayan δημοσίευσαν ιστορικές μελέτες. Η Chaophraya Thuphakorawong ήταν αναπόσπαστο μέρος αυτής της παράδοσης, αλλά έδωσε μια εντελώς νέα, ιδιότυπη και καινοτόμο τροπή στη συγγραφή ιστορίας στο Σιάμ.

Διαβάστε περισσότερα…

Το Thailandblog.nl χρησιμοποιεί cookies

Ο ιστότοπός μας λειτουργεί καλύτερα χάρη στα cookies. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να θυμηθούμε τις ρυθμίσεις σας, να σας κάνουμε μια προσωπική προσφορά και να μας βοηθήσετε να βελτιώσουμε την ποιότητα του ιστότοπου. Διαβάστε περισσότερα

Ναι, θέλω μια καλή ιστοσελίδα