Η εξαφάνιση του σεναρίου Thai Noi

Σε μια από τις προηγούμενες συνεισφορές μου σε αυτό το ιστολόγιο, εξέτασα εν συντομία την προέλευση της ταϊλανδικής γραπτής γλώσσας. Ως μεγάλος λάτρης της πολιτιστικής ποικιλομορφίας, λατρεύω τις υπό εξαφάνιση δευτερεύουσες γλώσσες. Αποτελούν ζωντανή κληρονομιά και επομένως πολύτιμα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους πήρα μερικά βασκικά, βρετονικά, ιρλανδικά και οξιτανικά στο μακρινό παρελθόν.

Ωστόσο, είναι -δυστυχώς- ένας από τους νόμους των γλωσσών που, για κάθε είδους λόγους, απειλούνται μόνιμα και εξαφανίζονται. Οι φιλόλογοι έχουν υπολογίσει ότι από τις εκτιμώμενες 7.000 γλώσσες που μιλιούνται στον κόσμο σήμερα, οι 6.000 θα εξαφανιστούν τον επόμενο αιώνα… Φυσικά, η εξαφάνιση των γλωσσών δεν είναι κάτι καινούργιο. Οι περισσότεροι γλωσσολόγοι το βλέπουν ακόμη και ως μια φυσική διαδικασία. Εξάλλου, οι γλώσσες υπόκεινται σε αλλαγές και οι ομιλητές μεταβαίνουν στη χρήση άλλης γλώσσας υπό ορισμένες συνθήκες. Αλλά σε πολλές περιπτώσεις, οι γλώσσες εξαφανίζονται επίσης ως αποτέλεσμα πολιτιστικών αγώνων, άνισων σχέσεων εξουσίας ή απλώς γλωσσικών περιορισμών, όπου το πρόβλημα είναι συχνά πολύ βαθύτερο από το καθαρά γλωσσικό, αλλά έχει να κάνει με την απειλούμενη αυτοεκτίμηση και ταυτότητα. άρνηση αυτοδιάθεσης και ελευθερία έκφρασης πολιτισμικής διατήρησης παραδόσεων.

Ένα καλό παράδειγμα του τελευταίου μπορεί να βρεθεί στην Ταϊλάνδη, πιο συγκεκριμένα στο Isaan, όπου το Thai Noi έπρεπε να εξαφανιστεί για την πλειοψηφία του γραπτού λόγου. Παραδοσιακά, πολυάριθμες γλώσσες μιλούνταν στο Ισαάν, όπως το Σουρίν-Χμερ, το Λάος, το Βιετναμέζικο και το Φου Ταϊλανδέζικο, εκτός από τα Ταϊλανδικά. Αρχικά υπήρχαν τουλάχιστον τρεις γραπτές γλώσσες σε χρήση στο Isan. Για παράδειγμα, υπήρχε ο Χμερ που άφησε το σημάδι του από το Angkor στα βορειοανατολικά της σημερινής Ταϊλάνδης και που σίγουρα χρησιμοποιήθηκε μέχρι τον δέκατο τέταρτο αιώνα της εποχής μας. Αντικαταστάθηκε ως γραπτή γλώσσα από την Ταμ, η οποία προήλθε από την παλιά γραφή, η οποία έγινε ευρέως διαδεδομένη λόγω της επέκτασης του λαοϊκού βασιλείου του Lan Xang, και χρησιμοποιήθηκε κυρίως για θρησκευτικά και φιλοσοφικά κείμενα. Η πολιτική, επίσημη γραπτή γλώσσα ήταν το Thai Noi, το οποίο δημιουργήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το Tham. Το Thai Noi έγινε η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη γραφή στον Isaan από τον δέκατο έκτο έως τον δέκατο έβδομο αιώνα. Η κύρια διαφορά με τα ταϊλανδικά ως γραπτή γλώσσα ήταν ότι το Thai Noi δεν έχει τονικούς χαρακτήρες που να υποδεικνύουν το σωστό τόνο στον οποίο πρέπει να προφέρεται μια λέξη. Οι αναγνώστες στο Isaan θεωρήθηκαν αρκετά έξυπνοι για να καταλάβουν τη σωστή συμφραζόμενη σημασία μιας λέξης.

Ένας από τους πρώτους στόχους πολιτικής του βασιλιά Chulalongkorn, ο οποίος κυβέρνησε το Σιάμ από το 1868 έως το 1910, ήταν να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα πολιτικής και πολιτιστικής ενοποίησης που θα περιέγραφα ως ο εσωτερικός αποικισμός του Σιάμ. Με αυτό εννοώ ότι η κεντρική εξουσία στην Μπανγκόκ είναι βήμα προς βήμα παλιές πόλεις-κράτη και αυτόνομες περιοχές υπό το δόγμα: «Ένα έθνος, ένας λαός, ένας μονάρχης» σύμφωνα με τη δυναστεία των Τσάκρι προκειμένου να εδραιωθεί η κρατική εξουσία και να δημιουργηθεί μια αίσθηση εθνικότητας. Ένα από τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν ήτανμαλακός καταναγκασμός» να χρησιμοποιούν μόνο τη γλώσσα της πλειοψηφίας στο μέλλον. Από το 1874, η κυβέρνηση του Σιάμ προσπάθησε να πείσει το εγγράμματο μέρος του πληθυσμού του Ισάν ότι η χρήση των ταϊλανδικών ως γραπτής γλώσσας ήταν πιο βολική και επομένως πιο αποδεκτή για την επικοινωνία με την κυβέρνηση.

Οι Isaaners έπρεπε επειγόντως να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν Ταϊλανδοί… Όταν αυτή η εκστρατεία δεν έπιασε αμέσως, λήφθηκαν καταναγκαστικά μέτρα και τα Ταϊλανδικά ξεκίνησαν ως η γραπτή γλώσσα στην εκπαίδευση. Με την εισαγωγή αυτής της εκτεταμένης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, ο πληθυσμός σε αυτή τη γωνιά της χώρας θα μπορούσε να εκπαιδευτεί από νεαρή ηλικία στη συνειδητοποίηση ότι η γλώσσα και ο πολιτισμός της Ταϊλάνδης ήταν ανώτερες από αυτές του Isaan… Αυτή η μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος εμπνεύστηκε εν μέρει από ανησυχία για την εφαρμογή της συγκεντρωτικής πολιτικής εξουσίας της Μπανγκόκ. Άλλωστε, οι άνθρωποι στην πρωτεύουσα κατέληξαν γρήγορα στο συμπέρασμα ότι θα χρειάζονταν πολλοί, αλλά πραγματικά πολλοί νέοι αξιωματούχοι για να στελεχώσουν όλους αυτούς τους νεοσύστατους νέους, κεντρικούς κυβερνητικούς θεσμούς. Και αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι, κατά προτίμηση στρατολογημένοι σε τοπικό επίπεδο, έπρεπε φυσικά να είναι ικανοί στα γραπτά ταϊλανδικά… Το πρώτο πλήρως ταϊλανδικό εκπαιδευτικό ίδρυμα στο Isaan ήταν το σχολείο Ubon Wasikasathan στο Ubon Ratchathani, που ιδρύθηκε το 1891 και χρηματοδοτήθηκε πλήρως από την Μπανγκόκ.

Η Σοφά Πόθρη και δύο άλλοι αρχηγοί

Προκειμένου να οδηγηθεί αυτή η γλωσσική κατήχηση στα σχολεία που μεταμφιέζονται ως εκπαίδευση προς τη σωστή κατεύθυνση, εκδόθηκαν διαδοχικά έξι σχολικά βιβλία, γραμμένα από τον Phraya Sri Suthorn Wohan (Noi Ajaari Yangkul) στα βορειοανατολικά: Munbotbanphakit, Wanitnikon, Aksonprayok, Sangyokphitan, Waiphotchanaphijan en Phisankaran. Δεν ήταν πραγματικά ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα του γλωσσικού εξαναγκασμού, οι οθόνες στάλθηκαν στο Isaan από την Μπανγκόκ από το 1910 για να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά έλαβαν και ακολούθησαν εκπαίδευση στα Ταϊλανδέζικα. Μια δράση που έγινεαπονεμήθηκεμε την εισαγωγή του Νόμος Υποχρεωτικής Δημοτικής Εκπαίδευσης, ένας νόμος του 1921 που απαιτούσε από όλους τους γονείς στο Isaan να έχουν τα παιδιά τους να παρακολουθούν μαθήματα στα Ταϊλανδέζικα… Σε λιγότερο από ένα τέταρτο του αιώνα, το Thai Noi ως γραπτή γλώσσα είχε χάσει όλη την κοινωνική του σημασία και εξαφανίστηκε…

Για λίγο υπήρξε αντίσταση. Στα τέλη της δεκαετίας του XNUMX, αρκετοί γονείς στο Ban Sawathi στην επαρχία Khon Kaen, με επικεφαλής τη δημοφιλή τραγουδίστρια Molam Sopha Ponthri, αρνήθηκαν να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο άλλο. Δικαίως φοβόντουσαν ότι θα έχαναν το Λαό τους ρίζες και εθνότητα και θα γινόταν Ταϊλανδός… αυτή η εξέγερση, η οποία επίσης εμπνεύστηκε από νέους, υψηλούς τοπικούς φόρους, εξαπλώθηκε γρήγορα στα χωριά της ευρύτερης περιοχής. Στις 16 Δεκεμβρίου 1940, η αστυνομία διέλυσε μια σύσκεψη στην οποία συμμετείχαν περισσότερα από 500 άτομα και συνέλαβε 116 άτομα. Η Sopha Ponthri και τρεις ηγέτες των ανταρτών καταδικάστηκαν σε XNUMX χρόνια φυλάκιση δύο μήνες αργότερα στο Khon Kaen για «καμπότφαι ναι ράτσααnachak' (εξέγερση ενάντια στο βασίλειο). Οι υπόλοιποι από τους συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι, αλλά περισσότεροι από τριάντα από αυτούς είχαν πεθάνει σε αιχμαλωσία… Ο Khui Daengnoi, ένας από τους τρεις κατάδικους, πνίγηκε μυστηριωδώς στη φυλακή λίγους μήνες αργότερα. Ο Sopha Ponthri θα πέθαινε επίσης λιγότερο από δύο χρόνια μετά την καταδίκη του, αφού του έκαναν ένεση με ένα φάρμακο στο οποίο αποδείχθηκε αλλεργικός…

Με μερικές πολύ λίγες εξαιρέσεις, ο μέσος Isaaner δεν θυμάται πλέον ότι είχαν τη δική τους γραπτή γλώσσα μόλις πριν από δύο γενιές… Συχνά ξεχνάμε ότι μια γλώσσα είναι πολύ περισσότερο από το να συνδυάζεις ήχους και λέξεις. Μια γλώσσα είναι μια αποθήκη παράδοσης, ιστορίας, πολιτιστικής μνήμης και γνώσης και είναι κρίμα να εξαφανίζονται τέτοια πράγματα…