Daniel Brouchebourde, Γαλλο-Φλαμανδός στην υπηρεσία της σιαμαίας αυλής

Βασιλιάς Ναράι

Ιστορικά, μεγάλες εκτάσεις σε αυτό που είναι τώρα το άκρο βορειοδυτικό της Γαλλικής Δημοκρατίας ανήκαν κάποτε στις Κάτω Χώρες όχι πολύ καιρό πριν. Η Νότια Φλάνδρα ή η Γαλλική Φλάνδρα, η Αρτουά και η Πικαρδία με ισχυρές πόλεις όπως η Λιλ (Λιλ), η Ατρέχ (Αράς) και η Καμπράι (Καμπράι) ήταν κάποτε κοσμήματα στο στέμμα των Δεκαεπτά Επαρχιών. Από αυτή την περιοχή προήλθε το τελευταίο μισό του 17^e αιώνα τον εντελώς ξεχασμένο πλέον Daniel Brouchebourde, έναν άνθρωπο που ήταν προσωπικός γιατρός δύο σιαμαίων βασιλιάδων.

Ο σιαμαίος βασιλιάς Ναράι αυτά μεταξύ 1656 και 1688 Αγιουτχάγια κυβερνούσε έχει προσφύγει σε ξένους για όλη σχεδόν την περίοδο της βασιλείας του. Ήταν Πέρσες μισθοφόροι που τον έφεραν στην εξουσία, καλωσόρισε τους Άγγλους εμπόρους που είχαν εκδιωχθεί από την Καμπότζη και τους έβαλε να δημιουργήσουν ένα εμπορικό σταθμό της Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών, και ήταν γνωστό ότι ο φιλογάλλος Έλληνας ραδιούργος Κωνσταντίνος Πωλχόν ήταν ο κύριος σύμβουλός του. Σημασία έχει ο άλλος Farang όπως είδαν με λύπη οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί και ιδιαίτερα οι Ολλανδοί της Ολλανδικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών (VOC). Μετά το Πτητικών οργανικών ενώσεων Αφού λύγισε τους μυς του και μπλόκαρε το Chao Phraya με πολεμικά πλοία, ο Narai συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να κρατήσει τους Ολλανδούς σε φιλικούς όρους. Όταν οι σχέσεις μεταξύ του VOC και του βασιλιά είχαν βελτιωθεί, ζητούσε τακτικά από το VOC να του στέλνει επαγγελματίες που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν με τη δυτική τους εμπειρία. Για παράδειγμα, το 1668 η VOC έστειλε α σωρός (πυροβολητής) και ένας κρούστα στο Σιαμέζικο Δικαστήριο. Στα επόμενα χρόνια ακολούθησαν μεταξύ άλλων ένας σμάλτης, ένας χρυσοχόος και ένας πρωτομάστορας από τη Μπαταβία στην Αγιουτχάγια.

Πολιορκία των γαλλικών στρατευμάτων στην Μπανγκόκ 1688

Το 1672, ο Daniel Brouchebourde, Γαλλο-Φλαμανδός, διορίστηκε προσωπικός γιατρός του σιαμαίου βασιλιά. Για ένα διάστημα είχε ασκήσει το επάγγελμα του χειρουργού-χειρουργού στο Sedan, μια πόλη στα βορειοανατολικά της Γαλλίας, πριν αρχίσει να εργάζεται ως γιατρός πλοίων στο Επιμελητήριο της VOC του Άμστερνταμ γύρω στο 1655. Ίσως ήταν ένας Προτεστάντης, ίσως ένας Ουγενότος, που είχε ζητήσει προστασία στις Ηνωμένες Επαρχίες αφού ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ' ξεκίνησε μια εκστρατεία λίγα χρόνια νωρίτερα για να αναγκάσει τους Προτεστάντες να επιστρέψουν στη ρωμαϊκή στάνη. Το όνομα Brouchebourde πιθανότατα αναφέρεται στο Broekburg, ένα μέρος κοντά στη Δουνκέρκη και αυτό απλώς τεκμηριώνει αυτή τη θέση επειδή το Broekburg, το οποίο βρισκόταν στην πρώτη γραμμή των γαλλο-ισπανικών πολέμων διαδοχής, είχε ταχθεί με τον Stadtholder William II του Orange εκείνη την περίοδο. Από το 1659 ο Brouchebourde ήταν επικεφαλής χειρουργός της VOC στο Nakhon Sithammarat και ήταν παντρεμένος με μια Σιάμα. Λίγο πριν το 1669 μετακόμισε με τη γυναίκα του στην Αγιουτχάγια. Οι δεξιότητές του ως γιατρός διείσδυσαν σύντομα στους κύκλους της αυλής και αφού είχε θεραπεύσει με επιτυχία μερικούς αυλικούς, ο βασιλιάς Narai ρώτησε την VOC στη Batavia εάν μπορούσε να δανείσει τον γιατρό. Ένα αίτημα που η ηγεσία των VOC στη Batavia αποδέχτηκε με χαρά, επειδή ένας άπταιστα σιαμαϊκός υπάλληλος που ζούσε στους ανώτατους δικαστικούς κύκλους ήταν πάντα ένα ωραίο μπόνους…

Ο Δανιήλ κατάφερε γρήγορα να κερδίσει την εμπιστοσύνη του μονάρχη. Ωστόσο, αυτό δεν τον εμπόδισε να εμπλακεί -ίσως παρά τη θέλησή του- σε αυτό που αργότερα θα γινόταν γνωστό στα βιβλία της ιστορίας της Ταϊλάνδης ως Επανάσταση του 1688'. Εκείνη τη χρονιά η υγεία του βασιλιά έπεφτε και οι Γάλλοι, υποκινούμενοι από τον Paulkhon, προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το κενό εξουσίας που προέκυψε και να επεκτείνουν τη βάση ισχύος τους στέλνοντας στρατεύματα και καταλαμβάνοντας τα φρούρια στη Μπανγκόκ και στο Mergui. Ενας αριθμός από σιαμαίος αξιόλογοι, με επικεφαλής τον ισχυρό αυλικό Phetracha, τον καπετάνιο του βασιλικού συντάγματος των ελεφάντων και την πριγκίπισσα Si Suphan, ετεροθαλής αδερφή του βασιλιά, θεώρησαν αυτό ως εισβολή στην κυριαρχία του Σιάμ και εξόντωσαν τον Paulkhon και αρκετούς Σιαμέζους συμμάχους του, μεταξύ των οποίων οι πρίγκιπες Mom Pi, Noi και Aphaitot από τη μέση. Οι Γάλλοι έγιναν manu militari κάλεσαν να διατάξουν και ανάγκασαν τα στρατεύματά τους να εγκαταλείψουν τη χώρα. Με αυτόν τον τρόπο, μετά το θάνατο του Ναράι, η Φετράχα μπόρεσε να ανέβει στον θρόνο χωρίς πολλές αντιρρήσεις.

Από τις πηγές VOC, ο Daniel εμφανίζεται ως κάποιος που δεν έπαιξε σημαντικό ρόλο στη συνταγματική κρίση του 1688, αλλά ως Δυτικός εμπιστευμένος και εκτιμημένος από όλα τα μέρη σε μια εποχή που σχεδόν όλοι οι Δυτικοί ήταν υπό υποψίες. Οι γαλλικές πηγές, ωστόσο, ακολουθούν μια εντελώς διαφορετική φλέβα. Εκεί ο Daniel Brouchebourde είναι ένας μοχθηρός που, μαζί με τους Ολλανδούς, ήταν σε σύγκρουση με τον Phetracha. Ο γιατρός VOC όχι μόνο επέζησε της κρίσης του 1688 αλώβητος, αλλά βγήκε ακόμη και από αυτή την εσωτερική σύγκρουση ενισχυμένος. Ο βασιλιάς Φετράχα του απένειμε μάλιστα τον τιμητικό τίτλο σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες που του προσέφερε  Okphra Phaetosot. Πέθανε στην Αγιουτχάγια το 1697. Άφησε τη διόλου ευκαταφρόνητη κληρονομιά των 1.582 φιορίνων. Κληρονομιά, η οποία -σύμφωνα με το νόμο του Σιάμ- πέρασε στο σιαμέζικο στέμμα. Οι κληρονόμοι του Ντάνιελς γεννήθηκαν όλοι από συγγενείς γυναίκες και ως εκ τούτου συνενώθηκαν, επομένως έπρεπε να τηρήσουν τη συνεκτική νομολογία.

Βασιλιάς Ναράι

Ο μεγαλύτερος γιος του, ο Μόζες, όχι μόνο είχε ακολουθήσει τα βήματα του Ντάνιελς και εργάστηκε ως γιατρός στο δικαστήριο, αλλά είχε και μια προσοδοφόρα δευτερεύουσα δουλειά. Από το 1688 ήταν, για τρία χρόνια, ο λογιστής του εργοστασίου VOC στην Αγιουτχάγια. Το 1690-1691, όταν το τριετές συμβόλαιό του με την VOC είχε λήξει, ο Pieter Van den Hoorn, ο τότε επικεφαλής έμπορος της VOC στο Σιάμ, ήθελε να το παρατείνει. Ο Μωυσής είχε γίνει απαραίτητος για την VOC ως διερμηνέας και μεσολαβητής. Ωστόσο, αυτό ήταν ενάντια στις επιθυμίες του Mozes και οδήγησε σε μια έντονη σύγκρουση στην οποία ο Van den Hoorn απείλησε να διώξει τον γιατρό στη Batavia. Ο Daniel και ο Mozes στρέφονται στη συνέχεια στον Phraklang, τον υπουργό που είναι υπεύθυνος για τις επαφές με τους ξένους, για προστασία. Το Phraklang ενημέρωσε την VOC ότι ο Μωυσής δεν γεννήθηκε μόνο στο Σιάμ από σιαμαία γυναίκα, αλλά ήταν επίσης ένας από τους προσωπικούς γιατρούς του βασιλιά και ως εκ τούτου ήταν υπήκοος του Σιάμ. Ήταν πλέον ξεκάθαρο ακόμη και για τις VOC ότι οι Brouchebourdes μπορούσαν να βασίζονται σε υψηλή προστασία… Λόγω της αναμφισβήτητης χρησιμότητας της οικογένειας για τις VOC, δεν άργησε να σιδερωθούν οι πτυχές και από το 1709 ο Μωυσής έλαβε μηνιαίο μισθό από το VOC 30 φιορίνι ως ανταμοιβή για το δικό τουαφοσίωσηστην Εταιρεία…

Ένας άλλος γιος, ο Paulus Brouchebourde, εργάστηκε επίσης από το Δικαστήριο και την VOC ως βοηθός ιατρός. Το 1692 ζήτησε μέσω του επικεφαλής εμπόρου Joannes van Wagensvelt να προαχθεί σε χειρουργό. Ένα αίτημα, το οποίο η VOC αρνήθηκε να συμμορφωθεί για άγνωστους λόγους. Δύο χρόνια αργότερα, στα τέλη του 1694, ο Paulus ενημέρωσε την VOC ότι έφευγε από την υπηρεσία. Ασχολήθηκε ως καπετάνιος στον σιαμαίο στόλο και του δόθηκε η διοίκηση ενός πλοίου με το οποίο έπλευσε στην Ινδία, μεταξύ άλλων.

Ο τρίτος γιος του Ντάνιελ, ο Πίτερ ήταν ο Δεύτερος Taelman ή διερμηνέας του VOC. Έφτασε σε ένα δραματικό τέλος το 1713. Εκείνη τη χρονιά, αξιωματούχοι του Σιάμ ανακάλυψαν ότι η VOC όχι μόνο προστάτευε μερικούς εμπόρους οπίου, αλλά ότι το όπιο διακινούνταν επίσης σε άμεση γειτνίαση με το εργοστάσιο VOC. Κατά τη διάρκεια μιας επιδρομής σε αυτήν την παράγκα με όπιο, ο Pieter Brouchebourde σκοτώθηκε από άνδρες που ήταν στην υπηρεσία του διάδοχου πρίγκιπα Phon, μετέπειτα βασιλιά Borommakot. Ως αντίποινα για την πιθανή εμπλοκή VOC, οι Σιάμ πάγωσαν όλο το εμπόριο VOC στην αυτοκρατορία για δύο μήνες. Όχι εντελώς άδικα, ο Dirck Blom, ο τότε επικεφαλής έμπορος της VOC στην Αγιουτχάγια, κατηγόρησε τον Peter'sαπερίσκεπτη συμπεριφορά»...

Είναι γνωστό ότι ο Mozes Brouchebourde είχε δύο γιους από έναν γάμο με μια γυναίκα Mon. Κανένα έγγραφο δεν έχει διασωθεί για τον Φιλήμονα εκτός από μια αναφορά ως γιατρού στη Σιαμέζικη Αυλή. Ο αδερφός του Jeremias Brouchebourde έχει αφήσει ίχνη. Μια επιστολή από το 1711 δείχνει ότι εργαζόταν από την VOC και ότι υπήρχε η ελπίδα ότι σύντομα θα άρχιζε να εργάζεται για αυτούς ως διερμηνέας. Δεν αποτελεί έκπληξη, γιατί οι μαρτυρίες δείχνουν ότι ο Ιερεμίας μιλούσε σιαματικά, δευτ., γαλλικά και πορτογαλικά εκτός από τα ολλανδικά. Όταν ο πατέρας Μοζές πέθανε το 1724, ο Ιερεμίας τον διαδέχθηκε στη θέση του προσωπικού γιατρού του βασιλιά. Ο Jeremias ζήτησε από την VOC να τον πληρώσει, όπως και ο πατέρας του, αλλά ο αρχέμπορος Prageman ενημέρωσε τον γενικό κυβερνήτη στη Batavia ότι αμφέβαλλε αν ο Jeremias θα μπορούσε να σημαίνει πολλά για την VOC, μετά το οποίο το αίτημά του απορρίφθηκε αμέσως.

Η τελευταία αναφορά αυτών των αδελφών χρονολογείται από το 1732. Εκείνο το έτος έκαναν έκκληση στην VOC να στείλει τον επικεφαλής χειρουργό τους από τη Batavia όταν αποδείχθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να θεραπεύσουν τον ανίατο άρρωστο King Thai Sa. Προφανώς δεν ήταν πλέον μεταξύ των αγαπημένων γιατρών του μονάρχη, επειδή τα αδέρφια παραπονέθηκαν ότι είχε εμπλακεί πολύ με Βιετναμέζους και Κινέζους κουμπάρους...

Οι Brouchebourdes εξαφανίστηκαν στην ομίχλη της ιστορίας, αλλά ίσως οι απόγονοι αυτού του επιχειρηματικού γιατρού εξακολουθούν να ζουν στην Ταϊλάνδη σήμερα... Το 1990, ο Dhiravat na Pombejra έγραψε ένα ενδιαφέρον χαρτί για τον Δανιήλ και τους απογόνους του.