Ο φτωχός άνθρωπος και η γάτα μοσχοκάρυδο (από: Δελεαστικές ιστορίες από τη Βόρεια Ταϊλάνδη, αρ. 6)
Ο καημένος είχε ένα πολύ μικρό ορυζώνα και μετά βίας μπορούσε να εξασφαλίσει το φαγητό του. Ο θεός Ίντρα τον λυπήθηκε και έκρυψε μια όμορφη γυναίκα στον χαυλιόδοντα ενός ελέφαντα και την έριξε στο χωράφι του. Βρήκε αυτόν τον χαυλιόδοντα και τον πήγε στην καμπίνα του. Δεν είχε ιδέα ότι κρυβόταν μια γυναίκα μέσα.
Όταν γύρισε από το χωράφι την επόμενη μέρα, είδε ότι κάποιος του είχε μαγειρέψει και ήταν και νόστιμο. Ήταν μπερδεμένος. 'Τώρα τι? Ποιος το έκανε αυτό?' μουρμούρισε. Τις πρώτες μέρες πέταξε το φαγητό. φοβόταν μήπως δηλητηριαστεί.
Αλλά ήταν περίεργος για το ποιος είχε μαγειρέψει. σκαρφάλωσε σε ένα δέντρο και περίμενε. Τελικά είδε μια γυναίκα να βγαίνει από τον χαυλιόδοντα και να αρχίζει να μαγειρεύει φαγητό. Έβαλε τις μύτες των δακτύλων, έβαλε το άνοιγμα στον χαυλιόδοντα με ένα πανί και ρώτησε: "Ποιος είσαι;" «Θα σου φτιάξω φαγητό. Γιατί το πετάς τέλος πάντων;».
Παντρεύτηκαν και έμεναν στην καμπίνα του. Ήταν όμορφη. Ένα υπέροχο κορίτσι! Όλοι λάτρεψαν την ομορφιά της. Και αυτό το άκουσε ο άρχοντας εκείνης της πόλης. Πήγε να ρίξει μια ματιά και αναφώνησε "Τι ομορφιά!" Έπαθε εμμονή με εκείνη τη γυναίκα, την ήθελε για τον εαυτό του και άρχισε να σκέφτεται πώς να σκοτώσει τον αγρότη ρυζιού. Γιατί, περίμενε, ο χωρικός νεκρός και η γυναίκα μπροστά του…
Ζώα στην παγίδα
Ενώ ο ηγεμόνας σκέφτηκε, ο αγρότης έπιασε ζώα που είχαν φάει από το ρύζι του. Πρώτα έπιασε στην παγίδα του ένα μοσχοκάρυδο και ήθελε να το σκοτώσει. Αλλά το μοσχοκάρυδο φώναξε «Παρακαλώ, δώσε μου τη ζωή. Τότε θα σε βοηθήσω αν χρειάζεσαι κάτι ή είσαι δυστυχισμένος ή ανήσυχος ». Ο αγρότης πείστηκε και τον άφησε να φύγει.
Αργότερα έπιασε μια τίγρη και μια ναγα και πήγε με τον ίδιο τρόπο. Και τα δύο ζώα φώναξαν «Σε παρακαλώ δώσε μου τη ζωή. Τότε θα σε βοηθήσω αν χρειάζεσαι κάτι ή είσαι δυστυχισμένος ή ανήσυχος ».
Και ο αγρότης τους άφησε να φύγουν.
Ο αγρότης αμφισβητείται….
Ο ηγεμόνας κάλεσε τον φτωχό και έδωσε εντολή. «Βρες έναν κόκορα να πολεμήσει τον κόκορα μου. Αν κερδίσεις παίρνεις χίλια κομμάτια χρυσού. Διαφορετικά θα σε σκοτώσω».
Αλλά ο καλός άνθρωπος δεν είχε κόκορα και δεν είχε ιδέα πώς να αγοράσει. Παρενέβη η γυναίκα του. «Μην είσαι τόσο σκυθρωπός. Θυμάσαι εκείνο το μοσχούρι στην παγίδα σου; Γιατί δεν του τηλεφωνείς;». Τον φώναξε λοιπόν και ήρθε το μοσχούρι. «Γιατί με καλείς; Ποιο είναι το πρόβλημα?'
Ο αγρότης εξήγησε τα πάντα και το μοσχοκάρυδο είχε ένα σχέδιο. «Μη φοβάσαι και τηλεφώνησέ με ξανά αύριο». Την επόμενη μέρα ήρθε το μοσχοκάρυδο και μετατράπηκε σε έναν κουρασμένο γέρο κόκορα. Ο καημένος το πήγε στο παλάτι. Σύντομα οι θεατές ξέσπασαν σε κλάματα. «Πώς μπορείς να κερδίσεις με ένα τέτοιο θηρίο;» Έγινε βαρύ στοίχημα στη μάχη και άφησαν τα κοκόρια.
Ο πετεινός του ηγεμόνα δεν φοβήθηκε! Χτύπησε τα φτερά του, πέταξε ο ένας στον άλλο. Klabang! Αλλά μια στιγμή αργότερα ο λαιμός του κόκορα του ηγεμόνα ήταν ανοιχτός. το μοσχοκάρυδο, θυμάσαι;, του είχε δαγκώσει το λαιμό. Ο αγρότης έλαβε χίλια κομμάτια χρυσού.
Περίπου δέκα μέρες αργότερα, ο αγρότης αμφισβητήθηκε ξανά. «Έλα με έναν ταύρο. Αν ο ταύρος σου χάσει…» Και πάλι για χίλια κομμάτια χρυσού. Αυτή τη φορά ο τίγρης κλήθηκε και μετατράπηκε σε έναν εξαθλιωμένο γέρο ταύρο, αλλά ήταν ακόμα αρκετά δυνατός για να ρίξει τον ταύρο του ηγεμόνα στο σπαθί.
Ο ηγεμόνας δεν του έφτανε ακόμα και τον διέταξε να πάρει μια βάρκα για αγώνα. Ο ίδιος είχε ήδη ένα όμορφο, μεγάλο σκάφος στο οποίο χωρούσαν εύκολα όλες οι γυναίκες και τα παιδιά του. Ο αγρότης πανικοβλήθηκε ξανά.
Φώναξε το νάγκα και μετατράπηκε σε ένα σκασμένο μικρό καράβι. Ήταν έτοιμοι για τον αγώνα. Ο ηγεμόνας στη μεγάλη του βάρκα με μουσική και όλες οι γυναίκες και τα παιδιά του ενάντια στη βάρκα του φτωχού αγρότη. Αλλά αυτό ήταν στην πραγματικότητα το νάγκα!
Ο αγώνας ξεκίνησε και αφού έπλευσε για λίγο το νάγκα χτύπησε με την ουρά του στο νερό. Χτύπησε τόσο δυνατά που μάζες νερού έπεσαν στη βάρκα του κυβερνήτη. Εκείνη η βάρκα βυθίστηκε και όλες οι γυναίκες και τα παιδιά και ο ίδιος ο ηγεμόνας πνίγηκαν.
Αυτό συμβαίνει όταν θέλεις τη γυναίκα κάποιου άλλου...
Πηγή:
Ιστορίες από τη Βόρεια Ταϊλάνδη. White Lotus Books, Ταϊλάνδη. Μετάφραση από τα αγγλικά και επιμέλεια Erik Kuijpers.
Ο συγγραφέας είναι ο Viggo Brun (1943) που έζησε με την οικογένειά του στην περιοχή Lamphun τη δεκαετία του 1970. Ήταν αναπληρωτής καθηγητής Ταϊλανδικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης.
Αυτή η ιστορία προέρχεται επίσης από την προφορική παράδοση στη Βόρεια Ταϊλάνδη. Δείτε για περισσότερες εξηγήσεις: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
Αυτή η αστεία ιστορία μοιάζει κάπως με μια άλλη ιστορία από τα παραμύθια της Ταϊλάνδης, δηλαδή «ο πρίγκιπας σε ένα κοχύλι». Δείτε αυτόν τον σύνδεσμο: https://www.thailandblog.nl/cultuur/sung-thong-de-prins-in-een-schelp-uit-folktales-of-thailand/
Πολλά από αυτά τα παραμύθια αναφέρονται σε απλούς αγρότες που έχουν ξεπεράσει τους βασιλιάδες και άλλους ηγεμόνες, συχνά με τη βοήθεια θεών. Οι χωρικοί πρέπει να άκουσαν αυτές τις ιστορίες με ζητωκραυγές και γέλια.
Αυτό το λέμε παραμύθια.
Ποιοι είμαστε "εμείς", Κρις; Λέγω.
Όχι Κρις,
Αυτά δεν είναι παραμύθια.
Αυτές είναι υπέροχες ιστορίες που λέγονται εδώ και πολύ καιρό.
Πριν από πολύ καιρό είχατε αυτούς τους αφηγητές, όπως τους άκουσα πριν από πολύ καιρό στο Μαρόκο.
Ο Τίνο έχει δίκιο, οι χωριανοί κρέμονται από κάθε λέξη του αφηγητή και ζητωκραυγάζουν, κλαίνε και γελούν μαζί.
Αυτή ήταν μια υπέροχη ιστορία Erik.
Εδώ είναι μερικοί ορισμοί ενός παραμυθιού Simon.
https://www.encyclo.nl/begrip/sprookje
Βρίσκω τον ακόλουθο ορισμό πιο εφαρμόσιμο στην αφήγηση που μεταφράστηκε από τον Erik:
«Πεζογραφία που συνήθως διατηρείται από την προφορική παράδοση, στην οποία φανταστικά, θαυμαστά ή μεταφυσικά γεγονότα και γεγονότα οριοθετούν το είδος σε ένα κυρίως φανταστικό κείμενο (μυθοπλασία). Μάγισσες, ζώα που μιλάνε (ζωικό παραμύθι) ή πράγματα, καλικάντζαροι, νεράιδες, δράκοι, τρολ, μάγια κ.λπ., είναι τα εναλλασσόμενα συστατικά του παραμυθιού».
Συμφωνώ λοιπόν με τον Chris και υποθέτω ότι δεν νομίζεις ότι αυτή η ιστορία συνέβη στην πραγματικότητα.
Φυσικά TheoB, κανείς δεν πιστεύει ότι ένα παραμύθι συνέβη ποτέ πραγματικά. Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι κατανοούν το βαθύτερο νόημα, τον συμβολισμό, και αυτό είναι που έχει σημασία. Πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούμε τι σημαίνει αυτό το παραμύθι, αυτό είναι το θέμα. Τα παιδιά συχνά κατανοούν πιο γρήγορα αυτή τη σκέψη και αγνοούν το γεγονός ότι τα ζώα δεν μπορούν να μιλήσουν. Έτσι βλέπω τις θρησκευτικές ιστορίες. Και οι πίνακες του Βαν Γκογκ με έναν περίεργα χρωματισμένο κόσμο.
Διάβασα πολύ στον γιο μου τον Ρακ στην Ταϊλάνδη. Τα ολλανδικά του είναι ακόμα αρκετά αξιοπρεπή. Κάποτε του διάβασα το παραμύθι του λιονταριού και του ποντικιού. Είπα «αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι αλήθεια, ο Ρακ, τα λιοντάρια και τα ποντίκια δεν μπορούν να μιλήσουν». Μου απάντησε «αλλά δεν πρόκειται για αυτό, μπαμπά. Αυτό το λιοντάρι βοήθησε το ποντίκι και μετά το ποντίκι βοήθησε ξανά το λιοντάρι ».
Εμείς οι άνθρωποι εκφράζουμε τις επιθυμίες μας, την αγάπη, τη χαρά, τη λύπη και τις απογοητεύσεις μας σε ιστορίες, ποίηση, θέατρο, τραγούδια, τέχνη και παραμύθια. Ακόμα και τότε, στο αγαπημένο μας Σιάμ/Ταϊλάνδη, οι άνθρωποι πηγαίνουν φυλακή γι' αυτό. Αυτό δεν είναι παραμύθι.
Κάντε την επιλογή σας κύριοι.
https://historiek.net/verschil-tussen-mythen-en-sagen/56094/
Είναι ωραία γραφή, παρεμπιπτόντως, όπου η ιστορία μιας χώρας είναι συχνά ξεκάθαρα αναγνωρίσιμη.
Πηγαίνω για τον «Μύθο» αν και η Ασία δεν αναφέρεται σε αυτόν τον σύνδεσμο.
Το ίδιο το βιβλίο συνδυάζει τα πάντα και χρησιμοποιεί αγγλικές λέξεις.
Ο μύθος ονομάζεται μύθος, μύθος, αλληγορία, κατασκευή, μυθοπλασία.
Ο θρύλος είναι μαζί μας θρύλος, θρυλική φιγούρα, ζωή αγίου
Trickster Tales; το παραμύθι είναι ιστορία, παραμύθι, θρύλος, φήμη, κουτσομπολιά, κουτσομπολιά
Το παραμύθι είναι μαζί μας παραμύθι ή εφεύρεση
Το Anecdote είναι μαζί μας ανέκδοτο και κρυμμένη ιστορική / βιογραφική λεπτομέρεια
Τι σημαίνει ένα όνομα, είπε κάποιος κάποτε.
Στη συνέχεια έρχονται πολλές ιστορίες για το σεξ και την απάτη, και για τις σεξουαλικές επιθυμίες των μοναχών και τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουν. Ωστόσο, το βιβλίο δεν είναι μια χρονική σκανδαλωδία γιατί υποθέτω ότι σχεδόν όλα δεν έγιναν ποτέ.
Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που αγόρασα το βιβλίο. Με απασχολεί η παράδοση και το λαϊκό χιούμορ που περνάει από στόμα σε στόμα από γενιά σε γενιά.