iaith Thai
Goldquest / Shutterstock.com
Mewn stori gynharach ysgrifennais am fy hediad cyntaf i Wlad Thai union 25 mlynedd yn ôl. Wrth ddarllen y sylwadau, roedd yn dda gwybod mae'n debyg nad fi yw'r unig un sydd â theimladau hiraethus. Mae'r rhuban ar ôl ei dderbyn yn llai pwysig, ond byddwn yn siomedig iawn pe na bawn yn cael fy nerbyn â thrwmpedau ac wrth gwrs gyda'r parch angenrheidiol. Cawn weld. Ond ar ôl yr hediadau cyntaf nawr rhywbeth hollol wahanol.
Ar y pryd roedd gen i gydweithiwr a oedd â dylanwad ym Malaysia ar gyfer y cwmni rhyngwladol yr oeddwn hefyd yn gweithio iddo yn yr Iseldiroedd. Wedi ei ymddeoliad ymgartrefodd yng Ngwlad Thai a bu fy addewid i ymweld ag ef yno yn gychwyn ar lawer o deithiau i'r wlad hon. Yn anffodus, bu farw fy ngwraig o ataliad y galon acíwt yn ystod yr ail daith ar ynys Koh Lanta. Daeth fy nheithiau i Wlad Thai yn amlach ac roeddwn bob amser yn westai mwy na chroeso yn Chiangdao gyda fy nghyn gydweithiwr.
Gyda'n gilydd rydym wedi gwneud llawer o deithiau ar draws y wlad mewn car.
Dysgwch Thai
Yn naturiol, wnes i ddim siarad gair o Thai nes i gi fy gwesteiwr ddod rownd y gornel. Roedd yr anifail gorau yn hoff iawn ohonof ac mae'r rheswm yn amlwg. Rhoddais rywbeth blasus i Rambo yn rheolaidd ac yna datblygodd cyfeillgarwch cŵn go iawn. Ni adawodd yr anifail fy ochr tan yr eiliad pan waeddodd ei berchennog â llais uchel ac ystum braich eang gyda'r geiriau “Rambo pai.” Yn y cyfamser gofynnwyd i mi fwy nag unwaith: “Pai ti nai?” ac o'r eiliad honno ymlaen - diolch i Rambo - dysgais ystyr y tri gair hynny. Roedd gwraig fy gwesteiwr yn Thai ac wedi astudio yn America, felly nid oedd gan ein sgwrs unrhyw broblemau. Ei gofyn a hoffwn pe bai hi'n dysgu rhywfaint o'r iaith Thai i mi oedd y dechrau. Wrth gwrs roedd Joseff eisiau hynny a dechreuodd y cyfan yn syml iawn gyda dysgu rhifau a rhifau. Gwrandewch yn ofalus ac ysgrifennwch bopeth yn ffonetig. Yn weddol gyflym roeddwn i wedi meistroli nung, song saam, roi, pan, etc., gwell dweud yn fy mhen. Roedd hi'n athrawes dda ac fe ddysgodd eiriau i mi mewn ffordd arbennig.
Dŵr
Dechreuodd gyda'r holl eiriau sy'n ymwneud â dŵr.
Enw pla, enw hong, ffon tok, tok enw, enw ab ac ati. Fel pe bai'n ddoe, rwy'n cofio camgymeriad a wneuthum ar y cychwyn cyntaf hwnnw. Mewn bwyty ceisiais roi fy ngwybodaeth a gefais ar waith a gofyn i un o'r gweinyddesau ble roedd y toiled. Yn lle 'hongnaam' defnyddiais y gair 'abnaam' neu'r gawod.
Roedd fy nghamgymeriad i'w weld ar unwaith o wyneb y wraig.
Bwyd a diod
Roedd bwyd a diod hefyd yn bwnc gwerth chweil y dysgodd Amporn lawer o eiriau Thai i mi amdano. Nid anghofiaf ychwaith yn gyflym ddigwyddiad arall ar y pwnc hwnnw. Wrth gerdded ger ogofâu enwog Chiangdao, deuthum i ymddiddan â nifer o ddynion a oedd yn gweithio yno.
Dechreuodd y sgwrs a oeddwn eisoes wedi gweld y tam (ogof) a daeth pwnc bwyd a diod i fyny yn fuan. Ar un adeg soniais am y gair “Rapetane” yr oeddwn wedi ei ddysgu i olygu bwyd. Dechreuodd y dynion chwerthin yn syth bin a dechrau siarad am 'chin chew', gair nad oedd eto'n rhan o fy ngeirfa. Mae'r gair a ddefnyddiais, 'rapetane', fel y dysgais yn ddiweddarach, yn swnio'n llawer mwy mawreddog ac urddasol na 'chin chew'.
Gwahoddiad
Ac yna'r amser hwnnw pan gefais i, yn ogystal â'm gwesteiwr a'm gwesteiwr, wahoddiad i barti priodas mawreddog. Roedd fy sgiliau iaith wedi gwella rhywfaint a daeth brawddegau syml iawn allan o fy ngheg yn gyflym.
Ar un adeg gofynnodd tad y briodferch a oeddwn yn cael hwyl. Fy ateb oedd: “Soenak mak mak” neu mae llawer o gŵn yma. Cywirodd fy athrawes fi'n gyflym a daeth 'sanoek' yn ei le yn gyflym.
Yn ôl adref yn yr Iseldiroedd, prynais lyfr i wella fy ngwybodaeth o'r iaith. Ond a bod yn onest, ychydig iawn a ddaeth ohoni ac yn sicr nid dyna oedd bai’r llyfr. Yn byw yn yr Iseldiroedd, mae'r rhaid cysegredig ar goll. Ac eto, rwyf wedi cael llawer o hwyl ac wedi elwa droeon ar y wybodaeth gyfyngedig o'r iaith Thai a gefais gymaint o flynyddoedd yn ôl. Er enghraifft, gallwn yn hawdd gadw draw bobl rhy ymwthgar a wnaeth bob math o gynigion mwy neu lai (anrhydeddus). Dywedwyd wrthynt ar unwaith nad oeddwn yn dwristiaid ond yn breswylydd go iawn yn Bangkok. A pheidiwch ag anghofio am drafodaethau pris. Wedi'r cyfan, roedden nhw'n niferoedd a ddysgodd fy athro i mi gyntaf.
Tra'n aros yng Ngwlad Thai, roedd y geiriadur Iseldireg-Thai a ysgrifennwyd gan LJM van Gestel bob amser yn rhan o'm bagiau. Gellid profi ymadrodd newydd ei ddysgu yn ymarferol gyda'r merched oedd yn gweithio yn nhy a gardd fy ngwesty. Pe bawn yn ei ynganu'n gywir derbyniais ganmoliaeth, ond yn aml roedd y merched yn edrych arnaf yn annealladwy. Yna cyflwynwyd Van Moergestel, ac wedi hynny daeth chwerthiniad afieithus gan y merched, ac yna'r ynganiad cywir.
Yn fy marn i, mae'n rhaid i'r Thai fod yn hynod ddeallus i ddysgu siarad, heb sôn am ysgrifennu, iaith o'r fath.
Ac rydym wedyn yn grwgnach nad oes gan y Thais feistrolaeth ddigonol ar yr iaith Saesneg. Dewch ymlaen, prin y gall y mwyafrif o'n cydwladwyr ysgrifennu eu hiaith eu hunain yn ddi-ffael.
Yr hyn sy'n fy nharo yw bod llawer o Thais yn ddrwg iawn am “ddehongli” ein hynganiad Thai, tra bod angen llawer o ddychymyg arnom i ddeall eu Thinglish neu hyd yn oed Thailish.
Mae'r olaf oherwydd bod Thai yn iaith donyddol. Mae gan bron bob gair gywerth â naws wahanol ac ystyr hollol wahanol Mae defnyddio'r tôn anghywir yn aml yn arwain at stori hollol wahanol. Er enghraifft, mae _khie maa (marchogaeth) yn wahanol iawn i \khie maa (tail ceffyl). Mae Thai yn rhoi sylw i'r traw yn gyntaf ac yna i'r synau Edrychwch ar yr ymadrodd (enwog) “/maj _maj \maj \maj /maj (Nid yw pren newydd yn llosgi, dde) (Marciau tôn yn ôl yr uchod. Van Moergestel)
Cymerais wersi Thai yn Antwerp am 6 mlynedd. Fodd bynnag, nid oes gennyf glust gerddorol ac ni allaf gael y nodiadau cywir...dyw diffyg partner ymarfer ddim wir yn helpu chwaith! Ymarfer, ymarfer yw'r neges. Mae i'w ddisgwyl fy mod yn diweddu mewn sefyllfaoedd anghyfforddus weithiau
Nawr dim ond Iseldireg, Almaeneg, Saesneg a Phortiwgaleg rydw i'n siarad, rydw i wedi bod yn gweithio ar Japaneg ers blynyddoedd (dim ond wedi dechrau eto oherwydd gwyliau wedi'i gynllunio yno) ac rydw i hefyd yn ceisio meistroli ychydig o Thai gyda llai o lwyddiant ... mae'n iawn anodd.
Y cyfan sy'n rhaid i chi ei wneud yw rhoi'r pwyslais yn anghywir a buan iawn y byddwch chi'n dweud rhywbeth annealladwy... ond mae pawb sy'n dod yma yn hirach neu'n amlach yn gwybod hynny'n barod.
Yr hyn sy'n wahanol nawr nag yn y gorffennol (tua 36 mlynedd yn ôl) yw bod y Thais hefyd yn deall yn gynyddol ystumiau a synau rhyfedd ein pobl Gorllewinol. Pan ddes i Wlad Thai am y tro cyntaf yn 1980, clywais deithwyr eraill yn dweud ei bod yn anodd iawn archebu rhywbeth mewn bwyty Thai, hyd yn oed os oedd y cyri o'ch blaen a'ch bod chi'n gorfod pwyntio ato, yn aml nid oeddent yn gwneud hynny. cael unrhyw beth. Ni allwn gredu hynny, ond yn ddiweddarach profais yr un peth.
Mae hyn bellach wedi newid.
Mewn ymateb i'r sylw nad yw Thais yn deall ein hymdrechion, bob amser gyda'r naws anghywir, i siarad eu hiaith: rwy'n ei chael yn rhyfeddol bod Thais sy'n gweithio dramor bron bob amser yn cael llawer llai neu ddim anhawster ag ef a bob amser yn ei mwynhau'n fawr. rydych yn gwneud rhai ymdrechion i wneud hynny. Rwy'n cofio sgyrsiau hir gyda gwraig dderbynfa o Wlad Thai mewn hostel rhad yn Hong Kong.
Ond eto darn braf a hiraethus gan d'n Jozëf.
Mae rhai boneddigion Seisnig yn siarad Saesneg mor gywrain fel y byddai yn rhaid i un fynychu gwersyll iaith gyda'r boneddigion hyn i ddeall y rhan fwyaf ohono.
Meddai athro Saesneg Thai wrth Sombat (12 oed), pan ofynnodd yn y dosbarth pam fod Saesneg Bob yn Walking Street i'w fam mor wahanol i'r Saesneg a gafodd yn yr ysgol.
Mae Thai yn wir yn anodd ei ddysgu ac rwy'n aml yn defnyddio fy llyfryn ABC ac rwy'n ysgrifennu llawer o eiriau'n ffonetig arno. Ond beth am y tafodieithoedd yn ein hiaith Iseldireg. Mae'n ddrwg gennyf, ond ni allaf bob amser ddilyn Ffriseg neu Groninger sy'n siarad fflat, rhywun o Zeeland a/neu Limburg, fel Brabantian fy hun, felly rydyn ni'n dal i wneud ein gorau a "siarad" gyda'n dwylo a'n traed ac iaith arwyddion. yno.
Roedd yn arfer bod yn ddim gwahanol yn yr Iseldiroedd, ni chafodd fy rhieni fwy nag addysg orfodol oherwydd nid oedd arian i barhau â'u haddysg a dechreuasant weithio yn 14-15 oed. Rwy'n argyhoeddedig pe bai fy rhieni wedi cael eu geni yn ddiweddarach (ar ôl yr Ail Ryfel Byd) y byddent yn sicr wedi cwblhau addysg dda yn llwyddiannus. Fodd bynnag, nid yw hyn yn golygu bod fy rhieni yn israddol i'w cyfoedion a oedd yn gallu astudio. I'r gwrthwyneb.
Yn anffodus rydych chi'n gweld y ffenomen hon yn rhy aml yn TH, dim arian dim ond mynd i'r gwaith.
Yn ystod fy ymweliad cyntaf â Gwlad Thai tua 35 mlynedd yn ôl, prynais eiriadur bach Saesneg-Thai a Thai-English ar unwaith. Dim un o'r llyfrau sothach twristaidd gwael hynny! Cymerodd sawl blwyddyn imi gyfansoddi ychydig o frawddegau, ond mewn gwirionedd nid yw Thai mor anodd ag y mae'n ymddangos. Mae’r gramadeg hyd yn oed yn symlach na’r Saesneg oherwydd mae pobl yn gweithio llawer gyda disgrifiadau ac ni ddylid gorliwio’r “tonau” enwog. Os gwrandewch yn ofalus iawn ar sut mae'r Thai yn ei ynganu, byddwch yn ei ddysgu'n gyflym. Mae'n wir nad oes gan yr iaith Thai unrhyw debygrwydd i ieithoedd y Gorllewin, sy'n ei gwneud hi'n eithaf anodd ac weithiau mae yna eiriau anodd, ond yna mae yna hefyd eiriau hawdd iawn fel "nam tok" = rhaeadr neu "kanom pang ping" = tost ac yn y blaen. Gyda llaw, gallwch chi ddysgu unrhyw iaith ar eich pen eich hun ... mae'n rhaid i chi wneud yr ymdrech, bod â llawer o amynedd ac, yn anad dim, gwrando'n OFALUS ar Thai. Sylw arall: Rwyf bellach wedi gwneud mwy na 30 o deithiau i Wlad Thai ac yn y blynyddoedd diwethaf rwyf wedi treulio 3 mis yn gaeafu yn bennaf ynghyd ag arhosiad mis yn Ynysoedd y Philipinau, fel nad oes angen fisa arnaf i dreulio 3 mis dros y gaeaf. Cofiwch chi, dydw i ddim yn siarad yr iaith yn berffaith, ond digon i gael sgyrsiau syml gyda Thais a dyna'r peth pwysicaf i mi. Jan o Wlad Belg
Annwyl,
Yr ydym ni, fy ngwraig a minnau, yn deall ein gilydd yn dda iawn. Ar y dechrau roedd ychydig yn anoddach, ond yn raddol fe wellodd.
Gofynnir yn awr sut y gwnaethom hynny. Wel, syml iawn; peidiwch â'i gwneud hi'n anodd iddi, ond siaradwch â hi yn y ffordd y mae'n siarad â chi.
Rhoddaf rai enghreifftiau:
Weithiau mae hi'n gofyn i mi; cariad pan ddaw'r arian ar fy llyfr? lle roedd hi'n golygu FY nghyfrif KBC.
Cyfreithiwr/cyfreithiwr yw; y wraig gyda gwyn y dynion…..
Barnwr yw; y dynion mawr gyda'r gwyn.
Mae yna lawer o eiriau y mae hi'n eu cyfieithu yn ei ffordd ei hun ac rwy'n cyd-fynd ag ef.
Mae'n llawer o hwyl weithiau. Ond a oes rhaid i chi dalu sylw? Peidiwch â chwerthin, ond dangoswch eich bod yn ei deall.
Ac felly crëwyd ein “hiaith tŷ” ein hunain ac mae'n gweithio'n iawn. ; – ))
Cyfarchion,
Dre a Kita
Annwyl Dre,
Dwi'n nabod cwpl arall yng Ngwlad Belg (Belgian-Thai) sydd wedi datblygu eu hiaith eu hunain. Rwy'n cytuno: cyfathrebu yw iaith a does dim rhaid iddo fod yn berffaith un neu'r llall, cyn belled â'ch bod chi'n deall eich gilydd. Yr anfantais fawr yw nad oes neb arall yn eich deall ac, ar wahân i'ch gilydd, ni all neb arall eich deall. Felly nid yw o unrhyw ddefnydd i chi ac eithrio chi'ch hun Pan glywais y cwpl hwnnw ar waith am y tro cyntaf, roeddwn i'n meddwl tybed: am beth maen nhw'n siarad? Nid Iseldireg ydoedd, nid Saesneg (dealladwy) ac nid Thai. Ei hiaith ei hun ydoedd. Yna rhoddais enw i'r iaith honno: PHASAA POKPOK.
Dysgodd eich athro iaith ffurfiol, crand i chi. Mae pobl yn naturiol yn siarad yn wahanol ymhlith ei gilydd, ond rydych chi'n sicr yn gwneud argraff eich bod chi'n gwybod geiriau hardd, neu'n gwneud i'ch ffrindiau chwerthin os ydych chi'n siarad fel gwerslyfr.
Yn ôl fy athro, os ydw i'n cael sgwrs gyda dynes neis ac yna'n gofyn “อยากไปรับประทานอาหารด้วยกัประทานอาหารด้วยกั (Jàak pai ráp-prà-taan-aahăan dôewaj-kan măi?), Hoffech chi gael pryd o fwyd gyda mi?
Yn anffurfiol gallwn fynd am:
(Pai kin khâaw dôewaj-kan ná), 'gadewch i ni fwyta gyda'n gilydd'. Yn bendant yn llai llwyddiannus.
Mae ynganiad cywir yn aml yn bosibl, ond nid yw dysgu'r sillafu cywir mor hawdd â hynny.