Niadtong 2007 mga ala 1 sa buntag nakita nako kining walay puy-anan nga tawo nga naghigda sa dihang gusto kong maglakaw-lakaw sa Lumphini Park, apan nausab kana! Kapin sa duha ka semana ang lalaki didto sa akong nahibal-an.

Hij kreeg drinken van de politieagenten van de verkeerspost tegenover Lumphini. Meer dan twee weken werd er niets voor hem gedaan en hij bleef daar liggen. Het is daar vrij druk en er kwamen vele voorbijgangers langs!

Ik liep naar het King Chulalongkorn Memorial Hospital waar men (natuurlijk) niet geïnteresseerd was! Het Rode Kruis aan de overzijde van de straat informeerde mij dat ik contact kon opnemen met een medisch kantoor in Bangkok. Ik ben daar naar toe gegaan en iets meer dan twee uur later ging ik met drie mensen van dit kantoor naar de plek en drie kwartier later kwam er een ziekenwagen!

www.antoniuniphotography.com/p366643798

7 reacties op “Het korte verhaal van een dakloze man”

  1. Rob V. nag-ingon sa

    Netjes hoor! Ik hoop dat ze deze man kunnen helpen.

  2. Renee Martin nag-ingon sa

    Goede actie ! Het blijft natuurlijk triest dat dit kan gebeuren……..

  3. Jan nag-ingon sa

    Het lokale Rode Kruis heeft een behoorlijke steek laten vallen i.e. met de handen in de zakken en doorverwijzen.
    Het zou mooi zijn de naam te vermelden van het ‘medische kantoor in BKK’.

  4. l.ubos nga gidak-on nag-ingon sa

    Een keihard land Thailand ondanks de 20 soorten glimlachen!

    Ik heb dit ook op andere plekken waargenomen.
    De enige soorten Samaritanen zijn de farangs, die moeite doen om te helpen.
    Leg dat maar eens uit aan de minister van “gezondheidszorg” Anutin met oogkleppen
    ter grootte van olifants oren!

  5. Frank H Vlasman nag-ingon sa

    weet je ook hoe het verder met hem vergaan is ?? HG.

  6. Cor van Lievenoogen nag-ingon sa

    Wat moet deze man meegemaakt hebben, te triest voor woorden. Gelukkig zijn er nog mensen die zich om een ander bekommeren.

  7. Tony Uni nag-ingon sa

    Ik kon helaas niet achterhalen hoe het verder met hem ging! Ik was overigens zeer kort in Thailand en wist me nog niet zo te roeren. Ik was zeer dom om het adres van de faculteit niet te bewaren, ik was trouwens ook erg over mijn toeren! Het is inderdaad zeer triest hoe het vergaat met de acties van de ziekenhuizen: geld, geld, geld! In het algemeen zijn de mensen keihard, behalve voor hun familie. Kijk ook eens hoe het in het verkeer toegaat! Het is nu eindelijk dat de ambulances wat meer ruimte krijgen! Alleen de “hogeren” kunnen zich met politie begeleiding makkelijker verplaatsen!

    Er zal nog heel veel moeten gebeuren om het land wat “socialer” te maken.

    https://www.antoniuniphotography.com/p731527079/hd858a5dc#hd858a5dc


Pagbiya sa usa ka komento

Ang Thailandblog.nl naggamit ug cookies

Ang among website labing epektibo salamat sa cookies. Niining paagiha mahinumduman namo ang imong mga setting, himoon ka nga usa ka personal nga tanyag ug tabangan mo kami nga mapausbaw ang kalidad sa website. lalug Meer

Oo, gusto ko usa ka maayong website