Pag-uban ug pag-awit

Nakuha kini ni Sornkiri Sriprachuab. Mga dekada na ang milabay kining usa miawit Thai mag-aawit sa kanasoran nga adunay tingog sa kalisud: "Babaye, giingon nimo nga ang usa ka dako nga baha mas maayo pa kaysa usa ka ting-ulan / Sultihan ko ikaw, pasagdi ang hulaw ug ayaw itugot nga motaas ang tubig."

Pinaagi sa matagnaong mga pulong, ang mag-aawit nagpadayon: “Niining tuiga ang baha nagdalag kahadlok sa matag balay / Ako mikalagiw ngadto sa atop, apan ang tubig misagol sa akong mga luha.”

Palihug pasayloa ang akong paghubad. Kini nga pluma uga kaayo ug kini nga hunahuna labi ka dull aron ipahayag ang adunahan ug pangsulod nga gahum sa mga liriko ni Sornkiri ingon man ang dili makalimtan nga balak ni Paiboon Butrkhan, gisulat 40 ka tuig na ang milabay ug ang matag pulong nga adunay kalabotan gihapon karon.

Kung ang Froc - Frog Revolution Oh-la-la Crocodile - nahulog sa dili maayo nga mga hungihong sa usa ka swamp sa pagbiaybiay, ang usa makahupay sa atong nasubo nga mga hunahuna pinaagi sa pagpatugtog niini nga kanta sama sa usa ka bag-ong awit kada adlaw sa alas-6 sa gabii pagkahuman sa atong tinuod nga nasudnong awit. Dili lang tungod kay nindot kaayo ang liriko ni Paiboon, kondili tungod usab kay ang kanta nga “Nam Tuam” naglangkob sa komplikadong mga relasyon sa atong nasud kanunay sa baha, hulaw, ting-ulan, lapok, hangin, klima: ang tubig sa kinabuhi ug ang tubig sa mga luha ug mga kahadlok. Niining agricultural utopia, ang tubig nagpasabot sa bugas ug bahandi, apan usab sa kamatay ug kakabos, ug sa atong masulub-on nga mga hunahuna kini nahimong balak. Uban sa tingog ni Sornkiri ug sa mga liriko ni Paiboon, ang sikat nga kanta nga Cry Me A River morag kanta sa mga bata.

Ang Nam - tubig - usa ka tinubdan sa inspirasyon nga makita bisan asa sa balaknon nga pag-uli sa Thai nga pinulongan. Ug ang "tubig" nga mga pakisayran sa Siamese nga paglitok ug mga tudling-pulong adunay mas lawom nga kahulugan kaysa sa usa ka yano nga paghubad. Ang mga bersikulo ni Sornkiri mahimong ipahayag sa laing pinulongan, apan dili ang nasudnong kinaiya nga natago niini.

Ang atong Madam Prime Minister maoy usa ka pangunang ehemplo sa gitawag nato nga “Nam tuam pak (sa literal, “baha sa baba”'). Nasobrahan sa likido ug lig-on nga mga kaatbang, ang atong kabus nga PM lagmit nga mag-bluster sa daghang umm…arrr…errr…urgh, ug ang iyang trabaho sa pagsukol sa aktuwal nga baha komplikado niining metapora nga pagtandi.

Siya adunay akong sinsero nga simpatiya. Apan ang gikinahanglan pa nato gikan sa Froc mao ang solusyon sa “Nam Ning Lai Luek” – Gihatagan mi ni Shakespeare og English nga bersiyon, “Smooth runs the water where the river is deep.”) – but instead we mainly have Nam Tuam Thoong Pakboong Rong Si Reng. Kana mao na ang Shakespearean, ang termino literal nga nagpasabut nga "ang kapatagan gibahaan, apan adunay gamay nga umaabot nga himaya". Ang panultihon naghiusa sa duha ka pagbiaybiay ug pagbutangbutang, nga adunay direkta nga paghisgot sa pagtaas sa tubig, ug sa mga alegoriko nga mga posibilidad kini labi ka taas, labi ka organiko kaysa sa "pagsulti wala’y mga lungag" O sama sa akong nadungog kaniadto nga usa ka Texan nga nag-ingon "Ang tanan nga kalo apan wala'y baka. "

Makasuroy kita sa daghang mga panultihon nga may kalabotan sa tubig sa paglamano ni Froc. Idugang una nila ang usa kanako: "Mue Mai Phaai Oa Thaao Ra Nam -" ang imong kamot wala magbugsay ug imong gipahinay ang sakayan sa imong tiil sa tubig". Tingali tinuod kana, apan kini nga panultihon mahitungod sa usa ka sakayan sa tubig, dili usa ka sakyanan sa dalan o usa ka eroplano nga na-stranded sa usa ka baha nga runway.

Ug sa “Nam Chiew Ya Oa Rua Kwang” mahitungod na usab sa tubig ug sakayan. Dili kalikayan nga irekomenda ni Froc, tungod kay kini nagpasabut nga usa ka butang sama sa "Ayaw pagtambog ang sakayan batok sa sulog". Kini nga pilosopiya daan ug tin-aw ug kini daw natawo gikan sa mga siglo sa pagkalunod sa barko ug sa usa ka taas nga kasaysayan sa pag-uban sa mga baha: pasagdi ang tubig, o pagpangita og paagi aron kini makalusot, tungod kay walay kapuslanan ang pagsulay sa pagpabilin niini nga natural. , aron babagan ang usa ka dili mapugngan ug dili mabag-o nga kurso.

Ulahi na ang tanan. Sa wala pa gipaila ang mga Dagkong Bag aron babagan o ibalhin ang tubig, ang atong walay pahulay nga urbanisasyon nakababag na sa agos sa konkreto, mga dalan, mga edipisyo ug kakulang sa spatial planning sa kinatibuk-an. Ang kaseryoso niini nga katalagman sa dili madugay mahimong tin-aw "Nam Lod Tor Phud - "sa dihang ang tubig mohubas, ang mga gamot mabutyag" - kung daghang mga problema nga anaa pa sa ilawom sa tubig ang motungha. Sa pagkatinuod, nakita na nato ang pipila sa mga salin sa mga kahoy ug tanom, mga hugaw, mga bitin, ug uban pa ug ang usa mahimo lamang nga mangandoy (batok sa mga pagdahom) nga sila mabomba sa panahon,

Tama si Sornkiri, nagsagol pa ang tubig sa among mga luha. Apil ug kanta!

Kolum ni Kong Rithdee sa Bangkok Post, (usahay gawasnon) gihubad ni Gringo