פארוואס האט דיין גרויס פינגער פונ פוס נישט אַ נאָגל? (פֿון: סטימולירן דערציילונגען פֿון נאָרדערן טיילאַנד; נומ. 38)

דאָס איז וועגן אַ מאָנק וואָס האָט געוואוינט אין בית המקדש זייער לאַנג. ער איז געווען שטרענג מיט זיין אָנהייבער טשאַן. אין יענער צײַט האָט מען אָנגעשריבן די הייליקע פּסוקים אויף טרוקענע דלאָניע בלעטער. װע ן דע ר מאנ ק אי ז אויפגעשטאנע ן אי ן דע ר פרי , הא ט ע ר גענומע ן א מעטאל ן גראבע ר נאדל , או ן זי ך געזעס ן בײ ם שרײב־טיש , מי ט א פאלעם־בלעטל .

Als hij schreef liet hij de schrijfarm rusten op zijn knie en door de knie te bewegen vormde zijn hand de letters. Zijn andere been hield hij gestrekt naar voren. Maar zelfs als hij schreef onderwees hij de geschriften aan zijn novice, Saw.

Saw zegde de regels op terwijl de monnik ze opschreef. Terwijl hij een blad omsloeg keek hij naar de lessenaar en ontdekte dat de monnik zo zat dat hij diens piemel zag. Zijn eikel was donkerrood! Nu was de novice niets slechts van plan; hij wilde de monnik alleen maar vragen fatsoenlijk te gaan zitten, dus hij zei ‘Neem me niet kwalijk, Eerbiedwaardige, maar ik zie uw piemel.’

‘Hoe durf je!’  De monnik sloeg de novice tegen zijn hoofd. Beng! ‘Jij en een piemel? Dat is mijn grote teen!’ Hij overdonderde de novice. ‘En ga nu door met de regels.’

Hij had de novice pijn gedaan; de jongen zette een pruillip op. Die was er helemaal niet zeker van dat hij een grote teen had gezien. Hij ging verder in de tekst waar ‘Kammahangbakasento’ stond en voegde er aan toe ‘Maar, een grote teen heeft gewoonlijk een nagel.’

De monnik sloeg hem weer voor zijn kop. Beng! ‘Idioot! Dit is een heel jonge grote teen!’

Ja, zo ging dit verhaaltje…..

מקור:

Titillating tales from Northern Thailand. White Lotus Books, Thailand. Engelse titel ‘Why doesn’t your big toe have a nail?’. איבערגעזעצט און עדיטיד דורך Erik Kuijpers. דער מחבר איז וויגאָ ברון (1943); זען פֿאַר מער דערקלערונג: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/