Nhiều người vô gia cư ở Bangkok phải bán dâm

Er met een roze bril naar kijkende zou je kunnen zeggen het is een “eerzaam” beroep en wat is daar mis mee. Nou is mijn bril anders gekleurd en zie ik dit als een manier van overleven die ingegeven wordt door de vraag en aanbod en het lage morele kaliber van betrokkenen. Dit is toch wat er in Thailand op dit gebied alom typeert. Heel veel prostitutie. Het gebruik en misbruik maken van mensen in nood dat komt niet alleen bij hulpinstanties voor. Dit vindt ook plaats door heel wat Thailandbezoekers. Het is overal in Thailand waar te nemen als men de ogen opent en mogelijk voor weinig geld. Een waar el dorado voor sommigen. Armoede en wat het niet doet met de mens. Triest om dit weer te lezen, maar niets nieuws onder de zon. Er is zoveel mis dat dit er ook nog wel bij kan. Ik mag hopen dat de regering hier ook oog voor heeft en hulp biedt aan deze onderdanen. Maar meestal komt er hulp van particulieren en organisaties die hiervoor open staan en een sterk medemenselijkheidsgevoel hebben. Ze zijn er gelukkig nog wel. De rest gaat gewoon weer door met de orde van de dag en morgen weer ander nieuws.

Ik dacht dat prostitutie in Thailand bij Wet verboden was, maar pooierschap evenwel niet.
Wie gedoogt in praktijk de prostitutie in Thailand? Is dat niet de arm der Wet in het bruine pak?
En waarom doen ZE dat dan? Welke belangen zouden ZE daarbij hebben?
Onze Jacques zou beter eens op onderzoek gaan bij zijn Thaise ex-collega’s in plaats hier moraliserend stigmatiserende zever te schrijven. Hopelijk ontdekt hij eindelijk de organiserende factor achter prostitutie, pooierschap in uniform gehuld.
Blijkbaar heeft Jacques geen weet van het feit dat zijn Thaise ex-collega’s in elk ontuchthuis in Thailand, tot de nuad met happy ending in het kleinste dorp periodiek gedooggeld komen innen.