Cách tiếp cận mới với hàng giả
bởi cậu bé Joseph
Prompt na het verschijnen van het verhaal over Cướp bản quyền volgt een bericht van de Economic and Cyber Crime Division van de Thaise politie. Deze afdeling gaat ingaande deze maand de merkenpiraterij aanpakken. Zou men het betreffende artikel op Thailandblog hebben gelezen en nu maatregelen gaan nemen?
Volgens eigen zeggen is men alert, doch al met al heeft dat tot op heden weinig zoden aan de dijk gezet en tiert de nephandel welig. In 2009 werden 2757 arrestaties verricht tegenover overtreders van het merken- en octrooirecht. Dit jaar zijn tot afgelopen maand 1692 arrestaties verricht die voor een biljoen baht schade aan de betreffende merken zou hebben toegebracht. Bulldozers vernietigden in september nog 600 duizend namaakartikelen. Een aantal dat enig inzicht geeft in de omvang van deze handel omdat de in beslagname slechts een druppel op de bekende gloeiende plaat betekent.
Cách tiếp cận khác
Ditmaal wil de speciale politiebrigade het anders gaan aanpakken en niet meer de relatief kleine wederverkopers op de bekende outlets zoals in Bangkok het MBK en Pantip Plaza of in Pattaya Tukcom gaan vervolgen. Nee, men gaat op zoek naar de bron; de fabrikanten en grote distributeurs. Of die vervalsers gemakkelijk zijn op te sporen valt te betwijfelen. Wellicht zijn die ietwat slimmer dan de betreffende politiebrigade.
Oogje dicht
In het verleden heeft de politie ten aanzien van de wederverkopers maar al te vaak een oogje dicht geknepen. Op steeds hetzelfde tijdstip werden acties uitgevoerd en uiteraard waren de namaakartikelen dan uit het zicht verdwenen.
De mededeling dat men ditmaal de verkopers onberoerd zal laten zegt al genoeg. Als er geen verkopers meer zijn stokt de handel vanzelf zou je denken. Tot op heden zijn de fake merkartikelen open en bloot in Thailand verkrijgbaar en verschaft de handel velen een inkomen. Hoewel men de zogenaamde US Priority Watch List van het merken- en octrooirecht zegt te hanteren denken velen daar anders over.
Schadebedragen
De gigantische verliezen die de merkfabrikanten door de fakehandel beweren op te lopen moet je naar mijn mening niet met een korreltje maar met een zak zout nemen. Hoeveel kopers van een nep Rolex zouden in werkelijkheid een echt exemplaar aanschaffen? En gaat dat verhaal ook niet op voor heel veel van bepaalde nogal stevig aan de prijs zijnde merken? Status dat is het aankoopmotief van de echte merkartikelen waar velen de portemonnee niet voor open willen of kunnen trekken. Je zou zelfs kunnen stellen dat de fabrikant van het merkartikel met de fake-uitvoering gebaat is, want het merk krijgt daardoor veel gratis publiciteit. Waar of niet waar? Wellicht een aardige case voor een afstudeerproject.
Ik vraag me vaak af wie de eerste fake horloges maakte. Want, bijvoorbeeld, wat zie ik wanneer ik in Thailand een telefoonwinkel binnenloop? Inderdaad, fake telefoontjes. En door wie zijn die besteld? Hebben de ‘merken’ zelf niet de naäpers op ideeën gebracht?
Tijdens ons avontuur een prachtige rondreis zuid-exotisch Thailand , had ik twee schitterende Breitling’s for Bentley aangeschaft. 1 heb ik op een hotelkametr laten liggen( fijn voor het bedienend personeel, de andere heeft 1 maand gelopen. nu wil ik graag weer zo’n mooie maar wel met een goed uurwerk en een van een goede kwaliteit!. heeft iemand hier ervaring mee. als dat zo is neem dan even contact op met mij.