จิตร ภูมิศักดิ์ เช เกวารา แห่งเมืองไทย

จิตร ภูมิศักดิ์ – รูปภาพ: Wikimedia

วัยหกสิบเศษที่ปั่นป่วนในเนเธอร์แลนด์ ผู้อ่านบล็อกที่ค่อนข้างเก่ากว่าจำการเคลื่อนไหวของกลุ่มอนาธิปไตย Provo ร่วมกับ Roel van Duin ได้อย่างไม่ต้องสงสัย การจลาจลของนักศึกษาในอัมสเตอร์ดัมซึ่งถึงจุดสูงสุดในการยึดครอง Maagdenhuis ในหลายประเทศ เยาวชนกบฏต่อระเบียบที่จัดตั้งขึ้น "พลังดอกไม้" ครองอำนาจสูงสุด

ในหมู่เยาวชนอีกด้วย ประเทศไทย ผู้คนเริ่มคิดเชิงวิพากษ์สังคม ซึ่งไม่ค่อยมีใครรู้จักในต่างประเทศ สิ่งที่ทราบกันดีคือการบดขยี้ผู้ชุมนุมโดยกลุ่มขวาจัดที่ร่วมมือกับกองทัพ ระหว่างปี พ.ศ. 1973 ถึง พ.ศ. 1976 มีการสังหารหมู่ครั้งใหญ่ แต่ไม่ค่อยมีใครทราบเกี่ยวกับเบื้องหลัง การปะทุของความรุนแรงเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร เป็นไปได้อย่างไรที่การปราบปรามของรัฐได้กลบเกลื่อนความคิดเชิงวิพากษ์ดังกล่าว จนทำให้ดูเหมือนว่าประเทศไทยไม่มีเยาวชนที่ "มีวิจารณญาณ" เหลืออยู่จนถึงทุกวันนี้

เพราะในเวลานั้นนักข่าวในตะวันตกเขียนนิ้วเป็นสีน้ำเงินเกี่ยวกับคู่ราชวงศ์ไทยที่สง่างามและเป็นมิตร สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์และในหลวงภูมิพล ในตะวันตกไม่มีความสนใจอย่างแน่นอนกับแอ่งเลือดมากมายบนถนนในกรุงเทพฯ หรือบนถนนในกรุงเทพฯ ประเทศ. ปัญญาชนนับสิบหากไม่ใช่หลายร้อยตกเป็นเหยื่อของการสังหารหมู่เหล่านี้ มันเป็นช่วงเวลาของสงครามเย็นและการรายงานเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวแบบ "ซ้าย" นั้น "ไม่เป็นที่พึงปรารถนา"

จิตรภูมิศักดิ์ เป็นไอดอลของนักเรียนไทยหลายคนในตอนนั้นที่เสียชีวิตเร็วเกินไป เขาเกิดเมื่อวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 1930 ในครอบครัวที่เรียบง่ายในจังหวัดปราจีนบุรีซึ่งมีพรมแดนติดกับประเทศกัมพูชา เขาไปโรงเรียนวัดในหมู่บ้าน จากนั้นไปโรงเรียนของรัฐในสมุทรปราการซึ่งค้นพบพรสวรรค์ด้านภาษาของเขา จิตรพูดภาษาไทย ภาษาเขมร ภาษาฝรั่งเศส ภาษาอังกฤษ และภาษาบาลี ต่อมาเขาสำเร็จการศึกษาด้านภาษาศาสตร์ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ ที่นั่นเขาเข้าร่วมกลุ่มสนทนาทางวิชาการที่ทางการสงสัย

ครั้งแรกที่เขาสามารถแสดงแนวคิดสังคมนิยมได้เมื่อยังเป็นนักศึกษาคือในปี พ.ศ. 1953 เขาได้รับการว่าจ้างจากสถานทูตอเมริกันในกรุงเทพฯ ให้แปลแถลงการณ์พรรคคอมมิวนิสต์ของมาร์กซเป็นภาษาไทยร่วมกับวิลเลียม เจ. เกดนีย์ ชาวอเมริกัน การกระทำนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้รัฐบาลไทยมีความเกรงกลัวต่อคอมมิวนิสต์มากขึ้น เพื่อให้รัฐบาลไทยสามารถใช้มาตรการที่เหมาะสมในการต่อต้านคอมมิวนิสต์ ซึ่งมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อสร้างความประทับใจแก่ประชาชนทั่วไป

ในปี พ.ศ. 1957 จิตร ภูมิศักดิ์ได้รับแต่งตั้งเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยในจังหวัดเพชรบุรี แต่หนึ่งปีต่อมา ในวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 1958 เขาและปัญญาชนอีกหลายคนถูกจับกุมในข้อหาฝักใฝ่คอมมิวนิสต์ เหตุผลก็คืองานเขียนต่อต้านชาตินิยมและสังคมที่ก้าวหน้า โดยเฉพาะชมนา ศักดินาไทย ตีพิมพ์ในปี 1957 ชื่อเรื่องแปลอย่างหลวมๆ อ่านว่า “โฉมหน้าที่แท้จริงของศักดินาไทย” หนังสือเล่มนี้ไม่เคยได้รับการแปลเป็นภาษาตะวันตกอย่างสมบูรณ์

เขาเขียนงานต่อต้านระบบศักดินาภายใต้นามแฝงของสมสมัย ศรีสุทธิราพันธุ์ และรัฐบาลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ที่ต่อต้านคอมมิวนิสต์อย่างรุนแรงและต่อต้านคอมมิวนิสต์อย่างรุนแรง ซึ่งตัวเขาเองเป็นมหาเศรษฐีที่มีอสังหาริมทรัพย์มากมาย และแต่งงานอย่างถูกต้องตามกฎหมายกับอายุห้าสิบ (50 ปี) ) ผู้หญิง เห็นว่าสิ่งนี้เป็นภัยคุกคามร้ายแรง

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ใน กรุงเทพมหานคร

จิตรติดคุกมาแล้วหกปีจนกระทั่งพ้นโทษในเดือนธันวาคม พ.ศ. 1965 จากการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังและถูกคุกคามอย่างต่อเนื่อง

เขาเข้าไปซ่อนตัวและเข้าร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยที่ผิดกฎหมายบนเทือกเขาภูพาน จังหวัดสกลนคร ในวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 1966 ตามคำบอกเล่าของชาวบ้านอย่างเป็นทางการ เขาถูกยิงเสียชีวิตที่หมู่บ้านหนองกุง อำเภอวาริชภูมิ โดยกลุ่มทหารที่ได้รับการว่าจ้างจากนายกเทศมนตรีท้องถิ่น

จิตร ภูมิศักดิ์ – รูปภาพ: Wikimedia

จนกระทั่งในปี พ.ศ. 1989 มีการขุดพระบรมศพและประดิษฐานในพิธีทางพุทธศาสนาในสถูปในบริเวณวัดประสิทธิสังวรที่อยู่ใกล้เคียง ปัจจุบันวัดแห่งนี้เป็นอนุสรณ์สถาน

จิตร ภูมิศักดิ์ ทิ้งสิ่งพิมพ์จำนวนมากไว้เบื้องหลังในช่วงชีวิตอันสั้นของเขา รายการในหน้าวิกิพีเดียภาษาไทยของเขาประกอบด้วยหนังสือร้อยแก้วและร้อยกรอง ประวัติศาสตร์ภาษาศาสตร์และงานประวัติศาสตร์ทั่วไปจำนวนมาก และเนื้อเพลง เขามักจะต้องตีพิมพ์โดยใช้นามแฝง เช่น ก้านเมืองกวี (กวีการเมือง) และกวีสีสยาม (กวี = กวี เมือง = ประเทศ รัฐ สยาม = สยาม) ผลงานทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นที่รู้จักดีที่สุดของเขาซึ่งปรากฏหลังมรณกรรมในปี พ.ศ. 1977 และออกจำหน่ายทั้งหมด 4 ฉบับ ได้แก่ 'คำเป็นมาคงคำสยาม, ไทย, ลาวแลขอม' ("กำเนิดแนวคิดสยาม ไทย ลาว และขอม") . ก่อนที่เขาจะถูกจับกุม 'ศิลปะเพื่อชีวิต ศิลปะเพื่อประชาชน') ตีพิมพ์ในปี 1957

สำหรับนักศึกษาในยุค 1970 ดังที่ งา คาราวาน นักร้องและดรัมเมเยอร์เคยกล่าวไว้ว่า จิตร ภูมิศักดิ์ กลายเป็น "เช เกวาราเมืองไทย"