“เซียงเมี่ยงทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด!”; นิทานพื้นบ้านลาว+บทนำ

นิทานพื้นบ้านลาวเป็นฉบับภาษาอังกฤษที่มีนิทานพื้นบ้านจากประเทศลาวประมาณยี่สิบเรื่องที่บันทึกโดยนักเรียนชาวลาว ต้นกำเนิดของพวกเขาอยู่ในเรื่องราวจากอินเดีย: ป่าñChatantra (หรือที่เรียกว่า Pañคาตันตระ) เรื่องราวต่าง ๆ ในสมัยพุทธกาล และชาดก เรื่องอดีตชาติของพระพุทธเจ้าเมื่อครั้งยังเป็นพระโพธิสัตว์

เหนือสิ่งอื่นใด คุณได้พบกับชายหนุ่ม Xieng Mieng โดยที่ X นั้นออกเสียงว่า CH ในภาษานั้น มาณพนี้เป็นคนขี้โกง คนพาล ชอบแกล้งพระราชา เปรียบเทียบเขากับตัวละคร Dik Trom ของนักเขียน Johan Kievit กับ Tijl Uilenspiegel จากนิทานพื้นบ้านดัตช์-เยอรมัน และกับศรีธนญชัยอันธพาลชาวไทย

เรื่องราวเหล่านี้ถูกนำมาใช้เพื่อจุดประสงค์ในการโฆษณาชวนเชื่อในการต่อสู้ของพรรคปะเทดลาว (พ.ศ. 1950-1975) ซึ่งเป็นพรรคคอมมิวนิสต์ลาว เพื่อความปลอดภัยฉันบอกผู้อ่านว่าอย่าจริงจังเกินไป….

เซียงเมี่ยงปฏิบัติตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด!

ในลาวผู้คนเคี้ยวหมาก แม้แต่ตอนนี้ นั่นไม่เหมือนหมากฝรั่ง หมากต้องเตรียมเครื่องปรุงและเครื่องมือไว้ในหีบหมาก และถ้าท่านเป็นกษัตริย์ ท่านมีหีบพลูทองคำหรือเงินราคาแพง และสำรับนั้นอยู่ในตะกร้าพลู

กษัตริย์ตรัสกับเซียงเมี่ยงว่า 'วันนี้ข้าจะไปแข่งม้า เจ้าจงถือตะกร้าพลูติดตามข้าไป' "เราจะไปที่นั่นได้อย่างไร" เซียงเมี่ยงถาม “ข้าขี่ม้าขาว ส่วนเจ้าเดินตาม” "ใช่ ฉันตามคุณมา" เซียงเมี่ยงกล่าว 'แม่นยำ!' พระราชาตรัสว่า

กษัตริย์ขี่ม้าของเขาและ Xieng Mieng ตามเขาด้วยการเดินเท้าผ่านนาข้าว เขาขี่เร็วเพราะมีม้าที่แข็งแรง ส่วนเซียงเมี่ยงเดินช้าๆเพราะชอบดมกลิ่นดอกไม้และนั่งพักใต้ร่มไม้สักพัก เขายังงีบหลับ…

คุณอยู่ที่ไหน

พระราชามาถึงสนามแข่งม้า เขาดูการแข่งขันครั้งแรก และมองไปที่ที่สอง เขาหิวหมาก จากนั้นคนที่สามและสี่และ … คนสุดท้าย Xieng Mieng มาถึงพร้อมกับตะกร้าพลูของเขา

เซียงเมี่ยง! คุณเคยไปที่ไหน ฉันกำลังรอตะกร้าพลูอยู่!' 'ขออภัยฝ่าบาท คุณบอกให้ฉันติดตามคุณและฉันก็ทำตาม ฉันอยู่นี่.' พระราชาทรงระลึกถึงความนั้น. “ถูกต้อง เซียงเมี่ยง ฉันบอกว่าตาม ฉันจะไปแข่งอีกครั้งในสัปดาห์หน้า แล้วคุณก็ถือตะกร้าพลูเดินตามฉันไปโดยเร็ว คุณเข้าใจ?' “ใช่” Xieng Mieng กล่าว “ฉันจะตามคุณโดยเร็วที่สุด” 'แม่นยำ!' พระราชาตรัสว่า

สัปดาห์ต่อมา กษัตริย์ทรงม้าอีกครั้งและทรงม้าไปที่การแข่งขัน Xieng Mieng วิ่งตามหลังเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาวิ่งเร็วมากจนตะกร้าพลิกคว่ำและหมากหล่นออกมา Xieng Mieng หยุดสักครู่เพื่อหยิบถั่ว แต่หัวเราะและวิ่งตามกษัตริย์อีกครั้ง

ในระหว่างการแข่งขันรอบแรก Xieng Mieng เดินขึ้นบันไดมาด้วยอาการหอบ “ดีมาก Xieng Mieng ฉันเห็นว่าคุณมาโดยเร็วที่สุด เอากระบุงพลูมาให้ฉันเดี๋ยวนี้' พระราชาล้วงมือเข้าไปในตะกร้า “ไม่มีหมากพลู พวกเขาอยู่ที่ไหน?' "ฉันทิ้งพวกเขา" 'คุณทิ้งพวกเขา? แต่ทำไมคุณไม่หยิบมันขึ้นมา ไอ้โง่' 'เพราะฝ่าบาท ข้าต้องตามพระองค์ให้เร็วที่สุด ถ้าฉันจะหยิบถั่วตอนนี้ฉันคงจะสายเกินไปแล้ว'

พระราชาทรงระลึกถึงถ้อยคำของพระองค์ “คุณพูดถูก เซียงเมี่ยง ฉันบอกว่าตามฉันให้เร็วที่สุด ฉันจะไปแข่งอีกครั้งในสัปดาห์หน้า แล้วคุณก็ถือตะกร้าพลูเดินตามฉันไปให้เร็วที่สุดแต่ต้องเก็บทุกอย่างที่ตกอยู่ คุณเข้าใจไหม?' "ใช่" Xieng Mieng กล่าว “ฉันจะตามคุณไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ และเก็บทุกอย่างที่ตกลงไป” 'แม่นยำ!' พระราชาตรัสว่า

สัปดาห์ต่อมา พระราชาขับรถไปที่การแข่งขันอีกครั้งและ Xieng Mieng ก็ติดตามไปอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ และใช่ ตะกร้าคว่ำอีกครั้งและหมากพลูก็อยู่บนถนน Xieng Mieng หยิบพวกเขาขึ้นมาโดยเร็วที่สุดและรีบไปให้ทันกษัตริย์ แต่เขาสังเกตเห็นว่ามีไออุจจาระตกจากตูดม้าขณะที่เขาเดิน เซียงเมี่ยงหัวเราะ เขาเก็บมูลทั้งหมดใส่ตะกร้าพลู เขามาถึงกษัตริย์เป็นครั้งแรกในระหว่างการแข่งขันครั้งที่สอง

“เซียงเมี่ยง ฉันไม่ชอบผิดหวัง มีพลูอยู่ในตะกร้าของฉันไหม' “จริงขอรับท่านแม่ทัพ” พระราชาเอื้อมมือไปหยิบพลูในกระจาด แต่รู้สึกว่ามีมูลอุ่นๆ อยู่... 'นั่นอะไรน่ะ? นี่คืออึ!' 'แม่นยำ!' Xieng Mieng ตอบ “แล้วทำไมขี้ในตะกร้าของฉันถึงมีขี้” 'ฝ่าบาททรงจำพระดำรัสของพระองค์ไม่ได้หรือ? ฉันต้องตามคุณให้เร็วที่สุดและเก็บทุกอย่างที่ตกลงมา พลูหล่นลงมาและฉันหยิบมันขึ้นมา มูลตกลงมาและฉันก็หยิบมันขึ้นมา ฉันทำตามที่คุณบอกแล้วจริงๆ…'

ที่มา: นิทานพื้นบ้านลาว (1995). แปลและเรียบเรียง Erik Kujpers