Ҳама муқаддасон дар як саф

Аз як гӯшаи дурдасти Манила сайр кунед ва ногаҳон худро дар назди тиреза бо шумораи зиёди муҷассамаҳое, ки Исои Исои Масеҳ ва шиносони зиёде аз ҳаёти ӯ тасвир мекунанд, истодаед. Ҳама чиз хеле китчик ба назар мерасад ва ман табассумро ҳангоми дидани он пахш карда наметавонам.

Эҳтимол одамон ин табассумро дар дарун дидаанд, зеро ногаҳон даре кушода мешавад ва ман даъватнома мегирам, ки дар он ҷое, ки маро ду коҳин бештар истиқбол мекунанд, дохил шавам.

Дар дохили он як зиёфати воқеӣ аст, зеро галереяи ҳайкалтарошӣ ва шумораи зиёди салибҳо чашми маро шод мекунанд. Зебо дар зишт. Ба ман гуфтанд, ки ҷанобон на ба калисои румӣ, балки ба сектаи православӣ тааллуқ доранд. Барои атеист бо ду коҳин бо эҳтиром шамшер задан хуб аст.

Ҳоло Худои ҳақиқӣ кист? Исои Масеҳ, Худо, Буддо ё шояд касе аз динҳои сершумори дигар. Ё шояд падидаи Худоро одамон офаридаанд? Як сӯҳбати хуб аз паи ва қариб боваринок; Мо дар як катор нуктахо комилан розйем. Воқеан ҳам лозим нест, ки динеро пайравӣ кунед, то бидонед, ки некиву бадӣ чист ва зиндагии худро ҳамчун шахси хуб тай кунед. Ба ҳарду ҷаноб бигӯед, ки ман воқеан ба онҳо ҳасад мебарам, зеро онҳо ба зиндагии охират бовар доранд. Аммо, мутаассифона, ман он қадар хушбахт нестам, ки воқеан ба ин бовар кунам. Кош ин ҷанобон сиёсатмадорон низ имону манофеи миллиро аз ҳам ҷудо мекарданд. Ба ҳар кас иҷозат дода мешавад, ки дини худро ба таври худ эҳсос кунад, аммо кӯшиш накунед, ки онро ба онҳое, ки фикр мекунанд, маҷбур кунед. Мутаассифона, ҳизбҳои масеҳӣ аксар вақт дар ин бора ба таври дигар фикр мекунанд.

Пас аз як соат бо ҳарду рӯҳониёне, ки бо онҳо имкон пайдо кардам, дар мавзӯъҳои гуногун ба таври гуворо сӯҳбат кунам, бо дастфишури сахти дӯстона хайрбод мегӯям. Изҳороти интиқодӣ кунед: номбардори ман беҳтарин Юсуф дар галереяи тасвирҳо нест. Аспҳое, ки сазовори овёс ҳастанд, на ҳамеша онҳоро мегиранд. Бехтарин одам — агар ба ин вокеа бовар кардан лозим бошад, — барои оилааш чун дуредгар сахт мехнат мекард.

Ман ботантана ваъда медиҳам, ки дар сафари навбатии худ ба Манила ба зиёрати онҳо меравам ва бо худ муҷассамаи Юсуф меоварам, зеро бидуни ӯ коллексияи Хонаи Миссионалӣ воқеан нопурра аст.