(Kaentian Street / Shutterstock.com)
Ia ola
=
De pijn barst los, diep, doordringend.
Zenuwen kloppen en wringen.
Het zweet stroomt, heet en hevig,
Verblinden ogen met nevel en mist.
Silhouetten verwisselen van plaats;
Bewegingen gaan heen en weer.
Flarden van oude dromen vliegen
Naar vandaag, en gaan snel voorbij.
=
Dan de eerste lieve woordjes…
En van wankelende stapjes
Naar uitbundig uitdossen.
Vijfentwintig jaar geleefd!
=
Door vreugde en tegenslag
Alles geleerd van moeder.
Innig geliefd door moeder.
Meer dan woorden kunnen zeggen.
=
De pijnen rukken en schudden.
Ledematen schokken wild.
De barensweeën beginnen.
Uitroepen van pijn, en huilen.
=
Het kleine leven dat in mij zat
Brengt mijn leven in verrukking.
Vervult mij met blijdschap en hoop,
Met dromen van verrukking en moed
Want ik ben nu moeder…
-O-
Bron: The South East Asia Write Anthology of Thai Short Stories and Poems. Een bloemlezing uit bekroonde korte verhalen en gedichten. Silkworm Books, Thailand. Engelse titel Life. Vertaald en bewerkt door Erik Kuijpers.
Dichter is Chiranan Pitpreecha, in Thais nisi fa'amatalaga พิตรปรีชา; over de dichter en haar werk, zie elders in dit blog:
Van Lung Jan: https://www.thailandblog.nl/achtergrond/chiranan-pitpreecha-de-ziel-houdt-stand/
Van Tino Kuis: https://www.thailandblog.nl/politiek/thaise-poezie-geboren-politieke-strijd-1/
Helaas kon ik de Thaise versie van dit gedicht (nog) niet vinden. Wel wat mooie foto’s van haar, hier:
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=73460
Een foto van haar in de bergen in gevechtsuniform en met een wapen, ergens na 1976, toen ze met haar vriend Seksan Prasetkul zich voegde bij de communistische guerrilla.
En dan haar naam จิระนันท์ พิตรปรีชา Chiranan Pitpreecha. Dat betekent ‘Voortdurende Vreugde’ ‘Schat van Wijsheid’ .