ලිවිය යුතු ලිපියකි

අන්තර්ජාලය යනු අන්තර්ක්‍රියාකාරී මාධ්‍යයකි. එය Thailandblog සඳහාද අදාළ වේද යන්න අද අපි පරීක්ෂා කරමු. මෙම ලිපියෙන් ඔබට ලස්සන වගුවක් හමුවනු ඇත luk Thung කලාකරුවන්. කතාව තවම ලියා නැත. කා විසින්ද? ඔව්, පාඨක ඔබ විසිනි.

In බැංකොක් පෝස්ට් මාර්තු 20 R-Siam සීඩී ලේබලය ගැන ලිපියක් තිබුණා. මේ සමඟ ඇති නිදර්ශනය ලේබලයට පවරා ඇති ඒකල කලාකරුවන් සහ කණ්ඩායම් 90 න් සමහරක් පෙන්වයි. දැන් මට එම ලිපිය සාරාංශ කළ හැකි නමුත් මෙවර Thailandblog පාඨකයින් කතාව ලිව්වොත් එය වඩාත් විනෝදජනක වනු ඇතැයි මම සිතමි. ඉතින් ඔබේ ප්‍රියතම කලාකරුවා හෝ කණ්ඩායම කවුරුන්ද සහ ඇයි දැයි කමෙන්ට් කර අපට කියන්න. නැතිනම් ඔබ ඔහු/ඇය/කණ්ඩායම සහභාගී වූ ප්‍රසංගයක් ගැන කියන්න. මේ ආකාරයට සියලු ප්‍රතික්‍රියා එකතු වී කතාවක් ගොඩනැගේ.

මගේ ප්රියතම Jintara Poonlarp, ​​ඉහළ වම්පස රතු සායක් සහ දඟකාර සිනහවක් ඇත. මම ඇයට සවන් දීමට කැමතියි. ජින්තරා වරක් සුනාමිය ගැන ගායනා කළාය. මතක තබා ගන්න: ඇය ගායනා කරන්නේ සුනාමි මිස සුනාමි නොවේ. ඇය හරියටම ගායනා කරන්නේ කුමක් දැයි මම නොදනිමි, නමුත් සංවේදී ගීතයක්.

මේක අපේ හවුලේ කතාවේ ටිකක් තුනී ආරම්භයක් කියලා මම හිතන නිසා, මම Hans Geleijnse ගෙන් ඇහුවා හොඳ ආරම්භයක් ගන්න කියලා.

Hans Geleijnse මෙසේ ලියයි.
නැත, නමුත් ඔවුන්ගේ රූපවාහිනි මුහුණුවලින් මා හඳුනා ගන්නා එම සියලු උණුසුම් පෙටිටි අතර, මම Zintara Poonlarb සොයා ගනිමි, Zangeres Zonder Naam හි තායි අනුවාදය සහ mia noi ගේ ආත්මයේ වේදනාව පිළිබඳ කඳුළු සලන්නෙකුගේ බලවත් පරිවර්තකය. ජින්තරා වැඩිය දෘෂ්‍ය කොන්ඩේ පැලෙන්න නැතුව හතලිහ පහු කරලා ඉසානෙන් එනවා. ඔබ එයට ප්‍රිය කළ යුතුය, නමුත් R.Siam ස්ථායීතාවයෙන් බොහෝ බටහිර ක්ලෝන ද්‍රව්‍යවලට වඩා ඇගේ සංගීතය නිසැකවම තායි/ආසියානු භාෂාවෙන් ශබ්ද කරයි.

තායි පොප් සංස්කෘතිය ඇඳුම් පැළඳුම් සහ සංගීතය යන දෙඅංශයෙන්ම බටහිර නැඹුරු වූ අතර රොක් ඇන්ඩ් රෝල්ගේ උපතේ සිට සමාජ වර්ධනයන් කෙරෙහි එම සංස්කෘතියේ බලපෑම පිළිබඳව තවදුරටත් සැකයක් නැත. තායි සංස්කෘතිය පිළිබඳ කඹ ඇදිල්ල තායිලන්ත බ්ලොග් අඩවියක පැරණි ෆාර්ට්ස්ගේ නොස්ටැල්ජික් විනෝදාංශයක් ලෙස නිශ්චිතවම තැබිය හැකි මොහොත නොවැළැක්විය හැකිය.

සමහර විට ප්‍රධාන ධාරාවේ තායිලන්තය වෙත නැඹුරුව වසර ගණනාවකට පෙර ආරම්භ වූයේ ටාටා 'සරාගී දඩබ්බර බැල්ලි' යන්ග් සමඟින්, මැඩෝනා සහ බ්‍රිට්නි ස්පියර්ස් අතර කුරුසයකි. අද ප්‍රාදේශීය වේදිකාවල පවත්වන සෑම ප්‍රසංගයකම ඇයගේ උරුමක්කාරයන් පියා, මව සහ ඔවුන්ගේ පාසල් වියේ දරුවන් විසින් උද්‍යෝගයෙන් සවන් දෙන අයුරු ඔබට දැක ගත හැකිය. බොහෝ විට තායි භාෂාවෙන් පවතිනු ඇත්තේ ශබ්ද මිශ්‍රණයයි: තද, මධ්‍ය නාද නැත, බොහෝ තුෂ්ණිම්භූත උච්චාවචනයන් සහ පහත් මට්ටම්.

මම මුල් පිටපතට කැමතියි, නමුත් සංස්කෘතික මිශ්‍රණයෙන් එන දේ සිත් ඇදගන්නාසුළුයි. ඒ වගේම මමත් වයසක ෆාට් කෙනෙක් නිසා වෙන්න ඇති, මගේ තායිලන්ත ප්‍රියතමයා සෙක් ලොසෝ, ක්ලිෆ් රිචඩ් වගේ, ගෙවෙන දවසින් දවස තරුණ පෙනුමක් තියෙන කෙනෙක්. විශිෂ්ට සංගීතඥයෙක් සහ - එය බැඳීමක් ඇති කරයි - ලිංගිකත්වය, මත්ද්‍රව්‍ය සහ රොක් ඇන්ඩ් රෝල් ආධිපත්‍යය දරන ජීවිතය නාටකාකාර ලෙස අවසන් කිරීම සමඟ මාධ්‍ය සහ රසිකයින් කාර්යබහුල කරයි.

රික් මෙසේ ලියයි.
හොඳයි, මට ඇත්තටම ප්‍රියතමයන් කිසිවක් නැත. Pai pongsatorn, buaphan, bao wee (තෙවන වීඩියෝව), Tai Oratai, Jintara, පමණක් නොව ගැඹුරු O Sea (සිව්වන වීඩියෝව) සවන් දීමට කැමතියි. පසුබිමේ මෙම සංගීතය සමඟ මම නිවස තුළ අවුල් කරන විට ඉතා අපූරුයි! අප සතුව මෙම සංගීතය විශාල ප්‍රමාණයක් ඇති අතර එය සාදවලදී විශේෂයෙන් ප්‍රයෝජනවත් වේ; එවිට කාන්තාවන්ට කැරෝකී සමඟ වල් යා හැක. හාහා.

ටිනෝ කුයිස් මෙසේ ලියයි.
තායි සංගීතය මට ආයාචනා කරන්නේ කලාතුරකිනි. මට ඉක්මනින්ම එය කම්මැලි සහ ඒකාකාරී බව පෙනේ, මට වචන නොතේරෙන නිසා, බොහෝ විට ඉසාන්. මම දන්නේ ව්‍යතිරේක දෙකක් පමණි: Carabao සහ Phomphuang Duangchan.

Carabao ('ඒ වයසක හිපියා', Dick) යනු 'Pheua Chiwit' ප්‍රභේදයේ, 'ජීවිත ගීතයේ' ප්‍රකාශකයෙකි. සරල සංගීතය, හඳුනාගත හැකි විෂයයන්, සමාජීය වශයෙන් විවේචනාත්මක නමුත් හැඟීම්බර නොවේ. ඔහුගේ ‘මේඩ් ඉන් තායිලන්තය’ ගීතය ජනප්‍රිය වුණා. ('තායිලන්තය ලෝකයේ ලස්සනම රටයි, මෙහි සියල්ල හොඳයි, නමුත් අපි වෙළඳසැලට ගිය විට, අපි ජපන් මිලදී ගැනීමට කැමැත්තෙමු'). බාර්ගර්ල් ('කූඩුවක කුඩා කුරුල්ලා') ඉරණම පිළිබඳ ඔහුගේ 'මේ සයි' ගීතයෙන් මා බෙහෙවින් සංවේගයට පත් විය: වීඩියෝ 5.

Phumphuang Duangchan හඳුන්වන්නේ 'Luk Thung හි රැජින' ලෙසයි. ඇය 1992 දී වයස අවුරුදු තිහේදී මිය ගියද තරුණයින් ඇතුළු සෑම දෙනාම තවමත් ඇයව හඳුනති. Suphanburi හි ඇයගේ ආදාහනය සඳහා XNUMX ජනතාව සහ සිරිදෝන් කුමරිය සහභාගී විය.

'Luk Thung', Loe:k Thoeng, වචනාර්ථයෙන් '(බත්) කෙත්වල දරුවන්' යනු ගැමි ජීවිතය ගැන ය, නමුත් පසුගිය ශතවර්ෂයේ හැත්තෑව දශකයේ සිට වැඩි වැඩියෙන් විශාල නගරයට සංක්‍රමණය වූ බොහෝ දෙනාගේ අත්දැකීම් ගැන වඩා හොඳ ජීවිතයක් ඇදගෙන ගියේය. ගමට සමුදීම, අධික අපේක්ෂාවන්, බොහෝ බලාපොරොත්තු සුන්වීම්, සූරාකෑම, පැවැත්ම සඳහා වන අරගලය සහ විශේෂයෙන් උපන් ගම සහ දුරස්ථ පෙම්වතා ('ඔහු තවමත් මට ආදරය කරනවාද, ඔහුට තිබේද? වෙන කෙනෙක්??'). Phumphuang ඇය විසින්ම ඒ සියල්ල අත්විඳින අතර ඇය ඇගේම අත්දැකීම් ගැන ගායනා කරයි, එය එය ඉතා පීඩාකාරී කරයි. පාඨයක් ('I try my luck' ගීතයෙන්):

උකුණෙකු මෙන් දුප්පත්, මම මගේ සතුට පරදුවට තබමි
බස් එකේ නිදාගෙන ඉන්නකොට මිනිහෙක් මට ගහන්න හදනවා
ඔහු මට හොඳ රැකියාවක් පොරොන්දු වෙනවා, හැමතැනම මාව අතගානවා
හොඳට හෝ නරකට මම මගේ තරුව අනුගමනය කරනවා
එන දේ, පැමිණෙනු ඇත. මම මගේ සතුට පරදුවට තබමි.

තවත් ගීතයක්:
මට ඇත්තටම බත් කට්ට එපා වෙලා
ඔබත් කල්පනා කරනවද ගෙදර එන්නේ කවදාද?
මම නගරයට ආවේ තරුවක් වෙන්න
ඒක අමාරුයි ඒත් මම බේරෙනවා

මම ප්‍රසිද්ධ වෙන්න කියලා මම හැමදාම යාච්ඤා කරනවා
ඊට පස්සේ මම ආපහු ගෙදර එනවා
ඔවුන්ගේ ප්‍රශංසාව සඳහා ගායනා කරන්න.

මම වරක් එවැනි එළිමහන් ප්‍රසංගයක ෆම්ෆුවාං ගීත ගායනා කළෙමි. නරඹන්නන් මුලින්ම සිනාසෙමින්, කෑගැසුවේ, කතා කළ සහ අත්පුඩි ගැසූ තැන, ඔවුන් දැන් නිශ්ශබ්ද වී සාවධානව සවන් දී නිරත විය. මෙය ඔවුන්ගේ ජීවිතයද විය. වීඩියෝ 6 බලන්න.

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=NidCHfmQCUY&feature=share&list=PLCEEE491261F8A9C1[/youtube]

[youtube]http://youtu.be/OhhnjcA2xEY[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=j7anlj8izk8[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=TARnc2MYLjs[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=GC_KxGDprbE[/youtube]

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=OBnZ7GpvweU[/youtube]