රොන්ග් වොන්ග්සවාන්ගේ 'Pajom, the lonely woman' කෙටි කතාවකි

තරුණ වැන්දඹුව, මත්පැන්, ගණිකාවක් ලෙස නව රැකියාවක්; ඇගේ හය හැවිරිදි පුතාට කෑමට කිසිවක් නොමැති අතර සොරකම් කිරීමට පටන් ගනී. ජීවිත දෙකක් අවුල් ජාලාවක් වෙනවා.

ඇය 23 වන අතර වැන්දඹුවකි. "තවත් එකක් කරන්න" ඇය මිමිනුයි. "හරි පයෝම්." බාර්ඩෙන්ඩර් හැන්දක් ගෙන බඳුනෙන් රතු බීම හැඳි ගායි. 'ඒ කීයද?' "බාට් හයක්."

"හරි එහෙනම්" ඇය උදාසීන ලෙස පවසයි. ඇගේ සාක්කුවෙන් බාට් දහයේ කාසියක් ඇද එය බාර්එක මත දමයි. ඇගේ වීදුරුවේ රතු දියර දෙස බලයි. බීමට පෙර ඇගේ බැල්ම මකුළු දැල් සහිත සිවිලිම දෙසට ගමන් කරයි.

පබ් එකේ අය දන්නවා පැජෝම්ගේ මහත්තයා හොරෙක් කියලා. ධනවතෙකුගේ නිවසකින් ඇත් දළ සහ පෞරාණික චීන සොරකම් කිරීමේදී වෙඩි තබා ඇත. ඒ මීට වසර දෙකකට පෙර, එය තවමත් ඇගේ වේදනාවයි. හුදකලා වූ පැජෝම් පසුව වයස අවුරුදු හයක පිරිමි ළමයෙකු වන තම පුතා වෙනුවෙන් පමණක් ජීවත් වීමට තීරණය කළාය. ඔහුගේ මුහුණ හරියටම ඔහුගේ පියාගේ පෙනුම හා සමානයි. ඔහුගේ පියා මෙන්, ඔහු සිහින්, මෘදු ලෙස ඇවිදිමින්, සුළඟ යන තරමට වේගයෙන් දිව යයි. ඔහු තම සැමියාගේ සහ තමාගේ මතකයන් අතර ඇති අවසාන පුරුකයි.

ඇය වීදුරුව ගෙන එය නැවත පහළට තබයි, එවිට ඇයට පසුව දෙවන උගුරක් ගත හැකිය. "දැන් වෙලාව 3ට කිට්ටුයි!" ඇය අසළ වාඩි වී සිටින රැකියා විරහිත වඩු කාර්මිකයාට ඉක්මනින් කියයි. 'මගේ පොඩි එකා යාළුවොත් එක්ක පොර මාළු අල්ලන්න ගියොත් මිසක් ඉක්මනින්ම ඉස්කෝලේ ඇරිලා යයි. හැබැයි ඔයාට කන්න බැරි දේවල් එක්ක සෙල්ලම් කරන්න එයා අකමැති නිසා වෙන්න ඇති.'

ඇගේ පුතා ගැන සහ ආහාර ගැන

අභිමානය! ඇගේ හය හැවිරිදි පුතා අනෙක් දරුවන්ට වඩා කැපී පෙනේ. ඔහු එළිමහනේ ඇවිදින විට ඔහු සමඟ මී උගුලක් හෝ මාළුවෙකු ඇණ ගසන්නට ඊතල සහිත උණ බටයක් රැගෙන යයි. පීනන්න ඇළට පැන්නොත් වතුර පැල යට කකුළුවන් අල්ලන්න දැලක් අරන් යනවා. ඔහු ඉඳ හිට කිමිදෙමින් ඇයට මාළු ටිකක් ගෙන එයි. නැත්තම් ඉස්කෝලේ ඉඳන් එන්නේ වළේ මැටි පතුලෙන් හොයන කටුක රස ගොළුබෙල්ලන් එක්ක. ඔහු තරුණ වියේදී, කුසගින්නෙන් ආහාර ලබා ගන්නේ කෙසේදැයි ඔහු දැනටමත් ඉගෙන ගෙන ඇත.

"මේ වෙලාවේ ඔයා මොකද කරන්නේ පැජෝම්?" බාර්ජ් එකෙන් කම්කරුවෙකු අසයි. "රැකියා විරහිත" ඇය පවසයි. ඔහු පැත්තෙන් ඇය දෙස බලයි. ඇගේ දෑස් දුකෙන් හා තේරුමක් නැති බැල්මකින් පෙනේ. එතකොට ඒ මනුස්සයා සුසුමක් හෙලලා කියනවා, 'මගේ නෝනා ඊයේ පොළෙන් ටූනා මාළු ගත්තා රස්තියාදු කරන්න. අපොයි, ලොකු ඩැමේජ් පෝස්ට් එකක්. මම ඇයට අවවාද කළ නමුත් ඇය සවන් දුන්නේ නැත. ටූනා මිල අධිකයි, මෙහි මුදල් තිබෙන්නේ කාටද?'

"ඔයා මොනවා කිව්වත්" පැජෝම් උනන්දුවකින් තොරව පිළිතුරු දෙයි. 'හොඳයි, මගේ පඩියෙන් අපිට තනියම ඉන්න බැහැ. ඇය දරුවන්ට වෛර කරයි. මගේ බිරිඳ ඒ ගැන පැමිණිලි කරන අතර, ඉදිකිරීම් භූමියේ වැලි රැගෙන යාම සඳහා දිවා සේවකයෙකු ලෙස ලියාපදිංචි වීමට අවශ්ය විය. මම ඒක නැවැත්තුවා. අපේ පොඩි එකා ඉපදුන දා ඉඳන් එයා මහලු වෙලා නෑ.'

Pajom දෙවන, අවසාන උගුර පානය කරයි. ඇය කම්මැලිද, හිරිහැරයක්ද කියා ඇයට සිතාගත නොහැක. මේ අහල පහල මිනිස්සුන්ට දුක විතරක් තියෙන්නේ ඇයි කියලා පබ් එකේ මැසිවිලි නඟන්නේ ඇයි කියලා ඇයට තේරෙන්නේ නැහැ. පෙට්‍රල් මිල අධික වීම ගැන කුලී රථ රියදුරා කලබල වී ඇත. වැටුප් වැඩිකිරීම් සහ යහපත් සේවා කොන්දේසි ඉල්ලා බැටරි කම්හල් සේවකයෝ වර්ජනය කරන අතර ප්‍රතිඵලය සඳහා දින දෙකක් බලා සිටීමට සිදු වූ විට ගායනයෙන් උගුරේ අමාරුවක් තිබේ.

මත්ස්‍යයා තම ඉරණමට ශාප කරන්නේ මාළුවාට තවදුරටත් එය අනුභව කළ නොහැකි තරමට මිල අධික වී ඇති බැවිනි. ඒ වගේම කිසිම දෙයක් අල්ලගන්න අමාරුයි.... ඇත්තෙන්ම මෙහි සිටින කිසිවෙක් සතුට හෝ යහපැවැත්ම නොදන්නා බව පෙනේ. ඇගේ සැමියාට වෙඩි වැදුණු දා සිට ඇයත් එහෙමයි. ඇය මෙම නගරයට ගිය දා සිට.

ඇගේ අසල්වැසියා මෙන්ම පැජෝම්ටද හිස් පැවැත්මක් සඳහා සටන් කිරීමට සිදු වේ. යමෙකුට ඇය වෙනුවෙන් වැඩ තිබේ නම්, ඇය වහාම එකඟ විය. ඇය කිසි විටෙක අච්චාරු දැරුවේ නැත. එය ගෙවන තාක් කල් ඕනෑම දෙයක් කළා: බිම හෑරීම, තණකොළ කැපීම, ගඩොල් බෑම, වැලි සවල, ගඩොල් රැගෙන යාම හෝ පිඟන් කෝප්ප සෑදීම. සියලු ලිහිල් වැඩ; අමුතු රැකියා. ඒවා ඉවර උනාම වෙන දෙයක් හොයන්න වෙනවා. ඒක දිගටම යනවා.

රැකියාවක් සොයා ගැනීම අපහසු නැත, නමුත් සැබෑ රැකියාව දුෂ්කර ය. පැජෝම්ට කවදාවත් ජීවිතය ගැට ගසා ගත හැකි යැයි කිව හැකි රැකියාවක් නොතිබුණි. ඇය නැවතත් බාර් එක දෙස බලයි. "මට තව බීමක් දෙන්න." පැජෝම්ට තේරෙන්නෙ නෑ අර ලොකු බෝල් එකේ අර රතුපාට බීමට මේ තරම් බඩගිනි ඇයි කියලා. බඩගිනි බත් විකුණමින් සුවපත් වූ මස් විකුණන මහලු කාන්තාව තරම් ඇය මත්පැන්වලට ඇබ්බැහි වී නැති බව ඇයට විශ්වාසයි.

බීලද?

Pajom මෙම පබ් එකේ බොහෝ අය දන්නා අතර ඒ නිසා සෑම විටම රැකියාවක් සොයාගෙන ඇත. ඒ නිසා තමයි ඇය නිතර මෙහි එන්නේ, ඇත්තටම ඇය සිතන්නේ ඇය දිනපතා මෙහි පැමිණිය යුතු බවයි..... නැහැ, ඇය ඒ රතු පාට දේවල් වලට ඇබ්බැහි වෙලා කියලා හිතන්නේ නැහැ. ඇගේ අභිප්‍රාය මුඛය හිස්ව තබා නොගැනීමත්, අමිහිරි මතකයන් යටපත් කරන උණුසුම් හැඟීමක් ද මත්පැන් ඇයට ලබා දෙයි.

"දැනටමත් මගේ දරුවා ඉන්නවා" ඇය සතුටින් කෑගසයි. තොටුපළේ සේවකයන්ට කළ හැක්කේ මඳ විඩාබර සිනහවක් පමණි. පැජෝම්ගේ උද්යෝගය සහ මාස ගණනක් එකිනෙකා දැක නැති අය මෙන් ඇය තම දරුවා වෙත ළඟා වීම ඇයව ගැඹුරින් ස්පර්ශ කරයි. ඔවුන්ට ඔවුන්ගේම දරුවන් බොහෝ දෙනෙක් සිටියත්, දිවා කාලයේදී ඔවුන් දැකීමට අකමැති විය හැකිය. නැත, ඔවුන් තම දරුවන්ට වෛර කරන්නේ නැත, නමුත් ඔවුන් වෙහෙසට පත් වූ විට මෙම විවෘත ආදරය ප්‍රකාශ කළ නොහැක.

"ඔහු ඇවිදින ආකාරය බලන්න!" තම පුතාට හොඳින් ඇවිදීමට හැකි බව පැජොම් දන්නා නමුත් ඔහු වැටේ යැයි තවමත් කනස්සල්ලට පත්ව සිටී. ඔහුගේ මුහුණ මඩෙන් වැසී ඇති නමුත් ඔහුගේ දෑස් දීප්තිමත් වන අතර ඔහුගේ චලනයන් සජීවී ය.

"ඔයා ආයෙත් බීලද අම්මේ?"; මේ ඔහු ඇයට ආචාර කරන ආකාරයයි. 'විකාර,' ඇය හොඳ ස්වභාවයකින් ඔහුට බනිනවා. "මම කවදාවත් බීලා නැහැ." "ඒත් මම ඊයේ රෑ කළා!" "නෑ පැටියෝ ඒත් මට ඊයේ එච්චර සනීපයක් දැනුනේ නෑ."

තම හය හැවිරිදි පුතාගේ නිරීක්ෂණ හැකියාව ගැන ඇය පුදුමයෙන් සිනාසෙමින් හිස සොලවන්නීය. එවිට ඇය ඔහුගේ කුඩා හිස මත අත තබා ඔහුගේ තුණ්ඩය අවුල් කරයි. "ඔයාට බඩගිනිද මගේ චූටි පුතා?" 'ටිකක් වුණත්.' ඇය කවුන්ටරය පිටුපස සිටින මිනිසා වෙත ආපසු යයි. 'මට ඔබෙන් බාට් විස්සක් ණයට ගත හැකිද? මම දවස් දෙකකින් ඒවා ගෙවනවා.' ඇය මිහිරි ලෙස ඔහු දෙස බලයි. මිනිසා ඇගේ දෑස් දෙස ගැඹුරින් බලයි. 'හැමෝම එහෙම කියනවා, ඒත් ඊට පස්සේ මට ගොඩක් වෙලා ඉන්න වෙනවා, සමහරවිට Sint-juttemis වෙනකම්.'

'නෑ, මම දිවුරනවා. ඒ වගේම මම කවදාවත් මගේ වචනය කඩ කළේ නැහැ.' "ඔව්, හැමෝම ඒකත් දිවුරනවා." 'එහෙනම් හෙට දවල් වෙනකන් විතරයි; දවස් දෙකක් අවශ්‍ය නැහැ," ඇය අමාරුවෙන් කියනවා. නැත්නම් ඔබටත් පොලී අවශ්‍යද? ඒක ඔයාටත් මගෙන් ලැබෙනවා. බාට් විස්සක් පමණි. නැත්නම් ඔයාට මාව විශ්වාස නැද්ද?'

බාර්ටෙන්ඩර්ගේ ප්රතිචාරය නොවෙනස්ව, තද තොල් සහිත මුහුණකි. පැජෝම් මැසිවිලි නඟමින් පිටතට යයි. ඇය ඔහුට සෑම දෙයක්ම පාහේ පවසා ඇත: ඇය වැනි කාන්තාවක් කිසිවෙකු රවටා නැත. මිනිසා කිසිසේත් බිය විය යුතු නැත. හෙට ඇයගේ සාක්කුවේ බාට් සිය ගණනක් නිසැකවම ඇත.

නෑනා

සංචාරය අනපේක්ෂිත ලෙස පැමිණියේය. ඇගේ දුක්ඛිත තත්වය තවදුරටත් ඇගේ නෑනාට දරාගත නොහැක. නමුත් පැජෝම්ට සහය වීමට නොහැකි වූ නිසා එකට හෝටලයකට යන ලෙස ඇය උපදෙස් දුන්නාය. අද රාත්‍රිය ඔවුන්ගේ පළමු රාත්‍රිය වනු ඇත.

Pajom වයස අවුරුදු 23 ක් පමණි; ඔබ ඇයව මඳක් සැරසී සුවඳැති ක්‍රීම් තවරන්නේ නම් ඇගේ සිරුර සහ සම තවමත් අලුත් පෙනුමක්. ඇගේ නෑනාද ඇයට අලුත් සායක් සහ රෝස පැහැති පෑන්ටියක් දීමට කැමැත්තෙන් සිටියාය. එන රාත්‍රියේදී ඔවුන් එකට යාවි. මෙතන ඉඳන් බැංකොක් සෑහෙන දුරයි. කිසිවෙකු ඒ ගැන අසන්නේ නැත - එවිට පවා! සියල්ලට පසු, ඔබේ ශරීරය ඔබේම වේ. මේ තීරණය ගැන පැජෝම්ට ගැටලුවක් තිබුණේ නැහැ.

ඇය ඇගේ සාක්කු සෝදිසි කර තවත් බාට් කාසි දෙකක් සොයා ගනී. “පැටියෝ ඔය සල්ලි අරන් ගිහින් කෑම ටිකක් ගන්න. මම ඔයා එනකල් මෙතන ඉඳලා අපි එකට ගෙදර යමු.' "ඒත් එතකොට ඔයාට සල්ලි ඉවරයි." 'ඔව්.' 'ඔබ බොරු කියන්නේ; ඔබ සියලු මුදල් වියදම් කළේ මත්පැන් පානය සඳහා ය. ඒ වගේම ඔහු ඉවතට යනවා.

පැජෝම් ඇගේ තොල් රිදෙන තුරු සපා කෑවා. නොයෙක් ආකාරයේ සිතුවිලි ඇගේ හිස පුරා දිව යයි. ඇගේ පුතා සුළඟට හසු වූවාක් මෙන් පලා ගොස් ඇත. කෙට්ටුයි, තාත්තා වගේ හරිම සැහැල්ලුවෙන් ඇවිදිනවා. ඔහුගේ මුහුණ හරියටම ඔහුගේ පියාගේ පෙනුම හා සමානයි. ඉන්පසු ඇය බාර්ජ් කම්කරුවන්ගෙන් බාට් දෙකක් ණයට ගැනීමට උත්සාහ කරයි, කවුන්ටරය වෙත ගොස් ඇයව උණුසුම් කරන බීම සඳහා ඒවා හුවමාරු කර ගැනීම සඳහා කාසි බිම තබයි.

'ඔබ එය දකිනු ඇත. ඔහුව නිසි ලෙස ඇති දැඩි කිරීමට මට අවශ්‍ය නැත. සමහරවිට මම වේලාසනින් මිය යාවි, නමුත් ඔහුට මා තරම්වත්, ඔබ තරම්වත් අමාරු නොවිය යුතුයි' ඇය හඬමින් පවසයි. "ඔයා හීන දකිනවද පැජෝම්?" සරදමක් හෝ ප්‍රමෝදයක් නැති හඬක් කියයි. "නෑ නෑ, මම හැම රාත්‍රියකම බුදුන් ළඟ දිවුරනවා මගේ පුතාව හොඳ කෙනෙක් කරනවා කියලා." බාර්ජ් කම්කරුවෝ උත්තර දෙන්නේ නැහැ. පැජෝම් එළිමහනේ, දහවල් හිරු දෙස බලයි.

මිනිත්තු විස්සකට පසු ඇගේ පුතා නැවත පැමිණේ. ඔහුගේ බෑගයෙන් තද සුවඳක් ඇයට මුණ ගැසේ. ඔහු ළඟ ලුණු දැමූ, වියලන ලද මස් කැබලි කිහිපයක් බෑගයේ ඇති බව ඇය ඉක්මනින්ම සොයා ගනී.

"ඔයා මෙච්චර වෙලා කොහෙද හිටියේ මගේ පුතේ?" ඇය අසයි. 'වෙළඳපොලේ.' "හා ඒ මස් කොහෙන්ද?" නමුත් ඇගේ දරුවා නිහඬයි. "දැන් කියන්න මැණික. මාව අවුස්සන්න එපා! දැන් වරෙන්, නැත්තම් මම ඔයාව බැඳලා රතු මිරිස් කටේ තියන්නම්!' නමුත් ඇගේ හය හැවිරිදි පුත්‍රයා නිහඬව සිටින අතර ඇය දෙස ද්වේෂ සහගත ලෙස බලා සිටියි, නමුත් අහිංසක බැල්මකින්.

හදිසියේම පාජෝම් ගැඹුරු තනිකමක දැඩි හැඟීමක් අත්විඳියි. සැමියා මියගිය දවසට වඩා ඇයව රිදවන තනිකම; එම හෝටල් කාමරය තුළ ඇය ඉක්මනින් අත්විඳිනු ඇති තනිකමට වඩා බොහෝ ගුණයකින් දරුණු තනිකමකි.

මූලාශ්රය: Kurzgeschichten aus Thailand (1982). Erik Kuijpers පරිවර්තනය සහ සංස්කරණය. පාඨය කෙටි කර ඇත.

කර්තෘ රොං (නරොන්ග්) වොන්ග්සාවන්, තායි භාෂාවෙන් ', 1932-2009. ඔහු බලයේ සිටින අයගේ කුහකකම විවේචනය කළ අතර අඩු පහසුකම් සහිත අයට අනුකම්පා කළේය. ඔහු තායි භාෂාවෙන් ලියූ අතර ඉංග්‍රීසි භාෂාව ද චතුර ලෙස කතා කළේය. ලේඛකයෙකුට අමතරව ඔහු තායි රූපවාහිනියේ සහ චිත්‍රපටවල නළුවෙකි.