اهي مڙس ۽ زال هئا ۽ هر روز جنگل کان بازار ڏانهن ڪاٺيون وڪڻڻ لاء ايندا هئا. هر هڪ ڪاٺ جو بنڊل کڻندو هو. هڪ بنڊل وڪرو ڪيو ويو، ٻيو گهر ورتو ويو. هنن انهي طريقي سان ڪجهه سينٽ ڪمايا. پوءِ اُن ڏينهن اُن شخص جي ملاقات شهر جي حاڪم سان ٿي ۽ هن کانئس پڇيو ته ”تون انهن پئسن سان ڇا پيو ڪرين؟
ان شخص جواب ڏنو ته، ”مون وٽ پئسا نه آهن. مون کي به منهنجو خرچ آهي، توهان کي خبر آهي. پئسو ڪيترن ئي شين ڏانهن وڃي ٿو.' ’او؟ ۽ پوءِ اهي شيون ڪهڙيون آهن؟'
”توهان ڏسو، حصو نئين قرض ڏانهن وڃي ٿو. پراڻن قرضن جو حصو. مان حصو دفن ڪريان ٿو. ٻيو حصو مان درياءَ ۾ اڇلائي ڇڏيان ٿو ۽ آخري حصو دشمن کي ڏيان ٿو ته هو کين آرام ڏي.
ڊرائيور انهن پنجن رڳن کي حل نه ڪري سگهيو ۽ سوال پڇڻ لڳو. ”پوءِ اهي پراڻا ۽ نوان قرض ڪهڙا آهن؟ ”پراڻو قرض منهنجي ماءُ پيءُ جو خيال رکي رهيو آهي. نوان قرض منهنجي ٻارن لاءِ ڳڻتي آهي. جيڪو مان درياءَ ۾ اڇلايان ٿو، سو منهنجو کاڌو آهي: مان کائي ٿو ۽ هليو ويو آهي. ڪجھ به واپس نه ايندو. جيڪو دفن ڪريان ٿو، سو مندر کي ڏيان ٿو. ۽ آخري حصي سان مان پنهنجي دشمن کي خاموش رکان ٿو.
'تنهنجو دشمن؟ ڇا پوءِ تنهنجو ڪو دشمن آهي؟' ”چڱو، منهنجي زال، ڪجهه نالا ٻڌايانءِ. ”توهان پنهنجي زال کي دشمن ڪيئن ٿا چئي سگهو؟ مان ان تي اعتبار نه ٿو ڪريان! مرد ۽ عورت هڪ ٻئي کي موت تائين پيار ڪندا آهن. هوءَ تنهنجي دشمن ڪيئن ٿي سگهي ٿي؟
ڊرائيور ان تي يقين نه ٿو ڪري پر هن ورجائي ٿو 'هڪ منٽ انتظار ڪريو! تون ڏسندين.' پر ڊرائيور وٽ ٻيا منصوبا آهن. ”جيئن ته اهي رمزون آهن، اهي ڪنهن ٻئي کي نه ٻڌاءِ. جيڪڏھن ائين ڪندين، تون مري وئين! پوءِ مان تنهنجو مٿو ڪٽي ڇڏيندس، سمجهين؟ مان شهر جي دروازي تي اهي پنج سٽون پوسٽ ڪريان ٿو. جيڪو صحيح آهي ان کي هڪ هزار سون جا ٽڪرا ملندا. پر جيڪڏھن ڪو اوھان کان اھي ٻڌي، آء اوھان کي قتل ڪري ڇڏيندس. سمجھي ويو؟'
ڏاڍو ڏکيو، بدقسمتي سان….
اُهي پيتيون، پنجن رڙيون. پراڻا قرض، نوان قرض، پئسا پاڻي ۾، پئسا دفن ۽ پنهنجي دشمن کي خاموش رکو. ان جي هيٺان انعام هو ۽ هر ڪو اهو چاهي ٿو پر ڪنهن کي به صحيح جواب جي خبر نه هئي.
مڙس پنهنجي زال کي ٻڌايو ته ڇا ٿيو هو ۽ هوء جواب ڄاڻڻ چاهي ٿي. ”ڪنهن کي به نه ٻڌاءِ! پوءِ ڇا ٿيندو منهنجو سر! ان ۾ ڪو شڪ ناهي!' پر هن جي زال لالچي اکين سان انهن هزار سون سڪن ڏانهن ڏٺو ۽ ڊرائيور ڏانهن هلي وئي.
۽ هو ڪجهه سوال پڇڻ وارو هو. 'توهان ڪٿي ٿا رهو؟ توهان ڪٿان آيا آهيو؟ تنهنجو گهر ڪٿي آهي؟ تنهنجي مڙس جو نالو ڇا آهي؟ پوءِ اهو سچ ٿيو ۽ هن جي مڙس کي مارڻ لاءِ اچڻو پيو… هن کي پنهنجو آخري لفظ چوڻ جي اجازت ڏني وئي….
”ڏس ڊرائيور، مون چيو ته منهنجي زال منهنجي دشمن آهي، پر تو نه مڃيو. مون هن کي چيو هو ته ڪنهن کي به رمزون ظاهر نه ڪر، پر هن ائين به ڪيو. تنهن ڪري هن کي پرواه ناهي ته مان مري ويو آهيان يا نه. تون ڏس، هوءَ منهنجي وڏي دشمن آهي! ڇا تون هاڻي مون کي مڃين ٿو؟'
کيس رهڻ ڏنو ويو. ڊرائيور ان تي يقين ڪيو ڇاڪاڻ ته اهو سچ آهي. توهان جي پنهنجي زال صرف توهان جي بدترين دشمن آهي ....
ذريعو:
اتر ٿائلينڊ مان ٽائيٽل ڪهاڻيون. وائٹ لوٽس ڪتاب، ٿائيلينڊ. انگريزي عنوان 'My wife is my دشمن'. ترجمو ۽ ايڊٽ ڪيو ويو ايرڪ ڪوئپرس. ليکڪ آهي Viggo Brun (1943)؛ وڌيڪ وضاحت لاءِ ڏسو: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/