تون ڪاڏي ٿو وڄين؟ ڇا توهان اڃان کاڌو؟
هڪ پوئين مضمون ۾ مون بحث ڪيو 'ٿائي' جي تصور، ٿائي سڃاڻپ. مون اڳ ۾ ئي اشارو ڪيو آهي ته هي سڃاڻپ هميشه قديم ٿائي ورثو ۾ شامل نه آهي، پر اڪثر ڪري هڪ خاص مقصد سان ٺهيل آهي. مان ھاڻي اھو ڏيکارڻ چاھيان ٿو سڃاتل ٿائي سلامي ’سواتدي‘ کي.
اهي جيڪي ڪافي خوش قسمت آهن جيڪي ٿائلينڊ جي ٻهراڙيءَ ۾ رهن ٿا يا گهمڻ وارا آهن، اهي ڄاڻن ٿا ته سڀ کان وڌيڪ عام سلام آهي 'سواتدي' نه پر ไปใหน 'pai nai?' تون ڪاڏي ٿو وڄين؟ يا ไปใหนมา 'pai nai maa؟ ڪيڏانهن وڃي رهيا آهيو ڪٿان کان اچي رهيا آهيو؟ ۽ กินข้าวหรือยัง'kin khaaw reu jang؟' (مثال ڏسو) ڇا توهان اڃان کاڌو آهي؟ اهي اصل اصل ٿائي سلام آهن.
بادشاهه راما پنجن تهذيب تي حملو ڪيو
گذريل صديءَ جي شروعات کان وٺي ۽ خاص طور تي ڏهين صديءَ کان، ٿائيلينڊ کي مغربي بنائڻو پيو. ان جي شروعات مشهور بادشاهه راما V (چوللونگ ڪارن) سان ٿي، جنهن گهڻو سفر ڪيو، پهرين هندستان ۽ ڊچ ايسٽ انڊيز ۽ بعد ۾ يورپ ڏانهن. هن ’مهذب‘ مغرب ۽ پنهنجي اڃا تائين ’بربر‘ سيام جي وچ ۾ جيڪي تضاد ڏٺا، سي کيس ڏاڍو ڏک ٿيو.
نوآبادياتي طاقتن کي بي نقاب رکڻ لاءِ، هن هڪ تمدني حملي جو آغاز ڪيو، جيڪو اڳتي هلي ايندڙ بادشاهن جي دور ۾ جاري رهيو ۽ فيلڊ مارشل لوانگ پليڪ فيبونسنگڪرام جي الٽرا نيشنلسٽ راڄ دوران پنهنجي عروج تي پهتو (جنهن کان پوءِ فيبون، هن پليڪ جو نالو ناپسند ڪيو، جنهن جو مطلب آهي. 'عجيب'، اٽڪل 1939-1957).
ٿائيس تي مهذب مغربي ثقافت جا ڪيترائي عنصر لاڳو ڪيا ويا، ڊريس ڪوڊ (مرد ۽ عورتون اڪثر ننگي سيني جي چوڌاري گھمندا هئا)، پتلون، اسڪرٽ ۽ هيڊ گيري کي لازمي قرار ڏنو ويو ۽ چانورن کي ممنوع قرار ڏنو ويو. آخرڪار، هن درآمد ٿيل ثقافت جي ڪيترن ئي عناصر کي ساراهيو ويندو ٿاڻي، قديم ٿائي جي سڃاڻپ.
1943 ۾، 'سواتدي' سرڪاري ٿائي سلامتي بڻجي وئي
هن مغربي ڪرڻ جو حصو ٻولي جو استعمال هو. اهو دور آهي جنهن ۾ ڪيترائي نوان ٿائي لفظ ايجاد ڪيا ويا. ڏند ڪٿا موجب، اها پروفيسر فريا اپاڪيت هئي، جنهن پهريون ڀيرو چولانگ ڪارن يونيورسٽي ۾ سلامي ’سواتدي‘ متعارف ڪرايو، جتي اهو جلدي ڪئمپس ۽ ان کان ٻاهر پکڙجي ويو.
پر اهو فيبون هو جنهن 1943ع ۾ ٿائي رسم الخط کي آسان ڪرڻ کان اٺ مهينا پوءِ ’سواتدي‘ کي ’سرڪاري‘ ٿائي سلامي بڻايو. 27 جنوري، 1943 تي، پروپيگنڊا کاتي هيٺ ڏنل اعلان ڪيو:
عزت مآب وزيراعظم ان معاملي تي غور ويچار ڪيو آهي ۽ ان نتيجي تي پهتو آهي ته جيئن اسان جي پنهنجي عزت ۽ ٿائلنڊ جي عوام جي عزت کي اهڙي طرح وڌايو وڃي ته جيئن ٿائي عوام جي عزت ۽ وقار کي هڪ مهذب قوم جي حيثيت ۾ وڌايو وڃي. ڇاڪاڻ ته اسان جي دماغ جي حالت اتي ھڪڙو جديد، نئون سلام ھجڻ گھرجي، ۽ تنهن ڪري هيٺ ڏنل حڪم ڏنو آهي. سڀني آفيسرن کي هڪ ٻئي کي صبح جو ’سواتدي‘ سان سلام ڪرڻ گهرجي ته جيئن اسان هڪ ٻئي کي دوست سمجهي سگهون ۽ صرف وعدي وارا لفظ استعمال ڪري سگهون. ان کان علاوه، اسان سڀني سرڪاري ملازمن کي گذارش ڪريون ٿا ته هن سلام کي پنهنجي گهرن ۾ پڻ استعمال ڪن.
'سواتدي' تقريبن خاص طور تي اعلي سماج ۾ استعمال ٿيندو آهي
اهڙيءَ طرح ’سواتدي‘ جي شروعات ٿي. مون کي اهو سلام اڃا به روزمره جي زندگيءَ ۾ ڪجهه عجيب لڳندو آهي، اهو لڳ ڀڳ خاص طور تي 'هاءِ سوسائٽي' ۾ استعمال ڪيو ويندو آهي، يا ان لاءِ ڇا گذرندو آهي، رسمي موقعن تي، ۽ ڌارين طرفان، جيڪي سمجهن ٿا ته اهو ٿائي شرافت جو اعليٰ مقام آهي، ڇاڪاڻ ته اهو ئي سفر آهي. ھدايتون ۽ ٻولي ڪتاب اسان کي مڃيندا آھن.
2008 ۾، قومي سڃاڻپ تي ڪميشن، فون ڪالن ۾ انگريزي "هيلو" کي "سواتدي" سان تبديل ڪرڻ لاء هڪ مهم شروع ڪئي، جيڪا فلاپ هئي. اها ستم ظريفي آهي ته ’سواتدي‘ جهڙو نئون سلام، ٿائي ڪلچر جي مغربي ٿيڻ جي خيال مان پيدا ٿيو، هاڻي قديم ثقافت جو هڪ لازمي حصو بڻجي چڪو آهي. ٿاڻي، ٿائي سڃاڻپ، بلند آهي.
لفظ ’سواتدي‘ سنسڪرت مان ورتل آهي
’سواتدي‘ ٿائي لفظ نه آهي پر سنسڪرت مان ورتل آهي (جي پڇاڙي -ڊي-، ٿائي لفظ 'سٺو' سان مشابهت رکي ٿو پر نه آهي). اهو سنسڪرت لفظ ’سواسٽي‘ جو هڪ موافقت آهي، جنهن جي معنيٰ آهي ’برڪت‘ يا ’خوشحالي‘ ۽ ان جو جڙ لفظ ’سواسٽڪ‘ سان ملندڙ جلندڙ آهي، سواسٽڪ، قديم هندو علامت ’سڀني، نيڪ احسان‘ لاءِ. ٿي سگهي ٿو ته اهو هڪ اتفاق آهي ته Phibun اطالوي، جرمن ۽ جاپاني فاشزم جو مداح هو، پر شايد نه.
’سواتدي‘ کان علاوه ٻيا لفظ ايجاد ڪيا ويا، جهڙوڪ ’ارونسوات‘ (وات اروين، صبح جو مندر)، گڊ مارننگ ۽ ’راتريسوات‘، گڊ نائيٽ، پر اهي لفظ رڳو ادب ۾ ملن ٿا، شايد ئي ڪنهن وٽ هجن. انهن کي وڌيڪ ڄاڻي ٿو. اتفاقي طور تي، 'سواتدي' اڪثر ڪري 'واتدي' تائين مختصر ڪيو ويندو آهي (مثال ڏسو).
جيڪڏهن توهان هڪ ٿائي کي غير رسمي صورتحال ۾ سلام ڪيو، خاص طور تي ٻهراڙيءَ ۾، چئو 'کن ڪاو ريو جانگ' (وچ، گرڻ، اڀرڻ، وچين ٽون)، ڇا توهان اڃا کاڌو آهي؟ يا 'پائي نائي ما' (وچ، اڀرندڙ، وچون)، توهان ڪيڏانهن وڃي رهيا آهيو ڪٿان آيا آهيو؟ اهو آواز تمام گرم آهي.
لاءِ ڏسو مضمون www.thailandblog.nl/background/ik-ben-een-thai/
ثقافت/تاريخ جي هن سبق لاءِ مهرباني. مون کي اهو تمام گهڻو پسند آهي جڏهن ماڻهو پڇن ٿا ته توهان اڃا کاڌو آهي. اهو پڻ grappg آهي ته ٿائي اهو انگريزي ۾ پڇو. ها، ٽوٽڪو ڊرائيورن کي به تنگ ڪن ٿا، پر جيڪڏهن توهان ڳوٺن ۽ مضافات ۾ گھمڻ لاءِ وڃو ٿا، مون کان به ڪيترائي ڀيرا پڇيو ويو آهي (هڪ "پائي نائي" "توهان ڪيڏانهن وڃو؟ يا ٻئي). جيتوڻيڪ اهو اڪثر ڪري هڪ دوستانه مسڪراهٽ / نوڊ سان رهي ٿو. اهي تجسس آهن جڏهن هڪ چريو / گمراهه فرنگ (اڪيلو) گهٽين مان هلندو آهي.
هِتي اِسان پَنجَ ۾ رڳو بارميڊن ۽ بَمس جو استعمال گهڻو نه آهي، هتي ماڻهو چون ٿا ڪرپون يا ڪرپون، مون کي خبر ناهي ان جو مطلب ڇا آهي.
اهو ڪنهن به صورت ۾ خپ خان نه آهي.
مون کي پاڻ ۾ به ڪجهه اهڙو آهي، جنهن ۾ توهان مداخلت ڪري رهيا آهيو، پر سڀ کان وڌيڪ توهان کي ان بابت ڇا خبر آهي؟
هتي کائڻ کان اڳ ڪين ڪائو استعمال ڪيو ويندو آهي، يا سمهڻ کان اڳ کائو نون.
مان منچا خيري جي ڀرسان رهان ٿو ۽ هتي هر ڪو پائي نائي استعمال ڪري ٿو.
اسان جي ڳوٺ ۾ چوندا آهن پائي سائي؟
مان عام طور تي پائي طلعت چوندو آهيان ۽ پوءِ کلندا آهن
هِتي اِسان پَنجَ ۾ گهڻو استعمال نه ڪيو ويو آهي فقط برهمڻن ۽ ڀوڳن لاءِ، هتي ماڻهو چون ٿا ڪرپونگ يا ڪرپون، جنهن جي معنيٰ آهي مان آهيان، مون کي به.
اهو ڪنهن به صورت ۾ خپ خان نه آهي.
مون کي پاڻ ۾ به ڪجهه اهڙو آهي، جنهن ۾ توهان مداخلت ڪري رهيا آهيو، پر سڀ کان وڌيڪ توهان کي ان بابت ڇا خبر آهي؟
هتي کائڻ کان اڳ ڪين ڪائو استعمال ڪيو ويندو آهي، يا سمهڻ کان اڳ کائو نون.
اهي اصل ۾ ڪڏهن به انگريزي هيلو نه چوندا آهن thora juice/mobuy - پر ٿائي ترجمو، يا "allo" - وڌيڪ فرينچ آواز. پوءِ اچي ٿو ناگزير سوال جو ”هاڻي ڪٿي آهين“.
BKK ۾ توهان اڪثر ٻڌندا آهيو: يانگ مي مي روٽ ٿيٽ. ٻين لفظن ۾: اڃا نه آيو آهي، اتي هڪ ٽرئفڪ جام / فائل آهي.
مون صرف 2 ڏينهن جي بس جو سفر 5 ٿائي هلائيندڙ دوستن سان پورو ڪيو. انهن مان هڪ وٽ پنهنجون مينيون آهن جن سان گڏ هئاسين ۽ هن ٻڌايو ته هن کي پرڏيهين جون عجيب عادتون ۽ ٻيون ڳالهيون ٻڌايون آهن.
مثال طور، هن کي اهو عجيب لڳو ته پرڏيهي ماڻهو جڏهن سمهڻ يا جاڳندا آهن ته هميشه گڊ نائيٽ ۽ گڊ مارننگ چوندا آهن. ٿائي ڪجھ به نه ٿو چوي، پر ڪجھ به چوڻ کان سواء غائب ٿي ۽ ٻيهر ظاهر ٿئي ٿو.
رستي ۾، هن کي ننڊ جو لفظ ڏاڍو عجيب لڳو. ٻه ڏاڍا شرابي ڊچ ماڻهو، جن کي هن نونگخائي کان بئنڪاڪ پهچايو هو، انهن کي ڪورات ۾ سمهڻ لاءِ چيو هو. هو پرفيڪٽ لفظ چئي سگهي ٿو. ساٿي مسافرن جو خيال هو ته اهو ان کان به وڌيڪ چريو هو ته هو رستي ۾ ڪنهن هوٽل ڏانهن وڃڻ چاهين ٿا، جڏهن ته تمام شاندار مني بس ۾ صرف 6 ويٺيون/ سمهڻ جون سيٽون هيون. تون روڊ تي سمهين ٿو، هوٽل لاءِ به ڇو؟ اهي کلڻ سان ٻه ڀيرا ٿي ويا.
پيارا هانس،
Sawatdee khrap / kha هميشه هڪ خاص فاصلو پيدا ڪري ٿو، جهڙوڪ 'توهان ڪيئن ڪندا آهيو؟ انگريزي ۾. حقيقت ۾ اهو ناهي ته ’سواتدي‘ زندگيءَ جي سڀني شعبن لاءِ قائم ڪيل سلام آهي، سواءِ رسمي حالتن جي. مثال: توهان چانورن جي ٻنيءَ مان صبح جو سوير پيا وڃو ۽ هڪ عجيب هاريءَ سان ملو. تون ’سواتدي‘ چئي سگهين ٿو، هو ساڳيو جواب ڏئي ٿو ۽ پوءِ هرڪو پنهنجي طريقي سان هلي ٿو. توهان تمام سٺو چئي سگهو ٿا پائي نائي توهان ڪيڏانهن وڃي رهيا آهيو؟ اهو گرم ۽ دوستانه آهي ۽ توهان کي هڪ مختصر چيٽ جي دعوت ڏئي ٿو. ۽ اهو مسئلو آهي.
هڪ عام تبصرو. اهو منهنجو تجربو آهي ته ٿائي ڀائيوار هميشه پنهنجي عاشق کي سرڪاري لفظ سيکاريندا آهن، ڪڏهن به دوستانه، مٺا لفظ نه، رڳو قسم کڻڻ يا قسم کڻڻ وارا لفظ، جيڪي ٿائيلينڊ ۾ پڻ وڏي پيماني تي استعمال ڪيا وڃن ٿا. پر توهان جو پيارو اهو به انڪار ڪندو. هن کان پڇو ته ٿائي ۾ ”لعنت“ ۽ ”شيٽ“ ڇا آهن. اهي ٿائيءَ ۾ به موجود آهن، ۽ جيڪڏهن ڪو ماڻهو پنهنجي آڱر کي هٿوڙي سان ماريندو، ته توهان اهو به ٻڌندا.
رود،
يقيناً توهان چئو sàwàtdie khráp سڀني رسمي حالتن ۾ ۽ انهن ماڻهن کي جيڪي توهان سان مليا آهن. پر جيڪڏهن توهان اڃا تائين صرف پنهنجي پاڙيسري کي sàwàtdie چئو جنهن کي توهان 10 سالن کان سڃاڻو ٿا، اهو مزو نه آهي. هالينڊ ۾ توهان هميشه انهن ماڻهن کي نه چئو جن کي توهان چڱي ريت ڄاڻو ٿا 'توهان ڪيئن آهيو، مسٽر جانسن؟'، شايد صرف تفريح لاءِ. توهان چئو: 'توهان ڪيئن آهيو، پيٽ؟ توهان جي ڪار ٻيهر ڌوئڻ؟ 'اڄ خراب موسم، چئو!' ”هائو، اڄ تون سٺي لڳين ٿو، يار! وغيره
۽ مان ڪڏهن به نه ٿو سمجهان ته توهان ٿائي قسم جا لفظ ڇو نٿا سکي سگهو. ڇا توهان ڊچ يا انگريزي قسم جا لفظ نٿا ڄاڻو؟ ڇا توهان سوچيو ٿا ته ٿائي ڪڏهن به هڪ ٻئي جا نالا نٿا سڏين؟ ايستائين جو پريت ڪڏهن ڪڏهن پنهنجي پريس ڪانفرنسن ۽ تقريرن ۾ ”آئي ها“ ۽ ”خيا“ جهڙا لفظ به استعمال ڪندو آهي. سٿپ به ان تي تمام سٺو هو، جهڙوڪ ngôo، جنهن جي معني آهي 'بيوقوف ڪچي'. اندازو لڳايو ته ڪير ماريو.
جيڪڏھن توھان پنھنجي پاڙيسري کي 10 سالن کان سڃاڻو ٿا، توھان ٿائيلينڊ ۾ ڪافي عرصي کان رھيا آھيو انھن کي سلام ڪرڻ جو بھترين طريقو معلوم ڪرڻ لاءِ.
ان کان اڳ، اھو محفوظ آھي پنھنجو پاڻ کي رسمي سلامتيءَ تائين محدود ڪرڻ.
رستي جي ذريعي، سلام جو طريقو نه رڳو شخص تي، پر صورتحال تي پڻ منحصر آهي.
جن ماڻهن سان مان هر روز ملندو آهيان، انهن کي عام طور تي وائي کان سواءِ صرف صوتدي يا صوتدي خرپ چوندو آهيان.
”پائي نائي ما“ عام طور تي مناسب نه هوندو آهي ۽ مون کي ڊپ آهي ته ”ڪن ڪوا ليو رو يانگ“ کي رات جي ماني جي دعوت طور ورتو ويندو.
جيڪي دوست شهر لڏي ويا آهن، انهن کي مان جڏهن ملندس ته ساوتدي ڪرپ ۽ وائي ٺاهيندس.
تنهن هوندي به، جيڪڏهن اهي ويجھو رهن ٿا ۽ آئون انهن کي گهڻو ڪري ڏسان ٿو، ته اها وائي کان سواءِ صوتدي تائين محدود ٿي ويندي.
ڳوٺ جي سردار وٽ آئون اڪثر ويهندو آهيان جڏهن مان گذرندو آهيان ۽ هو اڪيلو ويٺو هوندو آهي.
ڪڏهن ڪڏهن هو ڪچهري لاءِ سڏيندو آهي.
ڇا هو ٻاهر پنهنجي ڪٽنب سان گڏ بيٺو آهي، مان هلان ٿو ۽ پوءِ مان گهر وارن کي صوتدي سان سلام ڪريان ٿو.
ڇا هو ٽئين پارٽين سان گڏ، مان چوان ٿو صوتدي ۽ وائي پڻ.
ٻئي طرف ڳوٺ جو سردار به اڪثر هٿ ملائيندو آهي.
مان هميشه ساوتدي ڪرپ ۽ وائي سان رسمي طور تي ايبٽ کي سلام ڪندو آهيان
پوءِ جواب آهي صوتدي يا هيلو، هيلو.
جنهن کي مان سلام پيش ڪريان ٿو اهو نوجوانن جو ”هاءِ“ آهي.
اهو ئي هو جيڪو اسڪول ۾ نوجوانن کي سيکاريندو آهي (اهو اسڪول جي ڪتابن ۾ پڻ آهي)
مان هنن کي ٻڌايان ٿو ته هي ڪنهن وڏي عمر جي ماڻهوءَ کي سلام ڪرڻ جو شائسته روپ نه آهي.
توهان جي دوستن يا توهان جي والدين لاء سٺو، پر ٻين لاء نه.
โง่ (ngôo) معنيٰ بيوقوف.
مان ڏهاڪن کان ٿائيلينڊ جو سفر ڪري رهيو آهيان، ۽ ڪيترن سالن کان هتي رهي رهيو آهيان، هڪ ٿائي پارٽنر سان. جڏهن اسان پنهنجي ڳوٺ ۾ هوندا آهيون ته مان صبح جو سوير گهر وارن کي هڪ ٻئي سان ڳالهائيندي ٻڌندو آهيان، هڪ گهر کان ٻئي گهر ڏانهن وڌيڪ گوڙ ڪندا آهن. جڏهن مون پنهنجي ساٿي کان پڇيو ته "اهي ڇا ڳالهائي رهيا آهن؟" پوءِ جواب مليو: اڄ ڇا کائي رهيا آهيو؟ اهو ٿائي آهي!
اھي ڳالھائڻ لاءِ مھربان آھن، ڪجھ به نه چوڻ ...
جيتوڻيڪ جڏهن آئون پنهنجي اپارٽمنٽ مان نڪرندو آهيان، سيڪيورٽي يا ٻيا ٿائي واقفڪار چون ٿا ته ”توهان ڪيڏانهن وڃو؟ اهو نه آهي ته اهي دلچسپي وٺندا آهن جتي آئون وڃي رهيو آهيان، پر اهي صرف شائستگي ۽ دوستانه ٿيڻ چاهيندا آهن ۽ ڪجهه دلچسپي ڏيکاريندا آهن. سواءِ ساوا دي خرپ جي، اهي آهن سادگيءَ جون ساديون صورتون.
پائي هنائي، ڪَن ڪَاوَ لو هِمائي ۽ سبائي دي همائي غير رسمي سلام آهن، هڪ ٻئي کي هٿ ۾ رکڻ کان سواءِ.
وڌيڪ هڪ تصديق وانگر ته توهان ڏٺو ويو آهي ۽ توهان سڃاتل/قبول ٿيل آهيو.
ڪڏهن ڪڏهن توهان کي ڇڪڻ پڻ انهي جو حصو آهي.
پائي سائي ايران جي مقامي ٻولي آهي ۽ مون کي روزانو هڪ ننڍڙو ڇوڪرو چوي ٿو جيڪو منهنجي گوڏن کان ٿورو مٿي آهي.
Sawatdee ٿورو وڌيڪ رسمي آهي ۽ وڌيڪ استعمال ڪيو ويندو آهي جڏهن توهان ڳالهائڻ بند ڪيو.
سياحتي رستن ۾ سياحن لاءِ سرڪاري سلام آهي هي تون!!
چڱو ٽينو تون ڪيئن ٿا ٿجي ٻولي جو تجزيو ڪندين. توھان جو ترجمو "پائي نائي ما" تمام لغوي آھي ۽ تنھنڪري ڪجھھ عجيب آھي. مان بجاءِ ان جو ترجمو ڪندس ”تون ڪٿي هئين“. منهنجو خيال آهي ته ”ڪن يا ٿان ڪائو روئي يانگ“ غير رسمي سلام جو سڀ کان عام استعمال ٿيل روپ آهي.
اهو لفظ maa ان کي ماضي جي شيء بڻائي ٿو، ڇاڪاڻ ته توهان پنهنجي رستي تي آهيو.
تنهنڪري پائي نائي ٿي وڃي ٿي "توهان ڪيڏانهن وڃي رهيا آهيو؟"
Maa ان کي تبديل ڪري ٿي "توهان ڪيڏانهن ويا" / "توهان ڪٿي آهيو."
جڏهن مان گهر کان هلان ٿو، مان هميشه پڇي ٿو "پائي نائي".
جڏهن مان پنهنجي گهر جي طرف هلان ٿو، ماڻهو هميشه پڇندا آهن "پائي نائي ما".
لفظ ”ما“ ٿورو مونجهارو آهي ڇاڪاڻ ته اهو اڪثر لفظ ”ليو“ سان استعمال ٿيندو آهي.
مون کي عجب لڳو ته ڇا اهو ”ما…… ليو“ واپس اچڻ جي هڪ شڪل سان ڳنڍجي سگهي ٿو.
پر پوءِ به جيڪڏهن ڪو ماڻهو گهر ۾ کائي چڪو هجي، تڏهن به ڪو چئي سگهي ٿو ”فوم ڪِن کاو ما ليو“، يا ”فوم ڪِن کاو ليو“.
اهو ممڪن آهي ته ماضي ۾ "ما" واپس اچڻ سان ڳنڍيل هو، پر ظاهري طور تي اڄڪلهه نه.
ٻين رُود ڏانهن: مان واقعي فقط ما لَوءَ جي اظهار کي ڄاڻان ٿو، جيڪڏهن ڪا تحريڪ به هلي وئي هجي.
ما جو مطلب آهي اچڻ.
مان جڏهن ڪنهن جي گهر پهتس ۽ پڇيومانس ته هن اڃا ماني کاڌي آهي، ته مون کي ڪڏهن به جواب نه مليو آهي ته ڪِن ڪها ما لو.
اهو هميشه ڪِين ليو يا ڪِين کاو ليو هوندو آهي ۽ ڪِين ايم اي ليو ڪڏهن به نه هوندو آهي.
بهرحال، جيڪڏهن مان ڪنهن جي دروازي تي آهيان، اهو بدلجي سگهي ٿو ڪين ما ليو.
جيتوڻيڪ هن گهر ۾ کاڌو آهي.
پر گهر ۾ ماني کائڻ شايد ان وقت مون کان مختلف هنڌن تي ٿي گذريو آهي ۽ اسپيڪر مون وٽ آيو آهي.
ترجمو: مون اندر کاڌو ۽ پوءِ هتي تنهنجي دروازي تي هليو ويس.
پر اھو منھنجو تعبير آھي ۽ ٿي سگھي ٿو ته ٿائي ٻولي وڌيڪ نفيس آھي،... يا sloppier.
۽ ڪجهه Tino. Sawatdee Khrap يا Wadee khrap or just Wadee, wadee (2x تڪڙو تڪڙو) منهنجي خيال ۾ گهٽ رسمي آهي جيڪو توهان چئو ٿا.
”راتيسوات نولافندي“ مون هڪ ڀيري هڪ بارميڊ کان سکيو هو، جڏهن اسان واقعي سمهڻ لاءِ ويا هئاسين. بظاهر ادبي ماڻهو. هرڪو هرڪو سمجهي ٿو.
پيارا فرانسس، توهان کي سمهڻ وقت تمام گهڻي دير ٿي وئي هوندي، ۽ شايد ان ڪري توهان صحيح تلفظ نه ٻڌو آهي، ان ڪري توهان اهو هن طرح لکيو آهي. اهو بلڪل ممڪن آهي ته ڪيترن کي خبر هجي ته توهان جو مطلب ڇا آهي، پر اهو بهتر ٿيندو ته ان کي هن طرح چئجي، رتيسوات نون لپ فندي جنهن جو تقريباً ترجمو آهي، سٺي رات جي ننڊ ۽ سٺو خواب.
اهو واقعي هڪ صوتياتي ياداشت مان آهي جيڪو پنهنجي لاطيني جي آخر ۾ هو. تصحيح لاءِ مهرباني ۽ مان ان بابت بعد ۾ سوچيندس.
Sawatdee مون کي باقاعدي چيو ويندو آهي.
پر رڳو ملڻ وقت، پوءِ جيڪڏهن ڪو مون وٽ اچي، يا مان ڪنهن ٻئي وٽ.
ٻيو اظهار استعمال ڪيو ويندو آهي جڏهن توهان صرف پنڌ ڪري رهيا آهيو.
پرائمري اسڪول جي عمر جا ٻار جڏهن مون کي ڏسندا هئا ته اڪثر ”گڊ مارننگ“ چوندا هئا.
ٻئي صبح، منجهند ۽ شام ۾.
استاد شايد ان کان وڌيڪ بهتر نه ڄاڻندو آهي.
مون کين ڪيئي ڀيرا مارننگ جي معنيٰ سمجھائي آھي ۽ ھاڻي ڪي ٻار گڊ آفنون جو سڏ به ڏيڻ لڳا آھن.
بظاهر اهو علم متعدي آهي، ڇاڪاڻ ته انهن کان وڌيڪ اهڙا آهن جن کي مون بيان ڪيو آهي.
خير، مون کي خبر ناهي ته توهان ڪٿي رهندا آهيو. مان بئنڪاڪ ۾ 4 سال رھيو آھيان ۽ ھاڻي 2,5 سالن کان چيانگ مائي ۾ رھيو آھيان، پر ھتي ھر ڪو ھڪ ٻئي کي سچ پچ ساواسدي سان سلام ڪري ٿو. پاڻ ۾ منهنجا ٿائي دوست پڻ
درحقيقت، نڪول منهنجي زال ٿائي آهي ۽ مان سمجهان ٿو ته اهو سٺو آهي ته اسان اوچتو 'اعلي حلقن' سان تعلق رکن ٿا ...
ڇا اھو صحيح آھي جيڪڏھن توھان ٻهراڙيءَ ۾ رھو ٿا، ۽ توھان رستي ۾ آھيو، توھان کي ”پائي نائي“ سان سلام ڪيو وڃي؟ مثال طور، جيڪڏھن ڪنھن کي خبر آھي ته توھان اڳي ئي گھر وڃي رھيا آھيو، ڇا اھو سلام بدلجي ٿو ”پائي نائي“؟ مائي"؟ ٻنهي قسمن ۾ سلام جي باري ۾ وڌيڪ آهي، ۽ بلڪل گهٽ ڄاڻڻ جي باري ۾ ته توهان ڪٿي وڃي رهيا آهيو، يا توهان ڪٿي آهيو. صرف ان وقت جڏهن توهان ڪنهن سان ملاقات ڪندا آهيو، ۽ توهان اڳ ۾ ئي هن جي گهر پهچي چڪا آهيو يا متفقه ملاقات واري جڳهه تي، مثال طور، هڪ سواسدي لاڳو ڪيو ويندو آهي.
اڄڪلهه توهان کي ٿائيلينڊ ۾ مغربي ”تمدن“ لاڳو ڪرڻ جي ضرورت ناهي. اهو ٿائيلينڊ ۾ وڏي پيماني تي استقبال ڪيو ويو آهي. Coca Cola، KFC، Mac Donalds، بالنگ سينٽر، سينما، سڄي ڊجيٽل رمرم ۽ ماس ڪميونيڪيشن جو ذڪر نه ڪرڻ. سارونگ هر هنڌ غير تصوراتي جينز سان تبديل ٿي ويا آهن. بين الاقوامي لباس. پلاسٽڪ هر هنڌ ٽين. ۽ صبح جو: صبح جو سلام. شب بخير. مان شرڪت نه ڪري رهيو آهيان. ٿائيلينڊ ۾ مان ڪنهن کي به ٻڌائڻ کان سواءِ ئي سمهي وڃان ٿو.
هڪ کي تمام محتاط هجڻ گهرجي ته ايران جي ڳوٺاڻن جي روايتي سلامن کي ٿائي معيار جي طور تي نه سمجهيو، ڇاڪاڻ ته اهي نه آهن. ۽ اهي سلام ڪڏهن به استعمال نه ڪريو مرڪزي ٿائلينڊ ۾ ۽ يقيناً ڪڏهن به بئنڪاڪ ميٽروپوليس ۾، ڇو ته پوءِ توهان کي فوري طور تي هارين جي طور تي درجه بندي ڪيو ويندو ۽ وڌيڪ تعليم يافته نه سمجهيو ويندو.
اضافي ٽپ.
مرڪزي ٿائيلينڊ ۾، ۽ بئنڪاڪ صرف معياري ٻولي ڳالهائيندو آهي ۽ يقيني طور تي ايسان ٻولي ناهي.
Khin Khao Reuh yang مون کي گهٽ ۾ گهٽ حيران نٿو ڪري. جڏهن توهان ڏسندا آهيو ته سراسري ٿائي هر روز ڇا کائي ٿو، هڪ حيران ٿي ويو ته اهي هڪ وڏي ڌماڪي سان ڇو نه ٿا دفن ڪن جيئن فرانسيسي فلم "لا گرانڊي بوف" ۾ پائي نائي مار ۾؟ ماڻهو حيران ٿي ويندا ته توهان ڪهڙي ريسٽورنٽ ۾ کاڌو. پائي نائي تي؟ ڇا ماڻهو سوچين ٿا: توهان ڪٿي کائڻ وارا آهيو؟ ڇا مان توهان سان گڏ ٿي سگهان ٿو؟
پيارا قصاب جو دڪان،
توهان جي دلچسپ، فڪرمند ۽ معلوماتي راين لاءِ مهرباني. اهو تمام گهڻو ساراهيو ويو آهي. انهي طريقي سان اسان ڪجهه سکندا آهيون.
عام طور تي، مان نه ٿو سمجهان ته توهان کي انهن چند لفظن سان گڏ مٿي وڃڻ گهرجي جيڪي توهان ڄاڻو ٿا هڪ سراسري تعطيل ڪندڙ.
ڪڏهن ڪڏهن مان ڏسان ٿو ته هڪ آمريڪن بار ۾ گھمندو آهي، ڏاڍي زور سان ’سواتدي ڪرپ‘ رڙ ڪندو آهي، ان تي زور ڏيندو آهي ۽ ان جي پي کي ڪرب ۾، ۽ پوءِ ڏاڍي آمريڪي انداز ۾ رڙ ڪندو آهي: ٻه بيئر مهرباني ڪري! ڄڻ ته هو ٽن هفتن کان رمضان شريف ملهائي رهيو آهي.
ڪو به ان کان متاثر نه آهي. ۽ جيتوڻيڪ مون کي فرينچ ۽ فرينچ کان نفرت آهي: C'est le ton qui fait la musique.
مان صرف سڀاڻي بار ۾ پڇڻ وارو آهيان ته اهي ڇا سوچيندا آهن جڏهن آئون پڇندو آهيان ته اهي ڪٿان جا آهن ۽ اهي ڪيڏانهن وڃي رهيا آهن.
Tino Kuis، مان بلڪل توهان کي درست ڪرڻ نٿو چاهيان. جيڪڏهن توهان سوچيو ته، منهنجي معذرت. اهو سچ آهي ته پاڙيسري سميت هر ٿائي ماڻهو، جيڪي منهنجي گهر ايندا آهن يا جنهن سان مان گهٽيءَ ۾ ملندو آهيان، هميشه مون کي ساواتدي سان سلام ڪندو آهي ۽ ڪنهن به مون کان ”پائي نائي؟“ نه پڇيو آهي. ڪڏهن ڪڏهن مان پاڻ به ڪندو آهيان پر پوءِ جنهن ماڻهوءَ کي مان چوندو آهيان ته ٿورو ناراض ٿي ويندو آهي.
ٿيئو،
مان واقعي ان جي ساراهه ڪريان ٿو جڏهن ماڻهو مون کي درست ڪن ٿا يا اضافي ڪن ٿا. توهان هتي ردعمل مان ڏسي سگهو ٿا ته اهو هر جڳهه ۽ مختلف ماڻهن جي وچ ۾ مختلف آهي. يقيناً مان هميشه اجنبي، بزرگن ۽ پوش ماڻهن کي چوندو آهيان ته ”سواتيءَ تنگ“. ويجھن واقفڪارن، دوستن، ڪٽنب وغيره کي پائي نائي. اهو گرم آهي، اسان جي برابر آهي 'اي، دوست، تون ڪيڏانهن وڃي رهيو آهين؟' يا 'رون، نا' 'گرم، چئو!' وغيره
هتي ڏکڻ ۾ هڪ ٻئي کي ”پائي نائي“ يا ”ڪِن ڪائو لياءِ… سواددي خاپ ۽ ”سبائي دي مائي“ سان سلام ڪرڻ به گهٽ آهي. مان اهو ڪڏهن ڪڏهن ٻڌندو آهيان، پر پوء اهو صرف پراڻا ماڻهو آهن جيڪي سلام ڪندا آهن.
جڏهن اٿڻ ۽ سمهڻ وڃڻ، عام طور تي ڪابه خواهش ظاهر نه ڪئي ويندي آهي ... اهي صبح جو اتي هوندا آهن ۽ شام جو اوچتو غائب ٿي ويندا آهن. اهو مون لاءِ عجيب ۽ بدتميز لڳي رهيو هو، هاڻي نه، پر مان هميشه چوان ٿو ته جڏهن ننڊ ۾ وڃان ٿو ۽ صبح جو خير جي خواهش ڪريان ٿو جڏهن مان اٿان ٿو، گهٽ ۾ گهٽ جيڪڏهن مان جاڳڻ وارو پهريون شخص نه آهيان، جيڪو آئون اڪثر ڪري رهيو آهيان. .
چيانگ مائي ۾ منهنجو تجربو ٽينو سان ملندڙ جلندڙ آهي. سلام جي طور تي مان ساواتدي کي گهٽ ئي ٻڌندو آهيان، پر اڪثر پائي نائي/ پائي نائي ما ۽ ڪن ڪاو رو يانگ پڻ. ھڪڙو وسيع جواب جي اميد نٿو رکي، پر اھو ھڪڙي چيٽ لاءِ افتتاح ٿي سگھي ٿو.
جيڪڏهن ڏسڻ ۾ اچي ته مان بازار مان آيو آهيان يا 7-11 تي آيو آهيان، سو آرائي به سلام طور استعمال ڪيو ويندو آهي، توهان ڇا خريد ڪيو آهي؟ ، چيو. تنهن هوندي به هڪ مختصر ردعمل ڪافي آهي.
مان سمجهان ٿو ته اهو سڀ ان تي منحصر آهي ته ان علائقي ۾ ڇا عام آهي، ۽ خاص طور تي توهان ان شخص کي ڪيئن چڱي طرح يا سطحي طور تي ڄاڻو ٿا.
منهنجو خيال آهي ته ٽينو صرف اهو واضح ڪرڻ چاهي ٿو ته ڪنهن کي سلام ڪرڻ لاءِ ”سواتدي“ کان وڌيڪ ڪجهه وڌيڪ آهي.
بلڪل ……
سوالن جو 'معياري' جواب ڇا آهي 'توهان ڪيڏانهن وڃي رهيا آهيو؟' اڃا کاڌو اٿئي؟
ڪو به معياري جواب نه آهي، ڇاڪاڻ ته پاڻ ۾ اهي سوال نه آهن جن جو ماڻهو اصل ۾ جواب چاهين ٿا.
اهو هڪ ٻئي کي سلام ڪرڻ ۽ ممڪن طور تي گفتگو شروع ڪرڻ لاءِ وڌيڪ ڪجهه آهي.
سوال پڇيا ويندا آهن وڌيڪ عدالت کان ٻاهر، ڇاڪاڻ ته اهو دلچسپي ڏيکاري ٿو ته ماڻهو ڇا ڪري رهيو آهي، ڪرڻ وارو يا ڪيو آهي.
(يقيناً توهان ان کي تجسس به چئي سگهو ٿا)
يا ته توهان ان شخص سان گفتگو شروع ڪريو جيڪو توهان کان اهو سوال پڇي، پر جيڪڏهن توهان اهو محسوس نه ڪيو يا توهان وٽ وقت نه آهي، توهان صرف انهن کي ٻڌائي سگهو ٿا ته توهان ڪيڏانهن وڃي رهيا آهيو. تنهن ڪري، اهو ضروري ناهي ته توهان جو حقيقي آخري مقصد هجي جيڪڏهن توهان اهو نٿا چاهيو. شايد تمام عام ٿي سگھي ٿو جيئن ته ”مان بس ڏانھن وڃي رھيو آھيان، بازار وغيره…. ڇا توهان ماني وٺي رهيا آهيو يا توهان ڪنهن هنڌ کائي رهيا آهيو؟ توهان اهو پڻ چئي سگهو ٿا.
اهو اصل ۾ بلڪل سادو آهي: پائي نائي ما يا مختصر ۾ پائي نائي توهان چئو ٿا ويجهن دوستن ۽ واقفڪارن يا پاڙيسرين کي جڏهن توهان هڪ ٻئي سان ملن ٿا، ساواسدي ڪرپ/ڪا هڪ وائي جنهن جي پٺيان توهان اجنبي ماڻهن يا ماڻهن کي چوندا آهيو "اعلي" حيثيت سان.
توهان صرف سٺن دوستن ۽ واقفڪارن يا پاڙيسرين کي ڪِن ڪائو ليو چئو ته ڪڏهن به اجنبي يا ”اعليٰ“ حيثيت رکندڙ ماڻهن کي.
اهي شائستگي جا قسم آهن جيڪي جواب لاءِ گهڻو نه پڇندا آهن، توهان سچ ٻڌائي سگهو ٿا يا صرف هڪ مبهم جواب ڏيو اتي جي خطن سان (پائي ٽي نون يا پائي نون يا ٽي نون مختصر لاءِ) يا ان ڪري (ما. ti noon) ۽ انهي سان گڏ سر جي ننڊ يا هڪ مبهم هٿ جي اشارو سان گڏ آهي.
Kin Khao Leaw (Reuh Yang) جو جواب Kin Leaw (اڳ ۾ ئي کائي ويو) يا ڪن يانگ يا صرف يانگ (اڃا نه کاڌو) آهي.
چڱو ڪر، لنڊا
ڪِن ڪائو ليو (ريو يانگ) جي باري ۾ صرف هڪ اضافو توهان اهو صرف صبح، منجهند ۽ شام جو کائڻ جي وقتن جي باري ۾ چوندا آهيو، مون کي خبر آهي ته ٿائي (سڄو ڏينهن) کائي سگهن ٿا، پر اهو هڪ ڪنوينشن آهي. اهو ڏينهن جي انهن حصن ۾ ڪريو ۽ نه سڄي ڏينهن ۾. پر هتي هڪ استثنا آهي: توهان اهو چئي سگهو ٿا يا اهو توهان کي چيو ويندو جيڪڏهن توهان يا ڪو ماڻهو کائي رهيو آهي 'عام' ماني جي وقت کان ٻاهر. اهو اصل ۾ اسان سان گڏ رات جي ماني ۾ شامل ٿيڻ جي دعوت نامي آهي.
ان کي کائو، الوداع لنڊن
پوءِ اسان وٽ سبائي ڊي مائي (سٺن دوستن لاءِ شائستگي) يا سبائي دي مائي ڪرپ/ڪا (واقف وارن يا پاڙيسرين لاءِ وڌيڪ شائستگي) يا سبائي دي مائي نا ڪرپ/ڪا (سڀ کان وڌيڪ شائستہ) توهان صرف اهو چئو دوستن کي، توهان کي واقف ڪندڙ. ڪجھ دير تائين نه ڏٺو آهي، تنهنڪري اجنبي ۽ يا ماڻهن کي 'اعلي' حيثيت سان نه
هاڻي مان سمجهان ٿو ته آخرڪار مون کي سمجهه ۾ اچي ٿو ته هڪ ڪمري واري ڪمري مان هميشه پڇي ٿو: 'توهان ڪيڏانهن وڃو؟'