Drodzy Czytelnicy,
Jeśli chodzi o wszystko, co wiąże się ze sprowadzeniem dziewczyny z Tajlandii (lub „ukochanej”, jak tak ładnie ją nazywa mój rodak Inkwizytor, a obecnie znany autor na tym blogu) do kraju UE, jest wiele do znalezienia w Internecie i oczywiście na ten blog.
Mimo to mam nadzieję, że uda mi się dowiedzieć, co następuje: Sporadycznie czytam tutaj reakcję Belga, który mieszka w Hiszpanii ze swoją ukochaną Tajką (przepraszam, Inkwizytorze, to nie jest plagiat, ale hołd!). Teraz moje pytanie brzmi, czy istnieją specjalne warunki dla Hiszpanii?
Jeszcze tam nie mieszkam, dziewczyna mieszka w Tajlandii iw związku z tym na razie nie ma nic w kwestii wizy. A teraz powiedzmy, że za około rok będę mieszkać w Hiszpanii. Czy osoby też muszą mieć minimalny dochód netto 1.500 euro żeby móc kogoś zaprosić i ile dochodów przy stałym pobycie dziewczyny? A co z opieką zdrowotną dla Tajów?
„Import” bezpośrednio do Hiszpanii czy najpierw Belgii czy przez Niemcy? Człowiek dużo czyta!
To wszystko wydaje się bardzo wirtualne i przedwczesne, ale jest takie powiedzenie: spójrz, zanim skoczysz. Stąd.
Z góry dziękuję za odpowiedź(e).
Z poważaniem,
zrozumiałem
Drogi Rogerze,
Teoretycznie obywatele UE/EOG (Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego), którzy mieszkają w innych krajach UE/EOG, powinni mieć możliwość swobodnego osiedlania się. Każdy partner i członkowie najbliższej rodziny spoza UE/EOG również mają określone prawa do towarzyszenia obywatelowi UE. Zostały one określone w dyrektywie UE 2004/38 „w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich”. Uwaga: Dyrektywa nie ma zastosowania do obywateli UE/EOG, którzy mieszkają w państwie członkowskim, którego sami są obywatelami. Ale Belg, który chce wyjechać do Hiszpanii na krótki (do 3 miesięcy) lub dłuższy pobyt (imigracja), może zatem powołać się na dyrektywę. Na przykład na mocy tej dyrektywy obywatel spoza UE może bezpłatnie otrzymać wizę krótkoterminową w ramach uproszczonej, swobodnej procedury. Możliwa jest również imigracja na elastycznych warunkach, pod warunkiem, że cudzoziemiec nie jest „nieuzasadnionym obciążeniem” dla państwa i nie stwarza zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego.
Zgodnie z dyrektywą (zgodnie z art. 2 ust. 2) co najmniej małżonek i małoletnie dzieci kwalifikują się do postępowania na podstawie tej dyrektywy. Dyrektywa stanowi (zgodnie z art. 3 ust. 2b), że kwalifikuje się również „partner, z którym obywatel Unii pozostaje w należycie udowodnionym długotrwałym związku”. Jednak na poziomie UE nie ma umów dotyczących takich relacji, każde państwo członkowskie ma własną interpretację/przepisy w tym zakresie, a czasem nie ma ich wcale.
Właściwie założyłem, że Hiszpania zaakceptuje imigrację od Tajlandczyków tylko wtedy, gdy będzie mowa o małżeństwie. Ku mojemu zdziwieniu Hiszpania zezwoliła również na imigrację osobom stanu wolnego. Władze hiszpańskie (ministerio del empleo, secretaria general de inmigracion) stwierdzają:
„Pareja de hecho no inscrita con la que mantenga una relación estable debidamente probada al acreditar la egzystencja de un vínculo duradero. En todo caso, se entenderá la egzystencja de ese vínculo si se acredita un tiempo de convivencia marital de, al menos, un año continuado, salvo que tuvieran potomstwo en común, en cuyo caso bastará la acreditación de convivencia estable debidamente probada. Las situaciones de matrimonio y pareja se Considerarán, en todo caso, incomables entre si”.
Opierając się na tłumaczeniu maszynowym, ten hiszpański tekst stwierdza, że osoby pozostające w długotrwałych związkach również kwalifikują się, jeśli istnieją wyraźne dowody na wyłączny związek trwający co najmniej jeden rok i mogą to udowodnić za pomocą dokumentów.
Jeśli miałbyś poślubić swojego tajskiego partnera, oczywiście nie może być dyskusji, czy tajski partner powinien być uważany za członka rodziny obywatela UE. W końcu masz akt małżeństwa jako dowód. Oczywiście powinno to być legalne i szczere małżeństwo. Władze mogą jednak wymagać przetłumaczenia dokumentów małżeństwa na język zrozumiały dla władz (hiszpańskich), a także legalizacji aktów i tłumaczenia (w celu zapewnienia autentyczności dokumentów).
Jednak Hiszpania znana jest z tego, że nie zadowala się zagranicznym (tajskim) aktem małżeństwa, nawet jeśli jest przetłumaczony i zalegalizowany. Ambasada hiszpańska chciałaby również, aby państwo członkowskie UE uznało/potwierdziło małżeństwo. Ściśle mówiąc, jest to sprzeczne z przepisami UE, ale dzieje się tak dlatego, że Hiszpanie błędnie przyjęli dyrektywę do swojego ustawodawstwa krajowego. Uznaje to również hiszpańskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, o czym słyszałem w przeszłości od prawników (działających w zagraniczny partner.nl). Współpraca przy ściśle mówiąc błędnych prośbach zwykle przynosi najlepsze rezultaty. W końcu, jeśli nie da się tego zrobić tak, jak powinno, to trzeba to zrobić tak, jak się da. Oczywiście możesz złożyć skargę w tej sprawie, na przykład do Komisji Europejskiej za pośrednictwem spraw wewnętrznych UE. Sama UE nie działa zbyt szybko, taka skarga służy głównie celom administracyjnym, aby Bruksela mogła pociągnąć państwo członkowskie do odpowiedzialności za częste naruszenia i uwzględnić takie działania przy omawianiu przyszłych reform politycznych.
W praktyce zarówno hiszpańska ambasada, jak i różne władze w Hiszpanii mogą płatać ci figle. Na przykład na ThaiVisa regularnie czytam doświadczenia obywateli UE, którzy chcą wyjechać do Hiszpanii ze swoim tajlandzkim partnerem na krótki pobyt lub imigrację, a następnie są proszeni nie tylko o udowodnienie, że państwo członkowskie UE uznaje małżeństwo, ale także, że chcą aby zobaczyć medyczne ubezpieczenie podróżne raport tajlandzkiej policji (jako oświadczenie o postępowaniu), bilety lotnicze, rezerwację hotelu lub inny dowód zakwaterowania/zakwaterowania itp.
Teoretycznie możesz pojechać do Hiszpanii razem, ze swoim partnerem na wizę krótkoterminową (wiza Schengen typ C) lub długoterminową (wiza Schengen typ D) i znaleźć tam miejsce do życia i zarejestrować się oboje w Hiszpanii. Jeśli jednak czytam takie doświadczenia, to chyba najlepiej najpierw samemu zadbać o pobyt w Hiszpanii, a dopiero potem przyjechać z partnerem. Następnie ponownie sprawdziłbym zarówno w ambasadzie w Bangkoku, jak iw Ministerstwie Imigracji, czego władze hiszpańskie wymagają od twojego tajskiego partnera.
Nie piszesz na jakiej podstawie chcesz mieszkać w Hiszpanii ze swoim partnerem. Punktem wyjścia jest to, że ty i twój partner nie jesteście nieuzasadnionym ciężarem i że macie wystarczające dochody. Możesz pracować w Hiszpanii jako pracownik najemny, osoba prowadząca działalność na własny rachunek lub jako emeryt. Pod warunkiem, że masz wystarczające dochody (nie podano kwot, które są „wystarczające”, Hiszpanie mogą podać przykładowe kwoty, ale dopóki twoje dochody wystarczają na pokrycie wszystkich twoich zobowiązań i nie korzystasz z pomocy społecznej, Hiszpanie nie powinni ingerować leżenie) może przytrafić się Twojemu tajskiemu partnerowi bez spełnienia dalszych wymagań. Oczywiście po imigracji będą musieli się zarejestrować i wykupić ubezpieczenie zdrowotne. Nie ma obowiązku integracji (zdawania egzaminów językowych itp.).
Mój wniosek jest taki, że możesz mieszkać w Hiszpanii ze swoim tajskim partnerem, ale możesz w tym celu wybrać różne trasy. Jeden przyniesie więcej przeszkód i bólów głowy niż drugi. Nie mogę powiedzieć, jakie podejście jest najlepsze, choćby dlatego, że nie znam dokładnie twojej sytuacji i nie znam dokładnych zasad imigracyjnych ustanowionych przez Hiszpanów ani tego, jak poszczególni hiszpańscy urzędnicy wyjaśniają te zasady. Jak zawsze, terminowe przygotowanie jest niezbędne. Naszkicuj trasę lub trasy, którymi chcesz podążać, wyraźnie opisz na papierze, jaka jest Twoja sytuacja (sytuacja zawodowa/dochodowa, narodowość, jej narodowość, stan cywilny itp.) i skontaktuj się z władzami hiszpańskimi w celu uzyskania dalszych informacji. Sprawdź, czy ich odpowiedź Ci odpowiada i czy odpowiada trochę oficjalnym wymogom UE i wymogom hiszpańskim. Stamtąd możesz planować dalej.
Na koniec moja wskazówka to przeczytanie następującego podręcznika UE oprócz rozporządzenia UE 2004/38, które wyjaśnia to w prostszych słowach w rozdziale 3 (strona 82):
Jeśli mimo dobrego przygotowania nadal utkniesz, możesz skontaktować się z Rzecznikiem Praw Obywatelskich UE Solvit. Do Solvitu można dotrzeć między innymi wchodząc na strony internetowe wymienione w moich źródłach europa.eu/twojaeuropa kliknięcie przycisku „pomoc lub porada”.
Na papierze powinien to być prosty proces, ale może być jasne, że w praktyce jest to niesforne. Mam nadzieję, że dałem ci dobrą podstawę, od której możesz zacząć. Powodzenia!
Z poważaniem,
Rob W.
PS: Miło wiedzieć, że kiedy zamieszkasz w Hiszpanii, Twoja partnerka otrzyma kartę pobytu stwierdzającą, że jest partnerem obywatela UE. Z tą kartą może podróżować z Tobą bez wizy do wszystkich państw członkowskich UE/EOG (w tym do Wielkiej Brytanii, o ile nadal jest to państwo członkowskie) i Szwajcarii. Z czasem moglibyście również razem przenieść się z powrotem do Belgii, gdzie Belgia nie będzie już mogła narzucać wam własnych krajowych przepisów imigracyjnych lub integracyjnych. Ta ostatnia jest znana jako trasa UE.
Zasoby i przydatne linki:
- http://eur-lex.europa.eu/
- http://europa.eu/youreurope/
- http://europa.eu/youreurope/
- http://ec.europa.eu/dgs/
- - http://belgie-route.
– http://extranjeros.empleo.gob.
(Hiszpański)
– http://www.exteriores.gob.
Jeśli kogoś rozczarowałem, bo kiedyś nie podałem bezpośrednich linków do wszystkich źródeł... Po części dlatego, że zrobiłem to z pamięci. Krytyczny czytelnik naturalnie chce dokładnego odniesienia do źródła, więc oto ono:
Z Foreignpartner.nl cytuję emerytowanego prawnika Prawo (G. Adang):
„W Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Madrycie doskonale znają przepisy UE.
Konsulaty tego nie robią, a ich pracownicy są słabo wyszkoleni i/lub pracują z łacińskim zaangażowaniem”.
- http://www.buitenlandsepartner.nl/showthread.php?56998-Visum-ook-door-rechter-afgewezen-via-een-ander-land-een-optie&p=576948&viewfull=1#post576948
Że wiedzą, jak to się robi w Madrycie:
„Hiszpania to dobry wybór jako pierwszy kraj zamieszkania, ponieważ kraj ten przestrzega zasad po skazaniu przez Trybunał Europejski”. — G. Adang
- http://archief.wereldomroep.nl/nederlands/article/met-je-buitenlandse-partner-naar-nederland-20-tips?page=5
— W odniesieniu do sprawy C-157/03 przed Trybunałem UE:
- http://curia.europa.eu/juris/liste.jsf?language=nl&jur=C,T,F&num=C-157/03&td=ALL
Niestety, doświadczenia w ambasadzie hiszpańskiej w BKK często idą źle w praktyce, wystarczy poszukać tematów o Hiszpanii na forum „Wizy i imigracja do innych krajów” na ThaiVisa. Potem będzie kilkanaście tematów, których tutaj nie wymienię.
To tylko dla pełniejszego obrazu, podstawowe źródła i prace referencyjne to oczywiście dyrektywa UE 2004/38 i informacje hiszpańskiego Ministerstwa ds. Imigracji (które powinno prawidłowo stosować te umowy UE). Praktyczne doświadczenie z wczoraj może być już dziś nieaktualne.
Dodatkowe pytanie do Ronniego: chcę iść tą samą drogą i jestem żonaty. Małżeństwo jest również uznawane w Holandii, moja żona otrzymała nawet BSN. Nie ma jednak oficjalnego dokumentu uznania - według urzędnika nie został on dostarczony.
Na czym zatem powinien polegać ten dowód dla władz hiszpańskich?
Oprócz zarejestrowania go we własnej gminie, możesz przekształcić zagraniczne małżeństwo w małżeństwo holenderskie, rejestrując je w departamencie Landelijke Taken. To podlega gminie Haga. Możesz wtedy uzyskać holenderski wyciąg z małżeństwa, ale poproś o jeden do użytku międzynarodowego.
Oczywiście w teorii powinny wystarczyć tajskie dokumenty małżeństwa (plus uznane tłumaczenia i legalizacje). Istnieje duże prawdopodobieństwo, że Hiszpania niesłusznie poprosi o dowód uznania małżeństwa przez Holandię. Taki holenderski wyciąg międzynarodowy z pewnością powinien wystarczyć, ale tak naprawdę legalizacja tajlandzkich dokumentów przez ambasadę holenderską to już więcej niż można by prosić (przy czym holenderska legalizacja potwierdza poprawność legalizacji tajlandzkiej MinBuZa, ambasada hiszpańska może to zrobić, jednak). siebie).
Jeśli jesteś w związku małżeńskim w Holandii, możesz oczywiście po prostu uzyskać wyciąg z własnej gminy.
Ps: Ronny i ja nie jesteśmy tą samą osobą, o ile mi wiadomo! 555 😉
Wraz z ostatnią odpowiedzią Roba V. w mojej głowie zapala się pomarańczowa lampka:
„Holenderski wyciąg z małżeństwa do użytku międzynarodowego”
Nie do końca to rozumiem i nasuwa mi się kilka znaków zapytania.
Sam jestem żonaty w Tajlandii od ponad 4 lat, a moje małżeństwo jest zarejestrowane w Belgii.
Moja żona mieszka ze mną w Belgii od 4 lat i ma kartę F (dowód osobisty dla osób niebędących Belgami).
Załóżmy, że wyemigrowałbym do Hiszpanii, czy musiałbym również ubiegać się o wyciąg z małżeństwa do użytku międzynarodowego, mimo że przepływ osób i towarów w UE jest swobodny?
Jeśli małżeństwo jest zarejestrowane w twoim kraju UE, to dotyczy to całej UE, prawda?
W Belgii istnieje również zaświadczenie o składzie rodziny. Czy to nie wystarczy?
To są pytania, na które sam nie znam odpowiedzi. Ale uważam, że warto o tym pomyśleć.
Drogi Danielu, naprawdę musisz widzieć te rzeczy osobno.
1) Aby zgodzić się na wakacje lub imigrację z tajskim partnerem na elastycznych zasadach (w tym bezpłatną wizę Schengen typu C), wystarczy oficjalnie ważne małżeństwo. Jedynym wymogiem, jaki UE stawia w dyrektywie 2004/34, jest to, że małżeństwo/dokumenty nie mogą być fałszywe. Aby ustalić, czy dokumenty są rzeczywiście w porządku, państwo członkowskie może poprosić o legalizację (tajską BuZa i odpowiednią ambasadę europejską w Tajlandii, która potwierdza autentyczność legalizacji BuZa) oraz oficjalne tłumaczenie na język zrozumiały dla państwa członkowskiego. W praktyce ambasada Hiszpanii nie jest z tego zadowolona, choć mieszkańcy Madrytu doskonale wiedzą, jak to wszystko powinno wyglądać. Hiszpania niesłusznie żąda oficjalnego dokumentu potwierdzającego, że małżeństwo jest znane i uznawane także w kraju obywatela UE. Właściwie nie wolno im pytać. Współpraca z tą oficjalną arbitralnością lub niekompetencją jest zwykle najbardziej pragmatycznym rozwiązaniem.
2) Obywatel holenderski może dobrowolnie (a więc opcjonalnie) zamienić zagraniczne małżeństwo na świadectwo holenderskie. Odbywa się to za pośrednictwem Landelijke Taken w Hadze. Następnie można łatwo uzyskać wyciąg w Holandii za pośrednictwem Landelijke Taken lub angielską/wielojęzyczną wersję międzynarodową. Nie musisz już szukać nowego aktu/legalizacji z Tajlandii. Hiszpania jest zadowolona z tego holenderskiego wyciągu z małżeństwa.
„Po legalizacji można zarejestrować zagraniczny akt notarialny w wydziale Landelijke Taken gminy Haga. (…) Zalegalizowany akt zagraniczny pochodzi z wpisu do ksiąg stanu cywilnego gminy Haga. Zaletą tego jest to, że zawsze możesz poprosić o odpisy i wyciągi z gminy Haga. W takim przypadku nie musisz ponownie ubiegać się o akt za granicą i poddawać go legalizacji. ”
Źródło:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/legalisatie-van-documenten/vraag-en-antwoord/inschrijven-gelegaliseerde-buitenlandse-akte
3) Jeśli jesteś zarejestrowany jako mieszkaniec Holandii, musisz zgłosić małżeństwo zagraniczne we własnej gminie. Gmina nie wydaje z tego wyciągów.
„Mieszkasz w Holandii? Następnie musisz zarejestrować swoje małżeństwo lub zarejestrowany związek partnerski za granicą w Gminnej Bazie Danych Osobowych (BRP). Mieszkasz za granicą jako obywatel holenderski? Wtedy nie jest to możliwe”
Źródło: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/trouwen-samenlevingscontract-en-geregistreerd-partnerschap/vraag-en-antwoord/trouwen-of-geregistreerd-partnerschap-sluiten-in-het-buitenland
Jeśli więc jesteś Holendrem mieszkającym w Belgii ze swoją żoną Tajką, punkt 3 nie dotyczy Ciebie. Zgodnie z umowami europejskimi każde prawnie ważne małżeństwo musi zostać uznane w całej UE, a pierwsze państwo członkowskie, które zawrze lub zarejestruje to małżeństwo (w przypadku zawarcia małżeństwa poza Europą), może oczywiście przeprowadzić dochodzenie w sprawie małżeństw dla pozoru, ponieważ małżeństwa oszukańcze nie są oczywiście akceptowane. Różni hiszpańscy urzędnicy m.in. w ambasadzie w BKK mają trochę problemów z tymi przepisami…
Witam,
Jakie to dziwne, że czytam to po raz pierwszy! Myślałem, że dotyczy to tylko kontynentu afrykańskiego. Najważniejsze jest to, że kochankowie mogą być/zostać razem bez względu na wszystko.
Sam uważam, że te zasady są bezsensowne, ponieważ obowiązują dla jednego (kraju), a nie dla innego kraju. czysta hipokryzja rządu, że tak powiem.
Jeśli ty i twój ukochany musicie przeprowadzić się do innego kraju, zrobiłbym to
w przypadku przeprowadzki do Hiszpanii, Francji, Belgii, Niemiec i Holandii, poniższe linki mogą Ci pomóc.
http://www.smaragdexpress.nl/verhuizen-naar-spanje/
http://www.smaragdexpress.nl/verhuizen-naar-belgie/
http://www.smaragdexpress.nl/verhuizen-naar-frankrijk/
http://www.smaragdexpress.nl/verhuizen-naar-duitsland/
http://www.smaragdexpress.nl/verhuizen-naar-nederland/
Istnieje kilka krajów, które są dostarczane przez firmę, ale możesz to przeczytać na stronie internetowej. To dobra firma, która załatwia wszystko szybko i porządnie. Zdecydowanie warto sprawdzić stronę internetową pod kątem innych usług Smaragd Express.