Domowe zasady dotyczące komentarzy

@Lije, jakiej przeglądarki używasz? Sam używam Google Chrome. Osobiście uważam, że ta przeglądarka jest o wiele przyjemniejsza w użyciu niż Internet Explorer. Google Chrome ma wbudowany moduł sprawdzania pisowni, również w języku niderlandzkim.

Reakcje typu: – Bez nas już by Was tu nie było – Myślę, że to jest nisko nad ziemią.
Równie dobrze możesz zauważyć, że bez bloga nie byłoby Cię tutaj.

Sukces tego bloga nastąpił właśnie dlatego, że istnieją zasady i nie ma konsultacji ani udziału wszystkich.
41000 odpowiedzi dowodzi, że zasady działają doskonale i bez konsultacji.

Jeśli ktoś zakłada bloga, to czy ma prawo ustalać jego zasady, czy nie?
Jeśli więc chcesz wziąć udział, musisz przestrzegać zasad. Łatwy.

Ale jak to często bywa, sukces ma wielu zwolenników i ojców.
Nagle ludzie myślą, że przepisy nie są już dobre, nie wystarczają lub powinny zostać zmienione.
Ludzie nagle myślą, że powinni uzyskać współdecydowanie lub że powinni najpierw skonsultować się.
Z tego powodu, ponieważ każdy chce mieć coś do powiedzenia, wiele inicjatyw już osiadło na mieliźnie.

Jeżeli ktoś naprawdę chce mieć coś do powiedzenia to polecam założyć własnego bloga. Następnie możesz pozwolić wszystkim na udział i konsultacje, jak chcesz. Po prostu zobacz, co się stanie.

Nie mam problemu z przepisami. Ja też czasem je łamię, ale da się z tym żyć, jeśli coś nie zostanie opublikowane, bo nie jest zgodne z regulaminem.

Dlatego też Thaiblog, nie dajcie się namówić na konsultacje i uczestnictwo, a moderatorom - tak trzymajcie.

Życzę dalszych sukcesów

Z powodu Belga

Drogi Dicku,

W rzeczywistości opowiadasz się za tym, aby nie używać (holenderskiego) modułu sprawdzania pisowni. Nie zgadzam się z tym. Że pomimo - jak już wskazałem - moduł sprawdzania pisowni nie pomaga w -w formach czasownika - poprawnym d lub t.

1. Samo zauważenie wszystkich moich czystych literówek i poprawienie ich zajmuje mi dużo czasu i nie mogę tego zrobić bezbłędnie; Po prostu nie zawsze zauważam wszystkie literówki. Napisałem kogoś o imieniu Willem i przeliterowałem Willem. Ja, który naprawdę wiem, że ludzie naprawdę lubią, gdy ich imię jest napisane poprawnie, nie zauważyłem tego błędu. Nie mam talentu do bycia nauczycielem. (Byłem nauczycielem matematyki, ale to zupełnie inny przedmiot). Komputerowy moduł sprawdzania pisowni wykonuje swoją pracę szybko i dobrze. Przynajmniej mój komputerowy moduł sprawdzania pisowni w tekście angielskim (wbudowany w mój e-mail) działa.

Nawiasem mówiąc, jeśli popełnisz błąd podczas pisania i wpiszesz inne istniejące słowo, moduł sprawdzania pisowni go nie zauważy, ale zauważysz to, gdy przeczytasz je ze zrozumieniem.

2. Właściwie to zbyt szalone jak na słowa, których ortografii nie nauczyłam się w szkole (a potem po prostu opuszczam podstawówkę, którą prawie nie widywałam w środku przez wojnę). Nauczycielowi niemieckiego zależało na wyjaśnieniu, czym są przypadki. Powinni byli mi to powiedzieć w podstawówce. Ponownie: prawie nigdy go nie miałem (i nie było to wyjątkiem wtedy i tam). Panna Dutch nie była lepsza. D i T, wymyśliłem dla siebie zasady na podstawie tego, co przeczytałem. Panna Dutch najwyraźniej nie potrafi czegoś wyjaśnić; ich historia jest zawsze ociekająca „wyjątkami”. Cóż, pracuję przez analogie, więc nie masz wyjątków.

Dla kompletności przytoczę tutaj „moją” pisownię tzw. imiesłowów biernych. Po prostu używając czasu przeszłego piszę d lub t. Jeśli tego nie robię, to znaczy, że od jakiegoś czasu nie zwracałem uwagi (i zostawiam komunikat o błędzie przy sprawdzaniu ze zrozumieniem; to jest problem korekty ze zrozumieniem; korekty, ale bez zrozumienia, tylko skupiając się na błędach ortograficznych, mogę zrobić to źle).

Sposób, w jaki piszę d i t, wydaje się odpowiadać temu, jak powinno to być zrobione oficjalnie. Ale jeśli tak jest, to nie można powiedzieć, że sprawa jest trudna do zrozumienia. W jaki sposób holenderscy dyrektorzy szkół i nauczyciele faktycznie zarabiają pieniądze? Czy materiał dydaktyczny jest bardziej skomplikowany niż to konieczne? Kontrastuje to z tym, co robi (dobry) nauczyciel matematyki; Już mówiłem: to jest zupełnie inny zawód.

Pamiętaj: twierdzę, że byłoby to łatwe do zrozumienia, nie twierdzę – słusznie nie – że łatwo jest również zawsze umieścić juste d lub t (lub dt). To jest właśnie powód, dla którego (między innymi) wspomniany w moim poprzednim e-mailu doświadczony pedagog, który ma doktorat z psychologii, chce się pozbyć tego kłopotu z tymi „d” i „t”. W rzeczywistości edukacja w języku niderlandzkim jest utrudniona przez ten kłopot z tymi d i t (kolejny piękny kwiat w krainie pisowni).

3. To równie szalone, że przez całe życie szkolne nie nauczyłem się o wielu innych zasadach, takich jak to, co pisze się wielką literą, a co nie. Piszę „Holandia” (nawet jeśli to słowo nie jest na początku zdania, z dużej litery). Musi, rozumiem. Ale czy powinno to być również „Miss Dutch”? I czy ma to być Noord-Holland z myślnikiem czy bez, z dwiema dużymi literami czy tylko z jedną?

A Żyd? Jeśli mówisz o Żydach i muzułmanach, to nie, bo wtedy mówisz o religiach, a mówisz o Żydach i Rzymianach, bo wtedy mówisz o narodach? A Grecy i Rzymianie mieli bogów, a „my” mamy Boga?

Oczywiście musiałem pisać dyktanda (albo dyktanda?). Wywołana atmosfera, w której trzeba było to zrobić, była całkowicie zepsuta iz pewnością nie była uzasadniona dydaktycznie. „Machinerieen”, jak to się pisze? Z diaerezą, wiem, ale poza tym nadal nie wiem. W wyniku czego? Bo (nie dlatego, że) za każdym razem, gdy musiałam pisać ją od nowa, przypominałam sobie tylko to, co wahałam się między poprzednią. Naciąganie sprawy i tym samym wystawianie ocen niedostatecznych wraz z wyrzutem: „Nie jesteś taki głupi, bo jesteś dobry z matematyki, więc to niechęć”).

A potem: niektóre słowa piszecie razem, inne nie, albo z „-” pomiędzy (lub wcale). Mój moduł sprawdzania pisowni nauczył mnie w międzyczasie – a nie mój ówczesny nauczyciel angielskiego – że w języku angielskim prawie zawsze pisze się dwa słowa, nawet jeśli prawdopodobnie trzeba napisać razem odpowiednie holenderskie słowo (np. „sprawdzanie pisowni”) . I musisz napisać „angielski” i „holenderski” (wielkimi literami). Sprawdzanie pisowni jest lepszym nauczycielem niż mój nauczyciel holenderskiego lub mój nauczyciel angielskiego.

4. Jeszcze się to nie zdarzyło, ale musiałem szukać w internecie poprawnych zasad pisowni dla niderlandzkiego. Mam przysłowiowego młodszego brata przeszukującego internet. To samo dotyczy najwyższego stopnia funkcji pomocy. Nie wierzę, że mogę uzyskać poprawne znaki (diaereza, umlaut, akcent z daszkiem itp.) za pomocą funkcji pomocy. W związku z moimi doświadczeniami z nieuniknioną niechęcią, być może w dającej się przewidzieć przyszłości wreszcie się za to zabiorę.

Mogę też zdecydować się na dalsze poszukiwanie holenderskiego narzędzia do sprawdzania pisowni.

W każdym razie: nie podzielam Twojej opinii, że tak naprawdę tylko „chciane” słowa są trudne do przeliterowania. Zaktualizowany nie było słowem, którego szukałem w moim poprzednim e-mailu. Dlaczego piszę to (półangielskie) słowo w ten sposób? Ponieważ kiedyś moja uwaga skupiła się na tej kategorii półangielskich słów (a moja uwaga skupiła się na słowach, w których - w złożeniu - dwie samogłoski kończą się bezpośrednio po sobie), a potem wymyśliłem dla siebie inną regułę pisowni. Wtedy przynajmniej zawsze piszę coś źle w ten sam sposób (a może przypadkowo źle, kto wie, albo z powodu oficjalnej reguły, która ma głupie - lub głupie - wyjątki (lub coś, co nazywam regułą zygzakowatą), wtedy czasami pisz poprawną pisownię, a czasami nie. Widzę, że jeśli w końcu uda mi się poprawnie przeliterować wszystkie słowa, celowo nie zawsze będę to robić. Naprawdę nie jestem wszechwiedzący przez cały czas, ale nie Nie trzeba używać wszystkich absurdalnych form arbitralności lub bezczynności.

5. A teraz o częstotliwości reform ortograficznych: w Holandii jest ona znacznie wyższa niż w Anglii (i stara pisownia wyrazów zmieniona w ich wymowie to też nie wszystko). Trudno jest określić, jak często pisownia musi być poprawiana, ale jeśli zakrztusiłeś się zbyt wysoką falą, następna fala, w której znowu się zakrztusisz, będzie oczywiście zawsze niewygodna. Nawiasem mówiąc, w czasach, gdy wprowadzano wszelkiego rodzaju irytujące przejściówki (kolejny kwiatek słowa w krainie pisowni), nastąpiła kolejna -dodatkowa-zmiana. Następnie niektóre nazwy kwiatów lub coś, co zostało wykluczone z pośredniego n, zostało mimo wszystko obarczone pośrednim n. Nie było ich tak wiele (używając zielonej księgi jako punktu odniesienia), ale wciąż...

W rzeczywistości ta rzecz pośrednia (kolejny jeszcze piękniejszy kwiat w krainie pisowni) jest przykładem tego, o czym wspomniałem powyżej, absurdalnej formy arbitralności.

6. Na szczęście błędna pisownia nie jest naruszeniem prawa, ale w sensie społecznym idzie się z niektórymi ludźmi nawet o pomyłkę. Nie wiem, jak ktoś inny sobie radzi, gdy wpisuje tekst na „Wordpadzie”, ale czasami przesuwam frazy, zamieniam teksty na nieco inne i tak dalej. Uważam, że ta umiejętność manipulowania fragmentami tekstu jest decydującą przewagą nad ręcznym pisaniem tekstów. Ale czasami coś pozostaje, na przykład słowo „staje się”. We wcześniejszej wersji było napisane, że się stajesz, w zmodyfikowanej wersji staję się ja. W rzeczywistości holenderska pisownia d i t jest szalona. „Słowo” i „słowo” znaczą to samo, wymawiasz te słowa tak samo, ale masz ich dwie pisownię, i och, biada, jeśli wpadniesz w pułapkę i nie wydostaniesz się z niej, zanim zrobi to ktoś inny. widział! Bez względu na to, jak genialny jest dany tekst, jeśli chodzi o cel, ten jeden błąd – który wykracza poza sens twojej historii – całkowicie cię zabija. Przynajmniej dla niektórych. Co niektórzy ludzie robią, czasami się zastanawiam. Cóż, mnie też czasem o to pytają.

Nawet w takiej historii z tysiącem (?) słów, bez szukania słów „pożądanych”, musiałem użyć liczby, z których musiałem odgadnąć poprawną pisownię. Następnie wybieram pisownię, taką jak „zablokowany”, a nie „zablokowany”. Możesz oczywiście powiedzieć „e”, po którym następuje „o”, co jest możliwe, w przeciwieństwie do „o”, po którym następuje „e”, ponieważ eo nie jest dyftongiem w języku niderlandzkim, a oe nim jest. Myślę, że to szalony zygzak (zygzak lub autorytet między myślnikiem).

A potem bez wątpienia poślizgnąłem się również kilka razy, nie zdając sobie z tego sprawy pod względem pisowni. Chciałbym zostać o tym poinformowany przez kontrolę komputerową.

7. Podsumowując i podsumowując: nieodbieganie od zalecanej pisowni jest oczywiście znacznie łatwiejsze z korektorem pisowni niż bez niego. Taki korektor pisowni jest nawet nauczycielem, choć niepełnym. A know-how zawsze otwiera oczy. Porównaj to z radarem. Z wiosłem pływa się lepiej, ale oczywiście nie przy zamkniętych oczach.

Z wielkim uznaniem za Twój wkład w blog dotyczący Tajlandii i widzę, że doceniasz więcej osób niż tylko ja, Lije.