Dzielnica Hot w Chiang Mai jest „fajna”
Park Narodowy Ob Luang
„Gorąca dzielnica” znajduje się w prowincji Chiang Mai, na południe od Hang Dong. Łatwo do niego dotrzeć z miasta Chiang Mai i na pewno warto wybrać się na (dniową) wycieczkę.
Jadąc autostradą 108 możesz zacząć od wizyty w wiosce Ban Rai Phai Ngam, która znajduje się 4 km od głównej drogi. Miejscowość słynie z wysokiej jakości ręcznie tkanej bawełny. Miejscowi tkacze często gromadzą się w domu nieżyjącego już Saengdy Bansita, znanego w całym kraju artysty, który podjął inicjatywę pozyskiwania barwników z naturalnych materiałów. Unikalne płótno jest naprawdę warte zatrzymania.
Jedź dalej autostradą 108 do końca i skręć w lewo w autostradę 1130. Dojedziesz do sztucznego DoiTao jezioro, w którym można schłodzić stopy w wodzie lub nawet popływać, możliwe jest również wypożyczenie łodzi lub rafting. Jezioro Doi Tao jest częścią Parku Narodowego Ob Luang i zostało utworzone dla tamy Bhumibol w prowincji Tak.
Doi Tao więcej
Wąwóz Ob Luang
Park Narodowy Ob Luang słynie z wąwozu Ob Luang, otoczonego lasami tekowymi i górami, przez który kaskadami przepływa mały strumyk. w sezon deszczowy ten mały strumień może zamienić się w rwący zbiornik wodny, a sam kanion jest dobry na tajemnicze echa. Odwiedzający mogą dostać się z jednej strony wąwozu na drugą przez mały wąski mostek, ale osoby z lękiem wysokości będą miały trudności. Pobliskie gorące źródła zapewniają orzeźwiającą kąpiel stóp dla miłośników pieszych wędrówek.
Park Narodowy Mae Tho
Kolejnym pięknym parkiem do odwiedzenia, dostępnym również z autostrady 108, jest Park Narodowy Mae Tho. Park znajduje się około 160 mil od Chiang Mai, obok Parku Narodowego Ob Luang do autostrady 1270, a następnie na północ. Droga do parku jest nieutwardzona i prowadzi przez głębokie wąwozy i zbocza gór, zaleca się samochód w dobrym stanie i mocne serce. Ale wynik może być. Krajobraz jest piękny, wodospady robią wrażenie, a punkt widokowy na Doi Mae Tho słynie ze wspaniałego widoku na pola ryżowe Karen. Najwyższym punktem tego pasma górskiego (1699 metrów) jest Doi Gew Rai Hmong w pobliżu Baan Paang Hin-Fon.
Nigdy nie zapomnę Hota.
Kiedyś byłam z koleżanką i zapytałam kogoś o drogę do Hot w czasach kiedy nie było internetu. Gorąco, gorąco, gorąco w każdym tonie, jaki mogłem wymyślić, ale żadne światło się nie zapaliło. Kolega też próbował wszystkich tonów i w końcu się udało. Hot było oddalone o 10 km, ale wciąż zastanawiam się, dlaczego ktoś nie może zrozumieć intencji języka, ale z drugiej strony są miliony osób, które wymawiają R jako L. Brak możliwości lub chęć zrozumienia jest ukrywaniem braku IQ i myślę, że istnieje wiele badań na ten temat.
Jeśli chodzi o wymowę, nie ma tu miejsca na błędy, nazwa to ฮอด (h-oh-d) lub po prostu „gorąca” wymawiana półtonem. Długość samogłoski jest również wyraźna, „oh”, więc niewiele można z tym zrobić źle. Szczęśliwy traf, ponieważ angielska pisownia często zamienia długie samogłoski w krótkie: โรง oznacza wtedy rong zamiast „roong”, dobrze znane miejsce นาน to wtedy Nan zamiast „Naan” itd.
Co najwyżej mogę sobie wyobrazić, że kontekst nie był jasny: co gorące? Jak to, co? Kto, co jest na topie? Osoba, sklep, hotel? W każdym razie, ampheu hot (dzielnica gorąca) powinno być jasne. Ale równie dobrze możesz od razu zapytać po tajsku: „ampheu hot yoe thie nai (na khrap)”: gdzie w tej dzielnicy jest gorąco? Myślę, że nawet przy kilku nieco błędnych tonach i długościach samogłosek powinno to być zrozumiałe. Oczywiście najpierw nawiąż przyjacielski kontakt: „przepraszam pana, czy może mi pan pomóc?” Albo „cześć” albo coś, niespodziewanego „hej, gdzie jest…?” Oczywiście, nie krzyczy się przy nieznajomych. Chyba, że ktoś ma „problem z IQ”?
Internet czasami może zawieść, ale dla tych, którzy mieszkają mniej więcej w Tajlandii, nauka czytania po tajsku jest przydatna. Potem po prostu czytasz nazwy miejsc w języku tajskim. Na przykład z książeczką dotyczącą pisowni i gramatyki niderlandzko-tajskiej naszego Ronalda Schütte. 🙂
Rob, ฮอด Gorący zaczyna się od spółgłoski niskiej klasy -h-, następnie (bardzo) długiej samogłoski -oh- i na końcu miękkiej -t-. To drugie oznacza, że jest to „martwa” sylaba. Ma więc ton opadający i nie ma tonu średniego. Jeśli wymówisz to jak angielskie „hot”, żaden Tajlandia nie zrozumie, co masz na myśli.
Dziękuję za wyjaśnienie Tini. Znaliśmy tylko angielski „hot”.
Ups, dzięki, Tino. Głupio ze mnie, tak to oczywiście sylaba martwa, a nie żywa, więc nie ma tonu średniego, tylko opadający (jak w komendzie: TAK! NIE!). W języku angielskim O jest bardzo krótkie i nie przypomina dźwięku „oh”. Więc rzeczywiście nie wymawiaj tego po angielsku... chociaż angielska pisownia (gorąca) sugeruje tę sugestię z powodu utraty zarówno długości samogłoski, jak i tonu..
Fonetycznie lepiej zapisane jako hôht (gdzie T na końcu jest w połowie zniknięte, więc na końcu nie ma dobitnego T ani D).
Wymawiając sylaby, należy również wziąć pod uwagę, że ostatnia spółgłoska często nie jest uzupełniona. Zatem gdy jest gorąco, przód języka powinien przez chwilę przylegać do podniebienia. Nie kończ tego t.
W przypadku słowa przypominającego grzbiet, tył języka na chwilę zwisa z podniebieniem. Nie kończ tego k.