W okolicach Pattaya

Nadeszła pora na moją coroczną wyprawę do Laem Chabang, aby złożyć papierowy dowód dla SVB, którym wciąż żyję, w regionalnym biurze SSO, aby mieć pewność comiesięcznego AOW.

Jest to przyjemna, spokojna jazda około 20 kilometrów na Sukhumvit Road na północ. Poranne godziny szczytu mamy już za sobą i nie ma naprawdę dużego ruchu. Im bliżej jestem celu, tym więcej widzę ciężarówek z kontenerami, bo Laem Chabang to największy port kontenerowy w Tajlandia.

Miasto portowe

Ten port jest również jednym z 25 największych na świecie, z ponad pięcioma milionami kontenerów rocznie, w porównaniu z Rotterdamem, gdzie każdego roku przetwarza się dwa razy więcej kontenerów. Rotterdam, powiadam? Teraz właściwie wolałabym pojechać do Rotterdamu, a nie do portu, tylko do De Kuip. 8 kwietnia mój dawny ukochany z dzieciństwa Herakles Almelo, gdzie kiedyś krótko grałem w piłkę nożną na A1, zagra tam finał pucharu. Takie myśli przyszły mi do głowy, gdy zobaczyłam te wszystkie pojemniki.

Wizyta w SSO to już formalność, w ciągu pięciu minut pożegnałem sympatyczną panią na rok i znów byłem na dworze. Właśnie z powrotem na Sukhumvit Road i byłbym z powrotem w domu w mniej niż pół godziny, ale decyduję się na inną trasę.

Tajska wieś

Wyjeżdżam z Laem Chabang „tylnymi drzwiami” i jadę na wschód. Zobaczę, gdzie dotrę, nie znam tej drogi, nie mam GPS-a i polegam na swoim wyczuciu kierunku (patrz położenie słońca), żeby wrócić gdzieś do Pattaya.

Po minięciu kawałka Laem Chabang z kilkoma magazynami kontenerów docieram do prawdziwej tajskiej wsi. Piękna kręta droga, która okazuje się prowadzić do wioski Takhian Tia. To raczej osada, bo widzę kilka domów, ale nie ma szkoły, nie ma większych sklepów.

Po prostu trzymaj się drogi. Od czasu do czasu widzę samochód, ale nie widzę żadnych domów. Niemal niekończące się lasy palmowe (kokosowe), potem pola z różnymi uprawami i okazjonalnie rolnik lub kilka osób pracujących na roli.

Potem wielka droga (później okazuje się, że to „3”), gdzie zjeżdżam pod dno i muszę dokonać wyboru. Jedź główną drogą w kierunku Pattaya lub kontynuuj drogę, która, jak się wydaje, obiecuje znowu dużo zieleni. Jadę prosto i po wielu kilometrach docieram do nadal dobrej drogi, ale przez bagnisty teren w pobliżu jeziora.

Brak paliwa

W międzyczasie zdaję sobie sprawę, że nieskończoność może teraz stać się mniej nieskończona, ponieważ wskazówka mojego wskaźnika paliwa zbliża się teraz do czerwonej strefy zagrożenia w zastraszająco szybkim tempie. Trochę mniej uwagi na piękny krajobraz ze wzgórzami wokół Pattaya w oddali, teraz świecąca słońcem świątynia na jednym z tych wzgórz i tylko trochę ostrożniejsza jazda krętą drogą wokół tego jeziora.

Nie chcę myśleć, że zabraknie mi tu benzyny, mam przy sobie telefon komórkowy, ale wyjaśnij mi, gdzie dokładnie jestem. W końcu, a teraz z igłą głęboko w czerwonej strefie, jestem z powrotem w cywilizacji. Mijam pięknie zagospodarowany klub golfowy Burapha i Laem Chabang International Country Club, a potem, ku mojej uldze, docieram na stację benzynową Caltex. Zbiornik rzeczywiście był, poza kilkoma kroplami, prawie pusty.

Z pełnym bakiem znowu zjeżdżam z głównej drogi i jadę przez wieś przez długi czas, potem piję kawę w innej wiosce i zanieczyszczam powietrze cygarem. Naprawdę nic specjalnego, ta przejażdżka, ale lubię tajskie życie na świeżym powietrzu, tak blisko dużego miasta i to jest dla mnie wystarczająco wyjątkowe

Golf

W końcu docieram do wioski Khao Mai Kaeo i myślę, że to już wystarczająco daleko, teraz znów na zachód w stronę Pattaya. Mijam Pattaya Country Club & Resort, potem Siam Country Club, oba z pięknymi polami golfowymi.

Natknąłem się już na cztery pola golfowe, ale w regionie Pattaya jest ich więcej. Pattaya Mail, anglojęzyczny tygodnik, co tydzień ma cały program dla golfistów. Codziennie (!) gdzieś w promieniu około 20 kilometrów wokół Pattaya odbywa się duży lub mały turniej. Raj dla prawdziwych pasjonatów.

Następnie wzdłuż zbiornika Mabprachan, zaopatrzenia w wodę dla regionu, także piękną drogą z rozsianymi tu i ówdzie okazałymi domami i parkami willi. Dla kogoś, kto nie chce mieszkać w mieście Pattaya, pięknej alternatywnej dzielnicy mieszkalnej. Przejeżdżam przez wioskę Pong i chwilę później znowu zderzam się z brutalną rzeczywistością.

Wypadek drogowy

Już z daleka widzę migające czerwone i niebieskie światła, wypadek drogowy! Niezrozumiałe, bo na drodze jest naprawdę cicho, ale pewna Tajka została potrącona na swoim motorowerze. Leży w kałuży krwi, obecni są pracownicy medyczni i inni, ale obawiam się, że jest już dla niej za późno.

Raz po raz taka scena robi na mnie duże wrażenie i uświadamia jak niebezpieczny jest ruch uliczny w Tajlandii. Mam szczerą nadzieję, że ta pani będzie żyła i wkrótce znów będzie mogła cieszyć się tajską naturą, tak jak ja. Nawiasem mówiąc, zdaję sobie sprawę, że ta pani prawdopodobnie nie jechała tym motorowerem dla przyjemności.