Z Sihanoukville do Kampot

Po kilku dniach korzystania z plaży Sihanoukville, fantastycznego zachodu słońca i ucztowania super świeżymi owocami morza z widokiem na morze, podróż przez Kambodżę trwa.

Za 5 dolarów autobus dowozi mnie w dwie godziny do uroczego miasteczka Kampot. Zarezerwowałem pokój w jedynej sześciopokojowej willi z czasów francuskich, zwanej „La Java Bleue” w pobliżu szerokiej rzeki Praek Tuek Chhu. Nazwa małego, ale bardzo schludnego kwatery pochodzi od francuskiej pieśni, tak słyszałem od właściciela.

Posłuchaj piosenki na www.youtube.com

Kampot to mniejsze, ale niezwykle przytulne i ciche miejsce z wieloma lokalami gastronomicznymi, które nie zostało jeszcze wybaczone przez masową turystykę. Miasto nie ma korków i

wciąż ma wiele fajnych możliwości turystycznych. Przy nabrzeżu przy rzece zacumowane są łodzie, które nocą są pięknie oświetlone i zapraszają do podziwiania zachodu słońca podczas żeglugi po rzece. Płacisz 5 dolarów za dwugodzinną podróż i możesz wypić drinka na pokładzie, jeśli chcesz. Inną możliwością jest wypożyczenie skutera i samodzielne zwiedzanie pobliskiego parku narodowego Bokor. A może przejazd do Kep, 20 kilometrów dalej nad morzem. Miejsce nie jest daleko od granicy z Wietnamem i można posilić się nowiutkim krabem, który jest podawany prosto z morza z koszyka rybnego. Nigdzie nie można zjeść świeższego kraba. Z Kampot jest to przyjemna jednodniowa wycieczka.

Czytałem to wszystko, ale teraz sam tego doświadczę. Nie zapominając oczywiście, że chcę też odwiedzić plantację pieprzu, bo pieprz z Kampot musi być niespotykanej jakości. Rozpoczęty dzisiaj wieczorem z dwugodzinną wycieczką łodzią po szerokiej rzece. Cieszyłem się zachodem słońca na szczycie pokładu i spokojem, jaki promieniuje wycieczka w wieczornym półmroku nad tą majestatyczną rzeką.

Aby uzyskać wrażenie, zobacz zdjęcie zachodu słońca zrobione z pokładu łodzi.

Przed podróżą powrotną wszystkie oświetlone łodzie gromadzą się przy zatoce, a jeśli przyjrzysz się uważnie, możesz zobaczyć świetliki w zaroślach. Dwie godziny później jesteś z powrotem w punkcie wyjścia, a tam na nabrzeżu liczne restauracje zapraszają do zaspokojenia burczącego już żołądka.

Umówiłem się dziś wieczorem z młodym człowiekiem, który za 25 $ dziennie będzie mnie woził swoim tuk tukiem, zwiedzi targ krabowy w Kep, wydobycie soli morskiej w okolicy i oczywiście wizytę na plantacji pieprzu, bo gdybym trzeba w to uwierzyć, papryka z Kampot numerem jeden na świecie. Będzie trochę szowinizmu, ale oczywiście chcę to zobaczyć i przetestować później w domu.

Nie czułem potrzeby targowania się o cenę wywoławczą z miłym młodym człowiekiem. Żyj i pozwól żyć. W tego rodzaju krajach, które nie są przeładowane bogactwem, nie powinieneś chcieć czerpać z niego jak najwięcej.