Rozgrzewająca tajska reklama (wideo)

Piękny filmik z równie pięknym przesłaniem (że zawsze należy wierzyć w dobro), podoba mi się to, może trochę dziwne jak na chłopca z ulicy, jak się dziś mówi, chłopca, który dorastał w trudnej, robotniczej dzielnicy w Rotterdamie Południowym. Ale im więcej treści w Małym Domku na Prerii, tym bardziej mi się podoba.

Może dlatego, że pokazuje, jak sprawy mogłyby potoczyć się na świecie, pomagając sobie trochę, zamiast bić się nawzajem w łeb. Bardzo mnie wzrusza, gdy widzę zdjęcie agenta w Ameryce kupującego buty dla włóczęgi, który nie ma butów i umiera z zimna. Bardzo podobał mi się także film, który został niedawno opublikowany tutaj na TB http://www.youtube.com/watch?v=xAqOJPoZTgA

Nawet jak jestem w Tajlandii staram się dać z siebie wszystko, bo przecież każdy wie, że w Tajlandii jest mnóstwo biedy, to jak zobaczę matkę z dzieckiem żebrzącą na kładce w Bangkoku to coś daję, prawda? Muszę i to nie dla świata zewnętrznego, ale po prostu dobrze się z tym czuję.

Szkoda, że ​​żona mnie przed tym ostrzega, uważajcie, bo czasem to nie jest prawda.
Podobnie jest w przypadku tego filmu, który dotyczy ubezpieczeń na życie. Nie ma ich zbyt wiele na świecie, ale to nie zmienia faktu, że teledysk jest bardzo piękny. Wolę to od tej tajskiej telenoweli pełnej krzyków i kłótni, morderstw i zabójstw.

Jutro po raz pierwszy zobaczyłem tę reklamę w telewizji. Wzruszające, nawet łzy napłynęły mi do oczu.
Mam kilku psów, a ten brązowo-biały wygląda dokładnie jak jeden z moich najlepszych przyjaciół.
Ale cóż, w końcu to dobrze zrobiona reklama.
Teraz jedyne, co pozostaje, to to, że Yingluck i Suthep, a także reszta tajskiego rządu i najwyżsi sędziowie również obejrzeli tę reklamę.
I już nie o swoich, zawsze od razu zaczynałam myśleć.
Będziemy jednak współpracować, aby pomóc Tajlandii stanąć na nogi.
Ale niestety, obawiam się, że będzie to również UTOPIA na przyszłość.
Ale historia przedstawiona w filmie zdecydowanie do mnie przemawia.
Kto czyni dobro, spotyka dobro – mówi stare holenderskie powiedzenie.
Wiedziałam to od mojej mamy od młodości, ale nie zawsze tak jest, ona też mnie przed tym ostrzegała.

Jana Beuta.