Pytanie czytelnika: Zarejestruj małżeństwo w Tajlandii?

Twoja żona straci obywatelstwo tajskie tylko wtedy, gdy zażąda tego od rządu Tajlandii. Nie sądzę, żeby wielu ludzi to robiło, a jeśli tak, to często dlatego, że inaczej nie mogą przyjąć innej narodowości.

Skontaktowałbym się zarówno z ambasadą Tajlandii w Holandii, jak iz ambasadą Holandii w Bangkoku. Chociaż zwykle jest odwrotnie (zarejestruj tajskie małżeństwo w NL zamiast holenderskiego w Tajlandii) nie będziesz pierwszy i oni dokładnie powiedzą ci, co masz robić. Prawdopodobnie (właściwie na 1%) holenderski dokument(y) będzie musiał zostać przetłumaczony na angielski (w Holandii) i zalegalizowany (przez holenderską ambasadę), a następnie ponownie przetłumaczony na tajski i zalegalizowany (przez tajskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych) .

To wszystko kosztuje czas i pieniądze, ale tak to już jest.

Podwójne obywatelstwo nie stanowi problemu. Mądrze byłoby, gdyby twoja żona złożyła wniosek o dowód osobisty w Holandii – oprócz paszportu. Następnie może użyć swojego tajskiego paszportu + holenderskiego dowodu osobistego, kiedy wyjeżdża z Tajlandii do Holandii. I używaj Holandii w/z jej holenderskiego paszportu.
Następnie może zostać w Tajlandii tak długo, jak chce, co pozwala jej zaoszczędzić 2.000 TBH na kosztach wyjazdu/powrotu.
Moja dziewczyna robi to od lat.

Tajlandia nie ma problemu z podwójnym obywatelstwem i cofnie obywatelstwo tajskie na żądanie.

Cześć Bachus,

Jak można wziąć ślub w obu krajach?
Jeśli jesteś już w związku małżeńskim w Holandii, musisz jeszcze przynieść dokumenty potwierdzające, że nie jesteś w związku małżeńskim pod względem stanu cywilnego. A może po prostu ponownie się ożenisz, jeśli już jesteś żonaty?

Jeśli bierzesz ślub w Holandii, ktoś wie, ile czasu upłynie, zanim otrzymasz (być może międzynarodowy) akt małżeństwa. Czy to są miesiące pracy, czy dni pracy?

Jeśli czytam wszystko w ten sposób, a moja dziewczyna/żona zostaje w Holandii, to najbardziej oczywistą rzeczą do zrobienia jest ślub w Holandii. Ponieważ z aktem małżeństwa jest również prawnie ważny w Belgii lub Niemczech. Czy to jest poprawne? BVD

Drogi Tjamuku,

Kobieta zamężna z Holendrem też NIE traciła swoich praw w przeszłości, po zarejestrowaniu tego małżeństwa w Tajlandii. Popełniasz tu błąd, myląc słowo małżeństwo z pojęciem narodowości. Twoja córka może zatem nadal kupować dodatkowe grunty. Nie straciła obywatelstwa tajskiego poprzez małżeństwo z farangiem. Nawet rejestrując to małżeństwo w Tajlandii. Chyba że sama zrezygnuje z tajlandzkiego obywatelstwa.

A co do siostry twojej sąsiadki z naprzeciwka, która wyszła za Japonczyka: kupiła ziemię i przekazała ją na rzecz dzieci sąsiada. W skrócie: ciocia kupuje ziemię swoim siostrzeńcom/siostrzenicom. Co to ma wspólnego z jej małżeństwem z Japończykiem??? Ona po prostu bardzo współczuje tym dzieciom!

Pytanie Fransa brzmi: czy jego żona będzie miała potem problemy, jeśli zarejestrują swoje małżeństwo w Tajlandii? Odpowiadasz na to pytanie kontrpytaniem o przydatność rejestracji. Myślę, że Frans sam decyduje, co ma dla niego sens.

Jeśli chodzi o posiadanie podwójnego obywatelstwa, prawdą jest, że jego posiadanie nie skończy się szybko: nie o to w ogóle chodzi. Trwa dyskusja nad rejestracją podwójnego obywatelstwa. Posiadanie podwójnego obywatelstwa trwa, np. przez urodzenie. Lub poprzez kursy i egzaminy oraz uzyskanie holenderskiego paszportu. Zmiany polegają na tym, że gmina nie rejestruje już obu narodowości w rejestrze urodzeń wzgl. GBA. Ktoś zostanie poproszony o wybór. Ale zachowują oba paszporty/narodowości. Tak jest, a nie inaczej. Poza tym to jeszcze nie tak daleko.

Własność ziemi w Tajlandii przez Tajkę poślubioną cudzoziemcowi

W ostatnich tygodniach toczyło się wiele debat na temat ważności praw własności do ziemi obywateli Tajlandii, którzy są małżeństwem z obcokrajowcami. Kontrowersje wynikają z twierdzeń, że wszyscy obywatele Tajlandii, którzy są małżeństwem z obcokrajowcami, będą badani przez władze w Departamencie Ziemi. Wynika to z faktu, że ich prawo do posiadania własnego domu może zostać unieważnione, jeśli zostaną uznani za pełnomocnika ich zagranicznego małżonka. Można by to wykazać, gdyby obywatel Tajlandii nie był w stanie udowodnić, że posiada wystarczające środki na zakup.

Historia prawa własności dla zagranicznych małżonków

Aby nadać temu poglądowi pewien kontekst, kiedy małżonek z Tajlandii kupuje nieruchomość w Tajlandii, para musi złożyć wspólne pisemne oświadczenie w Departamencie ds. Obywatel Tajlandii, zgodnie z definicją zawartą w tajlandzkim kodeksie cywilnym i handlowym. Zasadniczo oznacza to, że małżonek będący cudzoziemcem nie miałby w przyszłości żadnych praw ani roszczeń do tego majątku. W rzeczywistości rozporządzenie to obowiązuje od 1999 r., kiedy to Ministerstwo Spraw Wewnętrznych wydało List Deklaracyjny, a zatem nie jest to do końca rewelacja. Wielu obcokrajowców, którzy są małżeństwem z obywatelami Tajlandii, zdaje sobie sprawę z tego wymogu.
Zwykle cały majątek nabyty przez męża i żonę po ślubie uważany jest za „własność małżeńską” lub „wspólność majątkową” i na ogół w przypadku śmierci lub rozwodu jest dzielony równo pomiędzy mężem i żoną. Prezenty dla jednego z małżonków uznaje się jednak za „własność odrębną” małżonka. Ponownie dobrze wiadomo, że zakup nieruchomości uważany jest za „własność odrębną” lub „własność osobistą” tajskiego małżonka. Nie jest to aż tak niezwykłe, biorąc pod uwagę fakt, że obcokrajowcy, poza pewnymi warunkami, nie mogą posiadać ziemi w Tajlandii.

Problem w sporze

Więc skoro tak jest, pozostaje pytanie. Ponieważ jest to uważane za prezent dla tajskiego współmałżonka, władzom wydaje się trudne twierdzenie, że pieniądze wykorzystane na zakup nieruchomości zostały przekazane tajlandzkiemu małżonkowi jako nominatowi. Wydaje się niepraktyczne, aby jakikolwiek urzędnik krajowy ustalał, czy takie fundusze rzeczywiście zostały przekazane jako prezent lub podstępnie w celu posiadania własności.

Wyjątki od własności nieruchomości przez cudzoziemców

Zasada przewidująca pełną własność ziemi przez tajskiego małżonka dotyczy wszystkich tajlandzkich małżonków lub cudzoziemców, nawet jeśli małżeństwo zostało zawarte w innym kraju lub jeśli małżeństwo jest konkubinatem.
Zasada dotyczy jednak tylko gruntów i istnieje kilka wyjątków od tej reguły:
•Cudzoziemcy mogą posiadać budynki i struktury fizyczne na ziemi. Oznacza to, że jeśli Tajlandczyk i zagraniczny małżonek kupują ziemię z domem, para może współpracować z prawnikiem, aby nadać obcokrajowcowi prawa do domu;
•Cudzoziemcy mogą posiadać do 49% praw własności do wspólnot mieszkaniowych, pod warunkiem spełnienia kilku wymogów; I
•Cudzoziemiec może posiadać udziały w ziemi, korzystając z szeregu zarejestrowanych instrumentów, takich jak odpowiednio dzierżawa, najem lub użytkowanie.

Podstawa prawna tej ustawy

Po raz kolejny uzasadnienie dla tej zasady zapewniającej, że tajlandzcy małżonkowie są właścicielami 100% ziemi, istnieje, ponieważ cudzoziemcy zasadniczo nie mogą posiadać ziemi w Tajlandii. W Tajlandii istnieje pewien stopień ksenofobii, jeśli chodzi o prawa własności ziemi. Ten aspekt nie jest tutaj sporny, ponieważ nierzadko w krajach rozwijających się, takich jak Tajlandia, ochrona ich praw do ziemi nie jest niczym niezwykłym. Kwestia leży jednak w podstawowym nacjonalistycznym prawie obywatela Tajlandii do posiadania własności we własnym kraju, niezależnie od tego, kogo może chcieć poślubić.
Ponieważ małżeństwo ma być związkiem dwóch osób, sugerowanie, że jeden z małżonków nie może przynosić korzyści drugiemu, jest niepraktyczne, ponieważ może się wydawać, że działają jako pełnomocnik. Rzeczywiście, prawo w Tajlandii, zarówno w kodeksie cywilnym i handlowym, jak iw kodeksie ziemskim, dopuszcza i uznaje koncepcję prezentów dla małżonka. Jakiekolwiek pojęcie odrzucające takie prawo można spotkać jedynie w wyjątkowych okolicznościach, takich jak na przykład przypadki bezpodstawnego wzbogacenia. Jednak obowiązkowy wymóg podpisania oświadczenia w urzędzie ds. gruntów stwierdzającego, że nieruchomość będzie w całości należeć do obywatela Tajlandii, w każdym razie utrudniłby udowodnienie takich przypadków. Wygląda na to, że pod koniec dnia obywatel Tajlandii nadal będzie właścicielem ziemi. Ponieważ władze podjęły już istotne kroki w celu zapewnienia, że ​​tak się stanie, wydaje się, że duch tajlandzkiego kodeksu gruntowego nie został w żaden sposób obejty, ​​jeżeli Tajlandka pozostająca w związku małżeńskim z obcokrajowcem chciałaby kupić majątek ze środków ofiarowanych przez współmałżonka.