Na wakacjach

Wreszcie z powrotem do domu. Sweetheart i The Inquisitor spędzili w Pattaya trzy długie tygodnie, jak prawdziwi wczasowicze. Ten „urlop” został ustalony dawno temu, De Inquisitor zaaranżował go w lutym. Z jakiegoś powodu chciał zostać dłużej w osławionym nadmorskim kurorcie, dlatego wybrał prawie nieznany mu hotel. Prywatny hotel.

Wybór ten podyktowany był jego położeniem. Na rogu Second Road i soi Yamato oraz fakt, że oferowany jest parking. Tak naprawdę znał ten hotel, ponieważ widział, jak budowano go jakieś dwadzieścia lat temu. Na drugim rogu ulicy znajduje się Bar Cudowny i często tam wtedy przesiadywał. Doświadczony na wielu legendarnych imprezach bar prowadził Belg, z którym się zaprzyjaźnił. I tak De Inquisitor zobaczył, jak pojawił się budynek, dość duży i wysoki jak na te lata, który stopniowo nabierał kształtu. Kiedy skończyłeś, zobaczyłeś imponujące lobby na dole, elegancko udekorowane czarującym oświetleniem. Inkwizytor pomyślał wtedy, że to musi być drogie.

W przypadku rezerwacji, w których kryteria takie jak parkowanie i płatność przy zameldowaniu są traktowane priorytetowo przez De Inquisitor, cena okazała się wyjątkowo korzystna. Prawie dziewięćset bahtów, okazja w środku centrum, wszystko łatwo dostępne, na piechotę lub przez te typowe otwarte taksówki.

Ale dwadzieścia lat to szmat czasu. Hotel jest już trochę zmęczony, piękne lobby zmieniło się w całodobową restaurację, przez którą trzeba cały czas przechodzić, parking okazał się piwnicą, która zalała pierwszy duży deszcz – źródło niepokój przez całe wakacje. Pokój wychodził na ulicę, a bar Wonderfull nadal ma muzykę na żywo do około XNUMX w nocy. Podwójne szyby okazały się niewystarczające, repertuar tych chłopaków jest raczej monotonny, co wieczór te same piosenki, ta sama kolejność.

Ale pomimo faktu, że klimatyzacja często nie działała, że ​​spray z toalety cieknie, a winda pilnie wymagała czyszczenia, De Inquisitor dobrze się bawił.

Soi Yamato, poczta soi, Beach Road, Second Road. Inkwizytor spaceruje po niej z nostalgią, myśląc o pierwszych latach spędzonych w Tajlandii, które miały miejsce dwadzieścia osiem lat temu. W rzeczywistości niewiele się zmieniło. Małe, hałaśliwe bary, w których nie ma kotów oprócz pań, które po tylu latach wciąż wołają do ciebie z nadzieją. Pralnie, które prześcigają się nawzajem. Salony masażu, w których żadna masażystka nie ma dyplomu. Małe restauracje, które celują w swoich rodaków: angielski, norweski, duński, francuski, niemiecki, włoski. Japońskie Yamato, od którego soi zawdzięcza swoją nazwę, nadal tam jest i znowu De Inquisitor nie będzie tam jadł.

Kanalizacja wciąż ta sama, bo przy każdym prysznicu trzeba przedzierać się przez wodę. Odpady nadal są wyrzucane na hałdy i utrzymują w środowisku ten typowy zapach. Ruch uliczny jest tak samo swobodny jak poprzednio, przejście przez Second Road nadal jest przygodą.

sattahipbeach / Shutterstock.com

Walking Street pozostaje atrakcyjny zarówno dla kochanka, jak i De Inquisitor. Zespoły na żywo są znacznie lepsze, jak teraz w który przejął rolę Lucyfera. Bezsenność, gdzie słodziutka w swoim entuzjazmie kupuje butelkę wódki, „teraz trzeba tylko zamówić colę” – nie zdając sobie sprawy, że cena butelki wódki jest pięć razy droższa niż w sklepie. A my stajemy się tak pijani, że kończymy później w Ice-Bar. Tak zimno, że po pięciu minutach De Inquisitor musi wyjść pomimo drinka. Potem do niesłychanie małej tureckiej knajpki na kebaby, abyśmy odzyskali równowagę i mogli jechać dalej.

Udajemy się też do soi Bua Kao, pełnego barów i restauracji. Inkwizytor znów jest nostalgiczny, wciąż wiedział, że ta ulica to pustkowie: bez nawierzchni, bez budynków. Do Dre's Bar, żeby obejrzeć mecz piłki nożnej. I gdzie trzeba się szybko napić, bo tu jest po belgijsku: „proszę piwo, a reszcie też”. Docieramy do dwóch meczów, ale trzeci mecz utkniemy po drodze.

W soi LK Metro. Tam, gdzie idziemy do GoGo i bawimy się z nadmiernie entuzjastycznym farangiem, który doprowadza panie do szaleństwa, tylko Inkwizytor czasami chce wiedzieć, ile wyniósł jego rachunek. Tu kolejny bar, tam bar i nagle De Inquisitor widzi, że belgijska drużyna piłkarska już występuje w telewizji – tu wszystkie bary są pełne ekranów. Wesoło szukamy strategicznego miejsca w bardzo dużym open barze pomiędzy masami. I wydaje się, że ta masa składa się prawie wyłącznie z Anglików… Nie trwa to dziesięć minut, a już na ulicy toczy się bójka między dwoma mężczyznami. Och, zaczynamy. Pomimo tego, że De Inquisitor zachowuje zimną krew, spontanicznie zaczyna kibicować belgijskiej bramce. Ups.

Ale patrz: „Nie ma problemu, człowieku”. „wszystko w porządku, nie martw się”. Po meczu De Inquisitor otrzymuje kilka mocnych klepnięć po ramionach wraz z serdecznymi „gratulacjami”.

Cóż, Anglicy, wciąż są dziwnymi draniami, kiedy się napiją.

I zamienił Inkwizytora w Megabreak. Po wcześniejszym umówieniu się za pośrednictwem tego bloga. Gringo jest tam stałym bywalcem. Miło cię poznać, teraz widzisz twarz i osobowość za blogami. Nie bawimy się w bilard – Inkwizytor jest pod wrażeniem otoczenia, niezliczonej ilości stołów bilardowych. Grają też w „Dziewiątkę”, my, amatorzy, gramy w ósemkę. Oto na pewno lepsi gracze. W każdym razie miłe spotkanie, które powtarza się kilka dni później, De Inquisitor ma kolejną miłą znajomą.

I tak mijają dni, miło i leniwie nic nie robiąc, dużo śpiąc, dużo chodząc do restauracji, że De Inquisitor przytyła cztery kilogramy, słodziutka nie chce się ważyć, bo za dzielnie je z och tak obszernej Oferta w Pattaya. Jednak zauważasz, że rozrywka musi się dostosować, jest znacznie mniej ludzi z Zachodu niż wcześniej. Turystyka grupowa z sąsiednich krajów Azji Południowo-Wschodniej jest ogromna, ale mają one zupełnie inny model wydatków. A zwłaszcza wielu Hindusów, którzy zawsze umawiają się z trzema lub czterema mężczyznami, ale ignorują bary. Oznacza to, że na wielu fasadach widnieją napisy: „przejąć biznes”. Hotele, centra handlowe i ciekawe miejsca korzystają z tej masowej turystyki, ale mniejsze placówki gastronomiczne muszą ciężko pracować, aby przetrwać.

My sami nie uprawialiśmy prawdziwej turystyki. Tak, po prostu usiądź na plaży, bo mówią, że tam jest słodko i smacznie ale oferowanie rzeczy takich jak Sanktuarium Prawdy, Nong Nooch, Wielki Budda, Jom Tien… nie, robiliśmy już tego wystarczająco dużo w przeszłości.

Jednak De Inquisitor jest zmęczony miejskim zgiełkiem, zgiełkiem, zupełnie innym biorytmem, który musimy utrzymać. Budzenie się późno, bardzo późno w łóżku, niezrównoważone. I przez ostatnie pięć dni przenosimy się na wschodnią stronę Sukhumvit Road. New Dao Resort znajduje się w pobliżu dzielnicy, w której mieszkał przez dziewięć lat. Inkwizytor i słodziak zwykle zawsze tu zostają, kiedy przyjeżdżają do Pattaya. Basen przed pokojem, doskonała kuchnia, genialny personel. I możemy powspominać z wieloma przyjaciółmi, których wciąż tu znamy. I oglądaj piłkę nożną w Holland-Belgium House, jako dodatkową zaletę: mają tu śledzie! Cukierek trafia do jej siostry, która mieszka w pobliżu na cały dzień. Inkwizytor potajemnie używa go, by zrobić sobie popołudniową wycieczkę do okolicznych barów i widzicie, musiał przyjść dużo wcześniej, ponieważ prawie wszyscy go jeszcze znają.

Zadowoleni iz naładowanymi bateriami możemy iść do domu.

A dom, tak, jest tutaj, w Izaanie.

Ta nieestetyczna wioska pośrodku natury. Ze wszystkimi swoimi wadami, ale także ze wszystkimi przyjemnościami.

Przyjemności w postaci ponownego zobaczenia swojej kochanej córeczki, która pozostała pod opieką babci, bo musiała iść do szkoły. Dwa koty, które mruczą z zachwytu, trzy psy, które wciąż merdają ogonem po wielu przytuleniach. Jest bardzo zadowolona, ​​ponieważ jej hodowla krabów i krewetek przetrwała bez uszkodzeń. Inkwizytor jest zadowolony, ponieważ staw jest w porządku, nie ma uszkodzeń mienia i mienia pomimo ulewnych deszczy.

Nawet wady są brane za pewnik przez Inkwizytora. Jest wieczór Brazylia – Belgia i około zmierzchu zbliża się silna burza tropikalna. Głębokie czarne chmury powoli przesuwają się w naszym kierunku, nieco później wzmaga się wiatr. Potem czujesz nadchodzące deszcze i wtedy się zaczyna. Utrzymujące się bardzo intensywne opady deszczu. Inkwizytor już się tego obawiał i rzeczywiście, nagle moc zniknęła. Żadnego futbolu, to niemożliwe!

Ale Budda faworyzuje Inkwizytora, po krótkiej przerwie znów jest prąd.

A teraz, w niedzielny poranek, wciąż pada. Ale De Inquisitor siedzi ładnie i sucho na swoim tarasie. Patrzy na trawę, która urosła wysoko, ale nie może zjechać. Kochana pilnie robi wielkie porządki w swoim sklepie, wszystko jest myte, nawet duża lodówka. Pasierbica znów jest leniwa i chowa się w swoim pokoju. Cat Toulouse wciąż drażni się, przesuwając po klawiaturze laptopa. Wkrótce w menu pojawi się świeży szpinak, rarytas, który De Inquisitor właśnie znalazł w Udon Thani. Razem z serem Camembert - kanapki pachną w piekarniku.

Tak, wróciliśmy do domu. Pyszne!