W Tajlandii doświadczysz wszystkiego (50)

Dziś pięćdziesiąty odcinek. Naprawdę, kamień milowy dla tej serii, w której czytelnicy blogów dzielą się z nami zabawnymi doświadczeniami. Ale to jeszcze nie koniec, więc nie krępuj się i wyślij swoją historię o czymś wyjątkowym, zabawnym, ciekawym, dziwnym, poruszającym, ekscytującym lub zwyczajnym, czego doświadczyłeś w Tajlandii do redaktorów za pośrednictwem formularz informacyjny, ewentualnie z własnoręcznie wykonanym zdjęciem.

Po (nie)uczciwym losowaniu zaszczyt tego jubileuszowego odcinka przypadł od samego początku naszemu blogerowi, Albertowi Gringhuisowi, lepiej znanemu Wam jako Gringo. W 2010 roku napisał opowiadanie o przygodzie na rzece Kwae w prowincji Kanchanaburi, która od tego czasu była wielokrotnie powtarzana. Ale pozostaje piękną historią, która pasuje do tej serii i dlatego zafascynuje stałych i nowych czytelników.

To jest historia Alberta Gringhuisa

Niebezpieczna przygoda na rzece Kwae

Podczas wakacji w prowincji Kanchanaburi pojechaliśmy na północ wzdłuż rzeki Kwae. Po drodze wjechaliśmy do Parku Narodowego, zjedliśmy posiłek nad rzeką, obejrzeliśmy wodospad i odbyłem wycieczkę czymś w rodzaju motorowego kajaka po rzece. Podczas tego rejsu wpadliśmy na pomysł spędzenia nocy na miejscu, na łódce. Było wiele tak zwanych „tratw”, zobacz, jak duża tratwa beczek ropy, dlaczego zbudowano domy. Niektóre z tych tratw mają stałą koję, inne są holowane z bazy na noc do koi.

Wypożyczyliśmy tratwę ze stałą koją, z 4 pokojami, wszystkie bardzo prymitywne, ale daj spokój, chcesz coś w wakacje. Nasze bagaże trzeba było ciągnąć z samochodu po długich schodach i kilku rampach na drugą tratwę, która miała nas zabrać do rezydencji oddalonej o milę lub dwie. Tratwa, która nas przewoziła, była podłączona do tratwy domowej, która była wyposażona w małą kuchnię, dwa stoły jadalne, talerze, sztućce itp. na obiad. Po drodze od sąsiada odebrano też wieżę stereo z telewizorem, abyśmy mogli wieczorem pobawić się w karaoke.

Tratwa domowa była dobrze zakotwiczona na brzegu, około 5 metrów od łodzi w dniu przyjazdu. Moglibyśmy wskoczyć do wody, a potem przejść się trochę po plaży. Mogliśmy też łowić ryby, ale to nie był sukces. W naszej toalecie z drewnianą podłogą przez szpary widziałem, że pod naszą muszlą klozetową zamontowano coś w rodzaju kosza na śmieci.

Tylko brudna pogawędka pomiędzy: mocz prawie natychmiast zmieszał się z szybko płynącą wodą, duża wiadomość i papier pozostały w koszyku. Woda opróżniała ten kosz, ale w taki sposób, że małe kawałki kupy zawsze trafiały do ​​wolnej wody. Za każdym razem, gdy się tamtędy przechodziło, można było zobaczyć rój ładnych, dużych ryb wokół tego ula, walczących o kawałek „pożywienia”. Nic więc dziwnego, że próby łowienia na zwykłe przynęty nie powiodły się.

Obiad i wszystko inne, na co mieliśmy ochotę (piwo, whisky, woda itp.) zawsze było starannie dostarczane motorówką. Ponadto regularnie przepływała łódź parlevinkera, która również oferowała wszystko na sprzedaż. Dodam, że z naszą tratwą domową była połączona jeszcze jedna tratwa domowa, na której spało 2 chłopców, którzy pomagali nam we wszystkich obowiązkach i załatwianiu spraw.

Bardzo przyjemny ten wieczór na tratwie transportowej, jedzenie było dobre, napoje lały się strumieniami, a im później, tym „lepiej” śpiewano i tańczono. Teraz tajskie śpiewanie to dla mnie czasem trochę za dużo, więc też trochę pospacerowałem. Zauważyłem, że woda płynęła znacznie szybciej niż po południu, a plaża całkowicie zniknęła. Woda płynęła wzdłuż koryta rzeki co najmniej o 50 centymetrów wyżej niż wcześniej. (Następnego dnia kierownik łodzi powiedział, że zdarzało się to codziennie z powodu elektrowni w górnym biegu rzeki, która wytwarza energię elektryczną z energii wodnej). Przez ten szybki nurt tratwa transportowa co jakiś czas trochę się poruszała i zerknąłem na liny cumownicze. Cóż, cumy, po obecnej stronie mocowanie było dobrze zrobione liną o grubości około cala. Po drugiej stronie podobna lina, zapętlona między deskami tratwy. Mwah, niezbyt dobrze, ale to jest Tajlandia, więc poszedłem dalej. O rany, gdybym tylko zwróciła na to większą uwagę! Chociaż gdybym to zrobił, inni pewnie by się ze mnie śmiali.

Dochodziła dwunasta w nocy, humory jeszcze dopisywały, ale stopniowo chcieliśmy rozbijać imprezę. Nagle ktoś krzyknął, kabel się zepsuł i rzeczywiście widziałeś tratwę po bieżącej stronie oddalającą się od tratwy domowej. Dwóch facetów szybko wskoczyło na tratwę domową, aby ponownie zabezpieczyć łódź, a ja szybko przedostałem się na przód. Ale nie można było tego powstrzymać, udało mi się chwycić poręcz tratwy domowej i próbowałem ustawić tratwę transportową z powrotem na miejscu. Cóż, zajęło to tylko kilka sekund. Szybka woda porwała tratwę i byłem do połowy w wodzie. Ryba obwąchała moje nogi – nieprzyjemne uczucie – iz wielkim trudem udało mi się wdrapać z powrotem na domową tratwę. Na szczęście mój portfel wciąż był w zapinanej na guziki tylnej kieszeni.

Tratwa z pozostałymi 6 osobami zniknęła z pola widzenia w ciągu kilku minut w ciemności. Szybko zaczepiliśmy dwóch chłopaków, którzy ruszyli za tratwą swoją motorówką, nie mogliśmy nic zrobić tylko czekać. Cóż, z taką tratwą niewiele się może wydarzyć, wywrócenie się jest prawie niemożliwe ze względu na powierzchnię około 10 na 6 metrów, ale jednak! Mogli też uderzyć w wallekant w niewłaściwy sposób lub staranować inną tratwę. Nic z tego, tratwa była starannie utrzymywana na środku strumienia, a chłopcy dotarli do łodzi około 4 lub 5 kilometrów w dół rzeki i byli w stanie zatrzymać łódź.

Po około godzinie oczekiwania grupa wróciła na pokład motorówki z kamizelkami ratunkowymi, nikomu nic się nie stało, ale wszyscy byli oczywiście w szoku. Odesłaliśmy chłopców z powrotem na łódź, aby przynieśli napoje i resztki jedzenia, ponieważ po holendersku potrzebowaliśmy drinka.

Właściciel łodzi zbył naszą przygodę następnego ranka słowami: „Cóż, to się często zdarza, ale prawdziwe wypadki nigdy się nie zdarzają!”