W Tajlandii doświadczysz wszystkiego (22)

Kolejny odcinek serii opowieści opowiadających o tym, jak miłośnicy Tajlandii doświadczyli w Tajlandii czegoś wyjątkowego, zabawnego, ciekawego, poruszającego, dziwnego lub zwyczajnego.

Dzisiaj opowieść od czytelnika bloga, Ceesa Noordhoeka, o zabawnej podróży autobusem do Chiang Mai.

Jeśli i Ty chcesz podzielić się swoimi doświadczeniami z nami i czytelnikami bloga, wyślij wiadomość, ewentualnie z własnoręcznie zrobionym zdjęciem, do redakcji za pośrednictwem kontakt.

To jest historia Ceesa Noordhoeka.

Przejazd autokarem do Chiang Mai

Pod koniec grudnia 2019 roku wybraliśmy się z moją tajlandzką żoną na wycieczkę autobusową z Buriram do Chiang Mai i Chiang Rai. Wycieczkę sprzedała kobieta z sąsiedniej wsi, moja żona bardzo na to czekała, ja też, nigdy tam nie byliśmy. Okazało się to również zabawnym wydarzeniem pod względem tajskiego talentu organizacyjnego.

Kobieta była pod drzwiami 3 razy, zanim to się skończyło, pierwszy raz, aby zobaczyć, czy mamy na to ochotę, drugi raz, aby przynieść kartkę papieru ze szczegółami (oczywiście wszystko po tajsku) i trzeci raz, aby odebrać pieniądze.

Potem zgodziła się również odebrać nas o 14.00:16.00, autobus odjeżdżał o 15.30:16.30, pomyślałem, że na czas…. o XNUMX nikogo nie widziano, przejrzał dokumenty i zadzwonił ponownie. Zapomnieli o nas, ktoś po nas przyjechał. Rzeczywiście, w mgnieniu oka przed drzwiami pojawił się samochód. Do autobusu i na pokład, gdakanie w autobusie natychmiast ustało, oooh falang! Rzeczywiście, falang, sawasdeekrahb! Musieli się do tego przyzwyczaić, ale gdakanie zaczęło się od nowa! Ostatecznie wyjechał o XNUMX:XNUMX…

Nie mogłem ustać prosto, ponieważ cały sufit był pokryty dyskotekowymi światłami i głośnikami, nawet nad schowkami. Kiedy usiadłem, pomyślałem, że to nie może być prawda… tak, po półgodzinnej jeździe człowiek chodzący tam iz powrotem z mikrofonem i kręcącymi pokrętłami, karaoke z głośnością na 10! Szyby w autobusie się trzęsły, czułem bas w moim ciele. O 23.00:XNUMX kilka kobiet uznało, że wystarczy i zdecydowanie przekręciło włącznik, spać.

Pewnego razu w Chiang Mai świątynia wchodziła, wychodziła ze świątyni przez cały dzień, targ wchodziła, wychodziła, mojej żonie się podobało, mnie trochę mniej, nie muszę oglądać wszystkich świątyń. Na koniec dnia poszliśmy spać, mieliśmy pokój w zaułku przy placu pełnym autobusów, Tajowie poszli do wspólnego akademika. O której jutro wyjeżdżamy? Odpowiedzią była godzina 5… Uff, godzina 5? Tak, musimy wcześnie wyjechać, zobaczymy śnieg, czy ja kiedykolwiek widziałem śnieg? Teraz czytałem, że może tam zamarznąć, więc jest dojrzały, ale dla Tajów to śnieg.

Wstaliśmy o 04.30:5, 05.30 godzin na zewnątrz, nic ani nikogo do zobaczenia, autobusu też nie, ale o 3:3 zadzwoniliśmy, żeby zobaczyć, jak poszło, tak, zostaliśmy odebrani w mgnieniu oka i tak, songtaew, który zabierze nas do reszty grupy, najwyraźniej spali gdzie indziej. Kierowca też nie wiedział, ale zatrzymał się, zadzwonił 06.30 razy i pojechał ponownie, na pierwszym przystanku były jeszcze XNUMX songtaewy…. Wydało mi się to dziwne, ale później okazało się, gdzie spała grupa, tam też nie było autobusu. Wszyscy załadowani i do autobusu, była już XNUMX:XNUMX.

Musieliśmy zatrzymywać się jeszcze 3 razy i dzwonić, gdzie teraz jest autobus, po prostu jechać jeszcze raz, już tu byłem, pomyślałem, i rzeczywiście, autobus był na placu, na którym spaliśmy….. 07.30:2 na autobus zostawy, byliśmy wleczeni przez Chiang Mai przez około XNUMX godziny, aby w końcu wrócić na wyciągnięcie ręki.

Nic o tym nie mówiłem, to już nie pomaga, przyzwyczaiłem się do Thai, zegara i organizacji, w tym są mistrzami świata, ale mogłem spać do 7 rano i nie zrobiliśmy tego zobacz śnieg, +6 stopni….