Ciesz się Tajlandią

Czy to rozpoznajesz? Idziesz gdzieś w mieście lub wiosce, którą odwiedzasz, przypadkowo lub nie, i widzisz w sklepie lub na targu coś, o czym marzyłeś „od bardzo dawna”. Kupujesz i niedługo potem widzisz to samo na sprzedaż w pobliżu swojego domu, może nawet za niższą cenę.

We podróżować obecnie na całym świecie, np wakacje naar Tajlandia, i zobaczyć wszystkie atrakcje turystyczne, które poleciło nam biuro podróży i broszury. Wielki Pałac w Bangkoku, Walking Street w Pattaya, plaża Hua Hin, wiemy o nich wszystko tak samo, jak o kulturze Tajlandii, buddyzmie i wielu aspektach branży seksualnej. Możemy o tym rozmawiać na przyjęciach urodzinowych, prawda? Ale jeśli zapytać tę samą osobę, czy kiedykolwiek był w strefie rekreacyjnej Geestmerambacht – mieszkałem w Alkmaar – gdzie można spacerować, łowić ryby, pływać lub pić piwo na tarasie, odpowiedź brzmi: „Cóż, ech, nie!

Chcę powiedzieć, że nasze spojrzenia i myśli często kierują się daleko, podczas gdy w naszym otoczeniu nie dostrzegamy pięknych, interesujących, czasem chwytających za serce rzeczy. Cóż, widzimy to, ale nieświadomie i po prostu o tym nie myślimy.

Teraz mieszkam w Tajlandii jako emeryt i cieszę się nim każdego dnia. Tak, bardzo dobrze wiem, że w tym kraju, w Holandii iw wielu innych krajach istnieje wiele problemów, które należy rozwiązać. Czy muszę spędzać nad tym cały dzień i brać udział w nieraz zaciekłych dyskusjach np. na tym blogu? Tak, możesz powiedzieć, powinieneś mieć cel w swoim życiu i pomóc uczynić świat lepszym miejscem. O tak? Cóż, już osiągnąłem ten cel i zrobiłem też wystarczająco dużo, aby poprawić świat, ten ostatni bezskutecznie. Po prostu pozwól mi cieszyć się codziennością, widzę różne rzeczy wokół mnie, znacznie więcej, gdy spaceruję po mieście. Widzę to lub słyszę, uśmiecham się i myślę, że muszę to komuś powiedzieć. Ale tak, nie możesz przekazać uczucia, które miałeś, kiedy to zobaczyłeś. Być może publiczność kiwa życzliwie głową, ale myśli, co ja z tym zrobię i impreza ginie w nicości.

Sporo spaceruję tutaj, w Pattaya, a potem oglądam wszelkiego rodzaju rzeczy, wydarzenia i sceny, które w związku z tym nie są warte ponownego opowiadania. A jednak dają mi ciepło w środku, poczucie przyjemności i zadowolenia ze zwykłych rzeczy życia.

Wybierz ulicę, na której mieszkam. Jest „pilnowany” przez dwa psy, z których każdy zaznaczył swoje terytorium. Obcy pies nie może wejść, a obcy ludzie, dostawcy czy sprzedawcy uliczni też są brutalnie obszczekani. Psy nic nie robią, nie są fałszywe, ale robią dużo hałasu. Na początku miałem trochę problemów z tymi dwoma, ale raz ich pokonałem i teraz mam pełen szacunek. Kiedy wychodzę z domu, odjeżdżają na bok lub znikają pod samochodem, a kiedy późno w nocy wracam na motorowerze, obaj śpią i co najwyżej podnoszą głowy. Myślę, że rozpoznają dźwięk mojego motoroweru: dobrzy ludzie! Uwielbiam to.

Podczas spaceru regularnie mijam motocyklowych taksówkarzy, którzy pytają mnie: „Taxi, khap”? Następnie wskazuję na zbliżający się brzuszek i mówię: „Mai au, khap, ćwicz, chodź, chodź”. Niezmiennie kciuk idzie w górę i czasami dostaję komentarz na temat cygara w moich ustach. dalej się uśmiecham.

Na światłach widzę młodą parę Tajów na motorowerze czekającą na zielone światło. On kieruje, a ona siedzi z tyłu, czule otaczając go ramionami w talii. Oczywiście dla bezpieczeństwa, ale myślę, że to także po to, by pokazać jej miłość do mężczyzny za kierownicą. To będzie szczęśliwe małżeństwo!

Nieco później przechodzę obok otwartego pola, widzę dwa psy kopulujące z około ośmioma patrzącymi i szczekającymi innymi psami. Zachęcanie czy zazdrość – to jest to, co przychodzi mi do głowy?

Na rogu prowadzę dwóch niepełnosprawnych Norwegów na elektrycznym wózku inwalidzkim drogę do Big C, a chwilę później na Beach Road stukam Anglika w ramię z ostrzeżeniem, żeby lepiej zapiął tylną kieszeń, bo jego portfel jest bardzo łatwy cel dla kieszonkowca. Dzięki to mój udział i zadowolony idę dalej swoją drogą.

Takich incydentów, o których nie warto opowiadać, mógłbym opowiedzieć znacznie więcej. Jednak moje „przesłanie” brzmi: rozejrzyj się wokół siebie i ciesz się tymi zwykłymi, małymi, ale jakże ciekawymi rzeczami w swoim najbliższym sąsiedztwie. W takim razie nie miej zdania na temat tego, czy czerwone czy żółte koszule są w Tajlandii dobre, albo czy gabinet Rutte w Holandii ma się dobrze, czy nie.