Życie (wiersz Chiranan Pitpreecha)

(Ulica Kaentiana / Shutterstock.com)

Leven

=

Ból wybucha, głęboki, przeszywający.

Nerwy pulsują i skręcają się.

Pot się leje, gorący i gwałtowny,

Olśnij oczy mgłą i mgłą.

Sylwetki zmieniają miejsca;

Ruchy idą tam iz powrotem.

Lecą fragmenty starych snów

Do dzisiaj i szybko mijaj.

=

Potem pierwsze słodkie słowa…

I chwiejne kroki

Ubierz się bogato.

Przeżył dwadzieścia pięć lat!

=

Przez radość i przeciwności losu

Wszystkiego nauczył się od matki.

Bardzo kochany przez mamę.

Więcej niż mogą wyrazić słowa.

=

Bóle szarpią się i trzęsą.

Kończyny szarpią się dziko.

Zaczynają się bóle porodowe.

Krzycz z bólu i płacz.

=

Małe życie, które było we mnie

Zachwyca moje życie.

Napełnij mnie radością i nadzieją,

Z marzeniami o rozkoszy i odwadze

Bo jestem teraz mamą...

-O-

Źródło: Azja Południowo-Wschodnia Napisz antologię tajskich opowiadań i wierszy. Antologia nagrodzonych opowiadań i wierszy. Książki jedwabników, Tajlandia. Angielski tytuł Życie. Przetłumaczone i zredagowane przez Erika Kuijpersa.

Poeta to Chiranan Pitpreecha, po tajsku Więcej informacji พิตรปรีชา; o poecie i jej twórczości, zob. gdzie indziej na tym blogu:

Od Lung Jana: https://www.thailandblog.nl/achtergrond/chiranan-pitpreecha-de-ziel-houdt-stand/

Od Tino Kuisa: https://www.thailandblog.nl/politiek/thaise-poezie-geboren-politieke-strijd-1/