Klub restauracyjny kiedyś i dziś

Wadą starzenia się jest być może fakt, że masz mniej przyszłości, ale z drugiej strony na szczęście przeszłość jest coraz większa.

Nie wiem dlaczego, może dlatego, że dziś wieczorem jem kolację z dwoma członkami klubu restauracyjnego, a może dlatego, że mój wczorajszy tajski posiłek był nieco mdły. W każdym razie różne myśli przychodzą mi do głowy. Ponieważ jestem przy komputerze, zapisuję je od razu.

Pamiętam, że w odległej przeszłości byłem też członkiem klubu restauracyjnego. Ten klub składał się z dwóch par i mnie. Wokół z kolei my gotowaliśmy dla grupy. Wyjątkowe było to, że jedną z tych par był Hugh Jans ze swoją żoną Anneke. Hugh Jans był wtedy znany ze swoich cotygodniowych felietonów kulinarnych w Vrij Nederland. Mówię teraz o wczesnych latach siedemdziesiątych.

Poznałam go na przyjęciu otwierającym w eleganckiej restauracji. Nazywał się, chyba pamiętam, Gravenmolen i znajdował się na Molensteeg w Amsterdamie. Hugh i ja rozmawialiśmy przy barze i piliśmy młody dżin. Kiedy ogłoszono posiłek, powiedział do mnie, czy naprawdę chcesz jeść, czy zostaniemy tutaj i popijamy gin. Ktoś taki nie może mnie już złamać. Podczas gdy Wina Born głośno gruchała, że ​​kaczka jest pyszna, narodził się pomysł klubu obiadowego.

Nie opowiadałbym tej historii, gdyby nie tajski akcent. Na przyjęciu w moim domu użyłam suszonej tajskiej papryczki chilli. Z umiarem, bo nie wiedziałam, jak to wypadnie u moich gości. Hugh Jans nie odmówił swojej wiedzy, bo od razu krzyknął: używasz tajskiej papryczki chili, pyszności! Gdzie ty to kupujesz?

Wiem, że teraz wszystko można dostać w każdym supermarkecie, ale wtedy były inne czasy. Uprzejmie odpowiedziałem, że posiekane tajskie papryczki kupiłem tam, gdzie zostały wyprodukowane, oczywiście w Tajlandii. Następnym razem, gdy odwiedziłem Tajlandię, przywiozłem dla Hugh Jansa kilogramową paczkę tajskich papryczek.

Wieczorem jak wspomniałem jem w tajskiej restauracji. Nazywa się Pergola i znajduje się na pierwszej ulicy po lewej stronie, za Hanumanem. Dawno temu mieszkałem tuż obok tej restauracji. Po drugiej stronie mojego domu mieszkało inne holenderskie małżeństwo. Dodatkowo kolejne małżeństwo i dwa domy dalej kolejny Holender. Krótko mówiąc, było mnóstwo zabawy.

Moja sąsiadka z Tajlandii otworzyła swoją restaurację, finansowaną przez grupę Niemców. Zrobiłem jej menu na moim komputerze. Zadzwoniła do restauracji Pergola, ale niestety pojawił się szyld Bergola. To wszystko było dziesięć lat temu. B zostało teraz sprytnie zniekształcone w P. Niemieckie wpływy są nadal wyraźnie widoczne w obecnym menu. Znajomi polecają mi smażoną wątróbkę z cebulą i pieczonymi ziemniakami. Zachwycający. Zalecana.