Promocja turystyki: wywiad (część 1)

wewn.:      Krab Sawadee, Kuhn Pipat. Cieszę się, że jako Minister Turystyki i Sportu znalazł Pan czas na ten wywiad, bo to trudne czasy dla turystyki do Tajlandii, czy się mylę?

Pypeć:      Cóż, trudne. Nie wszystko idzie zgodnie z planem, ale wciąż odnotowujemy wzrost, więc rząd nie narzeka, ale przedsiębiorcy tak. Ale w ostatnich latach zostały zepsute, osiągając 6-8% wzrostu i owszem, drzewa kokosowe rzeczywiście rosną wysoko, ale nie w buddyjskim niebie. Ale dobry przedsiębiorca zgromadził pewne rezerwy, a może także uniknął podatków dzięki luksusowej flocie. Można zostać pobitym.

wewn.:      Skoro już mówisz o rezerwach. Ty też byłeś ministrem rezerwy, prawda?

Pypeć:      ha ha. Tak. Moja żona, która jest znacznie inteligentniejsza ode mnie, miała zostać pastorem. Zapomniała jednak, że kilka lat temu zapomniała prawidłowo zadeklarować posiadane aktywa i pasywa. Nie może już sprawować funkcji politycznych przez 5 lat.

wewn.:      To musi boleć, prawda?

Pypeć:      Tak i nie. Oficjalnie nie może nic zrobić, ale wiadomo, tajskie społeczeństwo. Mężczyzna i kobieta robią wszystko razem z wyjątkiem miłości. Dlatego dużo wspólnie pracujemy nad polityką turystyczną kraju. Wszystko wspólnie omawiamy, ona czeka w stołówce duszpasterskiej aż skończę pracę i zawsze razem podróżujemy. Czasami myślę, że ona tak robi, bo myśli, że mam dziewczynę.

wewn.:      Czy Ty lub Twoja żona macie jakąkolwiek wiedzę o turystyce, na podstawie której Kuhn Too Was przyjął?

Pypeć:      Oczywiście. Moja żona i ja dużo podróżujemy, zarówno w kraju, jak i za granicą. Mamy mały ośrodek na Kajmanach, o którym moja żona zapomniała wymienić. Zawsze sami rezerwujemy wakacje i bilety lotnicze, dzięki czemu otrzymujemy dodatkową zniżkę oprócz naszej standardowej zniżki hiso. Mamy w telefonach komórkowych wszelkiego rodzaju aplikacje, także te dotyczące transportu publicznego, ale nigdy z nich nie korzystamy. W praktyce zawsze latamy za darmo. Powinienem zrobić więcej Tajów.

wewn.:      Cóż, z pewnością byłoby to dobre dla tajskiej gospodarki. Ale jak powinni to zrobić? Dwukrotność 2 bahtów dodatkowej pomocy dla biednych Tajów zostanie natychmiast przeznaczona na papier toaletowy, chusteczki higieniczne, mydło w proszku i szampon. Mam nadzieję, że widziałeś te długie kolejki wózków sklepowych przed kasami w wiadomościach.

Pypeć:      Cóż, moja żona i ja nie oglądamy zbyt wiele telewizji, z wyjątkiem tajskich mydeł. Moja żona woli, żebym nie oglądał się za bardzo na te piękne tajskie aktorki, a ja tego nie robię, przynajmniej w telewizji. Na szczęście mam mnóstwo wystąpień, podczas których zawsze obecne są bardzo urocze młode Tajki. Zatem niczego mi nie brakuje. Nie, tajska gospodarka opiera się głównie na turystach zagranicznych. I wszelkiego rodzaju, pochodzenia i narodowości. Wielcy i mali wydawcy, bogaci, Chińczycy i turysty.

wewn.:      Czy mamy do tego odpowiedni produkt turystyczny?

Pypeć:      To bardzo dobre pytanie. I przemyśleliśmy to szczegółowo z dziećmi w domu Ratchakitprakan, wiedząc, że PPRP i nasza partia wygrają wybory i zostaniemy poproszeni o ten urząd. Na podstawie burzy mózgów (moja córka nauczyła się tydzień wcześniej na uniwersytecie) wpadliśmy na szereg pomysłów, nad którymi teraz pracujemy. Ja jako minister, moja żona na co dzień w stołówce i ja daliśmy mojej córce Irance posadę dyrektora ds. rozwoju innowacyjnych produktów w moim ministerstwie. Okazało się, że pozostał na ten cel fundusz, którego junta nie wykorzystała. Nie można winić tych żołnierzy za to, że nie wiedzą zbyt wiele o innowacjach. Prosty zakup nowoczesnych systemów uzbrojenia może pójść nie tak.

wewn.:      Zakładam, że wkrótce usłyszymy więcej o innowacjach, które proponuje Twoja rodzina, przepraszam, Twoja służba.

Pypeć:     Mogę ci rzucić okiem, jeśli chcesz, jako ciekawostkę.

wewn.:      Oczywiście dziennikarz nie pragnie niczego więcej niż dobrej i nowej historii. Proszę.

Pypeć:      Zacznę od najważniejszej rzeczy; i to jest bezpieczeństwo. I nie mam na myśli tylko bezpieczeństwa turystów, ale także Tajów, którzy pracują w turystyce lub zarabiają na turystach, takich jak zbuntowani Tajowie i obcokrajowcy. Przyjrzeliśmy się bliżej, jak głosują emigranci, gdy w ich własnym kraju odbywają się wybory, a większość głosuje na nacjonalistów, i opowiadamy się za zaostrzeniem kar za przestępstwa. Zapewniam, że Prayut ma się dobrze. Wkrótce przedstawię propozycje w tym zakresie. Tajowie odpowiedzialni za oszustwa zostaną ukarani grzywną w wysokości 1 miliona bahtów, ich przestępcza działalność zostanie zakazana, a wszystkim pracownikom skonfiskowane zostaną dokumenty tożsamości na 5 lat. Policjant, który stwierdzi nadużycie, otrzymuje 40% z tego miliona. Cudzoziemcy, którzy łamią przepisy (np. jazda bez kasku, jazda pod wpływem alkoholu lub przekroczenie prędkości) mają wybór: albo zostać wygnani do Isaana, poślubić biedną Tajkę (1-20 lat) i zapewnić potomstwo (Tajlandia się starzeje). w dużych prędkościach pociągów; trzeba coś z tym zrobić: ci cudzoziemcy zostaną do końca życia zwolnieni z wiz, 35-dniowego raportowania i TM90) lub deportowani do ojczyzny. Koniec z karami, bo pobiera je wyłącznie skorumpowana policja. W ten sposób rozwiązujemy kilka problemów jednocześnie.

wewn.:      To brzmi bardzo postępowo. Nie sądzisz, że to spotka się z krytyką z zagranicy?

Pypeć:      Oczywiście, ale mamy swoją tajskość. Jestem pewien, że większość „dobrych ludzi” wśród emigrantów i turystów, a z pewnością także Chińczyków, zgadza się z tymi środkami. Myślę, że rezultaty zobaczysz już po kilku tygodniach.

wewn.:      To zadziała tylko wtedy, gdy nadużycia zostaną również odpowiednio zakomunikowane.

Pypeć:      Nie bój się tego. Wszystkie sprawy, aresztowania i dalsze działania będą transmitowane na żywo w telewizji, na wszystkich kanałach i w miarę możliwości na Facebooku. Tajowie są do tego przyzwyczajeni. Są one następnie oglądane z większą uwagą niż cotygodniowe przemówienie premiera. Negocjujemy z Workpoint, aby zamienić „przymusowe” małżeństwa w stałą operę mydlaną, nadawaną codziennie. Coś w rodzaju „dobrych i złych czasów”. Wygląda na to, że po Tajlandii kręci się kilku holenderskich studentów, szukających odpowiednich partnerstw pomiędzy tajskimi i holenderskimi firmami. Może coś do kontaktu pomiędzy Workpoint i Johnem de Mol. Mój duży pakiet akcji Workpoint dałem mojemu 4-letniemu wnukowi w prezencie na tydzień przed ostatecznym terminem, aby nie było konfliktu interesów – zapewnia mnie mój prawnik. I o tak, możemy też skorzystać z tych blogerów, którzy piszą te wszystkie romantyczne historie o biedzie i nędzy w Izaanie.

wewn.:      Dziękuję za ten wywiad. Jestem przekonany, że polityka turystyczna jest w dobrych rękach z Twoją rodziną. Powodzenia.

Pypeć:      Może uda nam się umówić na kolejne spotkanie. Przykro mi, ale mamy więcej dobrych pomysłów.

wewn.:      My robimy.