Arthotel wbrew woli i dzięki

W tajskich pokojach hotelowych lub pensjonatach przynajmniej jedna rzecz jest zawsze zepsuta. Nawet nowy pensjonat w Mae Salong, w którym spędziliśmy kilka dni w zeszłym roku, nie mógł uciec temu prawu.

To był tylko nowiutki gwóźdź wbity w nowiutką ścianę, aby powiesić nowiutką ozdobną bambusową matę. Padła na matę iw ogóle, zabierając ze sobą spory kawałek nowiutkiego stiuku.

Lampa jest numerem jeden na liście uszkodzonych. Szansa na pokój bez zepsutej lampy jest praktycznie zerowa. O ile pamiętam, pensjonat Riverside w Lampang jest jedynym, w którym działały wszystkie światła w pokoju. W każdym razie wszystko jest tam dobrze utrzymane; tylko najniższe ustawienie wentylatora nie działało, a przy ustawieniu 2 prawie wyleciało cię z łóżka.

Bardzo dobrze, pod względem niedziałającego prawidłowo, punktuje również zaplecze sanitarne. Czasami zainstalowano najdroższe krany i głowice prysznicowe, ale nigdy nie widziałeś środka zapobiegającego osadzaniu się kamienia, powodującego problemy z prostatą, jeśli masz wystarczająco dużo mocy, aby je włączyć. Wczoraj w Phimai przewody zasilające zwisały z górnej części podgrzewacza wody pod prysznicem, bezpiecznie połączone taśmą klejącą. Dlatego zwracaj uwagę na to, jak kierujesz słuchawkę prysznica.

Tutaj, w Ta Ko, luksusowa bateria umywalkowa jest prawie oddzielona od równie luksusowej umywalki o metalicznym wyglądzie. Wszystko jest wystarczająco nowe, aby działać płynnie, ale nadal potrzebujesz dwóch rąk do obsługi jednouchwytowego kranu, ponieważ w przeciwnym razie cały kran się obróci i poczujesz się, jakbyś wyciągał całość.

Co więcej, wydaje się, że budżet nagle się skończył, ponieważ obok luksusowej kombinacji umywalek i luksusowych płytek ściennych i podłogowych znajduje się tani wieszak na ręczniki i plastikowy drążek prysznicowy, który jest już tylko w połowie funkcjonalny, a które już wykazują poważne oznaki zużycia.

Najbardziej irytującym mankamentem jest tu jednak niedziałająca spłuczka tyłka. Odkąd udało mi się go skutecznie używać bez moczenia pleców między ramionami (lub gorzej, ale oszczędzę wam szczegółów), stało się to jedną z moich Wielkich Tajskich Przyjemności. Nie będę twierdzić, że to był powód decyzji o przeprowadzce do Tajlandii, ale na pewno jest to jedna z korzyści. Moglibyśmy oczywiście zainstalować coś takiego w domu, ale temperatura wody Maashese jest znacznie mniej zachęcająca do rozpylania się między pośladkami.

Jeśli chodzi o zepsute rzeczy, hotel w Phrae był absolutną atrakcją. Hol i recepcja nadal wyglądały dość schludnie, ale gdy tylko zostawiliśmy za sobą hol, byliśmy w środku rozkładu. Poluzowane gniazdka elektryczne, popękane sztukaterie, przecięte kable zasilające, spuszczana woda ze zlewu rozpryskująca się na nogę, pęknięcia w tym samym zlewie. Mam tylko jeden fotoreportaż (tinyurl.com/phraehotel) zrobione z. Oznacza to, że hotel w Phrae stał się swego rodzaju hotelem artystycznym.

Najdroższym hotelem tych wakacji był hotel w pobliżu lotniska. Bardziej luksusowy hotel musi oczywiście wyróżniać się również pod względem zepsucia i tak się stało. Luksusowe przesuwane drzwi luksusowej łazienki znajdowały się prawdopodobnie obok poręczy i były tak trudne do zamknięcia, że ​​nie odważyliśmy się tego zrobić. Pomysł bycia zamkniętym zupełnie nago i konieczności uwolnienia przez serwis techniczny niespecjalnie do nas przemawiał, tym bardziej, że Tajowie często wysyłają do problemu cały zespół. (Zdjęcia ilustrujące na życzenie i za sporą opłatą :-)).

Kolejnym luksusem w tym hotelu był prawdziwy czajnik. Nie był nawet zepsuty, ale mimo to miał wadę, która często występuje w czajnikach w holenderskich hotelach: za krótki kabel. Aby zrobić kawę, musiałem wsunąć się na brzuchu pod biurko. Z urządzeniem na podłodze, ciasno przy ścianie, wtyczka właśnie sięgała do gniazdka. Kawa, dla której trzeba włożyć tyle wysiłku, oczywiście smakuje wyjątkowo dobrze.