Jak rosyjska pielęgniarka została księżną Phitsanulok

Książę Chakrabongse Bhuvanath

Niedawno czytaliście historię o przygodach syjamskiego księcia Chakrabongse, który szkolił się na oficera armii rosyjskiej w Sankt Petersburgu pod opieką cara Mikołaja II.

Oto link: www.thailandblog.nl/Background/hoe-siamese-prins-adviseur-russische-leger-werd

Historia kończy się, gdy książę syjamski potajemnie poślubia Rosjankę, Ekaterinę „Katię” Desnicką. Ta kontynuacja opowiada głównie o niej.

Wczesne lata

Ekaterina „Katya” Desnitskaya dorastała w Kijowie, będącym wówczas jeszcze częścią Imperium Rosyjskiego, w rodzinie niegdyś zamożnej, która przeżywała ciężkie czasy. Gdy miała 3 lata zmarł jej ojciec, a wraz ze śmiercią matki przeprowadziła się do brata w Petersburgu. Szkoliła się tam na pielęgniarkę, gdyż chciała pracować jako zagorzała patriotka na froncie podczas wojny rosyjsko-japońskiej 1904-1904

W Petersburgu poznała syjamskiego księcia Chakrabongse, który robił wszystko, co w jego mocy, aby przekonać ją do pozostania w stolicy Rosji, gdyż przyznał, że jest w niej zakochany. Jednak 17-letnia Katya była zdeterminowana służyć swojemu krajowi. Podczas gdy ona przebywała na Dalekim Wschodzie Rosji, kochankowie utrzymywali kontakt listowny. Książę napisał m.in.: „Och, gdybyś był ze mną, wszystko byłoby idealne i nic nie mogłoby zepsuć mojego szczęścia”. Katya była przekonana, że ​​uczucia księcia Chakrabongse były szczere i kiedy wróciła do Sankt Petersburga, a książę poprosił ją o rękę, zgodziła się go poślubić.

Małżeństwo

Podczas spotkania z carem Mikołajem II książę Chakrabongse powiedział mu, że chce wrócić do Syjamu. Nie było dyskusji na temat jego zbliżającego się małżeństwa z obywatelką Rosji, ponieważ ta wiadomość szybko byłaby znana w Syjamie, nawet w czasach bez telefonu i Internetu. Książę Chakrabongse chciał zachować to w tajemnicy, aby móc powiedzieć rodzicom w Syjamie, że jest teraz żonaty.

Książę Chakrabongse i Katya pobrali się podczas tajnej ceremonii w greckokatolickiej cerkwi w Konstantynopolu (obecnie Stambuł). To także musiało pozostać tajemnicą, gdyż syjamski książę obawiał się, że o ślubie dowie się jego dobry przyjaciel i cesarz osmański, sułtan Abdul Hamid II, a wtedy wiadomość szybko dotrze do syjamskiej rodziny królewskiej.

Podróż do Syjamu

Podróż trwała miesiące, ponieważ para przebywała dłużej w Konstantynopolu, a następnie w Egipcie podczas miesiąca miodowego nad Nilem, zanim udała się do Azji przez Port Said. Z listów i pamiętników Katyi wynika, że ​​podczas tej podróży Katya niepokoiła się nie tylko życiem, jedzeniem i kulturą Syjamu, ale jeszcze bardziej tym, jak wiadomość o ich małżeństwie zostanie przyjęta w Syjamie. Z tego powodu książę Chakrabongse zostawił swoją żonę Katyę w Singapurze i sam udał się do Bangkoku. Przez prawie trzy tygodnie utrzymywał swoje małżeństwo w tajemnicy, jednak gdy wieść dotarła do jego rodziców, poczynił przygotowania do przyjazdu Katii do Syjamu. .

Wczesny okres w Syjamie

Ojciec Chakrabongse, król Chulalongkorn (Rama V), wprowadził wówczas w Syjamie sporo reform, uważając, że kraj wymaga modernizacji, aczkolwiek powolnej i systematycznej. Chociaż obecnie król Rama V nie zgadzał się z małżeństwami zawieranymi przez krewnych, które były wówczas powszechne wśród szlachty syjamskiej, nie chciał przyjąć obcej synowej. Książę Chakrabongse został drugi w kolejce do tronu, ponieważ pomysł króla syjamskiego z europejską żoną był dla Ramy V zbyt daleko idący. Odmówił także spotkania z Katyą, w związku z czym żadna ważna rodzina w Bangkoku nie zaprosiła tej pary.

Listy do brata

W pierwszych listach, które Katya pisała do brata, opowiadała o swoim przeprowadzce do Syjamu, raczej odizolowanym życiu i przemyśleniach na temat męża Leka, syjamskiego pseudonimu księcia Chakrabongse. „Życie tutaj jest lepsze, niż się spodziewałem. Oczywiście rozumiem, że nasze małżeństwo nie zostałoby tak po prostu zaakceptowane, ale teraz, gdy jestem lepiej poinformowana o kulturze syjamskiej, muszę szczerze przyznać, że krok Leka, by się ze mną ożenić, uważam za skandaliczny. Pamiętajcie, Lek jest Syjamczykiem i jako buddysta i syn króla musiał doskonale zdawać sobie sprawę z idei i uprzedzeń swojej ojczyzny.

Księżna Bisnulok

Katia otrzymała tytuł księżnej Bisnukok, ponieważ Chakrabongse był tytularnym monarchą tego miasta, znanego obecnie jako Phitsanulok. Katya i Chakrabongse mieszkali w pałacu Paruskavan w Bangkoku. Katya znała zastrzeżenia do niej i jedyne, co mogła zrobić, to zachowywać się jak idealna synowa. Wykorzystywała każdą okazję, aby stopić serca rodziny królewskiej. Katya zmieniła swój europejski styl życia, nauczyła się syjamskiego i angielskiego, ubierała się po syjamsku oraz zajmowała się utrzymaniem pałacu i ogrodów.

Katya była dość zdezorientowana relacjami z personelem. Napisała do brata: „Sługa uważa pracę dla rodziny królewskiej za zaszczyt i robi to bez wynagrodzenia”. Uważała, że ​​to coś wyjątkowego, zwłaszcza gdy zda się sobie sprawę, że wszyscy służący byli szlacheckiego pochodzenia. Katya również wydała się dziwna, że ​​wszyscy służący poruszali się czołgając się z szacunku do niej.

Chociaż Katya była pobożną prawosławną chrześcijanką, zakochała się w buddyzmie. „Im bardziej uczę się buddyjskich zwyczajów, tym bardziej kocham tę religię” – napisała w innym liście do brata.

Katya była sceptyczna wobec innych Europejczyków mieszkających w Syjamie i ubolewała nad ich rasistowskim podejściem do Syjamczyków. „Obrzydliwe, bo mimo że są zatrudnieni przez Syjam i dobrze im płacą, Europejczycy uważają Syjamczyków za gorszych i wyśmiewają się z nich” – napisała Katya.

Katya zostaje mamą

„Blokada” Katii w rodzinie królewskiej została nagle zniesiona, gdy Katia urodziła syna, a król Rama V powiedział: „Od razu pokochałem mojego wnuka, przecież on jest z mojego ciała i krwi, a poza tym nie wygląda dobrze.” jako Europejczyk.

Cha Chul „Chakrabongse Bhuvanath Jr., syn Katyi i Leka, ponownie wniósł radość do pałacu. Królowa Saovobha, matka Chakrabongse, która początkowo nie chciała zaakceptować małżeństwa Katyi i Leka, teraz była zachwycona swoim pierwszym wnukiem. Opiekowała się dzieckiem znakomicie, nie biorąc pod uwagę życzeń rodziców dziecka. Codziennie musiała widywać się z chłopcem, a potem zabierać go do swojej sypialni.

złote lata

Wraz z narodzinami księcia Chuli rozpoczęła się seria złotych lat dla Katyi. W wielu swoich listach Katya opisywała Syjam jako raj. Nagle stała się wybitną postacią społeczną i organizowała w pałacu duże zgromadzenia, łącząc tradycje europejskie i syjamskie. Posiłki podczas tych spotkań przygotowywali szefowie kuchni rosyjskiej i syjamskiej.

Para miała teraz inny dom po drugiej stronie rzeki od Wat Arun i duży wiejski dom w nadmorskim miasteczku Hua Hin. Miała wspaniałe życie i podróżowała po całym kraju, a także po Europie. Podróżowała sama, ponieważ książę Chakrabongse był wysokim oficerem wojskowym, który ze względu na swoje obowiązki często przebywał poza domem.

Rozstanie

Katya wiedziała, że ​​książę Chakrabongse nie zostanie królem i dlatego nie będzie królową. Życie w końcu stało się nudne i każda z par miała swoje własne zajęcia, co powoli, ale nieuchronnie powodowało, że się od siebie oddalili. Najważniejszym wydarzeniem było to, że podczas zagranicznej podróży Katyi książę wziął za kochankę 15-letnią siostrzenicę Chevalit (mia noi). Wyznał Katii swoją miłość do Chevalita, a ona zmusiła go do dokonania wyboru. To ostatecznie doprowadziło do rozwodu pary tajsko-rosyjskiej. Para rozwiodła się w 1919 roku, skutecznie podpisując wyrok śmierci na księcia Chakrabongse, o którym więcej później.

Jej życie po Syjamie

Podczas rozwodu Katya otrzymała roczną wypłatę w wysokości 1200 funtów. Miała opuścić Syjam, ale musiała zostawić syna. Gdyby rewolucja nie miała miejsca w Rosji, z pewnością wróciłaby do własnego kraju, ale w pewnych okolicznościach oznaczałoby to samobójstwo. Dołączyła do swojego brata w Szanghaju, który był tam dyrektorem Chińskich Kolei Wschodnich.

Katya znalazła się w mieście pełnym uchodźców, z których część znajdowała się w opłakanym stanie biedy. Wkrótce dołączyła do „Rosyjskiego Towarzystwa Dobroczynności”, gdzie dała się poznać jako doskonała organizatorka, posiadająca praktyczne doświadczenie w pielęgniarstwie. Została przyjęta z otwartymi ramionami i wkrótce jej dni wypełniły się opieką społeczną i pracą komitetów.

Śmierć księcia Chakrabongse

Katya ponownie wróciła do Bangkoku w 1920 roku na pogrzeb księcia Chakrabongse. Książę zmarł w wieku 37 lat w wciąż tajemniczych okolicznościach. Oficjalnie zmarł na zaniedbaną grypę podczas rejsu statkiem ze swoim Chevalitem do Singapuru, ale złe języki twierdziły, że został otruty przez Francuzów, ponieważ sprzeciwiał się francuskiej ekspansji w Laosie i Kambodży.

Książę Chula

Podczas pobytu w Bangkoku Katya zdała sobie sprawę, jak bardzo cierpi z powodu problemów, z którymi borykała się w Syjamie. Musiała zostawić swojego wówczas 12-letniego syna w Syjamie i nie pozwolono jej teraz się z nim spotkać.

Po śmierci ojca książę Chula został wysłany do Anglii na naukę. Później stał się znany jako zawodowy kierowca wyścigowy. Mimo wszystko on i jego rosyjska matka utrzymywali wzajemną ciepłą więź i miłość. Katya wyjaśniła mu w listach, jakie siły w Syjamie uniemożliwiają im bycie razem. O ojcu Chuli Katya pisała z wielką miłością i szacunkiem.

Dalsze życie Katyi

Katya po pogrzebie wróciła do Chin i miała wyjść za mąż za amerykańskiego inżyniera w Pekinie. Przenieśli się do Paryża, gdzie Katia ponownie spotkała wielu rosyjskich emigrantów i ludzi, których znała z czasów pobytu w Sankt Petersburgu.

Po wybuchu II wojny światowej wraz z mężem przeprowadziła się do Portland w stanie Oregon. Zmarła w 72 roku w wieku 1960 lat i została pochowana na cmentarzu w Paryżu.

Źródło: artykuł na portalu „Rosja za nagłówkami” (RBTH), na podstawie książki „Katya i książę Syjamu” autorstwa Narisy Chakrabongse (wnuczki księcia i Eileen Hunter