Licencja radioamatora w Tajlandii (1)

Po opublikowaniu posta Gringo w zeszłym roku, Lung Addie był zaskoczony reakcjami i liczbą byłych holenderskich oficerów radiowych, którzy są tutaj, w Tajlandii. Pytania i reakcje były zatem specjalnie ukierunkowane, ale pomimo odpowiedzi udzielonych przez Lung Addie na te pytania, muszę stwierdzić, że byłoby właściwe, aby blog zawierał własne wyjaśnienie, jak dokładnie powinno działać, aby uzyskać licencję radioamatora w Tajlandia.

Światową organizacją zrzeszającą radioamatorów jest CEPT. Tutaj określa się warunki, które musi spełnić radioamator, aby uzyskać zgodną koncesję na nadawanie. Egzaminy organizowane przez dany kraj decydują o tym, czy dany kraj zostanie zaakceptowany przez CEPT. Posiadacze licencji z kraju zaakceptowanego przez CEPT posiadają wówczas licencję HAREC, a jeśli amator uzyskał pełną licencję, licencję HAREC klasy A.

Jednak każdy kraj może swobodnie określić swój własny poziom standardowy. Jeśli nie spełnia wymagań CEPT, zezwolenie to nie zostanie uznane przez CEPT, co ma miejsce w przypadku Tajlandii. Oznacza to, że tajska koncesja nadawcza nie może zostać wymieniona na koncesję nadawczą akceptowaną przez CEPT i odwrotnie Tajlandia również odmawia przyjęcia takiej koncesji CEPT. Pozostaje więc tylko jedna opcja, a mianowicie zawarcie umowy pomiędzy krajami, tzw. UMOWA WZAJEMNA. Nie tak prosta i długa procedura w Tajlandii, która jest obsługiwana na poziomie Ministerstwa Spraw Zagranicznych (Spraw Zagranicznych), Spraw Wewnętrznych (Spraw Wewnętrznych) i NTC (National Telecom Commission).

Historia

W przypadku Belgii wszystko zaczęło się około 13 lat temu, a procedurę rozpoczął ON6TZ, Wim, który następnie wyemigrował do Tajlandii. Następnie Lung Addie spotkał ON6TZ na spotkaniu RAST (Royal Amateur Society of Thailand) w Bangkoku. Powiedział mi, że wszczął procedurę i ma nadzieję, że zostanie ona rozpatrzona bardzo szybko, ponieważ, jak się okazało, przywiózł identyczne teksty proceduralne (z kropkami i przecinkami) z Luksemburga. Luksemburg jako malutki kraj miał już wtedy taką umowę z Tajlandią i dopiero Luksemburg zastąpił Belgię w procedurze.

Więc to byłaby bułka z masłem… tak pomyślał… ale MIS… to wcale nie była bułka z masłem. Wszystko trzeba było jeszcze raz sprawdzić i zatwierdzić. Wim włączył wszystkie znane kanały, łącznie z ambasadorem, ale sprawy nie toczyły się wystarczająco szybko, jak na jego gust. Od 4 lat był głodny i po ostrej kłótni, w której dał ambasadorowi swoją opinię, zdecydował się przenieść do Kambodży. W Kambodży nie było żadnego problemu: pozwolenie belgijskie, wypełnienie dokumentów, 70 USD i pozwolenie było. Nasze interesy przejął wówczas w Bangkoku Aleksander, aw Belgii ja. Osobiście, zawodowo, miałem dobre relacje i kontakty w BIPT, w Holandii z NERA (wtedy jeszcze w Nederhorst den Berg).

Przeprowadzono całą procedurę i po 3 latach w końcu ustaliliśmy datę, w której w tajskim parlamencie odbędzie się głosowanie nad obustronną umową. A potem… przyszedł kolejny wojskowy zamach stanu z wielką aferą Taksina. Nie ma już rządu, więc nie ma głosowania w parlamencie. Zainstalowanie nowego parlamentu zajęło około 2 lat, a potem, dobrze, zgadnij co…. plik był SZUKAJ.

W międzyczasie Lung Addie poznał byłego tajskiego ministra i po pewnym nacisku z jego strony belgijska teczka została wyczarowana gdzieś z dolnej szuflady, grubo pokryta kurzem. Potem dzięki dobrej pracy i relacjom byłego ministra i Aleksandra wszystko w Tajlandii zaczęło nabierać tempa. Po kilku miesiącach mieliśmy nowy termin głosowania w parlamencie, następowała zgoda i po 6 miesiącach oczekiwania na ewentualne poprawki, my, Belgowie, mogliśmy ubiegać się o tajską koncesję nadawczą i ją uzyskać.

W Belgii cała procedura trwała 3 tygodnie. Pytanie od odpowiedzialnego urzędnika (którego nazwiska nie wymienię tutaj) w BIPT skończyło się na Lung Addie:

Oficjalny: O ilu tajlandzkich radioamatorach mówimy?
Lung Addie: ile próśb kiedykolwiek otrzymałeś?
Urzędnik: ŻADEN
Lung Addie: to się szybko nie zmieni, bo tajlandzkich amatorów HF praktycznie nie ma, a jeśli są, to najpierw muszą dostać się do Belgii i tam chcą uprawiać swoje hobby.
Urzędnik: OK, wszystko w porządku, zatwierdzone.

Wiedział aż za dobrze, że jeśli Belgia odmówi, Tajlandia NIE MOŻE zatwierdzić wzajemnej umowy.

Na tym sprawa w Belgii się zakończyła. Po co to komplikować, skoro może być proste?

Trasa do pobrania z akt w Tajlandii

• Akta najpierw trafiają do Spraw Zagranicznych. Tutaj protokół jest sprawdzany pod kątem tego, czy jest zgodny z odpowiednimi warunkami prawnymi i treścią, czy kropka lub przecinek nie są przekrzywione. Czas trwania: +/- 1 rok.
• Od Spraw Zagranicznych do NTC, aby sprawdzić, czy plik spełnia wymagania techniczne (poziom egzaminu odpowiedniego kraju) Czas trwania +/- 1 rok.
• Z NTC z powrotem do Spraw Zagranicznych, aby po niezbędnym ponownym sprawdzeniu (przecinek mógł wypaść po drodze) w celu przekazania do parlamentu, gdzie ustalana jest data porządku dziennego do głosowania i ewentualnego zatwierdzenia lub odrzucenia. Czas trwania +/- 1 rok.
• Stamtąd akta trafiają do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w celu głosowania w parlamencie. Czas oczekiwania: nieokreślony, ponieważ nie jest to priorytet. U nas poszło szybko: 2 miesiące.
• Po zatwierdzeniu okres oczekiwania, przed wejściem w życie, na ewentualne poprawki. Czas trwania 6 miesięcy.
• Tymczasem dzięki interwencji byłego ministra byliśmy „zaledwie” 6 lat dalej. Bez jego interwencji byłby to totalny początek od nowa i tak byliśmy słodcy przez 9 lat. Pocieszeniem było to, że naszym niemieckim kolegom radioamatorom zajęło to aż 12 lat.

ON6TZ, Wim, który się poddał, i Lung Addie, ON4AFU, byli już „radioaktywni” z Kambodży przez ponad 3 lata jako odpowiednio XU7TZG i XU7AFU.

Francuscy radioamatorzy uznali, że gra jest mądrzejsza i prostsza i wyruszyli w europejską trasę koncertową. Oznaczałoby to, że WSZYSTKIE europejskie kraje UE, z radioamatorami, posiadaczami licencji HAREC A, mogłyby ubiegać się o tajski HS0…. MIS: nikt w Parlamencie Europejskim nie był tym zainteresowany, więc Francuzi, z wieloletnim bezsensownym opóźnieniem, mogli rozpocząć ostateczną procedurę, która zaowocowała dobrym wynikiem jakieś 2 lata temu.

Dla holenderskich radioamatorów: jeśli wymagana jest licencja, ktoś będzie musiał rozpocząć procedurę. W tej chwili nie ma to sensu, ponieważ rząd wojskowy nie będzie w ogóle zaangażowany, ponieważ: NIE PRIORYTET. Poczekaj więc na przybycie nowego wybranego rządu, a następnie rozpocznij procedurę.

Dobre informacje o tym, co i jak na stronie: www.qsl.net/rast/

W kolejnym artykule postaram się wyjaśnić jak powinno potoczyć się postępowanie po uzyskaniu dwustronnej umowy, bo to już inna historia… w końcu jesteśmy w Tajlandii.

Z poważaniem, dobrej odwagi i dużo cierpliwości,

LS 73 Dodatek do płuc HS0ZJF