Gjenoppretting etter vann- og stormskader

Etter den siste tidens enorme regnbyger er det nå blitt roligere i Thailand. På tide å reparere de mange skadene på infrastrukturen, som veier, broer, men også på de mange privatpersoner.

Hoeveel tijd daarover heen zal gaan, is moeilijk te voorspellen zeker als het om particulieren gaat met weinig middelen en inkomsten in deze Covid-19 tijd. Of de overheid iets geleerd heeft om overstromingen en dergelijke beter in te schatten of te voorkomen, zal de toekomst leren. Tot nu toe blijkt daar nog weinig van te merken gezien de grootte van de overstromingen in een aantal gebieden. Bijzonder daarbij is dat de waterreservoirs nog steeds een tekort laten zien.

Interessant is het om van nabij de verschillende onderdelen na de stormen te bekijken, die bij een betonnen paal horen. Bovenaan zitten de porseleinen isolatoren, waarlangs de elektriciteitsleidingen lopen. Bij een verkeerde koppeling aan een ander net zag ik een enorme kortsluiting met een felle lichtflits en rondvliegende vlijmscherpe stukken isolatoren, levensgevaarlijk wanneer daarmee iemand getroffen zou zijn.

Opmerkelijk is dat bij sommige palen een ‘wildvanger’ is aangebracht tegen slangen of ander gedierte, die schades toebrengen aan de bekabeling en daarmee storingen veroorzaken. Waarom dat niet bij elke paal aangebracht is, blijft voor mij een raadsel.

Alle palen zijn op regelmatige afstand van gaatjes voorzien. Daarin passen ijzeren staven, die de medewerkers gebruiken om omhoog te kunnen klimmen. Op deze wijze zijn ladders niet nodig. Handig op plekken waar niet veel ruimte is. De palen blijven een kwetsbaar onderdeel voor de stroomvoorziening mogelijk door de zware kabels, die daaraan bevestigd zijn. Bij zware windstoten kunnen deze gaan slingeren en zijn in staat om de palen om te trekken.

Met bovengrondse stroomvoorzieningen kan men snel veel gebieden van elektriciteit voorzien, maar het blijft een kwetsbare oplossing. Bij regenval is de uitval van elektriciteit dan ook te verwachten.