ချင်းမိုင်နှင့် ချင်းရိုင်

မြောက်ဥက္ကလာပမှာ ရက်ပိုင်းလောက်နေတော့ သူငယ်ချင်းကောင်း၊ အခု အိမ်မှာ သားသမီးတွေရဲ့ ဖေဖေထိုင်။

ကြော်ငြာတွေအရ ကမ္ဘာပေါ်မှာ တစ်ခုတည်းသော တောတွင်းစားသောက်ဆိုင်ဖြစ်တဲ့ Kaithong စားသောက်ဆိုင်မှာ ပထမညနေခင်းမှာ စားကြပါတယ်။ မြွေဟောက်အကင် ထိုင်စားရတာ အတူတူဘဲ၊ Python ဆီက ပိုကြိုက်တယ်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ကြက်သားဟင်းနဲ့ ခပ်ဆင်ဆင်တူပေမယ့် ကံကောင်းထောက်မစွာတော့ ငံပြာရည်အမျိုးမျိုးနဲ့ ကျွေးပါတယ်။ အဲဒီနေ့ညနေခင်းမှာ လုပ်ငန်းရှင်က မြွေတစ်ကောင်ကို သတ်ပြီး သွေးတွေဆွဲပြီး ဘရန်ဒီဖန်ခွက်ထဲထည့်တာကို လုပ်ငန်းရှင်က သက်သေခံနေပါတယ်။ မလှုပ်ဘဲ သောက်နေသော ခရီးသွားတစ်ဦးအား ပေးသည်။ မြွေသွေးသည် အာနိသင်ကို တိုးစေသည်ဟု ဆိုသည်။ သူလိုအပ်ခဲ့တာဖြစ်မယ်။

​နောက်​တစ်​​နေ့​တော့ သဘာဝအတိုင်းဖြစ်​သွားပြန်​သည်​။ အမြင့်ဆုံးတောင်ဖြစ်တဲ့ Doi Inthanon ကို တက္ကစီစီးဖို့ Chomthong ကို ဘတ်စ်ကားစီးရတယ်။ ထုိင္းႏုိင္ငံပင်လယ်ရေမျက်နှာပြင်အထက် ပေရှစ်ဆယ့်ငါးရာ။ ထိပ်မှာ အေးတယ်။

သစ်ပင်တွေ ဗလာနဲ့ မြူခိုးတွေက Bommel ရဲ့ Dark Tree Forest ကိုသတိရတယ်။ ထို့နောက် ရေတံခွန်ငယ်များ၊ Siripoon နှင့် Washiratarn သို့ သွားရောက်လည်ပတ်ပါမည်။ Borichinda လိုဏ်ဂူကို ကျွန်တော်တို့ ရှာမတွေ့ပါဘူး။ နောက်ထပ် ရေတံခွန်သေးသေးလေးနဲ့ နောက်ဆုံးတော့ ထိုင်းနိုင်ငံရဲ့ အကြီးဆုံးဖြစ်တဲ့ မယ်ယာ။ ဒီမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ရေကူးနေတယ် (အဲလိုဖြစ်တုန်းက ကျွန်တော်က ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့)။ Chomthong ပြန်ရောက်တော့ နောက်ဆုံး ပုံမှန်ဘတ်စ်ကား ထွက်သွားပြီ။ ကံကောင်းထောက်မစွာ, ကိုယ်ပိုင်ဘတ်စ်ကားတက္ကစီရှိပါတယ်။

ကျွန်ုပ်တို့သည် ချင်းမိုင်မှ ထွက်ခွာပြီး ချင်းရိုင်သို့ လေးနာရီကြာ ဘတ်စ်ကားဖြင့် ခရီးထွက်ပါသည်။ လှပသောရှုခင်း၊ တောင်တန်းများနှင့်သစ်တောများ။ ဘတ်စ်ကားက ကျွန်တော်တို့ကို ဆင်းပေးတယ်။ ဟော်တယ် SaenPhu။

ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရီးသွားအေဂျင်စီတစ်ခုတွင် စီစဉ်သည့် ခရီးစဉ်ကို ကြိုတင်စာရင်းသွင်းပါသည်။ နောက်ထပ် ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသည် နှစ်ဦးနှင့်အတူ ကျွန်ုပ်တို့သည် ချင်းရိုင်၏ မြောက်ဘက် တောင်တန်းများဖြစ်သော Doi Maesalong သို့ သွားကြသည်။ အမှတ်တရပစ္စည်းဆိုင်တွေရှိတဲ့ ကွန်ကရစ်ရွာလေးမှာ ရေစက်ချနေကြတယ်။ ဘယ်သူကမှ ဘာမှမဝယ်တဲ့အတွက်ကြောင့် ဘိန်းစိုက်ပျိုးမှု ပြန်လည်လေ့ကျင့်ခြင်းရဲ့ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအနေနဲ့ စတင်ခဲ့တဲ့ လက်ဖက်ခြောက်စက်ရုံကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်နေပါတယ်။ ကိုယ်ချင်းစာစိတ်နဲ့ လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်သောက်တယ်။

နောက်တော့ နာမည်ကြီး တောင်ပေါ်သားတွေကို သွားကြည့်တယ်။ Meow ရွာနှစ်ရွာသည် ခရီးသွားစူပါမားကတ်များထက် ဘာမှမပိုပါ။ လွန်ခဲ့သည့် အနှစ်နှစ်ဆယ်က တောင်ပေါ်သား မျိုးနွယ်စုများ ကျောက်ခေတ်တွင် လုံးလုံးလျားလျား နေထိုင်ခဲ့ကြသည့် ကျွန်ုပ်၏ ခရီးစဉ်များကို လွမ်းဆွတ်လျက် တွေးနေမိပါသည်။ ဟုတ်ပါတယ်၊ သူတို့ အဲဒီတုန်းက ပိုပျော်ခဲ့လား မသိဘူး။

မျောက်ဂူသို့ ဆက်သွားပါမည်။ မြင့်မားသော တောင်ခြေတွင် မျောက်များစွာရှိသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏လမ်းညွှန်ချက်အရ လှိုဏ်ဂူသည် တောင်များတွင် မြင့်မားပြီး အရာအားလုံးကို မမြင်နိုင်ပေ။ သူမ အလျင်လိုနေပုံရသည်မို့ အပေါ်ထပ်တက်ထိုင်ပြီး ကျန်လူများက အောက်ထပ်ကို စောင့်နေကြသည်။ လှိုဏ်ဂူထဲမှာ ဘုရားရုပ်ပွားတော်ကြီးတစ်ဆူ ရှိပြီး ခဏလောက် ထိုင်ပြီး ဆုတောင်းနေရပါတယ်။