Isan - Piak နှင့် Taai မှလူများ

Piak နှင့် Taai ကို “A life of Isaan” စီးရီး (ဧပြီ 2017) တွင် ဖော်ပြခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။

Piak သည် မိုးရေစက်များ ထပ်မံကျဆင်းလာသည်ဟု ခံစားရသောအခါ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသော အရာကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။ မိုးရွာနေသည်မှာ ရက်အတော်ကြာနေပြီဖြစ်ပြီး နာရီ၏ပုံမှန်အတိုင်း မိုးရွာနေပါသည်။ သူသည် လယ်ကွင်းအလယ်တွင် ရေထဲတွင် ဒူးထောက်လျက် ရပ်နေပြီး အလုပ်သွားရမည့် အိတ်ကလေးမှာ စိုရွှဲနေသည်။ သူ၏ကျောသည် ရက်သတ္တပတ်များစွာ ကွေးညွှတ်နေ၍ နာကျင်နေပြီး လက်နှင့်ခြေများသည် ရေမြှုပ်ကဲ့သို့ ခံစားရကာ အက်ကြောင်းများ ပြည့်နှက်နေသည်။ Taai က ပိုကောင်းတာ မဟုတ်ဘူး၊ သူမ တာဝန်လည်း လုပ်တယ်၊ စပါးပင်လေးတွေ ယူလာပြီး Piak က အဝေးကြီး ရွှေ့စရာမလိုအောင် အစုအဝေးတွေကို နေရာအနှံ့ ဖြန့်ပေးတယ်။

သူမသည် သင့်အား အာရုံစိုက်နေရန် လိုအပ်နေသေးသည့် ငွီနီသော အလုပ်တစ်ခုဖြစ်သည့် စတုရန်းမီတာ အနည်းငယ်ကို အပြည့်စိုက်ပေးပါသည်။ အပင်များသည် အမြစ်မစွဲဘဲ အလွန်နက်သောကြောင့် မပေါက်သင့်ဘဲ ဝေးလွန်းပါက တစ်ဧက အထွက်နှုန်း အလွန်နည်းသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ရေသည် အသက်နှင့်ပြည့်နေသောကြောင့် သတိထားနေရန်လိုသည်။ သူတို့ဝတ်ထားတဲ့ ခြေထောက်အကာအကွယ်တွေက သွေးစုပ်ကောင်တွေနဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ပြီး ဖြစ်နိုင်ချေရှိတဲ့ မြွေတစ်ကောင်ကို မတားပါဘူး။ အနီးနားရှိ မြောင်းများတွင် နာကျင်ကိုက်ခဲမှုများကို ပေးနိုင်သည့် ကင်းမြီးကောက် အနက်ရောင် အကောင်ငယ်များဖြင့် ပြည့်နေသည်။ တစ်ခုတည်းသောကောင်းတဲ့အချက်က ရေချိုပုစွန်၊ Piak နှင့် Taai တို့သည် ဤအရာများကို မြန်မြန်ဆန်ဆန် အလွယ်တကူ ဖမ်းယူပြီး ၎င်းတို့၏ မီနူးထဲတွင် သေးငယ်သော အိတ်ကပ်ထဲသို့ ပျောက်ကွယ်သွားကြသည်။

ရက်သတ္တပတ်များအတွင်း တူညီသောပုံစံဖြစ်ခဲ့သည်။ Piak သည် မနက်စောစော နေထွက်ချိန်တွင် သူ့နွားမများကို သူ့ညီမအငယ်ဆုံးပိုင်မြေတစ်ကွက်သို့ ယူဆောင်လာသည်။ နွားတွေ မလုယက်နိုင်တဲ့ အရပ်ရှည်ရှည် သီးပင်စားပင်တွေ ရှိတယ်။ မိုးရွာသွန်းမှုကြောင့် မြက်ခင်းပြင်များတွင် မြင့်မားသောမြက်ခင်းများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားသည်။ ထို့နောက် မိသားစုသည် စပါးစိုက်ခင်းမှ ဖား သို့မဟုတ် ပုစွန်များဖြင့် ဖြည့်စွက်ကာ ဥယျာဉ်မှ ပါဝင်ပစ္စည်းများကို နေ့စဉ် စားသုံးကြသည်။

ခြောက်နာရီ ဝန်းကျင်လောက်မှာ Piak က စပါးခင်းကို သွားနေတာ တော်တော်စောသေးတယ်။ Taai သည် အိမ်တွင် အချိန်အနည်းငယ်ကြာအောင်နေ၍ ရှစ်ဆယ်ဝန်းကျင် ရွာရှိ သူငယ်တန်းကျောင်းသို့ သွားနိုင်သော လေးနှစ်အရွယ် ပီပီကို ဂရုစိုက်သည်။ နောက်တော့ ထမင်းလည်းလုပ်တယ်။

မွန်းတည့်ချိန်လောက်အထိ Taai ပြန်လာပြီး အစားအသောက်ကို ဂရုစိုက်တယ်၊ များသောအားဖြင့် အမြန်ကိုက်ပြီး ဈေးပေါတဲ့ အသင့်စားအစားအစာတွေ ၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ခြောက်အတွက် ဓာတုဗေဒလွန်ကဲတဲ့ ခေါက်ဆွဲခြောက်နဲ့ ပြုတ်ထားတဲ့ ရေပဲလိုတယ်။ တစ်ခုတည်းသော အပြင်က ကြက်ဥတစ်လုံးထည့်တယ်။ အိပ်ယာခင်းခြင်းကဲ့သို့သော အိမ်မှုကိစ္စအချို့ကို လုပ်ဆောင်ရင်း ၎င်းတို့၏ ခနော်ခနဲ့ အိမ်သည် စိုစွတ်နေပါသည်။ နေ့လည်စာကို အတူတူစားကြပြီး နေ့လည်ပိုင်းတွင် လယ်ယာလုပ်ငန်းကို ဆက်လုပ်ကြသည်။

နှစ်နာရီခွဲလောက်မှာ Taai က သူ့သားကို ကျောင်းကနေ ခေါ်လာပြီး လီဖေးလီဖီနဲ့ ဆိုင်မှာ လွှတ်လိုက်တယ်။ ခြောက်နာရီခန့်အထိ အလုပ်ဆက်လုပ်ရန် ထိုမှသာ သူတို့လင်မယားသည် လယ်တွင် အလုပ်မလုပ်တော့ပေ။ ရွှံ့တွေအပြည့်ဖုံးပြီး အညစ်အကြေးအများစုကို ဆေးကြောဖို့ အဝတ်အစားနဲ့ ရေချိုးကြတယ်။ ထို့ကြောင့် လျှော်ဖွပ်ရန် အများအပြား လိုအပ်သည်- ခေါင်မိုးအောက်တွင် ချိတ်ဆွဲထားလျှင်ပင် အဝတ်လျှော်ခြင်းသည် တစ်ညတွင် ခြောက်မသွားသောကြောင့် နေ့တိုင်း ကွဲပြားခြားနားသော အဝတ်တစ်ထည် လိုအပ်ပါသည်။ ပြီးတော့ သူတို့မှာ အဲဒီလောက်များတဲ့အဝတ်အစားမရှိဘူး၊ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ဝတ်စုံက ရနိုင်တဲ့အရာအားလုံးကို ရောနှောပြီး တစ်ခါတစ်ရံမှာ ရူးသွပ်တဲ့မြင်ကွင်းတစ်ခုပါ။ ပိုချမ်းသာသော ညီအစ်မများထံမှ စွန့်ပစ်ထားသော ပစ္စည်း အများအပြား နှင့် Piak သည် လွန်ခဲ့သည့် ရက်သတ္တပတ် အနည်းငယ်က အလွန်ကြီးလွန်းသော အင်္ကျီနှင့် ဘောင်းဘီတိုကို ဝတ်ဆင်ကာ လမ်းလျှောက်သွားလေ့ရှိသော ချိုမြိန်သော ဗီရိုထဲတွင် လွန်ခဲ့သည့် ရက်သတ္တပတ် အနည်းငယ်က သန့်ရှင်းမှု တစ်မျိုး ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ Inquisitor - အဟောင်းတွေကို ဘယ်တော့မှ နှုတ်မဆက်နိုင်တဲ့ အရာတွေကို မဝတ်တော့ဘဲ၊

ရယ်စရာကောင်းသည်မှာ- Piak သည် De Inquisitor ၏ ကုမ္ပဏီဟောင်း၏ နာမည်နှင့် လိုဂိုပါသော တီရှပ်များကို ဝတ်ဆင်ထားသောကြောင့် ၎င်းတို့သည် ဆယ့်ငါးနှစ်နီးပါးပင်ရှိသေးသည်။ "BX-Aluminium Kaai 140 A'pen" သည် ယခုအခါ စပါးခင်းများတွင် လူသိများသည်။

ပြီးခဲ့သည့်ရက်ပိုင်းအတွင်း မိုးသည်းထန်စွာရွာသွန်းမှုကြောင့် အလုပ်ပိုလုပ်ရသည်။ ပိုလျှံသောရေသည် ၎င်းနှင့်အတူ အစေ့များကို သယ်ဆောင်လာပြီး မြေဆီလွှာကို လျင်မြန်စွာ ကြီးထွားစေသော စပါးမျိုးများကြားတွင် မြက်တစ်မျိုး စတင်ပျံ့နှံ့လာကာ စပါးကြီးထွားမှုကို ထိခိုက်စေသည်။ ဒီမြက်တွေက မြေကြီးမရှူခင်မှာ ပေါင်းပင်တွေကို ဂရုတစိုက်နဲ့ ဂရုတစိုက် ဆွဲထုတ်ရမှာပေါ့။ စပါးပင်များကို ရေအထက်တွင် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကျန်နေစေကာမူ စပါးပင်များ ပုပ်သွားတတ်ပါသည်။

ကျန်တဲ့အလုပ်တွေကို နှေးကွေးစေပြီး လင်မယားနှစ်ယောက်ရဲ့ ငွေကြေးပြဿနာကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ကြုံတွေ့လာရပါတယ်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် လူတို့သည် ထမင်း၌ အလုပ်လုပ်နေသမျှ ဆန့်ကျင်ဘက်၌ ဝင်ငွေမရှိ၊ Piak သည် ပိုကြီးသော မြေပိုင်ရှင်များ၏ လယ်ကွင်းများတွင် အလုပ်လုပ်ရန် အကြိမ်အနည်းငယ် သွားခဲ့သော်လည်း တစ်နေ့လျှင် ဘတ် ၃၀၀ သာပေးသည်။ ထို့ကြောင့် De Inquisitor သည် မေလနှင့် ဇွန်လများတွင် တစ်လလျှင် ဘတ်တစ်ထောင့်ငါးရာခန့် စီမံခန့်ခွဲရကြောင်း တွေ့ရှိရသည်။ အခုဆို လျှပ်စစ်မီးခက ဘတ်သုံးရာဆိုတော့ ဘတ်ဆယ့်နှစ်ရာပဲ ကျန်တော့တယ်။ တစ်ဖက်သတ်အစားအသောက်ကို ချက်ခြင်းရှင်းပြတယ်၊ သူတို့က ပိုမတတ်နိုင်ဘူး၊ အရွယ်ရောက်ပြီးသား ကြက်တစ်ကောင်က ဘတ်တစ်ရာ၊ ဝက်သားတစ်ကီလိုနှစ်ရာ့ရှစ်ဆယ်ဝန်းကျင်၊ ငါးတစ်ရာ၊ ကင်ဖို့နေနေသာသာ၊ လုံးဝမတတ်နိုင်ဘူး၊ သူတို့အတွက်။
ငါးမျှားခြင်း သို့မဟုတ် အမဲလိုက်ရန် အချိန်မရှိပေ။

ဒါကြောင့် PiPi လေးကို မွေးစားတာကို သတိထားမိတဲ့အခါ Inquisitor က အပြာရောင်ကို အပြာရောင်လေးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးပါတယ်။ ကလေးက တော်တော်ပိန်နေပြီ၊ တစ်ဖက်သတ် အစားအသောက်က အဆင်မပြေဘူး။ ထို့ကြောင့် ယခုခေတ် PiPi သည် အနောက်တိုင်းမီးဖိုချောင်မှ ချိစ်နှင့် အသားညှပ်ပေါင်မုန့် သို့မဟုတ် ဝက်ပေါင်ခြောက်နှင့် နို့တစ်ခွက်နှင့် ကောင်းကောင်းစားသည်။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်လုပ်ထားသော ဆော့စ်ဖြင့် spaghetti- ဟင်းသီးဟင်းရွက်များစွာနှင့် ပါးပါးလှီးထားသော အသား။ ဝက်အူချောင်းနှင့် ပဲပြုတ်ရည်။ ခရမ်းချဉ်သီးဆော့စ်နဲ့ တရုတ်နံနံပါတဲ့ ဘောလုံးတွေ၊ အာလူးပြုတ်တွေကို လူက လျစ်လျူရှုပြီး ကောက်ညှင်းကို စားတယ်။

လွန်ခဲ့သော တစ်ပတ်က အချစ်သည် ပို၍ပင် ဝင်ရောက်စွက်ဖက်လာခဲ့သည်။ ရက်သတ္တပတ်များစွာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်စွာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်စွာ သေဆုံးနေရသော Piak နှင့် Taai တို့၏ မျက်နှာများကို သင်မြင်နေရသည်၊ စပါးမှ အထွက်နှုန်းကောင်းရန် ဆန္ဒသည် ကြီးမားလှသည်။ ဒါပေမယ့် Piak ရဲ့ မွေးနေ့ ရောက်တော့မယ်။
စုံစမ်းရေးမှူးက ဘာကိုမှ ယူဆောင်ခွင့်တောင် မရခဲ့ဘဲ မြို့ထဲကို ပို့လိုက်တယ်။ သွားရဖို့။ (ကြိုးချည်၊ အကင်တစ်ကီလို၊ PiPi ကြိုက်တယ်)။ ပြီးတော့ ကိတ်မုန့်! (ကျွန်ုပ်တို့ထဲက ၆ ယောက်ရှိတယ်၊ PiPi က ကိတ်မုန့်စားတာ မှတ်မိသလောက်လေး)။ Piak နှင့် Taai တို့သည် ချိုမြိန်သော စိတ်ဆန္ဒအတိုင်း ဦးညွှတ်ခဲ့ကြသည်- နေ့လည်ပိုင်းတွင် အလုပ်ရပ်နားရန်၊ ရေချိုးပြီး နာရီအနည်းငယ်ကြာ အနားယူရန် ဆင့်ခေါ်ခဲ့သည်။

Inquisitor က PiPi ကို သူ့တောင်ပံအောက်မှာ ယူပြီး ကျောင်းမှာ လာခေါ်ခိုင်းပြီး မာကာရိုနီနဲ့ ဝက်ပေါင်ခြောက်နဲ့ ဒိန်ခဲ (တုပ်နှောင်ထားတယ်၊ spaghetti ငံပြာရည်ထည့်၊ ဟုတ်တယ်၊ PiPi မှာလည်း အသီးအရွက်တွေလည်း ရှိတယ်) ခြောက်ချက်၊ ညနေ အနောက်ဘက် ရေချိုးခန်းမှာ ရေနွေးနဲ့ ရေချိုးတယ်။ ကောင်လေးက မုတ်ဆိတ်ရိတ်ဆပ်ပြာနဲ့ ဖြန်းဗူးကို ကိုင်ထားတာကြောင့် ကောင်လေးက သူ့အတွက် အမည်မသိပစ္စည်းတစ်ခုပါ။

ထိုညက ချစ်လှစွာသော အစ်ကို့မိသားစုနှင့် ဆုံစည်းရာ ကောင်းသော ဆုံစည်းမှု ဖြစ်လာခဲ့သည်။ မီးသွေးမီးဖိုနဲ့ အိုးတဝိုက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာထိုင်တာဟာ အနောက်တိုင်းသားတွေအတွက် အဆုံးစွန်သော သက်တောင့်သက်သာမဟုတ်ပေမယ့် The Inquisitor အတွက် ပျော်စရာတော့ မပျက်စီးခဲ့ပါဘူး။ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနှင့်၊ သူ၏ ရိုးစင်းသော အသားနှင့် အသီးအရွက် အပိုင်းအစများကို တူချောင်းများဖြင့် စုဆောင်းရန် ကြိုးစားခြင်းသည် ပျော်ရွှင်မှု၏ အရင်းအမြစ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် လူတိုင်းအတွက် အာဟာရပြည့်တဲ့ အစားအစာဖြစ်ပြီး နောက်ဆုံးမှာတော့ Piak နဲ့ Taai အတွက် ပျော်ရွှင်စရာတွေ မျိုးစုံပါပဲ။ ခေတ္တအနားယူပြီးနောက် လုံးဝပြန်လည်ကောင်းမွန်လာသူများသည် ထို့အပြင် Piak အတွက် အလုပ်အချို့ပြန်လုပ်ရသောကြောင့် ဝင်ငွေရှိသည်။

Liefje-lief နှင့် De Inquisitor တို့သည် ဥယျာဉ်ပတ်လည်တွင် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ခြံစည်းရိုးတစ်ခုကို လိုချင်ကြသည်။ လက်ရှိ ခွေးသုံးကောင်သည် သာမန်အိန္ဒိယခွေးထက် ပိုကြီးပြီး သန်မာသော ခွေးသုံးကောင်နှင့် နာမည်ဆိုးဖြင့်ကျော်ကြားသော ကြက်ဖမ်းသမားများကို အထဲမှာ မထားနိုင်ပါ။ သူတို့ တူးကြ၊ အားနည်းသော အစက်အပြောက်များမှတဆင့် ခုန်ဆင်းကြပြီး ပေါ့ပါးလွန်းသော ပိတ်ပါးကြိုးကို ကိုက်ကြသည်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကြီးကြီးမားမားအလုပ်ပဲ၊ Inquisitor အကူအညီလိုတယ်။ Piak ပြန်လည်ရှင်သန်လာတယ်၊ တစ်နေ့ဘတ်လေးရာက ပိုကောင်းပါတယ်။ ထို့အပြင် ဇူလိုင်လမကုန်မီ ခြံစည်းရိုးအသစ် အဆင်သင့်ဖြစ်ရမည်။ သို့မှသာ The Inquisitor နှင့် ချစ်ခြင်းတို့သည် အားလပ်ရက်ခရီး သွားနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ဟုတ်ပါတယ်၊ လုံးဝကွဲပြားတဲ့ကမ္ဘာတစ်ခုပါပဲ။ ပျမ်းမျှအားဖြင့် Isaaners များသည် ပင်ပန်း၍ ချွေးထွက်ခြင်း၊ ၎င်းတို့၏ ထမင်းနှင့် ရာသီဥတုအခြေအနေအတွက် စိတ်ပူကြပြီး ၎င်းတို့၏ဘဏ္ဍာရေး အတွက် ပို၍ပင် စိတ်ပူကြသော်လည်း၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် အားလပ်ရက်များ စီစဉ်ရန် အလုပ်များနေပါသည်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ငါတို့က 'လိုအပ်တယ်' တဲ့။ နေရာကောင်း၊ သပ်သပ်ရပ်ရပ် သက်တောင့်သက်သာရှိသော ဟိုတယ်ကောင်းတစ်ခုရှာရန်၊ ဖြစ်နိုင်ရင် သိပ်စျေးမကြီးပါဘူး။ ငါတို့ဘာလုပ်ရမလဲ၊ ဘယ်လိုပျော်ရမလဲဆိုတာကို ငါတို့စဉ်းစားတယ်။ ငါတို့ ညစာစားရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ။ ဘယ်ကိုသွားမလဲ၊ ဘယ်နှစ်ကြိမ်သွားမလဲ။

တခါတရံ တွေးတတ်စေတယ်။