ဤဇာတ်လမ်းသည် ကရင်လူမျိုးတို့၏ ပုံပြင်ဖြစ်သည်။ ခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့သော ထိုင်းအမျိုးသားတစ်ဦးနှင့် ကရင်အမျိုးသားတစ်ဦးအကြောင်း။ ဤဇာတ်လမ်းသည် လိင်ကိစ္စလည်းဖြစ်သည်။ ထိုင်းလူမျိုးတွေက သူတို့မှာ အမြဲတမ်း အစီအစဉ်တကျ အဆင်သင့်ရှိနေတယ်ဆိုတာ မင်းသိလား။ အရင်းအနှီးရှိတဲ့လူတွေ။
ကောင်းပြီ၊ ဒီထိုင်းအမျိုးကောင်းသားက သူ့ကရင်အိမ်ထောင်ဖက်ဆီ ခရီးထွက်ပြီး မှောင်လာတဲ့အခါ သူက ကရင်အမျိုးသမီးကို လုယက်သလိုမျိုး ခံစားရတယ်။ အစီအစဉ်ဆွဲပြီး သူ့အိမ်ဖော်ကို 'သူငယ်ချင်း၊ မင်းဧည့်သည်က ဘယ်မှာအိပ်လဲ' လို့မေးတယ်။ "ကျွန်မတို့ ကရင်တွေက ဧည့်သည်အတွက် မွေ့ယာကို ကမုတ်မှာ ထားထားတယ်။" 'တကယ်ရော တကယ်လား? အင်း ငါတို့ ထိုင်းတွေ မဟုတ်ဘူး။ အပေါင်းအဖော်ကောင်းတစ်ယောက် ထိုင်းအိမ်သို့ အလည်လာသောအခါ ခင်ပွန်းသည်က မုတ်ပေါ်တွင် အိပ်ပြီး ဧည့်သည်က အိပ်ခန်းထဲတွင် အိပ်သည်။ အိမ်ရှင်၏ဇနီးနှင့်။
"အိုတကယ်ပဲလား?" "ဟုတ်ကဲ့ ဒါပဲလုပ်ပါ" 'အင်း ဒါ ကောင်းတဲ့ အလေ့အထပဲ။ ညစာစားပြီးရင် အိပ်ခန်းထဲမှာ မွေ့ရာထပ်ထားခိုင်းပြီး အိပ်ခိုင်းမယ်’’ဟု ကရင်အမျိုးကောင်းသားတစ်ဦးက ပြောသည်။ ညစာစားပြီး သာယာသော စကားစမြည်ပြောပြီးနောက် ထိုင်းသူငယ်ချင်းက အိပ်ခန်းထဲတွင် အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။ ကရင်အမျိုးသမီးလည်း အဲဒီမှာရှိပေမယ့် သူမကို မထိဘူး။ သူ့အခွင့်အရေးကို စောင့်နေတာ။
ကရင်ခင်ပွန်းသည်က အပြင်မှာ နံရံအပေါက်ကို ဖောက်ထွက်နေပေမယ့် ထိုင်းသူငယ်ချင်းက မလှုပ်ရဲဘူး.. မတ်တပ်ရပ်ပြီး သူ့နောက်ကျောပေါ်မှာပဲ လှဲနေလိုက်တယ်။ မယူနိုင်တော့ဘဲ သူ့မိန်းမကို ခေါ်သွားတယ်။ 'မိန်းမ! တွားသွားလိုက်ပါ။ သူ့အပေါ်သို့ တက်လော့။ ဒါနဲ့ ထဘီ(*)ကို မြှောက်ပြီး သူ့အပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ “ကဲ နှိပ်ပါ မိန်းမ။ မင်းရဲ့ တင်ပါးတွေကို ဖိချလိုက်ပါ။ တွန်းပါ သူငယ်ချင်း။' ဒီလိုနဲ့ ဆက်သွားကြတယ်။ 'နှိပ်! နှိပ်ပါ!' အနည်းငယ်ရွေ့လျားပြီးနောက်၊ ထိုလူရောက်လာလုနီးပါးဖြစ်သည်။ "တက်၊ အောက်၊ နောက်တစ်ခေါက်!" အင်း ဒါပဲလေ….
နောက်နေ့မနက်မှာ ကရင်အမျိုးသားတွေက အံ့အားသင့်သွားကြတယ်။ 'အင်း၊ မင်း ထိုင်းတွေက ဉာဏ်မြန်တယ်။ ငါ နှစ်စက္ကန့်လောက်သာ ညွှန်ကြားခဲ့ပြီး မင်းတစ်သက်မှာ တခြားဘာမှ မလုပ်ဖူးသလိုပဲ မင်းပြုမူခဲ့တယ်!'
အလည်အပတ် ပြန်ရောက်သည်။
တစ်ပတ်အကြာတွင် ကရင်တို့သည် ပြန်လာရန် အချိန်တန်ပြီဟု တွေးထင်ခဲ့ကြသည်။ "ချစ်သူငယ်ချင်း၊ ငါ မင်းကို တစ်ပတ်အတွင်း လာလည်မယ်။" 'ဟုတ်ပါတယ် လာ။ ငါလည်း မင်းကို ဂရုစိုက်သလို မင်းလည်း ငါ့ကို ဂရုစိုက်မယ်'
တစ်ပတ်အကြာတွင် ကရင်အမျိုးသားသည် ၎င်း၏ ထိုင်းမိတ်ဆွေထံသို့ သွားရောက်ကာ ညစာစားရန် ရောက်ရှိခဲ့သည်။ ထိုင်းမိသားစုက သူ့ကို အရက်၊ ဆေးလိပ်၊ ငါးကြော်နဲ့ လုယက်တယ်။ အိပ်ရာဝင်ချိန်မှာ ထိုင်းအမျိုးသားက သူ့ဇနီးကို 'အခု ငါ့ကရင်သူငယ်ချင်း လာနေပြီ၊ မင်း ဒီနံရံကို အပေါက်ဖောက်ပြီး အကြီးကြီးလုပ်ရမယ်' လို့ ပြောပါတယ်။ သူက အပေါက်လုပ်ထားတဲ့ ရွှေဖရုံသီးကို ပြတယ်။
အိပ်ရာဝင်ချိန်ဖြစ်၍ ကရင်သူငယ်ချင်းကို ခေါ်သည်။ ''မိတ်ဆွေ၊ ဧည့်သည်တွေအတွက် ထိုင်းဓလေ့က နံရံမှာ အပေါက်တစ်ခုပါ။ မင်း နံရံရဲ့ ဒီဘက်ခြမ်းမှာ မင်းအိပ်တယ်။ ငါတို့နောက်မှာအိပ်တယ်။ ဒီညပျော်ချင်ရင် နံရံကိုခေါက်မယ်။ ငါ့မိန်းမက အဲဒီအပေါက်ရဲ့ရှေ့မှာထိုင်ပြီး မင်းထည့်လိုက်တာပဲ!'
မှောင်လာတော့ ကရင်တွေက ထိုင်းအမျိုးသမီးနဲ့ တစ်ခုခု လိုချင်တယ်၊ သူသည် နံရံကို ခေါက်လိုက်သည်။ သူမသည် ရွှေဖရုံသီးကို အပေါက်နှင့် ဖိလိုက်သည်... ဒါပေမယ့် ရွှေဖရုံသီးက အေးနေတယ်! ကရင်တွေက သူ့ကြက်ကို အဲဒီ့ထဲမှာ ထည့်ထားလို့တောင် ရောက်လာနိုင်တယ်။
နောက်နေ့မနက်မှာ ကရင်က 'ပြောပါ သူငယ်ချင်း၊ ထိုင်းကြောင်လေးတွေက ကရင်ကြောင်လေးတွေ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ မင်းသိလား' လို့ အော်လိုက်ပါတယ်။ 'သင်ဘယ်လိုဆိုလိုတာလဲ?' "မင်း အရမ်းအေးတာပဲ!" ဟုတ်တယ်၊ မင်း ရူးနေတယ်လို့ မင်းထင်လား။ ရွှေဖရုံသီးကို ချုပ်သည် ။ အရူးတစ်ယောက်ရဲ့လှည့်ကွက်နဲ့ စမတ်ကျတဲ့သူတစ်ယောက်ရဲ့လှည့်ကွက်တွေက အရမ်းကွာခြားတယ် သိလား။ ကရင်တွေက မိုက်တယ်၊ ထိုင်းတွေက ထက်မြက်တယ်...
အရင်းအမြစ်:
ထိုင်းမြောက်ပိုင်းမှ တုန်လှုပ်ချောက်ချားစရာ ပုံပြင်များ။ ကြာဖြူစာအုပ်များ ထိုင်းနိုင်ငံ။ အင်္ဂလိပ် ခေါင်းစဉ် 'A Karen tale!' Erik Kuijpers မှ ဘာသာပြန်ပြီး တည်းဖြတ်သည်။ စာရေးသူသည် Viggo Brun (1943); နောက်ထပ်ရှင်းပြချက်ကိုကြည့်ပါ- https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/(*) ထဘီသည် ထိုင်းနိုင်ငံအပါအဝင် အရှေ့တောင်အာရှတစ်ခွင်တွင် ဝတ်ဆင်သည့် အဝတ်အထည်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ထိုင်းနာမည်က စရွန်လို့ရေးထားတယ်။ လွန်း.