ဘုန်းကြီးနှင့်မြင်း (From: ထိုင်းနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းမှ နှိုးဆော်ဇာတ်လမ်းများ; အမှတ် ၁၈)

Wat Tam Pa Archa Thong ဘုရားကျောင်းအနီး ချင်းရိုင်တွင် မြင်းစီး ဆရာတော်

ဘုန်းကြီးတစ်ပါးက မြင်းတစ်ကောင်ကို ကျားတစ်ကောင်ဝယ်လိုက်တယ်။ တစ်နေ့တွင် သူသည် ထိုတိရစ္ဆာန်ကို ချုပ်ခဲ့သည်။ ငါတို့ပြောဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံမရှိသေးတဲ့ အတွေ့အကြုံက အဲဒါကို မြင်တယ်... အဲဒါက လိမ္မာတဲ့ ကလေးပဲ! ညဥ့်အခါ၌ ''အသျှင်ဘုရား မြင်းစီးရန် မြက်ကို ယူပါအံ့''ဟု ရဟန်းအား လျှောက်၏။ 'ကျေးဇူးပြု? အဘယ်သူမျှမသင်။ ရှုပ်အောင်လုပ်ရမယ်။ ငါကိုယ်တိုင်လုပ်ရင် ပိုကောင်းမယ်။' သူသည် မြက်ခုတ်၊မြင်းကို ကျွေးမွေးပြီး နောက်တွင်ရပ်ကာ ချုပ်ပြန်သည်။

သာမဏေက သူ့အဖေကို အကုန်ပြောပြတယ်။ နားထောင်ပါ ဖေဖေ ဟိုမှာ ဒီဘုန်းကြီးက မြင်းကို နေ့တိုင်း ဆွပေးတယ်။ တကယ်ကို နေ့တိုင်း။ မြက်ခုတ်ချင်ပေမယ့် ဘုန်းကြီးက ခွင့်မပြုဘူး' “ဒီလိုပြောပြတာ ကောင်းပါတယ် သားလေး။ နားထောင်ပါ၊ မင်းဒီလိုလုပ်ရမယ်။ သံတုံးတစ်တုံးကို ပူပူနွေးနွေးလုပ်၍ ထိုမြင်း၏အမြှေးပေါက်အပေါက်ကို ခေတ္တမျှထိ၍ တိရစ္ဆာန်ကို ခြောက်လှန့်စေ၏။

သာမဏေလည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပင်။ ထို့နောက် မြင်းစီးရန် မြက်ရိတ်လိုကြောင်း ဘုန်းကြီးအား ထပ်မံကြားသိရ၏။ "မဟုတ်ဘူး၊ ငါကိုယ်တိုင်လုပ်မယ်။" ရှင်သာမဏေသည် ဗိမာန်တော်၌ ပုန်းရှောင်၍ ကြည့်ရှုနေ၏။ ဟုတ်တယ်၊ ဘုန်းကြီးက မြင်းကို အစာကျွေးဖို့ မြက်တစ်လက်နဲ့ လာပြီးတော့ သူ့နောက်မှာ ရပ်လိုက်တယ်။

ဒါပေမယ့် သူကြိုးစားကြည့်တော့ မြင်းက ပြန်ကန်သွားတယ်။ သနားစရာကောင်းလိုက်တာ။ ဘုန်းကြီးသည် မျက်နှာပေါ် ပျပ်ဝပ်ကာ ဘုရားကျောင်းသို့ အမြန်သွားခဲ့သည်။ 'သာမဏေ! အိမ်ပြန်သွားပြီး အဲဒီမြင်းကိုရောင်းဖို့ မင်းအဖေကိုပြော။ အဲဒီ မြင်းကောင်ကြီး ! ကျွန်တော် နေ့တိုင်း ကျွေးပေမယ့် သူက ကျွန်တော့်ကို ရန်ငြိုးထားဆဲပါ။ သူက ငါ့ကို သတ်လုနီးပါး သတ်ပစ်လိုက်တာ တကယ်ပဲ!” ရှင်သာမဏေ၏ဖခင်သည် ဘုန်းကြီးထံသွား၍ စကားပြောဆိုသော်လည်း ဆက်လက်တည်မြဲနေ၏။ 'အဲဒီမြင်းကို ရောင်းလိုက်။ ၎င်းကိုရောင်းပြီး သင်ရရှိသည့် ပထမဆုံးကမ်းလှမ်းချက်ကို ယူပါ။ နောက်မှငွေခွဲမယ်။'

ဒါနဲ့ အဖေက မြင်းကို ရောင်းလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ဝမ်းနည်းပူဆွေးကာ ဗိမာန်တော်သို့ သွားခဲ့သည်။ ဘုန်းကြီး အခုဘာလုပ်နေတာလဲ။ မြင်းမရောင်းနိုင်ဘူး!' 'ဘာလို့မဖြစ်ရမလဲ?' "ကောင်းပြီ၊ ကလေးမွေးတယ်၊ ပြောင်တယ်!" 'ကောင်းကွက်တွေ! မမှန်နိုင်ဘူး!'

''ဟုတ်ပါတယ် ဆရာတော်။ ကလေးက ခေါင်းမှာ ဆံပင်မပါတဲ့ ထိပ်ပြောင်တယ်။' 'ကောင်းကင်၊ ငါ့မြင်းလို့ မပြောနဲ့။ အဲဒါနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်ချင်ဘူး။ ကြိုက်တာကိုသာလုပ်ပါ။ သင်ဆုံးဖြတ်။ ငါနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး!'

ဒီလိုနဲ့ ရှင်သာမဏေရဲ့အဖေက အဲဒီမြင်းတစ်ပြားစီကို သူ့အိတ်ကပ်ထဲမှာ ထည့်ထားပုံပါပဲ။ စမတ်ကျဖို့ပဲ လိုပါတယ်။

အရင်းအမြစ်:

ထိုင်းမြောက်ပိုင်းမှ တုန်လှုပ်ချောက်ချားစရာ ပုံပြင်များ။ ကြာဖြူစာအုပ်များ ထိုင်းနိုင်ငံ။ အင်္ဂလိပ် ခေါင်းစဉ်က 'The monk and the horse' တဲ့။ Erik Kuijpers မှ ဘာသာပြန်ပြီး တည်းဖြတ်သည်။ စာရေးသူသည် Viggo Brun (1943); နောက်ထပ်ရှင်းပြချက်ကိုကြည့်ပါ- https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/