ဗဟုသုက ပညာရှိရဟန်း။ ရွှေငါးချဉ်လား? (From: ထိုင်းနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းမှ လှုံ့ဆော်သတင်းများ; အမှတ် 22)

ထိုင်းငါးချဉ် (ငါးကြင်း သို့မဟုတ် ဘားဘယ်၊ ထိုင်းငါးချဉ် ပလာဆမ် သို့မဟုတ် ဆမ်ပလာ)၊

သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က ပညာရှိချင်ကြတယ်။ ပညာရှိဘုန်းကြီးဗဟို့ဒ်ထံ အလည်လာ၍ ဉာဏ်ပညာရှိစေရန် ငွေလှူကြသည်။ ယောက်ျားတယောက်ကို ရွှေအကျပ်နှစ်ထောင်ပေး၍ “မင်းမှာ ငွေရှိလို့ အဲဒီပညာကို ငါတို့ကို ပေးပါ” လို့ပြောတယ်။ 'ကောင်းပြီ! ဘာပဲလုပ်လုပ် မှန်ကန်စွာလုပ်ပါ။ အလုပ်တစ်ဝက်လုပ်ရင် ဘာမှအောင်မြင်မှာမဟုတ်ဘူး။' အဲဒီငွေတွေအကုန်လုံး သူတို့ဝယ်ခဲ့တဲ့ သင်ခန်းစာပဲ။

ကောင်းသောနေ့တစ်နေ့တွင် သူတို့သည် ရေကန်ထဲမှ ရေအားလုံးကို ကောက်နှုတ်ပြီး မျောနေသောငါးကို ကောက်ယူကာ ငါးဖမ်းရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။ ရေကန်က တော်တော်ကျယ်ပြီး သူတို့ အစွမ်းကုန်လုပ်ပေမယ့် တစ်ယောက်က ဗိုက်ဆာလို့ 'ငါတို့ အဲဒီအလွတ်ကို ဘယ်တော့မှ ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး' လို့ အော်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ထွက်သည်!' 'ကျေးဇူးပြု? ဘာပဲလုပ်လုပ် မှန်ကန်စွာလုပ်ပါ။ အလုပ်တစ်ဝက်လုပ်ရင် ဘာမှအောင်မြင်မှာမဟုတ်ဘူး။ သို့ဆိုလျှင် ထိုပညာရှိစကားများကို ကျွန်ုပ်တို့ အဘယ်ကြောင့်ဝယ်ခဲ့ကြသနည်း။

သူ့သူငယ်ချင်းလည်း ဒါကို သဘောပေါက်ပြီး ရေကန်ကို ရှင်းပစ်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ငါးရှာမတွေ့ဘူး။ တစ်ခုမှ မဟုတ်ဘူး! "ဒါဆို ငါးရှဉ့်ရှာရအောင်!" မြေကြီးထဲမှာ တူးပြီး အိုးတစ်လုံးကို တွေ့တယ်။ ရွှေတွေနဲ့ ပြည့်နေတယ်။ 'ကြည့်၊ ငါဆိုလိုတာက။ ဘာပဲလုပ်လုပ် မှန်ကန်စွာလုပ်ပါ။ အလုပ်တစ်ဝက်လုပ်ရင် ဘာမှအောင်မြင်မှာမဟုတ်ဘူး။ အခု ငါတို့မှာ ရွှေအိုး တကယ်ရှိတယ်!'

မှောင်လာပြီး အိုးက အရမ်းလေးလာလို့ တစ်နေရာရာမှာ ထားချင်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်သူတွေ ယုံကြည်နိုင်မလဲ။ သူခိုးခံရမှာကို ကြောက်လို့ ဆင်းရဲတဲ့ တဲလေးရဲ့ လက်ထဲ မရောက်ဘူး။ သို့ဖြစ်လျှင် အဘယ်သို့နည်း။ 'သူဌေးဆီ သွားရအောင်။ ချမ်းသာတဲ့သူက ခိုးတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲဒီထဲမှာ ရွှေတွေ ရှိတယ်လို့ ငါတို့ မပြောဘူး။ ငါတို့ပြောတာက ငါးချဉ်။'

“ဒါပေမယ့် သူတို့ အတွင်းထဲကို ကြည့်လိုက်ရင် အဲဒီထဲမှာ ရွှေတွေ တွေ့ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ဒါဆို ဘာလဲ?' "အင်း၊ ငါတို့ ဈေးမှာ ငါးချဉ်ဝယ်ပြီး ရွှေပေါ်တင်လိုက်မယ်။" ဒီလိုနဲ့ ငါးဘတ်နဲ့ဝယ်ပြီး ရွှေပေါ်တင်လိုက်တယ်။ သူကြွယ်တို့၏ တံခါးခေါက်သံကို မြည်ကြ၍၊ အထဲမှာ ဧည့်သည်တွေ အများကြီးရှိတော့ သူတို့က 'အဆင်ပြေတဲ့ သန်းကြွယ်သူဌေး၊ ဒီည ငါးချဉ်ဘူးကို မင်းနဲ့အတူ ထားခဲ့လို့ရမလား' လို့ မေးကြတယ်။ မနက်ဖြန် သူ့ကိုပြန်ခေါ်မယ်' 'ဟုတ်ပါတယ် ရပါတယ်! မီးဖိုနားမှာ ထားလိုက်။'

နောက်တော့ ဧည့်သည်တွေ ထွက်သွားတော့ အိမ်က အမျိုးသမီးက ဟင်းချက်တော့ ငါးအလုံအလောက် မရှိတာကို တွေ့လိုက်တယ်။ "ကောင်းပြီ၊ သူတို့ငါးတချို့ကိုဖမ်း!" ဒါနဲ့ အမျိုးသမီးက ရွှေကို ရှာတွေ့တယ်။ 'လာကြည့်!' သူမငိုခဲ့တယ်။ 'အဲဒီမှာ ငါးမရှိဘူး၊ ရွှေပဲရှိတယ်။ ရွှေအပြည့်။ အလို!'

“ဈေးကို ပြေးပြီး ငါးချဉ်တစ်ပုံးဝယ်တယ်” ဟု ခင်ပွန်းဖြစ်သူက ပြောသည်။ 'မနက်ဖြန် ငါးပုံးပေးမယ်။ ဒါ သူတို့ပြောတာမဟုတ်ဘူးလား။ သက်သေတွေ အများကြီးပဲ ရှိတယ်။' အဲဒါနဲ့ အိုးတွေကို လဲလှယ်ကြတယ်။ နောက်နေ့မနက်မှာ သူငယ်ချင်းတွေက လှည့်စားတာကို တွေ့တယ်...

တရားသူကြီးနှင့် ပညာရှိဘုန်းကြီး ဗဟို့ဒ်

ဒီကိစ္စက တရားရုံးကို သွားပြီး စုံစမ်းစစ်ဆေးမှုတွေ လုပ်တယ်။ တကယ်ရွှေလား? ငါးချဉ်ထည့်တာမှန်သလား။' 'ဟုတ်ကဲ့ဟုတ်ကဲ့။ သူတို့က ခိုးမှာကြောက်လို့ ရွှေငါးနဲ့ ဖုံးထားရတယ်’’ ဟု သူငယ်ချင်းက ပြောသည်။

သေချာတာကတော့ သူတို့လင်မယားနှစ်ယောက်ဟာ မတူညီတဲ့ဇာတ်လမ်းတစ်ခုကို ပြောပြခဲ့ပြီး ပိုကောင်းမှန်းမသိတဲ့ သူတို့ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေအားလုံးက ဒါကို အတည်ပြုခဲ့ပါတယ်။ တရားသူကြီးက အငြိမ်းစားယူပြီး ပညာရှိဘုန်းကြီး ဗဟို့ဒ်ထံ အပ်လိုက်တယ်။ 'ကိစ္စမရှိပါဘူး တရားသူကြီး။ ငုတ်တိုလို၊ အခေါင်းပေါက်ဖြစ်နေပြီး အခေါင်းပေါက်သစ်ပင်မှာ ထိုင်ခိုင်းဖို့ တာဝန်ရှိသူတစ်ဦးကို တောင်းဆိုခဲ့ပါတယ်။ သူ့ကို ခဲတံနဲ့ စာရွက်တွေ ပေးခဲ့ပြီး သူကြားသမျှကို တိတိကျကျ ချရေးခိုင်းတယ်။ ထို့နောက် အပေါက်ဝတွင် လေအပေါက်တစ်ခုလုပ်၍ အပေါက်နှစ်ခုလုံးကို နွားဖြူဖြင့်ပိတ်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ပါတီများ ပူးပေါင်းပါဝင်ရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။ “ဘယ်သူမှန်တယ် ဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်ဖို့အတွက် တစ်ဖက်စီက ဒီငုတ်ကို ဗိမာန်တော်ပတ်ပတ်လည်မှာ ခုနစ်ကြိမ် သယ်ရမယ်။ ငြင်းပယ်သောသူမည်သည်ကား ရှုံး၏။' 

အထဲမှာ တစ်ယောက်ယောက်ရှိနေမှန်း မသိဘဲနဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အရင်လမ်းလျှောက်ရတယ်။ 'ဒီအရာက ဘယ်လောက် လေးလဲ! ငါ မင်းကို ရိုးရိုးသားသားပြောပြီး အဲဒီအထဲမှာ ရွှေတွေရှိတယ် ဒါပေမယ့် လိုအပ်ရင် ငါးချဉ်ထည့်ရမယ်ဆို ရင် ငါးချဉ်အိုးဖြစ်တယ်ဆိုတာ ပြောပြပါ။ အဲ့ဒါကြောင့် ငါတို့ အခု စိတ်ညစ်နေရတယ်!' ပင်စည်ရှိအရာရှိက အရာအားလုံးကို အတိအကျရေးပြီး သူငယ်ချင်းများက သူ့ကို ဗိမာန်တော်ပတ်ပတ်လည်တွင် ခုနစ်ကြိမ်ဆွဲခေါ်ခိုင်းသည်။

နောက်တော့ မစ္စတာ နဲ့ မစ္စ အလှည့်ပေါ့။ သူတို့လည်း ခုနစ်ကြိမ် ချိတ်ထားရတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းမက ဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသလို လေးလံလွန်းတယ်။ 'မလိုချင်ဘူးလို့ ငါပြောခဲ့တယ် မဟုတ်လား? ဒါကို မလိုချင်ဘူး! သူတို့ပိုင်တယ်။ အဲဒါတွေကို ဆုတ်ဖြဲပြီး ငါးချဉ်အိုးနဲ့ လဲလှယ်လိုက်တယ်။' အရာရှိလည်း ကြားတယ်။

နောက်ဆုံးအကြိမ် ခုနစ်ကြိမ်အပြီးတွင် တရားသူကြီးသည် မှတ်တမ်းကိုဖွင့်ပြီး ရေးထားသည့်စာကို ဖတ်သည်။ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက် ရွှေတွေ ရပြီး လင်မယား နှစ်ယောက် ဘာမှ မရဘူး။ အကုန်ပြန်ပေးရတယ်။ မင်းရိုးသားရင် မင်းမြင်တယ်။ ၎င်းမှ သင်သင်ယူနိုင်သည့် အခြားအရာများ- ဘုန်းကြီးဗဟိုဆိုဒ်လောက် ဉာဏ်မမီသူ မရှိပါ။

အရင်းအမြစ်:

ထိုင်းမြောက်ပိုင်းမှ တုန်လှုပ်ချောက်ချားစရာ ပုံပြင်များ။ ကြာဖြူစာအုပ်များ ထိုင်းနိုင်ငံ။ အင်္ဂလိပ် ခေါင်းစဉ် 'Bahosod II. ငါးချဉ် သို့မဟုတ် ရွှေ။ Erik Kuijpers မှ ဘာသာပြန်ပြီး တည်းဖြတ်သည်။ စာရေးသူသည် Viggo Brun (1943); နောက်ထပ်ရှင်းပြချက်ကိုကြည့်ပါ- https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/