Aphinya ၏ဒိန်းမတ်သို့အိမ်ထောင်ရေးပြောင်းရွှေ့မှု

Aphinya Jatuparisakul ကိုပင်ဟေဂင်အခြေစိုက် ရုပ်မြင်သံကြားအနုပညာရှင်နှင့် စာရေးဆရာတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူမ၏ ဇာတ်လမ်းကို နိဒါန်းတစ်ခုအနေဖြင့် အောက်ပါအတိုင်း ပြောကြားခဲ့ပါသည်။

ဒါက ရုပ်ရှင်အတွက် ကျွန်တော်ရေးထားတဲ့ တည်းဖြတ်ထားတဲ့ အပိုင်းပါ''နှလုံးသည်းပွတ်Sine Plambech နှင့် Janus Metz တို့က ထိုင်း-ဒိန်းမတ်အိမ်ထောင်ရေးနှင့် ထိုင်းအမျိုးသမီးများ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်ခြင်းတို့ကို အာရုံစိုက်သည်။ ယင်းဇာတ်ကားသည် အနောက်တိုင်းမီဒီယာများတွင် တွေ့ရလေ့ရှိသည်ထက် အိမ်ထောင်ရေး ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်မှု၊ လိင်မှုနှင့် အလုပ်၏ ခြားနားသော တစ်ဖက်ခြမ်းကို ပြသထားသည်။ ဤရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်မှုပုံစံသည် ကျွန်ုပ်၏မိခင် သို့မဟုတ် ရုပ်ရှင်တွင်ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည့် ရွေးချယ်မှုမျိုး တစ်ခါမျှမလုပ်ဖူးသော အခွင့်ထူးခံ ထိုင်းလူမျိုးများ၏ ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချခြင်းကိုလည်း ခံရပါသည်။ 'Heartbound' သည် အိမ်ထောင်ရေး ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခြင်းကို ဖော်ပြသည့်အခါ မျက်နှာပြင်အောက်တွင် အမြဲရှိနေလေ့ရှိသော ကွဲလွဲမှုများနှင့် မလိုမုန်းထားမှုများကင်းစင်သော ကျွန်ုပ်၏ကိုယ်ပိုင်နောက်ခံနှင့် မိသားစုကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် လူသားပုံစံဖြင့် ပုံဖော်ထားသည်။

Aphinya ရဲ့ ဇာတ်လမ်း

မနေ့ကလိုပဲ မှတ်မိတယ်။ 2008 ခုနှစ် ဆောင်းရာသီမှာ အိမ်ကနေ မိုင်ထောင်ချီဝေးတဲ့ အသက် 16 နှစ်အရွယ် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်ရတဲ့ အထီးကျန်မှုကနေ ရုန်းထွက်ဖို့ ခြေထောက်တွေကို ဖြတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ဖန်သားပြင်ပေါ်က အမျိုးသမီးနဲ့တွေ့တဲ့ မျက်လုံးတွေကို သတိရမိတယ်။ ကျွန်​​တော့်​ကိုကြည့်​​နေတဲ့အမျိုးသမီးက ကျွန်​​တော့်​အ​မေနဲ့တူတယ်​။ သူကြည့်ရတာ ထိုင်းရဲ့အဆင်းရဲဆုံးဒေသဖြစ်တဲ့ Isan မှာ ကြီးပြင်းလာတဲ့ အမျိုးသမီးနဲ့တူတယ်။ သူ့ဇာတ်လမ်းက အမေနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းတွေရဲ့ ဇာတ်လမ်းပါ။ ဒီအမျိုးသမီးက လူဖြူနဲ့လက်ထပ်ဖို့ ဒိန်းမတ်ကိုလာခဲ့တယ်။

ဗိုက်နာတယ်။ မကောင်းတာတစ်ခုခုကို သိလိုက်တဲ့အခါ ဗိုက်ထဲက ကျန်နေတဲ့ နာကျင်မှုမျိုးက ထောင့်တစ်ဝိုက်မှာ ရှိပါတယ်။ လာမည်ကိုသိသောကြောင့် နောက်ထပ်ကြည့်စရာအကြောင်းမရှိဟု ကျွန်တော်ထင်ခဲ့သည်။ မိန်းမကို သနားတတ်သူ၊ အားနည်းသူ၊ မိုက်မဲသူအဖြစ် ပုံဖော်ခံရလိမ့်မည်။ ဆင်းရဲသောနိုင်ငံမှ ဆင်းသက်လာသူ တစ်ဦးသည် ငယ်ရွယ်နုပျိုသော ထိုင်းအမျိုးသမီးတစ်ဦးကို လိုချင်သော လူဖြူအရှုံးသမားနှင့် အိမ်ထောင်ကျသည်။ နေထိုင်သော အိမ်အကူ။ ကျွန်တော် ဒိန်းမတ်ကို ရောက်တဲ့ ငါးနှစ်သားအရွယ်ကတည်းက မီဒီယာမှာ ဒီလိုဇာတ်လမ်းမျိုး အကြိမ်ပေါင်း မရေမတွက်နိုင်အောင် ကြားဖူးပြီး မြင်ဖူးတယ်။ အမျိုးသမီးများနှင့် အမျိုးသားများသည် ဂုဏ်သိက္ခာ၊ သိချင်စိတ်နှင့် လေးစားမှုတို့ဖြင့် ပုံဖော်ခဲ့သည်မှာ တစ်ကြိမ်မဟုတ်ပေ။ ငါ့မိသားစုရဲ့ မျက်နှာနဲ့ ငါ့အမေရဲ့ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်မှု ဇာတ်လမ်းကို တခါမှ မတွေ့ဖူးဘူး။

အမေက အိမ်ထောင်ပြုပြီး ဒိန်းမတ်ကို လာခဲ့တယ်။ သူမသည် ထိုင်းနိုင်ငံတွင် ခရီးသွားဗီဇာရရှိပြီး ဒိန်းမတ်သို့ ရောက်ရှိလာကာ 'ထိုင်းအမျိုးသမီးရှာဖွေခြင်း' ဟူသော ခေါင်းစီးဖြင့် ပြည်တွင်းသတင်းစာများတွင် ကြော်ငြာတစ်ခု တင်ခဲ့သည်။ ပထွေးဖြစ်သွားတဲ့လူက ကြော်ငြာကို ပြန်ဖြေတယ်။ သူတို့လက်ထပ်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော် သူတို့နဲ့ အတူနေထိုင်ဖို့ ဒိန်းမတ်ကို ရောက်လာတယ်။ သူတို့ရဲ့ အချစ်တွေက အချိန်နဲ့အမျှ ပွင့်လန်းလာခဲ့တယ်။ ဒါဟာ ဒိန်းမတ်မှာ ရှိတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ နှစ်တွေ တစ်လျှောက်လုံးမှာ အချစ်ပုံစံ မှားယွင်းတဲ့ အချစ်လို့ ရည်ညွှန်းတာကိုပဲ ကြားဖူးခဲ့တာ။ လူတွေက အမေ့ကို အမြဲတမ်း နှိမ့်ချပြီး သနားကြတယ်။ ငါ့ပထွေးကို အပြစ်ပေးတယ်။ ပြီးတော့ သူတို့က ကျွန်မအတွက် စာနာမှု လွဲသွားသလို ခံစားရတယ်။

ကျွန်ုပ်တို့သည် နောက်ဆုံးတွင် ရွှေ့ပြောင်းကလေးများအဖြစ် ကြီးပြင်းလာသောကြောင့် အနောက်ကမ္ဘာတွင် ပြန်လည်ဆုံစည်းသော ရွှေ့ပြောင်းကလေးငယ်တစ်ဦးအဖြစ် နေထိုင်ရန် မလိုလားအပ်သော အခြေအနေတစ်ခုရှိပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ၁၉၉၀ ပြည့်လွန်နှစ်များတွင် ကျွန်ုပ်တို့၏မိခင်များနှင့် ပြန်လည်ဆုံတွေ့ခဲ့ကြသည့် မျိုးဆက်တစ်ဆက်လုံးဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယခုအခါ ကြီးပြင်းလာကာ နေ့စဉ်နှင့်အမျှ ဝေးကွာသော မွေးရပ်မြေနှင့် ဝေးကွာသော ဒိန်းမတ်တွင် ကိုယ်ပိုင်ဘဝဖြင့် နေထိုင်ကြသည်။
နည်းမျိုးစုံနဲ့ ကံကောင်းခဲ့တာ သိပါတယ်။ အမေက ဒိန်းမတ်ကို ခရီးထွက်ပြီး ခင်ပွန်းကိုရှာဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချတာကြောင့် ကိုယ့်ဘဝကိုယ်ပုံဖော်ဖို့ အခွင့်အရေးမျိုးစုံကို အသုံးချခဲ့တယ်။ ငါ့အတွက် အနစ်နာခံပေးခဲ့တဲ့ မေမေကို ကျေးဇူးတင်တယ်။ ဒါပေမယ့် ပိုချမ်းသာတဲ့ တိုင်းပြည်မှာ အခွင့်အရေးအတွက် ဆင်းရဲတွင်းက စွန့်ပြီး 'ရွေးချယ်သူ' ဖြစ်တာက သူ့တန်ဖိုးနဲ့သူ ရှိနေတုန်းပဲ။

ရွှေ့ပြောင်းအခြေချမှုနှင့် မိခင်ဖြစ်မှုသည် အရှေ့တိုင်းအမျိုးသမီးများအတွက် ရောယှက်နေသည်။

ထိုင်းနဲ့ အဖိုးအဖွားတွေကို နေ့တိုင်းလွမ်းတယ်။ အချို့သောနေ့များတွင် ဆန္ဒသည် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာဖြစ်သည်။ ငါ့ရင်ဘတ်က နာကျင်ပြီး ရေအောက်မှာ ပိတ်မိနေပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ရေနစ်နေသလို ခံစားရတယ်။ အနောက်တိုင်းမှာ နှစ်တွေကြာလာပြီးနောက်မှာ အမေ့ဘာသာစကားဟာ တဖြည်းဖြည်း ပျောက်ကွယ်သွားတဲ့အတွက် ရွာမှာ အိမ်ပြန်ရောက်ချိန်မှာတောင် အဘိုးအဘွားတွေကို လွမ်းတယ်။ ကုန်စုံစတိုးဆိုင်ရဲ့ အပေါ်ဆုံးစင်ပေါ်ရှိ အရာများကဲ့သို့ တိကျသော စကားလုံးများနှင့် စကားစုများကို လှမ်းမြင်နေရသည်၊ နာကျင်စွာ နီးကပ်သော်လည်း လက်လှမ်းမမှီသော ကုန်စုံဆိုင်တစ်ခု၏ ထိပ်တွင် ရှိနေသည်။

ဒီလိုဆန္ဒနဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး။ အမေက သူ့ဘဝနဲ့ မိသားစုကို ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ အနာဂတ်အတွက် ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားပြီး ချန်ရစ်ခဲ့တဲ့ ဘဝအတွက် ဘာကြောင့် တောင့်ခံသင့်တယ်ဆိုတာ နားမလည်ပါဘူး။ ရွှေ့ပြောင်းကလေးတစ်ယောက်အနေဖြင့် သင်သည် တစ်နေရာရာကြားတွင် ပျံဝဲနေကာ ကျေးဇူးတင်ခြင်းနှင့် တောင့်တခြင်းကြားတွင်၊ သင့်မိသားစု၏ ပစ္စည်းထောက်ပံ့မှုအတွက် မျှော်လင့်ချက်နှင့် သင့်ကိုယ်ပိုင် အနောက်တိုင်းဆန်သော အိပ်မက်များနှင့် မျှော်လင့်ချက်များကြားတွင် သင်ပုန်းခိုနေပါသည်။ ကျွန်တော့်မိခင်၏ အမျိုးသမီးများမျိုးဆက်တွင် တစ်ခုတည်းသော ရည်မှန်းချက်မှာ သားသမီးများအတွက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော ဘဝနေထိုင်မှု ဖန်တီးပေးရန်၊ မင်းအနောက်က အရွယ်ရောက်ပြီးစ လူငယ်တစ်ယောက်အနေနဲ့ မင်းအတွက် ပျက်ပြားသွားအောင် လုပ်ခဲ့သမျှကို မသိဘဲနဲ့ ကွဲပြားတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ အိပ်မက်တွေ ရှိတယ်ဆိုတာကို သူတို့ကို ဘယ်လိုရှင်းပြနိုင်မလဲ။
ကျွန်ုပ်၏ အနောက်တိုင်းသူငယ်ချင်းများသည် ဘဝတွင် ရွေးချယ်မှုများနှင့် အခြားသူများမှ သင်ပြုလုပ်သော သူတို့၏အကျိုးဆက်များ မည်မျှခက်ခဲသည်ကို နားမလည်ပါ။ အကောင်းဆုံးသော အကြောင်းများကြောင့်၊ မျှော်လင့်ချက်၊ မေတ္တာနှင့် ကိုယ်ကျိုးမဖက်သော ကြိုးပမ်းမှုတို့ကြောင့် သင့်ကလေးငယ်များကို ၎င်းတို့ကိုယ်တိုင် ရရှိထားသည်ထက် ပိုမိုကောင်းမွန်သော အခွင့်အရေးများ ပေးစွမ်းရန်။ သို့တိုင် သင့်အား နေ့စဉ်နှင့်အမျှ အလုံးစုံသောဆန္ဒဖြင့် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

ရွှေ့ပြောင်းအခြေချမှုနှင့် မိခင်ဖြစ်မှုသည် အရှေ့တိုင်းအမျိုးသမီးများအတွက် ရောယှက်နေသည်။ ပိုကောင်းတဲ့ဘဝရဖို့ ကြိုးပမ်းမှုမှာ မျှဝေခံစားခဲ့ရတဲ့ ဝမ်းနည်းကြေကွဲမှုတွေ ဘယ်လောက်ရှိလဲဆိုတာကို မတွေးဘဲ ရပ်မနေနိုင်ပါဘူး။ အလုပ်ရှာဖို့ ထွက်သွားရတဲ့ မိခင်တွေဟာ ကိုယ့်သားသမီးတွေကို ပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ ဘယ်တော့မှ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဒိန်းမတ်ကို မပြောင်းခင် ဘန်ကောက်မြို့ရဲ့ ဆင်ခြေဖုံးက စက်ရုံတော်တော်များများမှာ အမေလုပ်ခဲ့တာဆိုတော့ အဖိုးအဖွားတွေက ကျမကို ကလေးဘဝကတည်းက ပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့ပါတယ်။ အမေ့ကို ရှားရှားပါးပါး မြင်ဖူးတာကြောင့် သူတို့ဟာ ငါ့မိဘတွေလို့ ထင်ခဲ့တာ ကြာပြီ။ ဒိန်းမတ်အမျိုးသားတစ်ဦးနှင့် လက်ထပ်ပြီးနောက် သူမ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်လာသောအခါတွင် ကျွန်တော် သူမကို မမှတ်မိတော့ပါ။ ဘန်ကောက်ရှိ နိုင်ငံတကာလေဆိပ်ဟောင်း ဒွန်မောင်းကို ဆွဲခေါ်လာရင်း အဘိုးအဘွားတွေကို အော်ဟစ်ငိုယိုပြီး အော်လိုက်တယ်။ သူမသည် ကျွန်တော့်အမေဖြစ်ကြောင်း ကျွန်တော် နားမလည်ခဲ့ပါ။

အမေက ထိုင်းကနေ ရွှေ့ပြောင်းအခြေချမလာခဲ့ရင် ဒီနေ့တော့ အစ်စန်မှာ ရှိနေဦးမှာပဲ။ ကျွန်တော့်မှာ ကလေး နှစ်ယောက် သုံးယောက်လောက် ရှိပြီး ကျွန်တော့်မိသားစုရဲ့ လယ်ကွင်းမှာ ၊ စက်ရုံမှာ အလုပ်လုပ်တာ ၊ ဒါမှမဟုတ် လစာနည်းတဲ့ တခြားအလုပ်မျိုးတွေ လုပ်မယ်။ လယ်ကွင်းမှာ အလုပ်မရှိလို့ သားသမီးတွေကို အဘိုးအဘွားတွေ ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့ စက်ရုံမှာ အလုပ်မရှိလို့ ဘန်ကောက်ကို ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်သင့်တယ်။ ပတ္တရားမှာ လိင်လုပ်ငန်းမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး အမေ့ကို ငွေပို့သင့်တယ်၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ လိင်အလုပ်က ကျွမ်းကျင်မှုမရှိတဲ့ အမျိုးသမီးအလုပ်သမားအဖြစ် မင်းဝင်ငွေအများဆုံးရတဲ့ အရောင်းအ၀ယ်ဖြစ်နိုင်တယ်။

လူထုမျက်စိအောက်မှာ

ငယ်ငယ်က ဒိန်းမတ်ကို ရောက်တဲ့လမ်းအတွက် ရှက်မိတယ်။ ကျွန်တော် ကြီးပြင်းလာခဲ့တဲ့ ဒိန်းမတ်မှာ တစ်စုံတစ်ယောက်က ကျွန်တော့်အမေကို 'မေးလ်အော်ဒါအမျိုးသမီး' လို့ ခေါ်သံကြားရတယ်။ ကျွန်မက မေးလ်အော်ဒါအမျိုးသမီးရဲ့သမီးပါ။ သူစိမ်းတစ်ယောက်လိုဘဲ အပြင်ကနေ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကြည့်လာတယ်။ သနားစိတ်ဖြင့် ရွံရှာသည်။ ကျွန်တော် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်တုန်းက အမေက ဒိန်းမတ်အမျိုးသားတစ်ယောက်ရဖို့အတွက် ထိုင်းအဒေါ်တစ်ယောက်နဲ့ ချိန်းတွေ့တဲ့ဆိုဒ်ကို ကူညီပေးဖို့ တောင်းဆိုခဲ့ပါတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ လေးစားမှုမရှိဘူးလားလို့ အမေ့ကို မေးခဲ့တယ်။ အဒေါ်ကို ပိုကောင်းတဲ့ဘဝကို မလိုချင်တာလဲလို့ မေးတယ်။

အရှေ့တောင်အာရှမှ ရွှေ့ပြောင်းအိမ်ထောင်ပြုသူ၏ သားသမီးအဖြစ် ကြီးပြင်းလာသောအခါတွင်၊ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်ခြင်းနှင့် လူများကြားတွင် အထက်တန်းအဆင့်များအကြား အထက်တန်းအဆင့်ရှိကြောင်း မကြာမီ သိရှိလာရသည်။ အိမ်ထောင်ပြုခြင်းထက် အလုပ်အပြောင်းအရွှေ့လုပ်ခြင်းသည် ပို၍ဂုဏ်သိက္ခာရှိခြင်းဟု ယူဆပါသည်။ အခြားအာရှလူမျိုးများ အပါအဝင် အခြားလူနည်းစုများမှ မနှစ်သက်မှုနှင့် ပြစ်တင်ရှုတ်ချမှုများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ မဟာမိတ်ဖြစ်သင့်သော အမျိုးသမီးများ၊ လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုနှင့် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ မလိုမုန်းထားမှုများကို တွေ့ကြုံခံစားရသော်လည်း ထိုကဲ့သို့ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခြင်းမျိုးမဟုတ်ကြောင်း ဝါကြွားသော အမျိုးသမီးများကို တွေ့ဖူးသည်။ သူတို့သည် ဖြူစင်သော 'စစ်မှန်သော' ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြင့် အနောက်တိုင်းသားတစ်ဦးနှင့် လက်ထပ်ခဲ့ပြီး အိမ်ထောင်ရေးကို ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်မှုနည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ်သာ မြင်သောကြောင့် မဟုတ်ပါ။ တခြား ထိုင်းအမျိုးသမီးတွေက သူတို့ 'အိန္ဒိယအမျိုးသမီးတွေ မဟုတ်ဘူး' လို့ အလေးပေးပြော ကြားခဲ့ဖူးပြီး ပတ္တရားမှာ သွားသွားဘားမှာ အလုပ်မလုပ်ဖူးဘူး ၊ အဲဒါက မကောင်းဘူးလို့ ထင်တာပဲ။

အမေက ကျွန်မတို့ရွာကို ပို့တဲ့ငွေနဲ့ ကျွန်မတို့မိသားစုတစ်ခုလုံးကို ဆင်းရဲတွင်းက ကယ်တင်ခဲ့ပေမယ့် သူ့အလုပ်အတွက် ကျွန်မရှက်သလားလို့ မေးတယ်။

လိင်ရောင်းစားခြင်း သို့မဟုတ် အိမ်ထောင်ပြုခြင်းဖြင့် ဘ၀ကိုပြောင်းလဲသော အမျိုးသမီးများသည် အဘယ်ကြောင့် ဤမျှမထီမဲ့မြင်ပြုကြသနည်း။ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများ အပါအဝင် လူအများအပြားက ၎င်းကို လှေခါး၏ အနိမ့်ဆုံးခြေလှမ်းအဖြစ် အဘယ်ကြောင့် မြင်ကြသနည်း။ သူတို့ရရှိထားတဲ့ အခွင့်အရေးတွေကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်း အသုံးချတဲ့ အမျိုးသမီးတွေကို ဘာကြောင့် ရှုံ့ချတာလဲ။ ရွှေ့ပြောင်းရန် လမ်းကြောင်းမှန် သို့မဟုတ် မှားခြင်း မရှိပါ။ သူတို့နဲ့ ကလေးတွေအတွက် ပိုမိုကောင်းမွန်တဲ့ ဘဝတစ်ခုကို ဖန်တီးဖို့ ကြိုးစားကြတဲ့ အမျိုးသမီးတွေပဲ ရှိပါတယ်။

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ အိမ်ထောင်ပြုရန် ပြောင်းရွှေ့ခြင်းသည်လည်း အလုပ်အတွက် ပြောင်းရွှေ့ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဒိန်းမတ်နိုင်ငံရှိ ထိုင်းအမျိုးသမီးများသည် အိမ်ထိန်းသိမ်းခြင်းတာဝန်အပြင် ဝန်ဆောင်မှုကဏ္ဍတွင် ကာယကံရှင်အမျိုးသမီးများ သို့မဟုတ် ၎င်းတို့၏မိသားစုထံ ငွေပို့ရန် သန့်ရှင်းရေးသမားများအဖြစ် လုပ်ကိုင်လေ့ရှိသည်။

ကျွန်တော့်အမေက ၁၉၉၀ နှစ်လယ်ပိုင်းလောက်ကတည်းက စက်ရုံတွေမှာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တယ်။ သူမသည် ယခု Kastrup လေဆိပ်တွင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်သူဖြစ်သည်။ ညဘက် အိပ်ရာက နိုးလာတဲ့အခါ အိပ်မပျော်နိုင်ဘဲ ညဆိုင်းတွေမှာ အထီးကျန်နေသလား ဒါမှမဟုတ် သူ့ခန္ဓာကိုယ်က အလုပ်လိုအပ်ချက်တွေကို ထိန်းနိုင်ပါ့မလားလို့ တွေးနေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် အများစုကတော့ သူမ လာလည်တဲ့အခါ ဘယ်လောက် ကြေကွဲ ခံစားရလဲ ၊ သူမကို ရှက်လို့လား ၊ သန့်ရှင်းရေး မိန်းမ လို့ ကမ္ဘာကို အော်ငေါက်တဲ့ ဝတ်စုံ ဝတ်ထားလို့ မြင်တာ ရှက်လို့ ရှက်လား လို့ မေးမှာ စိုးလို့ တွေးလိုက်မိပါတယ် ။ အမေက ကျွန်မတို့ရွာကို ပို့တဲ့ငွေတွေနဲ့ ကျွန်မတို့မိသားစုတစ်ခုလုံးကို ဆင်းရဲတွင်းက ကယ်တင်ခဲ့တယ်။ သူမသည် ကျွန်တော်သိသော အသန်မာဆုံးအမျိုးသမီးများထဲမှ တစ်ဦးဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် သူ့အလုပ်အတွက် ရှက်လို့လားလို့ မေးတယ်။

မိသားစု၊ မျိုးဆက်တွေကို စောင့်ရှောက်တယ်။

ကျွန်တော့်အမေရဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူ အမျိုးသမီး တွေဟာ အခု အသက် ၅၀ ကနေ ၆၀ တွေ ထဲ ရောက်နေပါပြီ။ သူတို့ရဲ့အလုပ်တွေက သူတို့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိခိုက်စေပါတယ်။ အလုပ်မရတော့ အမေက ထိုင်းကို သယ်လာတဲ့ စည်းစိမ်ဥစ္စာက ဘာဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး။ အဲဒီတုန်းက ထိုင်းမှာ မိသားစုတစ်စုလုံးကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ဖို့က ငါ့တာဝန်ဖြစ်ပါ့မလား မသိဘူး။ ဒီတာဝန်က ငါ့သမီးကို အဆုံးစွန်ထိ ရောက်သွားမလား မသိဘူး။

ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း အမေဖြစ်လာတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့တစ်လလောက်က ကျွန်မသမီးလေးရှိတယ်။ သူ့အဖေရော အမေရော ကြီးပြင်းလာလိမ့်မယ်။ သူ့မိဘနှစ်ပါးလုံးက ဝင်ငွေရှာဖို့ အဝေးကြီးကို ခရီးထွက်စရာမလိုပါဘူး။

ခုတော့ အမေ့ကို ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ နားလည်လာတယ်။ မေမေက ပြောင်းရွှေ့လာတာမို့ မနေလိုပါဘူး။ အမေက ကျွန်မကို မိဘတွေနဲ့ ထားခဲ့ပြီး သမီးကို မိဘတွေနဲ့ ထားခဲ့ဖို့ မလိုပါဘူး။ သမီးက ကလေးလေးဆိုတော့ လက်တွဲဖော်လည်း ငယ်သေးတယ်။ လောလောဆယ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ ငယ်ရွယ်မှုဖြင့် ကာကွယ်ထားသော်လည်း ထိုကာကွယ်မှုတွင် သက်တမ်းကုန်ဆုံးရက်လည်း ရှိပါသည်။ ကျွန်မသမီးနဲ့ သူ့အဖေက အသက် ၁၅ နှစ်နဲ့ ၄၅ နှစ်မှာ လူတွေက ဘယ်လိုမြင်ကြမလဲလို့ တွေးမိတယ်။ ကျွန်မ အသက် 15 နှစ်တုန်းက ပထွေးက မေးသလိုမျိုး သူက သူ့အဖေရဲ့ ဇနီးလားလို့ မေးမှာလား။

ကျွန်တော့်သမီးအပြင် အမေက ဒိန်းမတ်မှာ ကျွန်တော့်ရဲ့ တစ်ဦးတည်းသော မိသားစုအရင်းဖြစ်ပြီး ထိုင်းနိုင်ငံကို တောင့်တတဲ့တစ်နေ့ သူ့အိမ်ပြန်ဖို့ အရမ်းကောင်းသွားမှာကို ကျွန်တော် စိုးရိမ်တယ်။ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်သူများသည် အိမ်ပြန်သည့်အခါတွင် De Dag အကြောင်း အမြဲပြောတတ်သည်။ ကျွန်တော် ဒိန်းမတ်ကို ရောက်ကတည်းက အမေက ဒီအကြောင်းကို ပြောနေတာ။ ငါးနှစ်သားအရွယ်ကတည်းက အမေက The Day အကြောင်းပြောပြီး ကိုယ့်အသက်ကြီးလာတဲ့အခါ အိမ်ပြန်ဖို့ မျှော်လင့်နေပုံတွေကို ကြားခဲ့ရတယ်။ အဲဒီနေ့ဟာ အမေ့အတွက် ဘယ်တော့မှ မရောက်ဘူး မသိဘူး။ တခါတရံ တောင့်တတာက ကျွန်မကို မျက်ရည်တွေ ကျစေပေမယ့် ထိုင်းမှာ အိမ်မှာ လုံးဝ မခံစားနိုင်ဘူးဆိုတာ ကျွန်မ နှလုံးသားထဲမှာ သိပါတယ်။

Isaan Record မှ ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်မှ ဘာသာပြန်သည်: isaanrecord.com/

အရင်းအမြစ်များနှင့် ဆက်စပ်ဆောင်းပါးများ-

နှလုံးသားချင်းထိစပ်နေသော 'မတူညီသောအချစ်ဇာတ်လမ်း'

Heartbound ဇာတ်ကားအတွက် Maartje ၏ ရှင်းလင်းချက်